XarasEuaggelia: O Θεός ... αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.

Ἡ Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

O Θεός ... αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.

O Θεός ... αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.
…Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και στην πνευματική ζωή. Μπορεί δηλαδή να ζητήσουμε κάτι που υπερβαίνει τις πνευματικές μας δυνατότητες, τις αντοχές της ψυχής μας, κάτι που ξεπερνά τα μέτρα μας. Και ο Θεός βέβαια δεν το δίνει. Αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.
Για ν’ αγωνιστούμε περισσότερο. Να προσευχηθούμε πιο πολύ. Να υψώνουμε τα χέρια μας δεητικά προς Αυτόν και με πόθο πολύ να παρακαλούμε. Μέχρι που να δυναμώσουν τα χέρια μας, για να μπορέσουν να δεχθούν το δώρο του Θεού και να το κρατήσουν, να το διαφυλάξουν ακέραιο και να το τιμήσουν.

(Απόσπασμα απ’το βιβλίο του π. Αστερίου Χατζηνικολάου "Η κραυγή μου προς Σε ελθέτω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ἐγὼ πατὴρ, ἐγὼ ἀδελφὸς, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφὴ, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς.
Ἐγὼ καὶ δουλεύσω· ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι.
Ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλὴ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ ἀδελφὴ, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ.
Ἐγὼ πένης διὰ σέ· καὶ ἀλήτης διὰ σέ· ἐπὶ σταυροῦ διὰ σὲ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ· ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρὶ, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός.
Πάντα μοι σὺ, καὶ ἀδελφὸς, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος.
Τί πλέον θέλεις;
τί τὸν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ;
τί τῷ κόσμῳ κάμνεις;
τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον;

Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

Πιστεύω, Κύριε, καὶ ὁμολογῶ, ὅτι σὺ εἶ ἀληθῶς ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος,

ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτος εἰμὶ ἐγώ. [...]

Ἔθελξας πόθῳ με, Χριστέ, καὶ ἠλλοίωσας τῷ Θείῳ σου ἔρωτι·

κατάφλεξον πυρὶ ἀΰλῳ τὰς ἁμαρτίας μου,…..

Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, …..

Ἐμοὶ δὲ τῷ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι·

τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου.

35 Ποιός θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού;

Θλίψη ή στενοχώρια; ή διωγμός; ή πείνα; ή γύμνια; ή κίνδυνος; ή μαρτυρικός θάνατος;

36 Όπως λέει η Γραφή: «Για χάρη σου μας θανατώνουν όλη τη μέρα. Θεωρηθήκαμε σαν πρόβατα για σφάξιμο!».

37 Όμως μέσα απ' όλα αυτά τα δεινά βγαίνουμε περισσότερο και από νικητές μέσω εκείνου που μας αγάπησε!

38 Γιατί έχω πειστεί πια απόλυτα πως ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχές ούτε εξουσίες ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα

39 ούτε όσα βρίσκονται ψηλά ούτε όσα βρίσκονται στα βάθη, κι ούτε κάποιο άλλο διαφορετικό δημιούργημα θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, που εκδηλώθηκε μέσω του Χριστού Ιησού, του Κυρίου μας.

Προς Ρωμαίους 8:35-39

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

O Θεός ... αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.

(Απόσπασμα απ’το βιβλίο του π. Αστερίου Χατζηνικολάου "Η κραυγή μου προς Σε ελθέτω﻿

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

(Απόσπασμα απ’το βιβλίο του π. Αστερίου Χατζηνικολάου "Η κραυγή μου προς Σε ελθέτω