Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου
και ενέδυσάν με χλαμύδα κοκκίνην.
Έθηκαν επί
την κεφαλήν μου, στέφανον εξ ακανθών.
Και επί την δεξιάν μου χείρα
έδωκαν κάλαμον,
ίνα συντρίψω αυτούς, ως σκεύη κεραμέως.
Ἡ Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.
Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου