Αφιερωμένο σ' αυτούς που κράτησαν ψηλά τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία στην Πόλη

ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ ΤΗΝ ΤΡΟΜΕΡΗ

του Χάρη Καρολίδη

Αλήθεια, αδέλφια μου, σήμερα η μεγάλη μέρα της 25ης Μαρτίου τότε στα παιδικά μου χρόνια μαθητής δημοτικού δεκαετία του '60 στην Πόλη των θρύλων νωρίς-νωρίς όλοι στην εκκλησία για το χαρμόσυνο μήνυμα του αρχαγγέλου Γαβριήλ, μετά πάλι πίσω όλοι οικογενειακώς στο σπίτι.

"Μάννα, πως ξέρουμε ότι σήμερα πρέπει να εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου!!!"

"Παιδί μου, υπάρχει σημάδι από τον Θεό, γιατί σήμερα έρχονται τα χελιδόνια, όταν φτάσουμε όμως στο σπίτι θα σε πω και άλλα, ας μην μας ακούνε τώρα οι Τούρκοι δίπλα μας".

Μετά στο σπίτι η μητέρα έλεγε "και τώρα που κοινωνήσατε και πιάσατε το ιερό μανδήλιον να πλένετε τα χέρια σας με νερό στις γλάστρες να μην χυθεί σταγόνα κάτω στην γη και την πατήσουμε, μετά θα διαβάσουμε το κείμενο της θειας Ευχαριστίας" και μετά στο τραπέζι όλοι όρθιοι τον Εθνικό μας ύμνο με τρεμάμενη φωνή από συγκίνηση εμείς παιδιά χαμηλόφωνα και η μητέρα δυνατά: 

"Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετρά την γη, απ' τα κόκαλα βγαλμένη των ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα ανδρειωμένη χαίρε ω χαίρε ελευθεριά".

Τι συγκίνηση μαζί με κάποιο δάκρυ στα μάτια, αυτή ήταν η εορτή μας την 25ην Μάρτιου όσο ζούσαμε στην Πόλη μέχρι να φύγουμε για πάντα στην Ελλάδα. Αυτός ο Εθνικός Ύμνος, που ήταν μέσα από την ψυχή μας, άξιζε πιο πολύ από δέκα φιλαρμονικές στην ελεύθερη Ελλάδα.

Και σήμερα, τι κάνουμε σήμερα!! 

Κάνουμε παρελάσεις, που θυμίζουν καλλιστεία με μίνι φούστες και γόβες και οι εκπαιδευτικοί μας χωρίς ίχνος προβληματισμού σε μια νεολαία, που έμαθε-άκουσε για κάποιους, που είναι λαμόγια, 

ότι όλα είναι για το χρήμα και δεν ξέρει ούτε ποιος είναι αυτός που έγραψε τους στίχους ή ποιος μελοποίησε τον Εθνικό μας Ύμνο... 

ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ, 

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΞΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ;

Χάρης Καρολίδης, Έκτακτο Παράρτημα 
 
Αφιερωμένο σ' αυτούς που κράτησαν ψηλά τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία στην Πόλη μόνοι τους, γιατί είχαν ψυχή γεμάτη με ΘΕΟ!