Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Ξανανοίγει μετά από απαγόρευση 48 ετών, δημοτικό σχολείο στην Ίμβρο


Σχόλιο: 
Παραθέτουμε το Δελτίο Τύπου της Ιμβριακών σωματείων αν και η απόφαση δείχνει να εξυπηρετεί αποκλειστικά την επιχειρηματολογία της Τουρκίας -ότι τάχα σέβεται τις μειονότητες. Οι πιθανότητες να επιστρέψουν οι χιλιάδες Έλληνες της Ίμβρου στις εστίες τους δείχνει στην παρούσα χρονική συγκυρία, ανέφικτη.

ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Η ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ
Τα Ιμβριακά Σωματεία χαιρετίζουν αυτή την σημαντική απόφαση που τερματίζει την διάρκειας 48 ετών απαγόρευση της ελληνικής παιδείας στο νησί. 
Δελτίο Τύπου 29/03/2012
Η έγκριση της λειτουργίας μίας ελληνορθόδοξης ιδιωτικής μειονοτικής αστικής σχολής στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι, την γενέτειρα του Οικουμενικού μας Πατριάρχη, είναι μία πολύ θετική εξέλιξη που συγκινεί όλους τους Ιμβρίους, απανταχού της γης και μας εμπνέει να ατενίζουμε ένα μέλλον στον τόπο μας. Αποτελεί επίσης και δικαίωση της πολυετούς σχετικής προσπάθειας του ίδιου του Οικουμενικού Πατριάρχη και των Ιμβριακών σωματείων. Η άρση της απαράδεκτης απαγόρευσης του δικαιώματος εκπαίδευσης στη μητρική μας γλώσσα την ελληνική -η οποία ίσχυε μόνο στην Ίμβρο- είναι μία πολύ σωστή απόφαση που μας δίνει ελπίδα για το μέλλον. Και αυτό επειδή αποτελεί μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την επανεγκατάσταση στο νησί οικογενειών Ιμβρίων με παιδιά.
Για την ιστορία αξίζει να αναφερθεί ότι τα ελληνικά σχολεία (6 δημοτικά και 1 ημιγυμνάσιο) έκλεισανκατόπιν ειδικής νομοθετικής ρύθμισης το 1964 με την οποία οι μειονοτικές αρχές υποχρεώθηκαν να αποδώσουν τα σχολικά κτίρια (τόσο τα προϋφιστάμενα όσα και τα νεόδμητα 3 νηπιαγωγεία που τελικά δεν λειτούργησαν ποτέ) στο Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας, τα οποία άρχισαν να λειτουργούν πλέον ως δημόσια τουρκικά σχολεία. Το 1964 οι μαθητές των μειονοτικών σχολείων ήταν 550 στην Ίμβρο και 170 στην Τένεδο το δε βακούφι των Αγ. Θεοδώρων είχε
προσφύγει κατά του κλεισίματος της Αστικής Σχολής των Αγίων Θεοδώρων στο Τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας (Danıştay) χωρίς κανένα δυστυχώς αποτέλεσμα. Όλα τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα την μαζική έξοδο των οικογενειών με παιδιά από το νησί.
Γι’ αυτό ακριβώς, είναι πολύ μεγάλη η σημειολογική αξία της αδειοδότησης αυτής που συνιστά και το πρώτο έμπρακτο διοικητικό μέτρο για τη βελτίωση της κατάστασης της ελληνικής μειονότητας της Ίμβρου.
Συνεπώς, χαιρετίζουμε την απόφαση των τουρκικών αρχών οι οποίες είχαν την παρρησία να διορθώσουν ένα τραγικό λάθος του παρελθόντος. Πρέπει επίσης να εκφράσουμε και δημόσια την ευγνωμοσύνη μας στον κ. Λάκη Βίγκα, Εκπρόσωπο των Ρωμέϊκων Κοινοτικών Ιδρυμάτων στη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων της Τουρκίας, για την αταλάντευτη και πολυεπίπεδη στήριξη που παρείχε στους Ιμβριακούς φορείς στην υπόθεση αυτή. Τέλος, συγχαίρουμε την Ιδρύτρια και επίσημη εκπρόσωπο της νέας Αστικής Σχολής κα. Άννα Κουτσομάλλη όπως και την διευθύντρια κα Βούλα Μπερμπέρη, δύο Ίμβριες οι οποίες δεν δίστασαν να αναλάβουν τη βαριά αυτή ευθύνη χωρίς να πτοηθούν από τις όποιες αντιξοότητες.

Και ευχόμαστε το νέο μας δημοτικό σχολείο να είναι το πρώτο στάδιο για γεμίσουν και πάλι τα χωριά της Ίμβρου με παιδικές φωνές που θα παίζουν μιλώντας τη γλώσσα του Ομήρου…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου