Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Δικαίωση και ανθρώπινη δικαιοσύνη


Print Friendly and PDF Print Print Friendly and PDF PDF

Όσο πνευματικός άνθρωπος είναι κάποιος, τόσο λιγότερα δικαιώματα έχει σ' αυτή την ζωή.
Ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα σ' αυτή την ζωή. 
Είναι υποχρεωμένος να κάνει υπομονή, να δέχεται την αδικία, να δέχεται και τις βρισιές  από τον άλλο. 
Ένα στραβόξυλο  (άνθρωπος ανάποδος) που 'ναι απομακρυσμένο από τον Θεό , έχει πολλά δικαιώματα. Και να χτυπάει και να βρίζει και να αδικεί και να κάνει ...

Τα δικαιώματα τα δικά μας τα φυλάγει ο Θεός  για την άλλη ζωή. 
 Αλλά πολλές φορές εμείς από ανοησία, και 'γω ο ίδιος, ζητάμε να δικαιωθούμε εδώ. 
Να μη ζημιωθούμε εδώ. 
Αν μας  πουν κάτι, αμέσως να δικαιολογηθούμε. 
Και με αυτά  νομίζουμε ότι πιστεύουμε στον Θεό. 
Είναι δηλαδή μια κοροϊδία μεγάλη. 
Η ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν λέει τίποτε για έναν πνευματικό άνθρωπο. Είναι όμως ένα φρένο για τους ανθρώπους τους ανάποδους.  


πηγή : ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ (Διδαχές ενός Γέροντος) έκδοση Β΄ πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση Εκδόσεις Ορθοδόξου Τύπου Κάνιγγος 10 Αθήνα 1988 (σελ. 27)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου