Λυπήσου τα νειάτα σου, Γεώργιε… θυσίασε στους ένδοξους θεούς…
Έτσι, λοιπόν, έλεγε, βάσει και των μαρτυριών του υπηρέτη του Αγίου*, ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός στον Γεώργιο, ένα χριστιανό στρατιωτικό περί τα 28 έτη ήδη ζωντανό. Του είπε να θυσιάσει στους θεούς και θα τον άφηνε ελεύθερο, αν και ήταν Χριστιανός. Από την άλλη, ο Γεώργιος ήταν “αγύριστο κεφάλι”. Έτσι, ο αυτοκράτορας τον υπέβαλε σε βασανιστήρια από τα οποία έμενε άφθαρτος… η αυτοκράτειρα πίστεψε και αυτή, η(…) αγαπημένη του σύζυγος, και την αποκεφάλισε…!
Δεν “υπάκουσε στην φωνή της λογικής”, ήταν ανυπότακτος, δεν “συνεργαζόταν”, δεν σεβόταν τους θεσμούς- ήταν ένθερμος στην αντίστασή του…! Δεν πήγε με το ρεύμα, η κοινωνία δεν τον έφτιαξε κατ’εικόνα της, όπως έλεγαν και οι Γάλλοι υλιστές του 18ου αιώνα, που σύμφωνα με τον Πλεχάνωφ, είναι οι πρόδρομοι του μαρξισμού, του “διαλεκτικού υλισμού”.
Αλλά μοιάζουν όλα αυτά υπερβολικά πολύ με μια διδαχή που πηγαίνει και έρχεται σε όλα αυτά τα χρόνια, και που κάποιοι θα έλεγαν κληρονομιά του …ΠαΣοΚ μέσα σε όλες του τις μεταλλάξεις. Αλλά μοιάζει και με αυτά που λέγονται και κατ’ ιδίαν στην νέα και στην παλιά γενιά. Υποτάξου, κάνε συμβιβασμούς πονηρούς, διότι έτσι κάνουν όλοι άλλωστε, κάτσε φρόνιμα, να γίνεις νοικοκύρης και να ανήκεις στην περίφημη πλειοψηφία των νοικοκυραίων (η ψηφίζουσα ΠαΣοΚ). Έτσι παρόμοια, άλλωστε, είχε γίνει και στον βίο του Μ. Αντωνίου, όπως τον κατέγραψε ο Μ. Αθανάσιος σε μια δοκιμασία που παραχώρησε ο Χριστός: μια γυναίκα ηλικιωμένη πήγε να τον βρει εκεί που μόναζε κάνοντας νηστεία πολύ αυστηρή, φέρνοντάς του να φάει κάτι, για να “μην πάθει τίποτα”… ενώ δεν ήταν παρά δαίμονας μετασχηματισμένος… -και προσποιούμενος συμπόνοια και τα σχετικά…
Ο Γεώργιος, όμως, πήγαινε γυρεύοντας. Και κατόρθωσε νααλλάξει τον κόσμο και να αγιάσει ο ίδιος, κάνοντας μέχρι και τους …πιστούς Μουσουλμάνους να τον επικαλούνται, για να τους λύσει τα προβλήματα που δεν μπορεί ο ανύπαρκτος Αλλάχ- ως πασίγνωστο δηλαδή……
Άγιε μου Γεώργιε, θα πρεσβεύεις και για εμάς τους ά-χριστους..; 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου