Όταν είχα δει αυτή τη χριστιανική ταινία πριν μερικά χρόνια, είχα, πραγματικά, εντυπωσιαστεί. Ήθελα να την παρουσιάσω αλλά δεν την είχα βρει με υπότιτλους στο youtube, οπότε το άφησα. Πρόσφατα, τη συνάντησα στην περιπλάνησή μου στο διαδίκτυο με ελληνικούς πλέον υπότιτλους, και, έτσι, αποφάσισα να την παρουσιάσω.
Η ταινία είναι τριαντάλεπτη, ωστόσο, σου δίνει πολλά μηνύματα, πολύ περισσότερα από όσα θα περίμενε κανείς από ένα τόσο σύντομο φιλμ. Και, μάλιστα, τα δίνει με πολύ δυνατό τρόπο. Είναι, χωρίς υπερβολή, μια απ’ τις ωραιότερες χριστιανικές ταινίες που έχουμε δει.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Ένα παιδί, ο Στέφανος, στα πλαίσια μιας σχολικής εργασίας, παρουσιάζει την ιστορία του παππού του, που είχε πολεμήσει στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Παρουσιάζει και τη Βίβλο του παππού του. Κάποια παιδιά νταήδες, τα γνωστά bullies, που, δυστυχώς, δεν λείπουν από κανένα σχολείο, τον λοιδορούν. Ο Στέφανος επηρεάζεται και αφήνει τη Βίβλο πεταμένη κάτω στο χώμα.
Στο σπίτι, ο πατέρας του αντιλαμβάνεται πως κάτι κακό συνέβη στο σχολείο. Του μιλά και του παρουσιάζει παραδείγματα μαρτύρων της πίστεως. Ξεκινά από τον πρωτομάρτυρα Στέφανο και φτάνει μέχρι την εποχή μας. Ο μικρός Στέφανος κοιμάται.
Στον ύπνο του μεταφέρεται στα Ιεροσόλυμα και παρακολουθεί το μαρτύριο του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου.
Μετά μεταφέρεται στο Μυστικό Δείπνο, όπου ο Ιούδας ετοιμάζεται να προδώσει τον Κύριο.
Ο Πρωτομάρτυς Στέφανος εξηγεί στο παιδί κάποια πράγματα και του λέει πως θα μεταφερθούν σε διάφορες εποχές για να δουν μάρτυρες της πίστεως.
Μεταφέρονται στις στοές του Κολοσσαίου, στην οικία του William Tyndale στη Μεσαιωνική Ευρώπη, στη Σοβιετική Ένωση και σε κάποιο αραβικό χωριό. Γίνονται μάρτυρες μαρτυρίων Χριστιανών.
Την επόμενη ημέρα ο Στέφανος ξέρει καλά τί θα κάνει στο σχολείο!
Κάποια σχόλια είναι απαραίτητα για τον θεατή της ταινίας.
Σχετικά με τον William Tyndale.
Στους περισσότερους Έλληνες η ιστορία του William Tyndale είναι άγνωστη. O William Tyndale ήταν ο πρώτος που στην Αγγλία του Μεσαίωνα τύπωσε αγγλική Βίβλο. Μιλάμε για μια ταραγμένη εποχή, όπου οι βασιλείς της Αγγλίας εναλλάσσονταν και, ανάλογα, με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, επέτρεπαν ή απαγόρευαν την κυκλοφορία Αγγλικής Βίβλου.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επέτρεπε την κυκλοφορία της Βίβλου μόνο στις τρεις « ιερές » γλώσσες, ελληνικά, λατινικά και εβραϊκά.
Ο William Tyndale αγνόησε τις απαγορεύσεις, μετέφρασε και κυκλοφόρησε τη Βίβλο στα αγγλικά. Το πλήρωσε με τη ζωή του. Καταδικάστηκε να θανατωθεί με στραγγαλισμό και, στη συνέχεια, το σώμα του να ριφθεί στην πυρά. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο στραγγαλισμός δεν ήταν επιτυχής. Κάποιοι είδαν τον Tyndale να κινείται, όταν τον έριξαν στην πυρά. Ο William Tyndale είναι εμβληματική μορφή του Προτεσταντισμού, και, μάλιστα, του αγγλόφωνου Προτεσταντισμού. Χαρακτηριστικό της δίψας των Άγγλων για την ανάγνωση της Βίβλου είναι η σημείωση ενός βοσκού της εποχής σε ένα κοσμικό βιβλίο. « Συνήθιζα να διαβάζω τη Βίβλο αλλά, επειδή απαγορεύτηκε, αγόρασα αυτό το βιβλίο για να έχω κάτι να διαβάζω.
Εύχομαι να σταματήσει αυτή η τρέλα και να μας επιτρέψουν ξανά να διαβάζουμε τη Βίβλο », έγραψε ο βοσκός και η σημείωσή του πέρασε στην ιστορία. Σήμερα, γνωστός είναι ο εκδοτικός οίκος Tyndale Publishing House, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του William Tyndale.
Βέβαια, καλό είναι να γνωρίζουμε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία ουδέποτε αποδέχτηκε την πλάνη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας σχετικά με τις « ιερές γλώσσες » και, ουδέποτε, απέτρεψε τη μετάφραση της Βίβλου σε άλλες γλώσσες.
Αντίθετα, προώθησε τη μετάφραση της Βίβλου. Δημιούργησε, μάλιστα, αλφάβητο για τους Σλάβους, ακριβώς, για να μεταφράσει τη Βίβλο στη γλώσσα τους. Και ο Άγιος Βέδας, Βρετανός Άγιος του 7ου αιώνα όχι, απλά, μετέφρασε τη Βίβλο στα αγγλικά αλλά την υπομνημάτισε κιόλας.
Ο Ρωμαιοκαθολικισμός, πολύ αργά, τον εικοστό αιώνα, κατάλαβε το σφάλμα του.
Ούτε οι Ιταλοί δεν καταλάβαιναν την Αγία Γραφή, γιατί οι περισσότεροι δεν ήξεραν λατινικά. Αυτό διορθώθηκε τον 20ο αιώνα. Κάλιο αργά παρά ποτέ!
Πρέπει να σημειώσουμε πως οι μάρτυρες του Προτεσταντισμού δεν μπορούν να τιμηθούν από μας ως μάρτυρες, αφού δεν ήταν καν Ορθόδοξοι.
Π.χ. ο William Tyndale, που αναφέρεται στην ταινία.
Ωστόσο, κάθε άνθρωπος που θυσιάζει τη ζωή του για το όνομα του Χριστού, όπως και κάθε άνθρωπος που θυσιάζεται για κάτι υψηλό, π.χ. για την πατρίδα του ή για τους συνανθρώπους του, αξίζει τον σεβασμό μας.
Και δεν θα τον τιμήσουμε, βέβαια, ως Άγιο Μάρτυρα, θα εκτιμήσουμε, όμως, τη θυσία του.
Πάντως, εντοπίσαμε σ’ αυτή την ταινία μια κάποια στροφή προς την Ορθοδοξία. Για σκεφτείτε!
Ο προτεσταντισμός δεν τιμά τους μάρτυρες, δεν τιμά τους Αγίους. Και, όμως, νά μια ταινία γυρισμένη από τους Προτεστάντες και αφιερωμένη στους Μάρτυρες.
Όταν έβλεπα στην ταινία τον πατέρα του μικρού Στέφανου να του διηγείται το μαρτύριο του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου, συνειρμικά, θυμήθηκα τους λόγους του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού: « Και να διαβάσης το συναξάρι του Αγίου να ακούη το παιδί σου. Και να του ειπής: Ακούεις παιδί μου, τί έκαμνεν ο Άγιός σου; Έτσι να κάμης και συ. Ακούοντας το παιδίον τέτοια θαύματα ζηλεύει και λέγει: Αχ, πότε να γίνω και εγώ ωσάν τον Άγιόν μου » ( Κοσμά του Αιτωλού,Διδαχές, Έκδοση Καντιώτου, Διδαχή Ζ΄, σελ. 245 ).
Αλλά και η όλη πλοκή του έργου και ο τρόπος με τον οποίον είναι γυρισμένη η ταινία είναι άξιοσημείωτα. Ο προτεσταντισμός θεωρεί πως οι Άγιοι δεν παρεμβαίνουν στις ζωές των ανθρώπων, λες και με τον θάνατό τους παύουν να υπάρχουν!
Όμως, στην ταινία ο Πρωτομάρτυς Στέφανος εμφανίζεται σε όραμα μέσα σε λευκό ( σαν υπερκόσμιο ) φως στο παιδί Στέφανο και το καθοδηγεί.
Ναι, υπάρχει μια στροφή κάποιων προτεσταντών προς την Ορθόδοξη Θεολογία. Σε διάφορα θέματα.
Και αυτό, κατά τη γνώμη μας, συμβαίνει γιατί ένας προτεστάντης που δεν ακολουθεί πιστά τα προτεσταντικά δόγματα και ψάχνεται λίγο μόνος του, βρίσκει τον δρόμο προς την αλήθεια. Και σε κάποια τουλάχιστον πράγματα διορθώνεται.
Να αναφέρω ένα ακόμη παράδειγμα, σχετικό και αυτό με την τιμή προς τα Ιερά Πρόσωπα. Στην Ελβετία, την πατρίδα του Καλβίνου, σχεδόν όλοι οι προτεσταντικοί ναοί κοσμούνται με εικόνες που, μάλιστα, είναι, συνήθως, Βυζαντινής τεχνοτροπίας.
Έβλεπα πριν λίγο καιρό ένα βίντεο, όπου ο Bill Schnoebelen, ένας από τους πιο γνωστούς Αμερικάνους προτεστάντες ιεροκήρυκες και πολέμιος της Νέας Τάξης Πραγμάτων, μιλούσε μέσω διαδικτύου με κάποιο δημοσιογράφο.
Ο Bill είχε συνδεθεί μέσω skype ή άλλου προγράμματος σχετικής τεχνολογίας με το κανάλι και μιλούσε από το σπίτι του. Στον τοίχο βλέπω δυο τρεις Βυζαντινές εικόνες. Ναι, Βυζαντινές εικόνες! Τί να πεις!
Οι προτεστάντες στο εξωτερικό ξυπνούν και χρησιμοποιούν εικόνες! Και οι ντόπιοι Έλληνες προτεστάντες βλέπουν εικόνα και δαιμονίζονται! Τί να πεις!
Πίσω από την παραγωγή της ταινίας βρίσκεται η οργάνωση « Voice of the Martyrs ».
Mια αξιέπαινη οργάνωση που ασχολείται με την ανακούφιση όλων όσων υποφέρουν για τη χριστιανική τους πίστη.
Κάνει παρεμβάσεις σε διπλωματικό επίπεδο, στέλνει δικηγόρους να υπερασπιστούν Χριστιανούς που ρίχτηκαν αναίτια στη φυλακή, δίνει χρήματα στους συγγενείς τους, για να αντεπεξέλθουν στα έξοδα κ.τ.λ..
Παλαιότερα, μια προσπάθεια της οργάνωσης για την απελευθέρωση δύο χριστιανών γυναικών από τις φυλακές του ΙΡΑΝ, είχε γνωρίσει ιδιαίτερη κυκλοφορία.
Πολλές ελληνικές ιστοσελίδες έδιναν τη δυνατότητα στους αναγνώστες τους να στείλουν email διαμαρτυρίας στις ιρανικές αρχές.
Τελικά, οι δύο κοπέλες απελευθερώθηκαν. Σχετικά με την προσπάθεια της οργάνωσης Voice of the Martyrs βλ. στην ιστοσελίδα της οργάνωσης στο http://www.persecution.com/
Σχετικά με το αν είναι ορθό ηθοποιοί να υποδύονται τον Θεάνθρωπο ή άλλα ιερά πρόσωπα ο αναγνώστης ας αναζητήσει τα σχόλια που είχαμε κάνει στην ανάρτηση για την ταινία « ΜΠΕΝ ΧΟΥΡ ».
Οι λέξεις « Μαρτυρία » και « Μαρτύριο » συνδέονται.
Μαρτυρία είναι η ομολογία και κήρυξη της αληθείας.
Μαρτύριο είναι οι δυσμενείς συνέπειες που υφίστανται όσοι ομολογούν και κηρύττουν την αλήθεια.
Επειδή συχνά, από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, οι Μάρτυρες, δηλαδή οι ομολογητές της Πίστης, διώκονταν, βασανίζονταν και θανατώνονταν για τον Χριστό, γι’ αυτό και η λέξη « Μάρτυς » κατέληξε να σημαίνει αυτόν που θανατώνεται για τον Χριστό ( Αργότερα, η χρήση του όρου επεκτάθηκε και πέρα από τον Χριστιανισμό.
Έτσι, σήμερα χρησιμοποιείται και για να δηλώσει κάποιον που διώκεται ή θανατώνεται για κάποιο σκοπό που πιστεύει. Πάντως, από τους Χριστιανούς Μάρτυρες δόθηκε η συγκεκριμένη έννοια στη λέξη ).
Σήμερα, στην Ελλάδα η Εκκλησία δεν διώκεται, τουλάχιστον φανερά.
Οι Χριστιανοί δεν διώκονται, τουλάχιστον φανερά.
H μαρτυρία της χριστιανικής πίστης δεν επιφέρει μαρτυρικό θάνατο.
Σε άλλες χώρες, όμως, οι Χριστιανοί διώκονται σκληρά. Στις αραβικές χώρες, στη Βιρμανία κ.α.. Θυμάμαι ένα περιστατικό που ανέφερε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος.
Ένας Άραβας βαφτίστηκε Χριστιανός στην Ελλάδα. Επέστρεψε στη χώρα του. Οι μουσουλμάνοι τον αποκεφάλισαν. Και πόσα άλλα τέτοια περιστατικά ακούμε! Υπάρχουν και σχετικά βίντεος στο διαδίκτυο!
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μιλούν για το μαρτύριο της συνειδήσεως. Για το μαρτύριο του καθημερινού Χριστιανού που αγωνίζεται να εφαρμόσει τις εντολές του Χριστού στη ζωή του.
Για το μαρτύριο αυτού που αγωνίζεται τον καλόν αγώνα. Για το μαρτύριο που υπάρχει κι ας μη φαίνεται.
Ας αγωνιστούμε όλοι μας, όσο μπορούμε, να μετέλθουμε αυτό το μαρτύριο της συνειδήσεως.
Ας πούμε κι ένα « Κύριε Ελέησον » για όσους Χριστιανούς διώκονται σκληρά από αντιχριστιανικά καθεστώτα.
Ας στηρίξουμε, όσο μπορούμε, τους Χριστιανούς αδελφούς μας μέσω των Οργανώσεων Ορθοδόξου Ιεραποστολής ή με όποιον άλλο τρόπο κρίνουμε αρμόζοντα.
Και ΑΣ ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Η εποχή μας το χρειάζεται. Αυτό είναι κάτι που τόνιζε ιδιαίτερα και ο Γέρων Παΐσιος.
Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΧΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ
( Και μιά και η ταινία αναφέρεται σε ομολογία πίστης μαθητού σε σχολείο δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε το βιβλίο του Παπαδημητρακόπουλου
« Επανάσταση στο σχολείο », είμαι βέβαιος πως θα σας αρέσει! )
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
http://agathan.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου