Μέχρι το κόκαλο διατρέχει την ελληνική κοινωνία η κρίση αφού, από τρυφερή ηλικία, είναι τέτοια η αγωνία ώστε ακόμη και παιδιά από 6 ετών βρίσκουν το δρόμο και απευθύνονται όλο και πιο πολύ στο ελληνικό σκέλος της δωρεάν Πανευρωπαϊκής Γραμμής Βοήθειας 116-111, την οποία στην Ελλάδα λειτουργεί η Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου (ΕΨΥΠΕ). Από εκεί λαμβάνουν συγκροτημένη συμβουλευτική βοήθεια αλλά, εφόσον χρειάζεται, και παραπομπή σε εξειδικευμένες υπηρεσίες.
Από την αρχή της λειτουργίας της (27/12/2009) μέχρι σήμερα η γραμμή έλαβε 3.691 κλήσεις.
Από την αρχή της λειτουργίας της (27/12/2009) μέχρι σήμερα η γραμμή έλαβε 3.691 κλήσεις.
Σταδιακά μειώθηκαν όσες ήταν δοκιμαστικές (σιωπηλές ή με άμεσο κλείσιμο του τηλεφώνου) και αυξήθηκαν οι ολοκληρωμένες, κάτι που μπορεί να αποδοθεί, σύμφωνα με την υπεύθυνη της γραμμής, Ευτυχία Αθανασιάδη, στο γεγονός ότι η γραμμή κατάφερε να δώσει το δικό της στίγμα και οι καλούντες αισθάνθηκαν ότι μπορούν να μιλήσουν.
Εξάλλου, εξηγεί, είναι λογικό για παιδιά και εφήβους να διστάζουν περισσότερο να μιλήσουν, να χρειάζονται περισσότερο χρόνο και ευκαιρίες για να νιώσουν ασφάλεια και να λάβουν το μήνυμα ότι τελικά μπορούν να βοηθηθούν.
Ιδιαίτερη σημασία έχουν και οι κλήσεις που έλαβε η γραμμή 801 801 11 77, η οποία απευθύνεται σε ενηλίκους και γονείς και φαίνεται να κατακλύζεται πλέον από κλήσεις βοήθειας για το σχολικό εκφοβισμό που δέχονται τα παιδιά τους.
Για παράδειγμα: Καλεί μητέρα για να αναφέρει ότι ο 12χρονος γιος της γίνεται θύμα κοροϊδίας και ξυλοδαρμών καθημερινά στο σχολείο. Κατά τη διερεύνηση προκύπτει ότι το παιδί αυτό ήταν θύμα κακοποίησης στο σχολείο από τους συμμαθητές του από το νηπιαγωγείο και εξακολουθεί, παρά τις συχνές αλλαγές σχολείων, να είναι θύμα όλα τα σχολικά έτη, μέχρι και στην Α΄ Γυμνασίου. Η μητέρα αναφέρεται, χωρίς να τα συσχετίζει, στο καθεστώς τρομοκρατίας που επικρατεί στο σπίτι τους, καθώς ο πατέρας είναι αλκοολικός και βίαιος και η ίδια αδύναμη και φοβισμένη.
Για παράδειγμα: Καλεί μητέρα για να αναφέρει ότι ο 12χρονος γιος της γίνεται θύμα κοροϊδίας και ξυλοδαρμών καθημερινά στο σχολείο. Κατά τη διερεύνηση προκύπτει ότι το παιδί αυτό ήταν θύμα κακοποίησης στο σχολείο από τους συμμαθητές του από το νηπιαγωγείο και εξακολουθεί, παρά τις συχνές αλλαγές σχολείων, να είναι θύμα όλα τα σχολικά έτη, μέχρι και στην Α΄ Γυμνασίου. Η μητέρα αναφέρεται, χωρίς να τα συσχετίζει, στο καθεστώς τρομοκρατίας που επικρατεί στο σπίτι τους, καθώς ο πατέρας είναι αλκοολικός και βίαιος και η ίδια αδύναμη και φοβισμένη.
Απόσπασμα από κείμενο που δημοσιεύθηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (20.06.2011) με την υπογραφή της Νάντιας Γιαννίρη. Πρωτότυπος τίτλος: «Πιο πολλά παιδιά τηλεφωνούν για βοήθεια». Η εικόνα είναι από το http://angelou-kea.blogspot.com |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου