«ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΑΥΤΗΣ ΟΥ ΜΗ ΕΛΕΗΣΩ, ΟΤΙ ΤΕΚΝΑ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΕΣΤΙΝ»

Κρίθητε πρὸς τὴν μητέρα ὑμῶν, κρίθητε, ὅτι αὕτη οὐ γυνή μου, καὶ ἐγὼ οὐκ ἀνὴρ αὐτῆς. καὶ ἐξαρῶ τὴν πορνείαν αὐτῆς ἐκ προσώπου μου καὶ τὴν μοιχείαν αὐτῆς ἐκ μέσου μαστῶν αὐτῆς, ὅπως ἂν ἐκδύσω αὐτὴν γυμνὴν καὶ ἀποκαταστήσω αὐτὴν καθὼς ἡμέρα γενέσεως αὐτῆς. καὶ θήσω αὐτὴν ἔρημον καὶ τάξω αὐτὴν ὡς γῆν ἄνυδρον καὶ ἀποκτενῶ αὐτὴν ἐν δίψει· καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς οὐ μὴ ἐλεήσω, ὅτι τέκνα πορνείας ἐστίν. ὅτι ἐξεπόρνευσεν ἡ μήτηρ αὐτῶν, κατῄσχυνεν ἡ τεκοῦσα αὐτά, ὅτι εἶπε· πορεύσομαι ὀπίσω τῶν ἐραστῶν μου τῶν διδόντων μοι τοὺς ἄρτους μου καὶ τὸ ὕδωρ μου καὶ τὰ ἱμάτιά μου καὶ τὰ ὀθόνιά μου, τὸ ἔλαιόν μου καὶ πάντα ὅσα μοι καθήκει. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ φράσσω τὴν ὁδὸν αὐτῆς ἐν σκόλοψι καὶ ἀνοικοδομήσω τὰς ὁδούς, καὶ τὴν τρίβον αὐτῆς οὐ μὴ εὕρῃ· …καὶ νῦν ἀποκαλύψω τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτῆς ἐνώπιον τῶν ἐραστῶν αὐτῆς, καὶ οὐδεὶς οὐ μὴ ἐξέληται αὐτὴν ἐκ χειρός μου. (Ὠσηέ, Β´ 4­-9· 12)

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση

Κρίνατε καὶ διχάσατε τὴν μητέρα σας· κρίνατέ την, διότι αὐτὴ δὲν εἶναι σύζυγός μου καὶ ἐγὼ δὲν εἶμαι ὁ σύζυγός της. 

Καὶ θὰ διώξω ἀπὸ ἐμπρός μου τὴν πορνείαν της, καὶ τὴν μοιχείαν της ἀπὸ τοὺς μαστούς της. 

Θὰ καταπαύσω δηλαδὴ τὴν πνευματικὴν μοιχείαν, τὴν πρὸς τὰ εἴδωλα λατρείαν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. 

Ἔτσι θὰ ἀπογυμνώσω αὐτὴν καὶ θὰ τὴν παρουσιάσω τελείως γυμνήν, ὅπως ὅταν τὴν ἐγέννησεν ἡ μητέρα της. 

Θὰ καταστήσω αὐτὴν ἔρημον, θὰ τὴν κάμω ὡσὰν τὴν γῆν τὴν ξηρὰν καὶ τὴν ἄνυδρον, καὶ θὰ τὴν θανατώσω μὲ τὴν δίψαν. 

Οὔτε καὶ τὰ τέκνα της θὰ ἐλεήσω, διότι εἶναι τέκνα πορνείας, πνευματικῆς ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἀποστασίας. 

Διότι ἡ μητέρα των ἐξετράπη εἰς πορνείαν κατεντροπίασε καὶ κατεξηυτέλισε τὰ τέκνα της, διότι μὲ ἀπερίγραπτον ἀναισχυντίαν εἶπε· “θὰ ἀκολουθήσω ἐγὼ τοὺς ἐραστάς μου, (δηλ. ἡ φυλὴ τοῦ Ἰσραὴλ θὰ ἀκολουθοῦσε τὰ εἴδωλα), διότι αὐτοὶ μοῦ δίδουν τὴν τροφήν μου, τὸ νερό μου, τὰ ἐνδύματά μου, τὰ λινὰ ὑφάσματά μου, τὸ λάδι μου καὶ ὅλα ὅσα μοῦ χρειάζονται”. 

Διὰ τὴν ἀναισχυντίαν της αὐτήν, ἰδοὺ ἐγὼ φράζω τὴν πρὸς τοὺς ἐραστάς ὁδόν της μὲ παλούκια, θὰ ἀνεγείρω ὁδοφράγματα στοὺς δρόμους της καὶ ἔτσι δὲν θὰ εὕρη αὐτὴ τὸν δρόμον της πρὸς τὴν διαφθοράν. 

Θὰ προσπαθήση καὶ θὰ τρέξη νὰ εὕρη τοὺς ἐραστάς της, ἀλλὰ δὲν θὰ τοὺς προφθάση. 

Θὰ τοὺς ἀναζητήση, καὶ δὲν θὰ τοὺς ἀνεύρη. Καὶ τότε θὰ εἴπη· “θὰ ἐπιστρέψω καὶ θὰ ἐπανέλθω πρὸς τὸν προηγούμενον καὶ νόμιμον ἄνδρα μου, διότι καλύτερα ἤμην τότε, παρὰ τώρα”. 

… Τώρα θὰ ξεσκεπάσω τὴν βρωμερότητά της καὶ τὴν ἀναισχυντίαν της ἐνώπιον τῶν ἐραστῶν της καὶ κανεὶς δὲν θὰ ἠμπορέση νὰ τὴν γλυτώση ἀπὸ τὰ χέρια μου.

 https://christianvivliografia.wordpress.com