Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Η νοερά προσευχή ολίγον κατ' ολίγον...π. Εφραίμ ο Κατουνακιώτης



normal_iviron5.jpg
Εγώ κάποτε, όταν ήμουν αρχάριος, πολεμήθηκα από τον διάβολο· είχα σαρκικό πόλεμο. 
Ξάπλωσα να κοιμηθώ, αλλά ο πόλεμος της σαρκός δυνατός. 

Άρχισα με ζέση να λέω την ευχή.

Τότε, μεταξύ ύπνου-ξύπνου βλέπω ένα όνειρο: 
Απέναντι εις την εξώπορτα, ήτανε ένας δαίμονας, όπως τον περιγράφουν οι Πατέρες, με κέρατα, με μαύρα φτερά κλπ., και κάγχαζε.
Δεν ηδύνατο όμως να πλησιάσει εις το κελλί μου! 
Συνήλθα· πήγα και το διηγήθηκα κατόπιν εις τον γερο-Ιωσήφ. 
Μου λέει: 
«Βλέπεις, παιδί μου, ότι με την ευχή τον κρατάς εις την εξώπορτα, και δεν μπορεί να σε πλησιάσει!»
Η νοερά προσευχή ολίγον κατ' ολίγον φέρνει τον άνθρωπο εις την πρώτη χάρη του βαπτίσματος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου