Μαθαίνουμε ότι ετοιμάζεται νομοθετική δέσμη και προτείνονται μέτρα
για τις κωδωνοκρουσίες. Φθάσαμε λοιπόν και σ’ αυτό.
Να σιωπήσουν οι καμπάνες.
Ενοχλούν τώρα οι καμπάνες.
Κάπου αλλού απ’ το 1917 έως πριν λίγα χρόνια είχαν σιγήσει οι καμπάνες.
Είχαν κατεβεί κάτω απ’ τα κωδωνοστάσιά τους.
Πήγαινες και τις έβλεπες ξεκρέμαστες στις αυλές των Μοναστηριών και των Ιερών Ναών.
Και να, που ήλθε η ώρα που ξανανέβηκαν στα υψηλά καμπαναριά τους και ξαναχτυπούν.
Πηγαίνεις στις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου, και βλέπεις έξω
απ' τους μεγάλους Καθεδρικούς Ναούς συγκεντρωμένα πλήθη τουριστών
που περιμένουν να συμπληρωθεί η ώρα για να ακούσουν τις καμπάνες τους.
Και σ' εμάς, μελετούν την φίμωσι. Ενοχλεί η καμπάνα.
Δεν θα 'χαμε αντίρρησι για μια από μέρους των Ιερών Ναών ρύθμιση των ωρών
των κωδωνοκρουσιών και της εντάσεώς των, κατά περίπτωσι, αλλά πιστεύουμε
ότι το μήνυμα που έρχεται είναι ότι ενοχλεί η καμπάνα.
Ενοχλεί η φωνή της Εκκλησίας. Η καμπάνα η γλυκειά δημιουργεί τώρα
ψυχολογικά προβλήματα στους ανθρώπους και νοιαζόμαστε τάχα για την
ψυχολογική στήριξη των πολιτών.
Δεν τους έχει καταρρακώσει η ένδεια και η ανεργία, δεν παραμιλούν οι νέοι μας
όταν ακούνε κάθε μέρα τα νέα μέτρα και τις ακρίβειες, αλλά ξεκουφαίνονται
απ' τις καμπάνες! Ο μουεζίνης στη Θράκη σε πόσα ντεσιμπέλ θα εκπέμπει
τις προσευχές του απ' τους υψηλούς μιναρέδες;
Α, πιστεύω αυτός θα συνεχίζει ανενόχλητος, μ’ όση ένταση θέλει να φωνάζει
τον Αλλάχ του, δέκα φορές την ημέρα.
Κι οι καμπάνες οι χαρμόσυνες του Πάσχα και των Χριστουγέννων,
της Κυριακής και της γιορτής που θα καλούν τους πιστούς
στην Ορθόδοξη χώρα μας, θα σιγήσουν, θα χαμηλώσουν την ένταση τους
μέχρι και το επόμενο βήμα τους, που θα 'ναι να σιγήσουν τελείως
και να καταργηθούν. Γιατί;
Γιατί ενοχλούν μερικούς. Ενοχλούν άραγε τις συνειδήσεις τους πιο πολύ
απ' τις ακοές τους; Ίσως.
Ενοχλούν σαν δικαίωμα της Εκκλησίας.
Έζησε η Εκκλησία μας εποχές δύσκολες με τις καμπάνες
και τα σήμαντρά της βουβά και δεν βγήκε χαμένη.
Έχουν ρίζες μέσα στην πορεία της Πίστεως και της Εκκλησίας μας τα σήμαντρα,
τα τάλαντα και οι καμπάνες. Ο Νώε πήρε ξύλο βαρύ και χτύπησε το τάλαντο
και μπήκαν μέσα στην κιβωτό αυτοί που σώθηκαν.
Καλεί μέσα στην σωστική κιβωτό, ο ήχος ο γλυκύς της καμπάνας.
Χτυπούν τους ίαμβους και τους ανάπαιστους τα άψυχα αυτά ξύλα και κύμβαλα.
Χτυπούν τον Αδάμ, τον Αδάμ, τον Πρωτόπλαστο Αδάμ, τον Αδάμ,
τον Αδάμ, τον Πρωτόπλαστο Αδάμ.
Χτυπούν: Η κιβωτός, η κιβωτός, η κίβω, κίβω, κιβωτός.
Το τάλαντο, το τάλαντο, το τάλα, τάλα, τάλαντο.
Χτυπούν με ρυθμούς σωστικούς και καλούν στην σωτηρία, στην χαρά, στον αγιασμό.
Ήχησαν οι καμπάνες της Ορθοδοξίας την απελευθέρωση του Γένους μας,
ήχησαν κι εκάλεσαν στην Κιβωτό της Σωτηρίας τους πιστούς όλων των αιώνων
και τους ενεθουσίασαν στην πίστη τους και τους αγίασαν.
Τώρα γιατί να σιγήσουν;
Για να καταστείλουμε την Εκκλησία και να καταλάβει ότι αρχίζει να χάνει δικαιώματα;
Τέτοια οπισθοδρόμηση για διεκδίκηση εξουσίας; Φοβερό!
Είθε ο Κύριος να μας φωτίσει όλους μας.
Πιστεύουμε όμως ότι θα 'ρθει η ώρα που θα ηχήσουν σάλπιγγες φοβερές,
όσο κι αν δεν τις θέλουν οι λίγοι και αδιάφοροι αυτοί συνάνθρωποί μας.
Θα ηχήσουν σάλπιγγες για όλους μας γι' αυτό διαμηνύουμε προς πάσα κατεύθυνση
πως για μας ο ήχος δεν είναι κάτι τόσο απλό, ο ήχος είναι ο Ίδιος ο Κύριος,
εξ ου και κατήχησις.
Κατήχησις σημαίνει ο ήχος που κατεβαίνει κάτω.
Ο Κύριος ενηνθρώπησε και ήλθε ανάμεσά μας να μας μιλήσει, να μας καλέσει,
να σημάνει πνευματικό συναγερμό για τη σωτηρία και τον αγιασμό μας.
Ο ήχος είναι ο λόγος του Θεού, που εισέρχεται μέσα μας και μας φωτίζει,
μας θεραπεύει, μας λούζει, μας αγιάζει.
Κι αν δεν ηχούν οι καμπάνες, θα ηχεί ο λόγος του Θεού,
όσο αυτή η Πατρίδα θα 'ναι Ορθόδοξη κι όσο οι πιστοί της
θα ακούν τις καμπάνες και θα σηκώνονται να σταυροκοπηθούν...
Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου