Οσία Ολυμπία και Οσία Ευφροσύνη Λέσβου(+11 Μαίου 1235)

Ο βίος και το μαρτύριο των δύο τούτων αγίων γυναικών που ακολουθούν 

έγιναν γνωστά κατά το έτος 1959, όταν βρέθηκαν τα σεπτά λείψανα των

 αγίων της Θερμής Μυτιλήνης (στις Καρυές) Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης 

ενώ ή ιστορία τους, όπως και οι τάφοι με τα σεπτά λείψανα τους έγιναν γνωστά 

με θείες αποκαλύψεις απο την ίδια την Αγία Ολυμπία σε ευλαβείς κατοίκους του χωριού.

Στον τάφο της αγίας Ολυμπίας βρέθηκαν και τα είκοσι καρφιά με τα όποια 

την είχαν καρφώσει.

Ή όσια Ολυμπία και ή όσια Ευφροσύνη έζησαν τον ΙΓ' αιώνα και παρέδωσαν 

την ψυχή τους με μαρτυρικό θάνατο στις 11 Μαΐου του 1235. 

Ή Ολυμπία γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς πού καταγότανε από την 

Κωνσταντινούπολη. Ό πατέρας της ήταν Ιερεύς και ή μητέρα της κόρη Ιερέως. 

Από την Κωνσταντινούπολη, άγνωστο για ποιο λόγο, έφυγαν και κατοίκησαν στην Πελοπόννησο.

Σέ ηλικία δέκα ετών ή Ολυμπία έχασε τους γονείς της και οι συγγενείς της την έστειλαν 

στο μοναστήρι των Καρυών της Θερμής, τη σημερινή Ιερά Μονή του Αγ. Ραφαήλ, 

όπου ή τότε ηγουμένη Δωροθέα ήταν θεία της Ολυμπίας. 

Σε ηλικία 19 ετών έγινε ή Ολυμπία μοναχή και σε ηλικία 25 ετών, 

όταν απέθανε ή θεία της, έγινε ηγουμένη.

Έπειτα από δέκα χρόνια, στις 11 Μαΐου του 1235, πειρατές ήλθαν στη Μυτιλήνη, 

πήγαν στο μοναστήρι, διασκόρπισαν τις τριάντα μοναχές και όσες δεν πρόλαβαν 

να φύγουν, τις κακοποίησαν. 

Την ηγουμένη και μια γερόντισσα Ευφροσύνη τις βασάνισαν φοβερά.

Την Ευφροσύνη, αφού την κρέμασαν σε δένδρο, την έκαψαν. 

Την Ολυμπία την έκαυσαν σ' όλο το σώμα με λαμπάδες 

και έπειτα πέρασαν πυρωμένη σιδηρόβεργα στα αυτιά της 

και τέλος κάρφωσαν το βασανισμένο σώμα της με είκοσι καρφιά σε μια σανίδα 

και έτσι με τη σανίδα το ενταφίασαν μετά την αναχώρηση των πειρατών.

πηγή