Με τεράστια έκπληξη διάβασα σήμερα στην εφημερίδα ‘Σημερινή’ άρθρο για το δήθεν δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση. Ζητά λέει, το ‘Κυπριακό λόμπι γυναικών’ να αποποινικοποιηθεί η έκτρωση στις γυναίκες παραθέτοντας ένα σωρό δικαιολογίες και προφάσεις. Λέει μάλιστα ότι ‘συμβάλει αυτή στην εκπλήρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών για αυτοδιάθεση του σώματός τους συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος στην υγεία και στην ιατρική περίθαλψη, που κάθε κράτος οφείλει να διασφαλίζει για όλες τις γυναίκες, χωρίς διάκριση’.
Γιατί ποιος αρνήθηκε την ιατρική περίθαλψη στις γυναίκες, ποιος αρνήθηκε το δικαίωμα στην υγεία. Όλα αυτά είναι ένα ωραίο σιρόπι για να γλυκάνουν την πίκρα και δυσωδία της απαίτησης τους (του λόμπι) να συνευρίσκονται με όποιο θέλουν, να μένουν έγκυες κατά βούληση και μετά να σκοτώνουν τα βρέφη ωσάν να πηγαίνουν στη τουαλέτα αποβάλλοντας τα περιττώματά τους. Γιατί μάλλον τόση αξία δίνουν στο μωρό που κυοφορούν.
Και για τα δικαιώματα του δύστυχου μωρού που φέρουν στη κοιλία τους ποιος θα μιλήσει; Έχουν άραγε δικαίωμα να ζήσουν , ή μήπως η μάνα , που μόνο μάνα δεν είναι, έχει περισσότερο δικαίωμα από το μωρό να το δολοφονήσει; Ποιος μπορεί να κάνει και για αυτά τα αγέννητα μωρά ένα λόμπι, ένα ‘λόμπι δολοφονημένων, αγέννητων μωρών’; Και ποιο μωρό να μπει πρόεδρος γραμματέας , ταμίας, μέλος αφού δεν προλαβαίνουν να χρησιμοποιήσουν τα μάτια τους για να δουν τον κόσμο , τη φύση έστω για ένα δευτερόλεπτο αφού ένας επίορκος, δολοφόνος, κατ΄ευφημισμόν ιατρός με μια μάνα κατ΄όνομα μόνο αποφασίζουν την θανατική ποινή;
Mήπως το ρώτησαν το βρέφος αν θέλει να πεθάνει, αν θέλει να του συνθλίψουν το κεφάλι του με κάποιο ιατρικό εργαλείο, ή να το αναρροφήσουν μέσα από μια χειρουργική αναρρόφηση; Η μάνα γνωρίζει ότι τελεί στα μάτια του Θεού δολοφονία χειρίστου είδους σε ένα ανήμπορο μωρό. Ένας γνωστός μου γυναικολόγος δικαιολογεί τις εκτρώσεις που κάνει με το ακόλουθο εξωφρενικό συλλογισμό. ‘Αφού η κοπέλα είναι αποφασισμένη να κάνει έκτρωση αντί να πάει σε κανένα χασάπη ιατρό που θα την καταστρέψει την κάνω εγώ για να προσέξω την ίδια να μην πάθει ζημιά’. Και μένω άναυδος με το τι μπορεί ο άνθρωπος να σκαρφιστεί για να δικαιολογήσει τις πράξεις του. Βλέπετε είναι φιλάνθρωπος με τη μάνα αλλά δολοφόνος με το μωρό. Πάντως το μισθό του τον παίρνει από τη μάνα στη γη αλλά και από το Θεό στους ουρανούς.
Διάβασα κάπου ότι ένας ιατρός που είναι κατά των εκτρώσεων είχε πει ότι εάν η κοιλιά της μάνας ήταν γυάλινη και έβλεπε τι έφερε μέσα της αποκλείεται να έκανε έκτρωση.
Έχουμε παράπονο από τους Τούρκους που στην εισβολή του 1974 σκότωσαν οκτώ εννέα χιλιάδες άτομα. Και δίκιο έχουμε. Εμείς όμως που σκοτώνουμε με τις εκτρώσεις στην Κύπρο 20.000 μωρά το χρόνο δεν είμαστε χειρότεροι από τους Τούρκους; Και μετά περιμένουμε σωτηρία.
Γνωρίζω ότι υπάρχουν γυναίκες που είναι σε ομάδες βοήθειας στα παιδιά της Αφρικής , δραστηριοποιούνται μαζεύοντας λεφτά για τα φτωχά και πεινασμένα της Αφρικής. Καλά κάνουν και μπράβο τους. Την ίδια στιγμή όμως που βοηθούν άλλα παιδιά τα δικά τους τα σκοτώνουν. Τι υποκρισία , ο τυφλός πάει να βοηθήσει τον τυφλό. Δες εσύ πρώτα, φτιάξε την όρασή σου , δες τις κάνεις σκοτώνοντας το παιδί σου και μετά ασχολήσου και με το άλλο παιδί.
Πραγματικά τα λόγια περιττεύουν , οι κυβερνήσεις κωφεύουν μπροστά σε αυτό το ζήτημα. Και το θέμα είναι ότι η σήψη στην κοινωνία μας άρχισε ήδη να απλώνει τα πλοκάμια της με αυτά τα ψευδολόμπι, ψευδοοργανώσεις δήθεν υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στην έκτρωση , των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων για υιοθέτηση παιδιού , στο γάμο… Όλοι έχουν δικαιώματα , καθήκοντα κανείς. Είμαστε μια κοινωνία των δικαιωμάτων. Τα καθήκοντα είναι για τους άλλους.
Νομίζω είναι καιρός η εκκλησία μας , γιατί μόνο από αυτή μπορείς να περιμένεις κάτι, να αρχίσει αγώνα ενημέρωσης του κόσμου στο θέμα των εκτρώσεων για να πολεμήσουμε αυτό το σατανικό ρεύμα που διεισδύει στα σπίτια μας.
Ας ευχηθούμε να σταθεί αρωγός ο Θεός στο θέμα αυτό.
Νέαρχος Παναγή
Οδοντίατρος Ορθοδοντικός
Λεμεσός