Και όσοι ουχ έξουσι το σημείον της γραφίδος του Χριστού σώον και ακέραιον εν τοις μετώποις αυτών, υπ' αυτών των θηρίων κεντούμενοι και τω ιώ αλισκόμενοι χαλεπώ θανάτω πικρώς τελευτήσουσι.

ο δε Όσιος έφη: 
τους μεν, ω τέκνον, τα μυσαρά έθνη αναλώσει,

τους δε εν τοις πυκνοτάτοις πολέμοις θανατώσουσι,

και τους επίλοιπους ο αντίχριστος.

 

Όσοι δε αυτώ πιστεύσωσι και προσκυνήσωσιν,

αποστέλει Κύριος ο Θεός θηρία πετώμενα, κατά τον Ιζεκιήλ έχοντα εν ταις ουραίς αυτών βουκέντρα ιού μεμεστωμένα.

 

Και όσοι ουχ έξουσι το σημείον της γραφίδος του Χριστού σώον και ακέραιον εν τοις μετώποις αυτών,

υπ' αυτών των θηρίων κεντούμενοι και τω ιώ αλισκόμενοι χαλεπώ θανάτω πικρώς τελευτήσουσι.

 

Τότε μόλις οι άγιοι οι την σφραγίδα Χριστού σώαν διαφυλάξαντες εν ερημίαις και όρεσι ματανάσται γενήσονται, ους ο Θεός πνεύματι δυνάμεως αυτού συνάξει εν τη αγία πόλει Σιών.

Ουτοί εισιν οι γραφέντες εις ζωήν αιώνιον.
 

Του αντίχριστου ήδη παταχθέντος συν τοις δαίμοσιν αυτού

και υπό πύρινων αγγέλων συλληφθέντες τω κριτηρίω παρίστασθαι και απαιτείσθαι δίκας περί των ψυχών, ων απώλεσε.

Τότε ουν λοιπόν η σάλπιγξ ηχήσει και σαλπίσει, και οι νεκροί αναστήσονται άφθαρτοι.

Έπειτα οι ζώντες, καθώς είπεν ο Παύλος (Α' Θεσσαλ. δ' 15),

εις την παρουσίαν του Κυρίου οι περιλειφθέντες,   

αλλαγέντες εν ριπή οφθαλμού από φθοράς εις αφθαρσίαν

άμα συν αυτοίς αρπαγήσονται εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα.

 

Όταν ουν ίδη τις τα βδελυρά έθνη εις τον κόσμον εξεληλυθότα, 

τότε γίνωσκε ότι επί θύραις πάντα και ότι μετά μικρόν 

ο Κριτής επελεύσεται αποδούναι εκάστω κατά τα έργα αυτού.

Ταύτα ελάλησεν ο μακάριος Ανδρέας τω Επιφανίω τη νυκτί εκείνη αγρυπνούντι αυτώ, παρούσης και της εμής ταπεινότητος. 
Και του ξύλου κρούσαντος της Εκκλησίας εκείσε επορεύθη ο Επιφάνιος.

Ο δε μακάριος Ανδρέας εν τω οίκω έμεινε καθ' εαυτόν προσευχόμενος 

Ετελειώθη δε ο ποτέ κρυπτός ήλιος και ουρανομήκης στύλος πυρός, ο μακάριος Ανδρέας,

ο διά Κύριον πένης και σαλός και ξένος και καταπεφρονημένος και υπό πάντων εξουθενημένος νυνί δε υιός Θεού κατά χάριν γενόμενος και κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών, μηνί Μαΐω κη'. (28) εξήκοντα προς τοις εξ έτεσι τον αγώνα τον καλόν κρυπτώς τω Θεώ αγωνισάμενος. 

Εγώ δε Νικηφόρος, ελέει Θεού πρεσβύτερος της μεγάλης Εκκλησίας της βασιλίδος των πόλεων της επωνύμου Θεού Σοφίας συγγραψάμενος τον θαυμαστόν τούτον και πολυθρύλλητον βίον, του σεβασμίου πατρός και εν αγίοις Ανδρέου, άπερ, α μεν οικείοις οφθαλμοίς εώρακα, α δε και παρά του αοιδίμου Επιφανίου, του γεγονότος ενταύθα αρχιεπισκόπου μεμάθηκα, και τώδε συγγράμματι ενέταξα, χάριτι και φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, μεθ' ου τω Πατρί, άμα τω αγίω Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Απόσπασμα από "ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ"

*Χ_Ε_Κέρασμα