Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Γιά μία καλή ἐξομολόγηση


Γιά μία καλή ἐξομολόγησι
       Ὅταν στίς νεανικές συντροφιές τεθεῖ τό θέμα τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως ἄλλοι μειδιοῦν, ἄλλοι στρίβουν, μερικοί παριστάνουν τούς ἀδιάφορους, κάποιοι ἄλλοι ἐπιχειρηματολογοῦν, ὅτι αὐτά εἶναι ξεπερασμένα καί ὅτι αὐτοί εἶναι ὑπεράνω. Ὡστόσον ὑπάρχουν καί ἀρκετοί, οἱ ὁποῖοι μέ γενναιότητα καί παρρησία ὑπερασπίζονται καί τό ἱερό μυστήριο κυρίως ὅμως τά προσωπικά τους βιώματα καί τίς ἐπιλογές τους. Εἶναι γεγονός, ὅτι ὅσοι λαμβάνουν ἀρνητική καί ἀπορριπτική θέσι ἔναντι τοῦ θέματος τούτου δέν ἔχουν ποτέ ἐξομολογηθεῖ, δέν ἔχουν πλησιάσει τόν πνευματικό μέ ταπείνωσι ἕτοιμοι νά ἀναγνωρίσουν τά σφάλματά τους καί νά ζητήσουν συγγνώμη, δέν ἔχουν δοκιμάσει τήν ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό Πατέρα. Γι αὐτό πλανῶνται καί πλανοῦν. Πρός χάριν ἀμφοτέρων τῶν κατηγοριῶν καί ἐκείνων πού ἐξομολογοῦνται καί χαίρονται καί ἀπολαμβάνουν τήν φιλανθρωπία τοῦ οὐρανίου Πατέρα μας γιά νά μήν ἐντρέπονται πλέον καί νά μήν σκύβουν τό κεφάλι, ἀλλά καί ἐκείνων πού δέν ἐξομολογοῦνται καί στεροῦνται τήν μακροθυμία καί τήν εὐσπλαχνία, τά πατρικά σπλάγχνα τῶν θείων οἰκτιρμῶν γιά νά τολμήσουν, θά σᾶς γράψω δυό λόγια. Θέλω νά τά διαβάσετε μέ προσοχή, νά σκεφθῆτε καί νά προβληματισθῆτε.

1. Οὐδέν εὐφραίνει τόν ἐπουράνιο Θεό καί Πατέρα μας, ὅσο ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγησις τῶν παιδιῶν Του. Ὁ οὐράνιος κόσμος, εἶπε ὁ Κύριος μας, πανηγυρίζει καί χαίρεται μέ τήν ἐπιστροφή καί μετάνοια τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων. Μή διστάζετε νά αἰσθάνεσθε ἁμαρτωλοί καί μή ἀποφεύγετε νά τό ὁμολογεῖτε ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Νά ἀποφεύγετε νά ἁμαρτάνετε. Πάντα ὅμως νά κρίνετε τόν ἑαυτό σας καί νά σκέπτεσθε, ἐάν εἶσθε ἔτσι, ὅπως σᾶς θέλει ὁ Θεός. Ὅση χαρά καί εὐφροσύνη προκαλεῖ στόν Θεό καί στόν κόσμο τοῦ Θεοῦ ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγησις, ἄλλη τόση καί ἴσως περισσότερη καί μεγαλύτερη εὐφροσύνη γεννᾶ στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου.
Μελετῶντας πνευματικά βιβλία ἀσφαλῶς θά βρεῖτε τέτοια παραδείγματα. Ἐγώ θά σᾶς θυμίσω τήν ἐξομολόγησι τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου ἐκεῖ στήν παραλία τῆς λίμνης τῆς Γαλιλαίας. Πόση χαρά αἰσθάνθηκε ὅταν ὁ Κύριος τοῦ ἔδωσε τήν δυνατότητα νά ὁλοκληρώσει τήν μετάνοιά του γιά τήν ἄρνησί του κατά τήν σκοτεινή νύκτα τῆς δίκης τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν αὐλή τοῦ ἀρχιερέως. Ἄκουσε μέ τά αὐτιά του τόν Κύριο νά τοῦ κάνει τήν τριπλῆ ἐρώτησι καί νά τόν ἀποκαθιστᾶ ἐνώπιον πάντων. Τόν ἐδέχθη πάλι ὡς μαθητή Του καί ἀπόστολό Του. Διαβάστε πάντως αὐτή τήν συγκινητική καί μεγαλοπρεπῆ διήγησι στό τέλος τοῦ κατά Ἰωάννην Εὐαγγελίου καί θά καταλάβετε ἀπό πιά χαρά στερῆτε τήν ψυχή σας. 
Ἡ ἐξομολόγησις εἶναι προσευχή, εἶναι δέησις, εἶναι ἰκεσία, εἶναι κραυγή “πρός τόν δυνάμενον σῶσαι”, τήν ὁποία καί ἀκούει καί δέχεται ὁ μόνος ἐλεήμων, ἀγαθός καί φιλάνθρωπος Θεός καί Πατέρας μας.

2. Γιά νά χαρεῖς τήν ἐξομολόγησί σου θά πρέπει προηγουμένως νά προσευχηθεῖς. Μήν πᾶς ἀπροετοίμαστος, πρόχειρα καί ἐπιπόλαια. Θά ἐμφανισθεῖς ἐνώπιον τοῦ πάντων Θεοῦ καί Δεσπότου, τοῦ δικαίου κριτοῦ. Φόρεσε τήν καλή στολή τῆς ψυχῆς σου. Κι αὐτή ἡ στολή δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν προσευχή, τήν εἰλικρίνεια, τήν μετάνοια. Προσευχήσου καί ζήτησε ἀπό τόν Κύριο νά σοῦ χαρίσει συναίσθησι καί συντριβή. Δέν ἔχει ἀξία ἡ ἐξομολόγησι, πού δέν συνοδεύεται ἀπό τήν συναίσθησι τῆς ἁμαρτωλότητός μας καί τήν συντριβή ἐπειδή εἴμαστε ἐλεεινοί, δοῦλοι, πονηροί καί κακοί. Πρέπει καί νά γνωρίζουμε πότε καί πῶς ἁμαρτάνουμε καί νά θλιβόμαστε γι αὐτό. Προσέξατε ποιά λέξι ἐχρησιμοποίησα γιά νά ἀποδώσω αὐτήν τήν ἐσωτερική καί πνευματική μας κατάστασι σ υ ν τ ρ ι β ή. Ὅποιος γίνεται λιῶμα, ὅταν σκέπτεται καί ἀναλογίζεται τά λάθη του αὐτός ἔχει καρδία συντετριμένη καί τεταπεινωμένη. Καί ὁ Κύριος “καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην οὐκ ἐξουδενώσει”. 3. Πρίν πᾶς στόν πνευματικό νά ἐξομολογηθεῖς ἐξέτασε τά βάθη σου, τῆς συνειδήσεώς σου καί τῆς ψυχῆς σου. Μήν σκεφθεῖς, ἐγώ δέν ἔχω κάνει τίποτα. Ρίψε τό φῶς τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί ἐξέτασε τήν ζωή σου κάτω ἀπό τό πνεῦμα τους. Μάθε τί εἶπε ὁ Θεός καί ἐξέτασε τόν ἑαυτό σου, ἐάν τά τηρεῖς. Μήν σκεφθεῖς, ὅτι αὐτά ἀφοροῦν ἄλλους. Εἶναι λάθος. Οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἀφοροῦν τούς πάντες, μικρούς καί μεγάλους. Μήν πεῖς, αὐτά εἶναι ξεπερασμένα, σήμερα ἰσχύουν ἄλλα. Κι αὐτό εἶναι λάθος. Ὁ Θεός δέν ἀλλάζει γνώμη. Αὐτή πού εἶχε, ἔχει καί θά ἔχει πάντα. Μή λησμονήσεις, ὅτι εἰς τήν ἐξέτασιν αὐτή θά συμπεριλάβεις τά πάντα. Πρῶτα τίς πράξεις σου, μετά τά λόγια σου, ἐπίσης τά συναισθήματά σου, ἀκόμη καί τίς ἐπιθυμίες σου, εἴτε τίς πραγματοποίησες, εἴτε ὄχι. Τέλος καί τίς σκέψεις σου. Ἡ ἁμαρτία ὑπάρχει σ’ ὅλους αὐτούς τούς χώρους τῆς ὑπάρξεώς μας.

4. Κατανίκησε τήν ντροπή σου. Μή σκεφθεῖς, πῶς θά τό πῶ στόν πνευματικό ; Μήπως μέ παρεξηγήσει; Μήπως μέ ὑποτιμήσει; Ἄραγε θά μέ ἐλέγξει ; Πῶς θά τό ἀκούσει ; Μήπως τό πεῖ στούς φίλους μου, στήν οἰκογένειά μου ; Πάλι μή σκεφθεῖς δέν βαριέσαι θά πάω ἀλλά ὅλα δέν θά τά πῶ. Δέν χρειάζεται νά τά λέμε ὅλα. Ὅλες αὐτές οἱ σκέψεις καί ἄλλες πού ἐνδεχομένως νά κάνεις εἶναι ὅλες λανθασμένες. Ἐρωτᾶς γιατί; Διάβασε τήν παρακάτω παράγραφο. Θά βρεῖς τίς ἀπαντήσεις.

5. Ποτέ μή λησμονήσεις, ὅτι ὁ ἱερεύς, ὁ πνευματικός εἶναι ὑπηρέτης τοῦ Θεοῦ. Ἀκούει τήν ἐξομολόγησι γιά τόν Θεό, στήν θέσι καί στόν τόπο τοῦ Θεοῦ. Ὁμιλεῖ ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. Νά θυμᾶσαι ἐπίσης, ὅτι κι ὁ πνευματικός εἶναι στοργικός πατέρας. Δέν ἔχει σκοπό του οὔτε τήν τιμωρία, οὔτε τήν ταπείνωσι καί τόν ἐξευτελισμό τοῦ ἀνθρώπου. Ἀκούει μέ μεγάλη συμπάθεια καί ἀγάπη, ἀληθινή φιλανθρωπία τήν ἐξομολόγησι. Λυπᾶται κι αὐτός μαζί σου γιά τίς πτώσεις σου. Ὑποφέρει, γιατί ζεῖς μακρυά ἀπό τόν Θεό. Φοβᾶται κι αὐτός τήν ἁμαρτία. Εἶναι κι ὁ ἴδιος ἐξ ἴσου ἁμαρτωλός μέ μία διαφορά. Ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε τό δικαίωμα μέ τήν χάρι τοῦ μυστηρίου τῆς ἱερωσύνης νά συγχωρεῖ ἁμαρτίες καί νά λύει τά δεσμά τῶν παθῶν. Ἰσχύει καί εἰς τήν περίπτωσί του αὐτό τό ὁποῖο ἔχει γραφεῖ ἀπό τόν προφήτη Ἡσαΐα γιά τόν Λυτρωτή μας Ἰησοῦ Χριστό. “ Κάλαμον συντεθλασμένον δέν θέλει συντρίψει καί λυχνίαν καπνίζουσαν δέν θέλει σβύσει”. Σπασμένα καλάμια καί καπνίζοντα λυχνάρια εἶναι οἱ ψυχές ὅλων μας. Ὁ Χριστός δέν ἐπιθυμεῖ νά συντριβοῦν τά “σπασμένα καλάμια” καί νά σβύσουν τά “καπνίζοντα λυχνάρια”. Μάθε, ὅτι οὔτε κι ὁ πνευματικός τό θέλει. 

Γι αὐτό μήν ἐντραπῆς νά ἐξομολογηθεῖς τίς ἁμαρτίες σου. Καί μήν ἀμφιβάλλεις γιά τήν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ καί τήν συμπάθεια τοῦ πνευματικοῦ.
Σοῦ εὔχομαι μιά καλή ἐξομολόγησι.

  π. Σπυρίδων Ιωάννου
Πηγη: http://apfilipposgrammatikous.blogspot.com/2010/01/blog-post_2039.html
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥ: http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:CjVvEd_wxWd-sM:http://1myblog.pblogs.gr/files/f/226854-1athos-cross.jpg
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου