Είναι στιγμές που νιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, να θυμώσουμε, να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματα μας όποια και αν είναι αυτά.
Mα όταν τα συναισθήματα είναι όμορφα, ευχάριστα, προκαλούν μια ευφορία στον άλλον σε αντίθεση με εκείνα που κρύβουν θυμό, οργή, αγανάκτηση.
Δεν είναι λίγες οι φορές που σε πνίγει το δίκιο.
Το ξέρω πως μέσα σου πονάς, αγανακτείς και το κακό σε βρίσκει εύκολο θύμα να παίξει μαζί σου.
Θέλεις να ξεσπάσεις σε νιώθω.
Πιστεύεις πως θα εισακουστείς, θα δικαιωθείς ίσως να βγει και κάτι καλό. Μα πως να βγει καλό απ’ το κακό;
Πως να ηρεμήσουν τώρα τα θηρία;
Τις περισσότερες φορές δεν θέλουμε να φτάσουμε στο σημείο να λογομαχήσουμε με τον άλλον.
Αλλά δεν φτάνει μόνο να μην θες πρέπει και να προσπαθήσεις να το αποφύγεις.
Αν το καταφέρεις εκείνη τη στιγμή μετά έχει φύγει.
Κι αν μέσα σου σε πνίγει έλα πες το εκεί που ξέρεις πως σε περιμένουν.
Υπάρχει πάντα ένας άνθρωπος που σε περιμένει που στον έστειλε ο Θεός να μπορεί να σε ακούει στις δύσκολες σου ώρες.
Το ξέρεις πως για σένα υπάρχω εγώ.
Για τον καθένα μας υπάρχει κάποιος.
Μην αγανακτείς περισσότερο.
Θυμήσου πως ο Χριστός αδικήθηκε όσο κανένας, γιατί εμείς να μην αδικηθούμε.
Είναι δύσκολη η σιωπή δεν είναι όμως ακατόρθωτη
Μη ρίχνεις λάδι στη φωτιά. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε τον προορισμό μας.
http://trelogiannis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου