Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2022

O άνθρωπος που το μόνο που του έχει απομείνει είναι ο Θεός.....


Η φωτογραφία είναι σημερινή (του Sorin Onisor). Στο Σιρέτ, στα Ρουμανο-Ουκρανικά σύνορα.

Μόλις τον είδα τον αναγνώρισα.

Είναι ο Ανατόλι, ένας παλόμνικ (προσκυνητής).


Γυρίζει από προσκύνημα σε προσκύνημα (Ελλάδα, Ρωσία, Ρουμανία, Ιεροσόλυμα, Ιταλία) και προσεύχεται.

Τον γνώρισα στην Κέρκυρα. Έρχεται συχνά να προσκυνήσει τον Άγιο Σπυρίδωνα.

Πάντα έχει μαζί του ένα καρότσι γεμάτο εικόνες και περπατάει έτσι σκυφτός. Προσεύχεται για όλον τον κόσμο.

Κάποιες φορές μας παίρνει τηλέφωνο και μιλάει με την πρεσβυτέρα μου (στα ρωσικά). 

Πολλές φορές τα λόγια του αφορούν σε κάτι που μας προβληματίζει εκείνη την στιγμή.

Εδώ κρατάει έναν σπασμένο σταυρό. Ίσως κάτι θέλει να μας πει. 

Στα μάτια μου πάντως, αυτή η φωτογραφία, μου δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου, οποιασδήποτε εθνικότητος, ο οποίος πρέπει να υποφέρει από τις αποφάσεις κάποιων πολιτικών...

 

π. Γεώργιος Κονισπολιάτης

 http://trelogiannis.blogspot.com/2022/09/o.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου