ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ
ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ
Έλεγε: «Ο
φόβος του Θεού κάνει σοφό τον άνθρωπο. Ποιος είναι ο φόβος του Θεού; Όχι να
φοβάσαι το Θεό, αλλά να φοβάσαι να μη στενοχωρήσεις τον άλλο, να μην
τον βλάψεις, να μην τον αδικήσεις, να μην τον κατηγορήσεις. Αυτή είναι η σοφία. Ύστερα τα άλλα, για να ζήσεις, σε φωτίζει ο Θεός τί να κάνεις»
«Να ψάχνετε να βρίσκετε
τους φτωχούς και να μαζεύετε να πάτε να τους βοηθάτε. Αυτά θέλει ο Θεός, όχι να
πηγαίνετε τάχα να προσεύχεστε στην εκκλησία»
«Η ελεημοσύνη κρυφή να είναι, μόνον ο
Θεός να ξέρει»
«Αχ, να ξέρατε τί έπαθε ο Κύριος την Τετάρτη
και την Παρασκευή, τίποτα δε θα βάζατε στο στόμα σας. Ούτε ψωμί, όχι λάδι. Μη
μαντζιρίζετε (=τρώτε αρτύσιμα) Τετάρτη και Παρασκευή»
«Οι άγγελοι μιλάνε κάθε μέρα. Ο Θεός στέλνει
τους αγγέλους, να δουν αν ο κόσμος μετανοεί»
«Η Παναγία κλαίει, κάθε μέρα κλαίει. Λέει
στον Υιό της: Υιέ μου και Θεέ μου, δώσε στον κόσμο σοφία, συγχώρησε τον κόσμο»
«Το στόμα να γίνει βασιλικός και τριαντάφυλλο».
-Την Κυριακή μόνο τις αναγκαίες δουλειές. Μη κάνεις πίττες την Κυριακή είπε σε γυναίκα από την Πτολεμαΐδα που
το συνήθιζε.
-Να σκεπάζετε για να σας σκεπάσει και ο Θεός.
-Κανείς δεν είναι καλός· μόνο ο Θεός.
-Να κάνετε πολύ υπομονή.
-Σε συμπατριώτες της
από την Αναρράχη που ήτανε πολύ τσιγγούνηδες και δεν δίνανε ούτε στην Εκκλησία
ούτε σε άλλους και πήγαν να ζητήσουν βοήθεια από το μοναστήρι, όταν βρέθηκαν σε
ανάγκη, τους απάντησε παιδαγωγικά·«εσείς
δεν δίνετε στην Παναγία και τώρα ζητάτε να σας δώσει»;
-Πολύτεκνος,
πάμπτωχος οικογενειάρχης αναγκάσθηκε να ανοίξει το παγκάρι της μονής,
υποσχόμενος στην Παναγία ότι θα τα επιστρέψει μόλις μπορέσει.
Οι επίτροποι όμως
άρχισαν ανακρίσεις και κάποιος
συγχωριανός ήταν έτοιμος να αποκαλύψει τον ένοχο.
Όταν το έμαθε η Σοφία ήρθε αμέσως και άρχισε να τον
φωνάζει·
«Χάσου από δω. Τον φτωχό τον άνθρωπο κυνηγάς; Δεν φοβάσαι
τον Θεό και την Παναγία; Να σηκωθείς να φύγεις. Δεν σε θέλει η Παναγία».
Λόγια όπως
τα μνημονεύουν οι μαθητές
Ὅταν συγγενεῖς ἤ φίλοι, παρακαλοῦσαν τήν μακαρία Σοφία νά μετακινηθεῖἀπό τό
μοναστήρι, ἔλεγε μέ ἀφοπλιστική ἁπλότητα: "νά ρωτήσω τόν Κύριον καί τήν
Κυρίαν", ἐννοώντας τόν Χριστό καί τήν Παναγία Μητέρα του. "Ἐγώ τηρῶ
αὐτά ποῦ μέ λέει ἡ Παναγία".
Σέ καμία ἄλλη περίπτωση δέν χρησιμοποιοῦσε αὐτές τίς λέξεις, ὅλους τους
προσφωνοῦσε ὡς: ἀδελφέ, ἀδελφή. Ἔλεγε μάλιστα "ἕνας εἶναι ὁ Κύριος καί μία
ἡ Κυρία, ὅλοι ἐμεῖς οἱἄλλοι εἴμαστε ἀδελφοί".
Ἐφάρμοζε στήν ζωή τῆς τήν προφητική παραγγελία
τοῦ Θεοῦ: "Ἐπί τίνα ἐπιβλέψω, ἄλλ' ἡἐπί τόν ταπεινόν καί ἠσύχιον καί
τρέμοντα τούς λόγους μου" (Ἤσ. 66, 2).
Στίς μαννάδες, μέ πολύ πόνο, ἔλεγε: "Συμβουλέψτε τά
κορίτσια σας νά φυλάξουν τήν τιμή τους, μέχρι τόν γάμο τους, νά βαδίσουν τόν
δρόμο τοῦ Χριστοῦ. Τά ἀγόρια νά μένουν καθαρά μέχρι τόν γάμο. Ὅταν ὁ παπάς
ἀνοίγει τό Εὐαγγέλιο στόν γάμο, στέλνει ὁ Χριστός τόν ἄγγελο καί στεφανώνει τήν
παρθενία."
Ἄλλες φορές ἔκλαιε μέ λυγμούς καί ἔλεγε:
"Ἀλοίμονο,
ἀλοίμονο, γιατί δέν θά ὑπάρχει, στά χρόνια ποῦἔρχονται, παρθενία.
"Κι θά πομέν ἅπαν σήν γῆν παρθενία. Καί παρακαλεῖ ἡ Παναϊα τόν Υἱόν. Τ'
ἀγουρόπο κι μετανοοῦν (= Δέν θά ἀπομείνει ἐπάνω στήν γῆ ἡἀρετή τῆς παρθενίας.
Γι' αὐτό καί παρακαλεῖ ἡ Παναγία τόν Υἱό της. Ἄλλα τά ἀγόρια δέν μετανοοῦν)…
-Ἐλᾶτε ὅλοι, μικροί μεγάλοι, ἐλᾶτε στήν Παναγία, ἄν ἀγαπᾶτε, ἐλᾶτε στήν Παναγία.
-Ἄχ, ἄν κάνουμε ἕνα καλό, λέμε κάναμε ἕναν καλόν. Μέ ποιά δύναμη κάναμε
τό καλό; Μέ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ' ἔδωσε σέ ὁ Θεός εὐλογία καί ἔκανες τό καλό.
-Πρῶτα
τόν Θεόν νά τιμᾶτε, ὑστέρα τήν Παναγίαν, ὑστέρα τους Ἀγγέλους, ὑστέρα
τους Ἀποστόλους, ὑστέρα τους Ἁγίους. Οἱ Ἀπόστολοι ὅλοι ἐσταυρώθηκαν ὅπως ὁ
Χριστός.
Οἱ
Ἄγγελοι μιλᾶνε κάθε μέρα. Ὁ Θεός στέλνει τούς Ἀγγέλους, γιά νά δοῦν ἄν ὁ κόσμος
μετανοεῖ. Οἱ Ἄγγελοι γέμισαν τό σύννεφο.
Μικροί μεγάλοι νά ἔρθουν στήν μετάνοια, νά μετανοοῦν. Νά γνωρίζουν ὅτι ὁ
Θεός εἶναι ἐπάνω.
Αὐτοί δέν τό γνωρίζουν, σάν τά ἄλογα ζῶα τρῶνε τήν Παρασκευή. Παρακαλῶ τόν
Θεό νά μετανοοῦν, αὐτοί δέν μετανοοῦν.
Σᾶς
παρακαλῶ, ὁποῖος κάνει ὑπομονή, χαρά σ' αὐτόν. Ὅποιος κάνει ὑπομονή, σάν τόν
ἥλιο θά λάμψει. Πολλή ὑπομονή νά κάνετε...
Τό στόμα τό χρυσό ἐμίλησε καί εἶπε:
Οἱ πεθεράδες νά σκεπάζουν, οἱ γεροντάδες νά σκεπάζουν. Οἱ νέοι νά
φυλάγουν τά λόγια τοῦ Θεοῦ' τριαντάφυλλα στό στόμα, χρυσό κρασάκι στό στόμα (=ἡ
Θεία Κοινωνία), νά εἶναι πάντα μέ τόν Θεόν.
Καί οἱ νέοι νά βάλουν στό νοῦ τούς τά παντάψηλα τοῦ Θεοῦ λόγια. Τά λόγια
τοῦ Θεοῦ σάν τριαντάφυλλα νά εἶναι μέσα εἰς τήν καρδίαν…
Σᾶς παρακαλῶ, ἀδέρφια, πολλά ὑπομονήν…
Από τις Διδαχές της οσίας
Γερόντισσας Σοφίας
Συμβουλέψτε τα κορίτσια σας να
φυλάξουν την τιμή τους, μέχρι τον γάμο τους,
να βαδίσουν το δρόμο του Χριστού. Τα αγόρι να μένουν καθαρά μέχρι το γάμο. Όταν
ο παπάς ανοίγει το Ευαγγέλιο στο γάμο , στέλνει ο Χριστός τον Άγγελο και
στεφανώνει την παρθενία.
Ένας
είναι ο Κύριος και μία η Κυρία , όλοι εμείς οι άλλοι είμαστε αδελφοί .
Αλλοίμονο,
γιατί δεν θα υπάρχει ,στα χρόνια που έρχονται , παρθενία. Για αυτό
παρακαλεί η Παναγία τον Υιό της. Αλλά τα αγόρια δεν μετανοούν.
Μετανοήστε.
Να μην μπείτε ανάμεσα στα ανδρόγυνα να χωρίζετε τα ανδρόγυνα.
Ποτέ μην πεις ότι είμαι εγώ. Ο Θεός
είναι. Εσύ δεν είσαι τίποτα , αλλά μόνο να πιστεύεις στο Χριστό. Άμα πιστεύεις , όλα θα έρχονται
βολικά αλλά να μην υπερηφανεύεσαι.
Θα
μιλάς σε όλο τον κόσμο. Και σένα μικρό παιδάκι θα μιλάς, θα το λες καλημέρα
και αυτό είναι σπλάχνο του Θεού.
Σας παρακαλώ , όποιος
κάνει υπομονή χαρά σε αυτόν. όποιος κάνει υπομονή ,σαν τον ήλιο θα λάμψει. Πολύ υπομονή να κάνετε.
Οι νέοι να βάλουν στο νου τους
τα παντάψηλα του Θεού λόγια. Τα λόγια του Θεού σαν τριαντάφυλλα μέσα εις την
καρδίαν.
Το
στόμα να γίνει βασιλικός και τριαντάφυλλον .
Δώσε
στους φτωχούς . Εμείς; είμαστε αχόρταγοι, ανόητοι ,βλάσφημοι , λαίμαργοι.
Εγώ θα φύγω , αλλά να ξέρετε , η
λαιμαργία θα χάσει το κόσμον , η λαιμαργία και η υπερηφάνεια.
Ο
Θεός περιμένει , περιμένει.
Τα μάτια κλειστά , το στόμα κλειστό
, τα αυτιά κλειστά , για να κερδίσουμε. ο
κόσμος τι κάνει , τι είδες , τι ξέρεις ; δεν είδα τίποτα , δεν ξέρω , χαπάρ κι
έχω. Δεν ακούω , δεν βλέπω.
Καθαρίζουν
το σώμα και το περιποιούνται, αυτό που θα πάει στο χώμα., Και δεν φροντίζουν
την ψυχήν. Πως θα πάει η ψυχή στον ουρανό ; δεν μετανοούν. Δεν ξέρουν που
πάνε. Δεν ξέρουν που βαδίζουν.
Να
σκεπάζεται , να σας σκεπάζει ο Θεός.
Αν κάποιος θυμώσει , να
πάει αμέσως να μιλήσει , να λέει δώσε μου ένα κάτι και να μιλήσει. Θυμόν
να μην κρατούμε . Ο
θυμός είναι κακόν πράγμα. Όποιος είναι θυμωμένος και αντίδωρο δεν πρέπει να
παίρνει.
Δεν
θα λέτε λόγια στους γέρους. Δεν θα λέτε λόγια που πικραίνουν τους ανθρώπους ,
πικραίνετε το Χριστό .
Από
πάνω είναι ο Πατέρας και μας βλέπει. Προσεύχεστε να σωθείτε και εσείς και
τα παιδιά σας.
Να
ακούτε τους γονείς σας να μη διαλυθούν τα σπίτια σας.
« Μού είπε η Παναγία πώς ο Τρίτος πόλεμος θα γίνει…»
--- Να
είστουνε ( είστε ) καλά. Χαράν να έσετε ( έχετε ) !
-Να
μετανοάτε, παιδία μου... Να ευτάτε προσευχήν... Νύχταν και ημέραν... οπού περπατείτε,
οπού ευρίουστουν ( ευρίσκεστε ), οπού στέκουστουν, πάντα να λέτε «Χριστέ μ’, να
ελεήσ’ με!
Με γλυκόν γλώσσαν να μιλάτε με τον Θεόν, να φτάτε προσευχήν».
--- « Μου
είπε η Παναγία πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου,
έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν.
Τρίτος πόλεμος θα γίνη... Θα καταστραφούν
τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας... Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο...
Συμβούλευε:
« Να έχουμε Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή στους πειρασμούς.
-Υπερηφάνεια
άσκεμον πράγμα... ρούζ την ψην σην κόλασιν....
Της είπε η
Παναγία:
-- Να
μιλάς... Να λες για τα κοντά φουστάνια...
Να λες για την αποστασία... Να κηρύττεις μετάνοια!... Να μην φορούν
άσεμνα φορέματα στην Εκκλησία... Να- χουν ταπεινό ντύσιμο.
-Νάστε
προσεκτικές... Όχι κοντά μανίκια, όχι κοντά μαλλιά. Η Παναγία χωλιάσκεται (
θυμώνει )....
-Κύριε
Ιησού Χριστέ, ελέησε τον κόσμο σου και ύστερα εμάς!... Κύριε Ιησού Χριστέ,
ελέησέ μας....
« Η
Ελλάδα, αν κρατήση την πίστι, θα σωθή από το κακό πού πρόκειται νάρθή.
Αν
όμως δεν κρατήσει την πίστη, θα καταστραφεί...
Θα πέσουν όλοι οι δαίμονες επάνω
της...
Θα ’ρθή το κακό και θα χωρίση το στάρι απ’ την ήρα, τα πρόβατα απ’ τα
ερίφια....
Αν ο
κόσμος μετανοήση, θα πάρουμε την Πόλη με Αγάπη... Αν δεν μετανοήση, θα την
πάρουμε με αίμα....
Νάχετε φόβον Θεού... Νάχετε Αγάπη... Νάχετε ευσπλαχνία.
Με βλέπεις
εδώ πού είμαι τόσα χρόνια; Εδώ με παλεύουν τρία δαιμόνια...
Το ένα της
απιστίας...
Το άλλο δαιμόνιο είναι της ακηδίας...
Το τρίτο δεν το ενθυμούμαι,
ίσως της άνθρωπαρεσκείας....
Έλεγε η
Ασκήτρια της Κλεισούρας: Η ψή ’μ ( ψυχή μου ) καίεται για τον Χριστό!....
Δεν μου
αποκαλύπτει ο Θεός αμαρτήματα... Μόνο στο πρόσωπο του ανθρώπου βλέπω, ή φως, ή
σκότος. Και δυστυχώς οι περισσότεροι είναι σκοτία....
Είδες;...
Άκουσες;... Κλειδί στο στόμα!....
-------------------------------
Απολυτίκιον.
Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Σοφίας γέγονας, μήτερ αοίδιμε,
Σοφία σέμνωμα, της Θεομήτορος,
εν τη Μονή ασκητικώς, τον βίον
σου διελθούσα,
όθεν και απείληφας των καμάτων
σου έπαινον
κατατραυματίσασα των δαιμόνων τας
φάλαγγας,
και πρέσβειρα Χριστώ παρεστώσα
μη επιλάθου των ποθώ τιμώντων σε.
Μεγαλυνάριον
Σοφισθείσα, μήτερ, πνευματικώς
όλον σου τον βίον εν τελεία υπομονή διήλθες, Σοφία,
και νυν του σου νυμφίου το κάλλος
εποπτεύεις εν ταις παστάσιν αυτού
* Είδες;... Άκουσες;... Κλειδί στο στόμα!....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου