Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Προφητεία Μ. Αθανασίου

Η απιστία, το μίσος, η φιληδονία και η κοσμικότης θα συσκοτίσουν τον νουν των ανθρώπων, δια να μη βλέπουν το φως της Αληθείας, την λαμπρότητα της Χάριτος και το κάλλος της Ορθοδοξίας. 
Η Ορθόδοξος Εκκλησία θα κρυβεί από των οφθαλμών των ανθρώπων όπισθεν του κονιορτού των πλανών των αιρέσεων, της ορθολογιστικής σκέψεως της θετικοκρατικής αντιλήψεως και των ποικίλων άθεων και υλιστικών θεωριών, αι οποίαι θα διαφημίζονται εν ονόματι της ανθρωπίνης επιστημονικής γνώσεως. 

Άγνοια θα καλύπτει την Ορθοδοξίαν και ένεκα τούτου αύτη, ή θα εξισώνεται προς τας αιρέσεις και θα νοείται ως εν τμήμα του κοσμικώς νοούμενου «Χριστιανισμού», ή θα θεωρείται ως γεγονός παρωχημένων εποχών. Θα λογίζεται ως υπάρξασα κάποτε, μη υπάρχουσα όμως σήμερον, ως βοηθήσασα άλλοτε την ανθρωπότητα, μη ούσα όμως χρήσιμος εις το παρόν. 
Και η ιστορική ακόμη γνώσις ταύτης θα κρίνεται ανωφελής και επομένως στερουμένη ενδιαφέροντος. 
Τοιουτοτρόπως, δια την έλλειψιν γνώσεως περί αυτής, ή την ύπαρξιν μόνον πεπλανημένων πληροφοριών, η Ορθόδοξος Εκκλησία θα περιέλθει εις λήθην δια τους πολλούς των ανθρώπων. 
 

Η λήθη της εκκλησίας αποτελεί επίμονον επιδίωξιν των δαιμόνων. 
Οι δαίμονες συνεργάζονται εις το πονηρόν έργον των, του οποίου σκοπός είναι να απωλεσθεί η ψυχή του ανρθώπου, να επιφέρουν εις ημάς αιωνίαν πνευματικήν πανωλεθρίαν και να παραδώσουν εις την λήθην το εν τω κόσμω εργαστήριον της εν Χριστώ σωτηρίας, ήγουν την Ορθόδοξον του Θεού Εκκλησίαν. 
Εάν λησμονηθεί η Εκκλησία εν τω κόσμω, τότε αίρεται και το έτερον εμπόδιον, δια την έλευσιν του Αντιχρίστου. Λήθη της Εκκλησίας σημαίνει λήθην του Ευαγγελικού κυρήγματος, η δε λήθη αυτού αποτελεί προυπόθεσιν και της σποράς, αλλά κυρίως της καρποφορίας των αντιχρίστων ζιζανίων.





New Age (ΒΙΝΤΕΟ)


1. Η Εποχή του...
ftp://anonymous%40agiooros.org@ftp.agio ... %EF%F5.mp4



2.Μασονία κ Πολιτικοί
ftp://anonymous%40agiooros.org@ftp.agio ... %EF%DF.mp4



3.Η Σφαγή των Ορθοδόξων
ftp://anonymous%40agiooros.org@ftp.agio ... %F9%ED.mp4



4.Η Ένωση των Θρησκειών
ftp://anonymous%40agiooros.org@ftp.agio ... %FE%ED.mp4



5.Το Σφράγισμα του Αντιχρίστου
ftp://anonymous%40agiooros.org@ftp.agio ... %EF%F5.mp4


ΕΝΑΣ ΑΝΑΠΗΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΑ 1919



Η ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ Η ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ  

ΑΓΑΠΩΝΤΩΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ 



ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟ 

ΟΙ ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

ΚΑΙ ΤΙΜΗ

 ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ 

ΤΗ ΘΕΙΑ! 



ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΒΡΉΚΑ 

Η προς τον Θεό ελπίδα - Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος



Πρέπει νὰ προηγηθεῖ

ὁ κόπος 

καὶ ὁ ἱδρὼς διὰ τὸν Θεόν, 

ποῦ προέρχεται ἀπὸ 

τὴν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν 

καὶ μετὰ 

νὰ ἀκολουθείσει ἡ γνήσια 

καὶ ἀληθὴς 

πρὸς τὸν Θεὸν ἐλπίδα. 


Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος







Ρωμανία, Βυζάντιο και διαχρονική ελληνικότητα


Εἶναι γνωστό ὅτι τό κράτος πού συνηθίζουμε νά ἀποκαλοῦμε Βυζαντινό οὐδέποτε ἀπεκλήθη ἔτσι ὅσο ὑπῆρχε. 
Ἡ ὀνομασία Βυζαντινό Κράτος διαμορφώθηκε ἀπό Γερμανούς ἱστορικούς ἕναν αἰῶνα μετά τήν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μέ βάση τό ὄνομα Βυζάντιο τῆς ἀρχαίας ἀποικίας τῶν Μεγαρέων, ἐπί τῆς ὁποίας ἐκτίσθη ἡ Κωνσταντινούπολις.
 Τό πραγματικό ὄνομα τοῦ κράτους ἦταν Ρωμανία. Δηλαδή κράτος μέ πρωτεύουσα τή Νέα Ρώμη - Κωνσταντινούπολη. 
Τήν ἑρμηνεία τοῦ ὀνόματος μέ πολλές ἱστορικές πηγές πού τό ἀναφέρουν μπορεῖ νά βρεῖ ὁ μελετητής στό βιβλίο τῆς Ἑλένης Γλύκατζη Ἀρβελέρ «Γιατί τό Βυζάντιο».
 Ἐκεῖ μαθαίνουμε ὅτι οἱ αὐτοκράτορες ἀπένεμαν ἐπαίνους στούς πιστούς κρατικούς λειτουργούς μέ τή φράση: «Διά τούς κόπους οὕς ἐμόχθησας ὑπέρ τῆς Ρωμανίας» (1). Πασίγνωστος εἶναι καί ὁ Ποντιακός θρῆνος γιά τήν Ἅλωση τῆς Πόλης καί γιά τήν ἐλπίδα ἀνασυστάσεως τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας: «Ἡ Ρωμανία πέρασεν, ἡ Ρωμανία πάρθεν, ἡ Ρωμανία κι ἄν πέρασεν ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο»!

Ὁ τίτλος τῶν Αὐτοκρατόρων ἦταν «πιστός ἐν Χριστῷ βασιλεύς καί αὐτοκράτωρ Ρωμαίων». 
Ὁ τίτλος αὐτός δέν εἶχε ἐθνική ἀλλά πολιτειακή σημασία. 
Θεωροῦσαν ὅτι κρατικά, πολιτειακά συνέχιζαν τό Ρωμαϊκό κράτος καί ἔτσι εἶχαν δικάιωμα νά κυβερνοῦν διαφόρους λαούς. 
Τό δικαίωμα αὐτό βλέπουμε νά τονίζει στόν ἐπίσημο τίτλο του ὁ Μανουήλ Κομνηνός, ὁ ὁποῖος ἀναγράφεται ὡς ἑξῆς: «Μανουήλ ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ πιστός βασιλεύς ὁ πορφυρογέννητος, Ρωμαίων αὐτοκράτωρ εὐσεβέστατος, ἀεισεβαστός, αὔγουστος, ἰσαυρικός, κελτικός, ἀρμενικός, δαλματικός, οὑγγρικός.... θεοκυβέρνητος κληρονόμος τοῦ στέμματος τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καί ψυχῇ νεμόμενος τά τούτου δίκαια». (2)

Οὑσιαστικά τούς ἐξυπηρετοῦσε ἡ συνέχιση τῆς χρήσεως αυτοῦ τοῦ τίτλου γιά νά μποροπυν νά διοικοῦν ἕνα πολυεθνικό κράτος. 
Τιμητικά τόν διετήρησαν ἀκόμη καί ὅταν μετά τήν Δ΄Σταυροφορία τοῦ 1204 κατελήφθη ἀπό Λατίνους Σταυροφόρους ἡ Κωνσταντινούπολη καί δημιουργήθηκαν 3 ἀμιγῶς ἑλληνικά ἐθνικά κράτη στή Νίκαια, στήν Τραπεζοῦντα καί στήν Ἤπειρο. 


Ὁ Πατριάρχης καί ὁ νόμιμος διάδοχος τῶν αὐτοκρατόρων μεταφέρθηκαν στή Νίκαια τῆς Μικρασιατικῆς Βιθυνίας καί ἀπό τό 1204 ἕως τό 1261 καλλιέργησαν τή Μεγάλη Ἰδέα τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἔχοντας πλήρη συνείδηση τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικῆς καταγωγῆς τους.

Πολλοί διερωτῶνται ἄν κάτω ἀπό τό ὄνομα Ρωμαῖος τήν ἐποχή ἐκείνη χάνεται, κρύβεται ἤ ἀλλοιώνεται ὁ Ἑλληνισμός.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τό ὄνομα Ρωμαῖος δήλωνε στή βυζαντινή ἐποχή τήν ὑπηκοότητα, ὄχι τήν ἐθνική καταγωγή. 
Δηλαδή στό πολυεθνικό μέχρι τό 1204 κράτος τῆς Ρωμανίας , μέ συνεκτικό κρίκο τήν ἑλληνική γλῶσσα, τόν ἑλληνικό πολιτισμό, τή μελέτη τῶν ἀρχαίων κλασικῶν καί βεβαιότατα τήν Ὀρθόδοξη Πίστη, κατοικοῦσαν διαφορετικές ἐθνότητες. 
Ἡ ἑλληνική ἐθνότητα ἦταν πάντα κυρίαρχη ἔστω κι ἄν κατά τούς πρώτους βυζαντινούς αἰῶνες τό ὄνομα Ἕλλην δέν ἐχρησιμοποιεῖτο εὐκολα λόγῳ συνδέσεώς του μέ τήν εἰδωολατρία. 
Ὅμως ἤδη ἀπό τόν 9ο αἰῶνα ἔχουμε γραπτές μαρτυρίες ὅτι ἡ ἑλληνική ἐθνότητα συνεχίζει τήν ἱστορική της πορεία καί εἶναι διακριτή ἀπό τίς ἄλλες ἐθνότητες. 
Συγκεκριμένα ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μέγας Φώτιος ἀπαντῶντας πρός τόν Ἐπίσκοπο Κυζίκου Ἀμφιλόχιο ἐπί θεολογικῶν ζητημάτων γράφει ὅτι: «Προτείνουσιν, ἔφης, τῶν Εἰκονομάχων οἱ θρασύτεροι καί κακόσχολοι, καί σοφόν ἡγοῦνται τό περίεργον, ποία τῶν εἰκόνων τοῦ Χριστοῦ ἀληθής, πότερον ἡ παρά Ρωμαίοις, ἤ ἥνπερ Ἰνδοί γράφουσιν, ἤ ἡ παρ’ Ἕλλησιν, ἥ ἡ παρ’ Αἰγυπτίοις....» (3). 
Βλέπουμε ὅτι ἀναφέρεται σέ Ἕλληνες πού ἁγιογραφοῦν τόν Χριστό, ἄρα σέ Ἕλληνες Χριστιανους τῆς ἐποχῆς καί ὄχι σέ Ἕλληνες μέ τήν ἔννοια τοῦ εἰδωλολάτρη.

Τό παράδειγμα τοῦ σημερινοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου τῆς Μεγάλης Βρετανίας καί Βορείου Ἰρλανδίας εἶναι χαρακτηριστικό γιά νά καταλάβουμε τή διαφορά μεταξύ ὑπηκοότητος καί ἐθνότητος. 
Οἱ κάτοχοι τοῦ διαβατηρίου αὐτοῦ εἶναι ὑπήκοοοι Ἡνωμένου Βασιλείου, ἀλλά ἐθνολογικά ἄλλοι –οἱ περσσότεροι εἶναι Ἄγγλοι, ἄλλοι Σκῶτοι, ἄλλοι Οϋαλλοί, ἄλλοι Βορειοιρλανδοί κ.λπ. 

Ἔτσι καί οἱ ὑπήκοοι τοῦ Αὐτοκράτορος τῆς Ρωμανίας ἦσαν Ρωμαῖοι ὡς πρός τήν κρατική ὑπηκοότητα, ἀλλἀ ὠς ἐθνότητα ἄλλοι εἶχαν τήν ἑλληνική –οἱ περισσότεροι -ἄλλοι τήν σερβική, ἄλλοι τήν ἀρμενική, ἀλλλοι ἦσαν Βάραγκοι Σκανδιναβοί ( ἡ φρουρά τοῦ Αὐτοκράτορος) κ.λπ. 
Ὅπως στό Ἡνωμένο Βασίλειο ἡ ἐπικρατοῦσα ἐθνότητα εἶναι οἱ Ἄγγλοι καί δίνουν τή γλῶσσα τους καί τόν πολιτισμό τους σέ ὅλο τό κράτος, ἔτσι καί οἱ Ἕλληνες στή Ρωμανία ἦσαν τό ἐπικρατοῦν στοιχεῖο καί ἐπέτυχαν νά καθιερώσουν τή γλῶσσα τους καί τόν πολιτισμό τους. 
  
  

Γι’ αυτό καί ἡ κ. Ἀρβελέρ τονίζει συχνά ὅτι τό Βυζάντιο ἦταν κράτος πολυεθνικό, ἀλλά μονοπολιτισμικό, λόγῳ τῆς ἑλληνικῆς γλωσσικῆς καί πολιτιστικῆς συνέχειας. 

Στήν ἑλληνικότατη Αὐτοκρατορία τῆς Νικαίας -πού προαναφέραμε- μετά τόν Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρι βασίλευσε ὁ γαμβρός του, ὁ ἐλεήμων καί γενναῖος Ἰωάννης Γ΄Δούκας Βατάτζης, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε στό Διδυμότειχο καί τιμᾶται ὡς Ἅγιος ἀπό τήν Ἐκκλησία μας (στίς 4 Νοεμβρίου). 
Ὁ Βατάτζης τό 1237 ἀπήντησε σέ μία θρασεῖα ἐπιστολή τοῦ Πάπα Ἰωάννου Θ΄καί μεταξύ ἀλλων τοῦ γράφει: 
«...Μᾶς γράφεις ὅτι ἀπό τό δικό μας, τό Ἑλληνικό γένος, ἄνθησε ἡ σοφία καί τά ἀγαθά της καί διαδόθηκε στούς ἀλλους λαούς... 
Οἱ γενάρχες τῆς βασιλείας μου εἶναι ἀπό τό γένος τῶν Δουκῶν καί τῶν Κομνηνῶν, γιά νά μήν ἀναφέρω ἐδῶ καί ὅλους τούς ἄλλους βασιλεῖς πού εἶχαν ἑλληνική καταγωγή και γιά πολλές ἑκατοντάδες χρόνια κατεῖχαν τή βασιλική ἐξουσία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. 
Αὐτούς ὅλους καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καί οἱ αὐτοκράτορες τούς προσκυνοῦσαν ὡς αὐτοκράτορες τῶν Ρωμαίων» (4). 
Βλέπουμε, λοιπόν, μία τρανταχτή ἀπόδειξη αὐτῆς τῆς διπλῆς ἰδιότητος. Κρατικά ἔνιωθαν Ρωμαῖοι, ἀλλά ἐθνικά ἦσαν Ἔλληνες και τό διεκήρυτταν. Τήν ἑλληνικότητά τους βρωντοφωνάζουν καί ὁ γιός τοῦ Βατάτζη Θεόδωρος Β΄Λάσκαρις , ὁ ἱστορικός τοῦ 1204 Νικήτας Χωνιάτης καί πολλοί ἄλλοι.

Τήν μαρτυρία αὐτή τοῦ Βατάτζη, ἡ ὁποία καταδεικνύει ὅτι κάτω ἀπό τόν τίτλο «Βασιλεύς Ρωμαίων» ἔσφυζε καί ἐπάλλετο ἡ μηδέποτε διακοπεῖσα ἑλληνική ἐθνική συνείδηση, προσπάθησαν κάποιοι νά ἀμφισβητήσουν ὡς μή γνήσια. 
Ὅπως μέ πληροφόρησε ὁ Ὁμότιμος καθηγητής τῆς Βυζαντινῆς Φιλολογίας κ. Παναγιώτης Νικολόπουλος ἡ ὑπόθεση ἐν συντομίᾳ ἔχει ὡς ἑξῆς: 
Τό κείμενο ἀνεκάλυψε στήν Πάτμο ὁ Ἰωάννης Σακελλίων καί τό δημοσίευσε στό περιοδικό Ἀθήναιον τῶν Ἀθηνῶν, στό τεῦχος 1 τοῦ 1872 καί στίς σελίδες 372-378. 
Ὁ Ἀντώνιος Μηλιαράκης (1841-1905) δημοσίευσε μία κακοποιημένη νεοελληνική μετάφραση-παράφραση τῆς ἐπιστολῆς στό βιβλίο του Ἱστορία τοῦ Βασιλείου τῆς Νικαίας. Αὐτή τήν ἀδόκιμη παράφραση διάβασε ὁ Γερμανός Αὔγουστος Heisenberg καί τό 1899 ἀμφισβήτησε τή γνησιότητά της λέγοντας ὅτι δέν ἦταν δυνατόν ἡ σώφρων Βυζαντινή γραμματεία νά ἔχει συντάξει ἕνα τέτοιο κείμενο. 
Πάντως πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὁ Heisenberg ὑπεράσπισε τήν ἐλληνικότητα τοῦ Βυζαντίου χαρακτηρίζοντάς το ὡς «τό ἐκχριστιανισθέν Ρωμαϊκό κράτος τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους», χαρακτηρισμό τόν ὁποῖο ἐπανέλαβε τόν 20ό αιῶνα καί ὁ Ἕλλην Βυζαντινολόγος Διονύσιος Ζακυθηνός. 
Στήν ἀμφισβήτηση τοῦ Heisenberg ἀπήντησε τεκμηριωμένα τό 1930 ὁ Γάλλος μοναχός Venance Grummel (5). 
Εἶχε τήν ἐξαιρετική τύχη νά βρεῖ στα΄Ἀρχεῖα τοῦ Βατικανοῦ τήν ἐπιστολή, τήν ὁποία ἔστειλε στόν Ἰωάννη Βατάτζη ὁ Πάπας Νικόλαος Θ΄ καί ἡ ὁποία ἀρχίζει μέ τήν φράση: «Ἐπειδή πιστεύεται ὅτι ἡ σοφία βασιλεύει εἰς τούς Ἕλληνας...». 
Ὁ Grummel πιστεύει ὅτι ἄν ὁ Heisenberg γνώριζε τήν ἐπιστολή τοῦ Πάπα , στήν ὁποία ἀπαντᾶ λέξη πρός λέξη ὁ Βατάτζης δέν θά ἀμφισβητοῦσε τό κείμενο τοῦ αὐτοκράτορος τῆς Νικαίας. 
Τό θέμα ἔτσι ἔληξε γιά τους ἐπιστήμονες καί ὁ Franz Dolger στά Regesten τῶν Βυζαντινῶν Αὐτοκρατορικῶν Ἐγγράφων κατατάσσει τήν ἐπιστολή μεταξύ τῶν γνησίων ἐγγράφων. 
Ἀλλά καί τό 2006 ὁ Luca Pieralli τῆς Βιβλιοθήκς τοῦ Βατικανοῦ ἐκτενῶς ὁμιλεῖ γιά τή γνησιότητα τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Βατάτζη.

Ἡ ἑλληνικότητα τῆς παιδείας ἀποτελεῖ ἄλλη μία μαρτυρία τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητας τῶν Βυζαντινῶν. Ἄν καί χρησιμοποιοῦσαν τό κρατικό ὄνομα Ρωμαῖοι οὐδέποτε δίδαξαν τήν Αἰνειάδα τοῦ Βιργιλίου πού ἦταν τό ἔπος τῆς Παλαιᾶς Ρώμης. Δίδασκαν μετά μεγάλου σεβασμοῦ τόν Ὅμηρο καί τούς κλασικούς Ἕλληνες συγγραφεῖς. 
Ὁ Στῆβεν Ράνσιμαν, ἀείμνηστος πλέον Βρετανός Βυζαντινολόγος, συνήθιζε νά ὑπογραμμίζει ὅτι: 
«Ἡ Ἄννα Κομνηνή δέν ἐξηγεῖ ποτέ τά σημεῖα, τά ὁποῖα ἀντιγράφει αὐτούσια ἀπό τόν Ὅμηρο. Ὅλοι οἱ αναγνῶστες της τά γνώριζαν καθώς ὁ Ὅμηρος ἀποτελοῦσε τήν κύρια διδακτέα ὕλη στούς μαθητές τῆς αὐτοκρατορίας». 
Ἔτσι κατανοοῦμε καλύτερα τή φράση τοῦ Φώτη Κόντογλου, ὁ ὁποῖος ἔγραψε: «Ρωμιοσύνη εἶναι ἡ Χριστιανική Ἑλλάδα». 
Ἡ νεώτερη ἔννοια τοῦ Ρωμηοῦ (ἤ Ρωμιοῦ) δέν ἀρνεῖται τόν Ἑλληνισμό, ἀλλά συνδέει τήν Ὀρθοδοξία μέ τήν ἑλληνικότητα καί μᾶς θυμίζει τήν ἔνδοξη βυζαντινή κληρονομιά μας. 


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(1).Ἑλένη Γλύκατζη Ἀρβελέρ, Γιατί τό Βυζἀντιο, ἐκδ. Ἑλληνικά Γράμματα, Ἀθήνα 2009, σελ. 163. 

(2). Πάρι Γουναρίδη, Γένος Ρωμαίων: Βυζαντινές καί Νεοελληνικές Έρμηνεῖες, Ἵδρυμα Γουλανδρῆ-Χόρν, Ἀθήνα 1984, σελ 13. 

(3) Ἑλληνική Πατρολογία Migne, τόμος 101, στήλη 948, ἔκδ. Κέντρου Πατερικῶν Ἐκδόσεων, Ἀθῆναι 1991.

(4). Ἡ νεοελληνική ἀπόδοση δημοσιεύεται στο βιβλίο τοῦ Ἰωάννου Σαρσάκη: Ἰωάννης Βατάτζης-ὁ Ἅγιος Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου, ἐκδόσεις Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 85-88. Τό πρωτότυπο κείμενο δημοσιεύεται στόν τόμο τοῦ Ἀποστόλου Βακαλοπούλου: Πηγές Ἱστορίας τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, Α΄ τόμος, Θεσσαλονίκη 1965, σελ. 50-53.

(5). Ἡ ἀπάντηση δημοσιεύθηκε στό περιοδικό ECHOS D’ ORΙENT, τόμος 29, Παρίσι 1930, σελ. 449-458.

Κ.Χ. ΙΟΥΝΙΟΣ 2011. 


Κωνσταντῖνος Χολέβας
Πολιτικός Ἐπιστήμων Το αλίευσα ΕΔΩ http://neo.antibaro.gr/node/3187
http://namarizathema.blogspot.com

Η ευχή της μάνας

Η ευχή των γονέων (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου)


 Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Για αυτό φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι πού έφθασε, για να πάρη την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε!
Ειδικά η ευχή της μάνας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: 
«Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή». 
Να, και πριν από καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. 
«Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δω». 
Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. 
«Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω. 
«Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει. 
Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου».

Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήση το χέρι της μάνας του! 
Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίση στην εκκλησία. 
Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλη κατά κάποιον τρόπο. Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή.
Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό. Αυτά χάνονται σιγά-σιγά.
Ένας άλλος ήρθε μια μέρα με κλάματα στο Καλύβι. 
« Πάτερ, με καταράστηκε η μάνα μου. Στο σπίτι έχουμε όλο αρρώστιες, στεναχώριες, η δουλειά μου δεν πάει καλά», μου είπε. 
«Κι εσύ δεν θα ήσουν εντάξει» του λέω. Δεν μπορεί η μάνα σου άδικα να σε καταράστηκε». 
« Ναι, μου λέει. Ήμουν κι εγώ». «Να πας να ζητήσης συγχώρηση από την μάνα σου», του λέω. 
«Θα πάω, Πάτερ, μου λέει. Δώσε μου την ευχή σου». 
«Την ευχή μου την έχεις, του είπα, αλλά να πάρης και την ευχή της μάνας σου».
«Δύσκολο να μου δώση την ευχή της», μου λέει. 
«Να πας, κι αν δεν σου την δώση, να της πης: “Μου είπε ένας Γέροντας πως κι εσύ θα παραδώσης ψυχή”. 
Πήγε, και η μάνα του του ευχήθηκε: “Παιδί μου, να έχης την ευλογία του Αβραάμ!”. 
Ήρθε μετά από λίγο καιρό στο Όρος με βυσσινάδες, με λουκούμια. Ήταν γεμάτος χαρά. Τα παιδιά του ήταν καλά, η δουλειά του πήγαινε καλά. Συνέχεια βούρκωνε και μου έλεγε: «δόξα τω Θεώ».
Άλλαξε η ζωή του και μιλούσε όλο πνευματικά. 
Πόσο μάλλον όταν κανείς έχη εξ αρχής σεβασμό προς τους γονείς! 
Πώς να μην έχει την ευλογία του Θεού;

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Όταν παριστάμενος εις προσευχήν, υπέρ πάσαν άλλην χαράν γενήση, τότε αληθώς εύρηκας προσευχήν

Ίδετε τι ωραία που λέγεται
Περί του αγίου Σάββα του Bατοπαιδινού
Όστις υπέστη τα πάνδεινα
Ότι ούτος «ήν την έντευξιν ιλαρώτατος
Και την όψιν ήδιστος και χαριέστατος.
Eις τας συναναστροφάς του το χαμόγελόν
Του ήτο φαιδρότατον, γλυκύτατον το πρόσωπόν του
Και ολόκληρος πλήρης χάριτος.
Πόσον μάλλον ήτο εις την αναστροφήν του με τον Θεόν
Εις την προσευχήν του ως ήλιος φωτεινός!

Ένας άλλος δε ασκητικός Πατήρ, ο όσιος Nείλος, σημειώνει πολύ όμορφα:
Προσευχή έστι χαράς και ευχαριστίας πρόβλημα.
Θέλεις να γνωρίσης, εάν η προσευχή σου είναι αληθινή και ταπεινή;
Παρατήρησε προβάλλει η αγαλλίασις;
Αναδίδεται ευχαριστία εκ καρδίας; και
Όταν παριστάμενος εις προσευχήν, υπέρ πάσαν άλλην χαράν γενήση
Τότε αληθώς εύρηκας προσευχήν.

Άρχισε το κυνήγι των χριστιανών χάριν της "ισότητας"


Ο ομοφυλόφιλος Martyn Hall, που ζει με τον σύντροφό του (ή όπως το λένε στην Βρετανία – με νόμο από το 2004 που έδωσε ίδια δικαιώματα στα ζευγάρια ομοφυλόφιλων με τους παντρεμένους -«Civil partner» δηλ. «αστικό σύντροφο») Steven Preddy, στρέφεται κατά των χριστιανών ξενοδόχων Peter και Hazelmary Bull και ζητάει με Αγωγή στο Δικαστήριο το ποσό των £ 5.000, ως αποζημίωση υποστηρίζοντας ότι υπέστη «διάκριση λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού»

Ο Hall στηρίζεται στο νέο βρετανικό νόμο για την «ισότητα»σχετικά με τον «γενετήσιο προσανατολισμό» (Κανονισμός του 2007), ο οποίος κατέστησε παράνομο να αρνηθείς σε κάποιο πρόσωπο αγαθά ή εγκαταστάσεις εξαιτίας του «σεξουαλικού του προσανατολισμού».
Ο Martin Hall και ο Steven Preddy, από το Bristol, έκαναν κράτηση δωματίου στο ξενοδοχείο«Chymorvah Private Hotel»στο Marazion της Κορνουάλης, το Σεπτέμβριο του 2008, αλλά όταν έφθασαν στην περιοχή, τους είπαν ότι μόνο ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια μπορούν να μείνουν στο ίδιο δωμάτιο.

Σχετικά με την κράτηση του ξενοδοχείου η ιστοσελίδα του ξενοδοχείου εξηγεί: «Εδώ στο Chymorvah έχουμε λιγότερους κανόνες, αλλά παρακαλούμε να σημειώσετε ότι,από ένα βαθύ σεβασμό για τον γάμο, προτιμούμε να δίνουμε δίκλινα δωμάτια μόνο σε ετερόφυλα ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο».(http://www.chymorvah.co.uk/bookingform.html)

Το ξενοδοχείο εφαρμόζει αυτήν την «πολιτική» από τότε που ο κ. και η κ. Bull ανέλαβαν την επιχείρηση το 1986, και βασίζεται στην ισχυρή χριστιανική τους πίστη. Η κ. Bull, 62 ετών, είπε ότι ακόμη και ο αδελφός της κάποτε που ήρθε με την κοπέλα του αναγκάστηκε να συμμορφωθεί σε αυτή την «πολιτική» μένοντας σε χωριστά δωμάτια, όταν αποφάσισε να επισκεφθεί το ξενοδοχείο.
Τον Αύγουστο του 2008, οι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου έλαβαν επιστολή από την οργάνωση Stonewall, την ομάδα του ομοφυλοφιλικού λόμπι, η οποία έλεγε ότι είχαν λάβει καταγγελία και με την οποία προειδοποιούσαν το ξενοδοχείο ότι δεν εφάρμοζε τους κανονισμούς σχετικά με την «ισότητα». Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, από εκείνη την επιστολή, έγινε ένα τηλεφώνημα στο ξενοδοχείο από τον κ. Preddy, ο οποίος ήθελε να κλείσει ένα δίκλινο δωμάτιο για δύο διανυκτερεύσεις.
Ο κ. Bull, ο οποίος απάντησε στο τηλεφώνημα, εξήγησε ότι είχε καταλάβει ότι ο άνθρωπος αυτός θα έμενε στο ξενοδοχείο με τη γυναίκα του και προχώρησε στην κράτηση. Όταν ο κ. Preddy έφθασε με τον κ. Hall, ο διαχειριστής του ξενοδοχείου, Μπέρνι Quinn τους είπε από το, ότι το ξενοδοχείο δεν ήταν σε θέση να τηρήσει την κράτηση. Το ζευγάρι των ομοφυλόφιλων είπε ότι αυτό που έκανε το ξενοδοχείο ήταν παράνομο και αφού αναχώρησαν, γνωστοποίησαν το περιστατικό στην αστυνομία.

Σχολιάζοντας την υπόθεση, ένας εκπρόσωπος Stonewall είπε: «Ανυπομονούμε να αλλάξει το ξενοδοχείο την «πολιτική» του έτσι ώστε αυτή να εναρμονιστεί με την ισότητα, τον 21ο αιώνα και το δίκαιο."
Ωστόσο, η κ Bull είπε: "Έχουν έρθει στο ξενοδοχείο μας άνθρωποι που απλώς είχαν μία σχέση και ανήλικα άτομα που απλώς ήθελαν ένα δωμάτιο για σεξ, και τους αρνήθηκα το ίδιο όπως αρνήθηκα σε αυτούς τους κύριους γιατί δεν θα έκανα ποτέ κάτι που θα πρόσβαλα την πίστη μου κάτω από την ίδια μου την στέγη. "
«Για 26 χρόνια, που ακολουθούμε αυτήν την τακτική ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα. Συναντήσαμε ανθρώπους πολύ καλούς και με κατανόηση. Κατάλαβαν ότι εμείς ζητάμε να ζήσουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής ενώ αυτοί με άλλον. "
"Υποθέτω γνωρίζαμε θα υπήρχαν προβλήματα με το νέο νόμο, αλλά δεν μπορώ να αλλάξω τις πεποιθήσεις και την πίστη μου για αυτό."

Ο Tom Ellis, δικηγόρος του κ. και της κ. Bull, υποστηρίζει ότι ο νόμος περί ισότητας παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους ως χριστιανοί. Είπε: «Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, οι άνθρωποι είναι σε θέση να έχουν μια θρησκευτική πίστη και να την γνωστοποιούν με τον τρόπο που ενεργούν"
Υπάρχουν ένα σωρό άλλα ξενοδοχεία στην περιοχή και τα ανύπαντρα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια δεν είχαν κανένα πρόβλημα με την πολιτική του ξενοδοχείου.

Η προτεινόμενη νέα οδηγία/ ντιρεκτίβα της Ευρώπης που θα περάσει από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά των διακρίσεων δημιουργεί περαιτέρω απειλές για την ελευθερία των χριστιανών «κτίζει» ένα ευρύ πεδίο για την προώθηση του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής. (http://www.ccfon.org/view.php?id=683Για την οδηγία αυτή ευελπιστούμε να γράψει σχετικά Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ....

Πηγή: http://www.christianlegalcentre.com/
Και ΕΔΩ: Daily Telegraph