....O σκοπός τών Μονών είναι πνευματικός και δεν θα πρέπη να υπάρχη το κοσμικό στοιχείο αλλά το ουράνιο, για να πλημμυρίζουν στις ψυχές οι παραδεισένιες γλυκύτητες. Στα κοσμικά δεν μπορούμε να συναγωνιστούμε τους κοσμικούς διότι, όσο νάναι, οι κοσμικοί έχουν περισσότερα μέσα.
Επομένως ;
Οι καημένοι οι κοσμικοί θέλουν από εμάς τούς Μοναχούς κάτι το ανώτερο , και για να πετύχουμε το ανώτερο πρέπει να αποφύγουμε κάθε ανθρώπινη παρηγοριά.
Διότι είναι αδύνατο να νοιώσουμε την θεία παρηγοριά (την παραδεισένια γλυκύτητα) εάν δεν αποφύγουμε την κοσμική και δεν πεθάνη τελείως το κοσμικό μας φρόνημα.
Θα πρέπει το κοσμικό φρόνημα, αφού πεθάνη , να γίνει φυτόχωμα για να αναπτυχθή μέσα μας το θείο φρόνημα, διότι οι θείες ηδονές δεν γεννιούνται μέσα από τις σωματικές ηδονές αλλά από τις σωματικές ωδίνες , που γίνονται στους αγώνες με επίγνωση και διάκριση για την αγάπη τού Χριστού από τα φιλότιμα παιδιά Του, για να απεκδυθούν τον παλαιό τους άνθρωπο (τον κοσμικό).
Ο Καλός Πατέρας τρέφει μετά τα παιδιά Του, από την γή ακόμα που βρίσκονται, με παραδεισένιες τροφές , και σκιρτάνε αγαλλόμενα -Αναστάσεως ημέρα...- αφού φυσικά περάσανε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή με αγώνες, τη Μεγάλη Παρασκευή στον Σταυρό και αναστηθήκανε πνευματικά και ζουν πια συνέχεια την Διακαινήσιμο συνέχεια. Δηλαδή δεν εορτάζουν μια φορά τον χρόνο Ανάσταση, αλλά συνέχειαΠάσχα, Κυρίου Πάσχα.
http://filokalia.tk/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου