Τίθεται συχνά τό ἐρώτημα: -«Ἅγιοι μποροῦν νά γίνουν μόνο αὐτοί πού ἔχουνἀποχωρίσθει ἀπό τόν κόσμο; Μόνο αὐτοί ἔχουν τήν δυνατότητα νά σωθοῦν; Κάποιος πού ζεῖ μέσα στόν κόσμο δέν ἔχει τήν δυνατότητα νά τελειοποιηθεῖ κατά τό μέτρο τῆς δωρεᾶς καί τῆς χάριτος;».
Αὐτό ἐρωτᾶ καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος:« Τί λοιπόν λέγει; Ὅποιος κατοικεῖ στήν πόλη καί ἔχει σπίτι καί γυναίκα δέν μπορεῖ νά σωθεῖ; ».
Καί ἀπαντᾶ; «Καί βέβαια(μπορεῖ νά σωθεῖ), ἀφοῦ μάλιστα δέν ὑπάρχει ἕνας τρόπος μόνο σωτηρίας (δηλ. ὁ δρόμος τοῦ μοναχισμοῦ) ἀλλά πολλοί καί διάφοροι. Αὐτό ἀκριβῶς λέγει ἀόριστα ὁ Χριστός μας ὅταν ἀποφαίνεται ὅτι ὑπάρχουν πολλές μονές πλησίον τοῦ Πατρός»[1].
Σύμφωνη εἶναι ἡ γνώμη τῶν ἁγίων Πατέρων Μας: -«ΝΑΙ, μποροῦν σέ ὁποιαδήποτε θέση καί τάξη καί ἄν βρίσκονται οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι νά τελειοποιηθοῦν, νά ἁγιασθοῦν». Η ὀρθόδοξη πνευματικότητα μπορεῖ καί πρέπει νά βιωθεῖ ἀπ’ ὅλους τους ἀνθρώπους.
Στήν ἐποχή μας οἱ χριστιανοί ἔχουμε ἐκκοσμικευθεῖ Εἶναι ἐπιταγή τῶν καιρῶν νά γυρίσουμε στό ὀρθόδοξο πατερικό τρόπο ζωῆς. Τό Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή ψυχο-θεραπεία γιά τούς τόσο ταλαιπωρημένους ἀπό τό κοσμικό φρόνημα ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας.
«Κοσμικοί» καί λαϊκοί
Οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἄν τηρηθοῦν, μαζί μέ τήν Θεία Χάρη, ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπο στήν τελειότητα, εἴτε εἶναι ἔγγαμος, εἴτε ἄγαμος, εἴτε μοναχός.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μποροῦν, ἀλλά καί πρέπει, νά γίνουν τέλειοι, νά ἁγιασθοῦν. Ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἶναι πρός ΟΛΟΥΣ καί εἶναι σαφής: «Τέλειοι γίνεσθε» δηλ. «Γίνεσθε τέλειοι» συνεχῶς ὅλο καί περισσότερο, διότι ἡ πορεία πρός τήν τελειότητα δέν ἔχει τέλος.
Λέγει ὁ Κύριος: «Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι ὡς ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τέλειος ἐστιν»[2].
Συχνά ἐπικρατεῖ μία σύγχυση. Οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί πού ζοῦν στόν κόσμο καί εἶναι ἔγγαμοι ἤ ἄγαμοι θεωρεῖται ὅτι δέν ἔχουν τήν ἴδια ὑποχρέωση μέ τούς μοναχούς στό νά ἀγωνίζωνται πνευματικά. Καλλιεργεῖται ἡ λαθνθασμένη ἀντίληψη ὅτι δέν ἀπαιτεῖται μία πλήρης τήρηση ὅλων τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ μας ἀπό αὐτούς. Ἡ δικαιολογία εἶναι ὅτι ζοῦν μέσα στόν κόσμο καί εἶναι «κοσμικοί».
Ὅμως καί οἱ Χριστιανοί πού ζοῦν στόν κόσμο δέν εἶναι «κοσμικοί» ὅπως λανθασμένα ἀποκαλοῦνται. Εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι τοῦ κόσμου.
Δέν ὑπάρχει ἕνα Εὐαγγέλιο ( βαρύ, «heavy» ἤ πλῆρες «full») γιά τούς μοναχούς- τό ὁποῖο εἶναι ὑποχρεωμένοι νά τό τηροῦν μέχρι κεραίας- καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά ἕνα Εὐαγγέλιο γιά τούς χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο («ἐλαφρύτερο»,« light») –τό ὁποῖο δέν πειράζει ἄν «λίγο» τό παραβαίνουν καί αὐτό. Τό Εὐαγγέλιο εἶναι ἕνα, κοινό γιά ὅλους. Οἱ Ἐντολές Του εἶναι ἐπίσης γιά ὅλους. «Οἱ Ἐντολές Του βαρεῖαι οὐκ εἰσί»[3]. Ὁ Χριστός μας δέν μᾶς φορτώνει φορτία δυσβάστακτα. «Ὁ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστι»[4] μᾶς λέγει.
Ἀντίθετα τό βαρύ φορτίο εἶναι αὐτό πού φορτώνει ὁ κόσμος στούς ὁπαδούς του: τό φορτίο τῆς ἁμαρτίας, τῶν παθῶν, τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τόν Θεό,τῆς ἔλλειψης νοήματος γιά τή ζωή,τῆς μελαγχολίας, τῆς κατάθλιψης καί τοῦ ὑπαρξιακοῦ θανάτου. «Τά ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας εἶναι θάνατος»[5] ψυχικός καί σωματικός· αἰώνιος χωρισμός τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν Θεία Χάρη[6].
Τί εἶναι ὁ κόσμος; Ποῦ ἀνήκει καί ποῦ ὁδηγεῖ τούς ὁπαδούς τους.
Ὁ κόσμος εἶναι ὑποταγμένος στόν «κοσμοκράτορα», στόν μισόκαλο, μισόθεο καί μισάνθρωπο διάβολο.«Ὁ κόσμος ὅλος ἀνήκει στόν πονηρό»[7] .
Ὅποιος θελήσει νά γίνει μέλος τοῦ κόσμου, αὐτόματα καθίσταται ἐχθρός τοῦ Θεοῦ. Μᾶς λέγει ἡ Ἁγία Γραφή:«Δέν γνωρίζετε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου εἶναι ἔχθρα τοῦ Θεοῦ; Ὅποιος βουληθῆ νά εἶναι φίλος τοῦ κόσμου, καθίσταται ἐχθρός τοῦ Θεοῦ. Ἤ νομίζετε ὅτι χωρίς λόγο ἡ Γραφή λέγει: Μέ πάρα πολύ μεγάλο πόθο μᾶς ἐπιθυμεῖ ζηλότυπα τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό Ὁποῖο κατοίκησε μέσα μας;»[8].
Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν «κόσμο» (δηλ. τά πάθη καί τίς κοσμικές ἐπιθυμίες), ὅποιος θεωρεῖ ὅτι εἶναι«κοσμικός» καί πρέπει νά ζεῖ σύμφωνα μέ τίς ἐπιταγές τοῦ κόσμου (προσπάθεια γιά ἀπόκτηση πλούτου, σωματικῆς ἄνεσης, καλοπέρασης,ἐξουσίας, κοινωνικῆς καταξίωσης καί ἀναγνώρισης, κοινωνικοῦ image, καί prestige) αὐτός γίνεται ἐχθρός τοῦ Θεοῦ.
«Ἐάν κάποιος ἀγαπᾶ τόν κόσμο, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατρός δέν ὑπάρχει μέσα του. Διότι κάθε τί πού εἶναι στόν κόσμο, ἡ ἐπιθυμία τῆς σάρκας καί ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καί ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου, δέν εἶναι ἀπό τόν Θεό Πατέρα ἀλλά ἀπό τόν κόσμο»[9]. Τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου εἶναι οἱ τρεῖς μεγάλες ἄρρωστες ἀγάπες πού πηγάζουν ἀπό τά πάθος τῆς φιλαυτίας: Ἡ φιληδονία, ἡ φιλαργυρία καί ἡ φιλοδοξία. Ὅποιος ἀγαπᾶ αὐτά τά πάθη κάνει πνευματική μοιχεία.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
http://Hristospanagia3.blogspot.com
Διαβᾶστε ἀκόμη καί ἀκοῦστε γιά τόν κόσμο καί τή σωτηρία:
Διαβᾶστε ἀκόμη καί ἀκοῦστε γιά τόν κόσμο καί τή σωτηρία:
- Ἡ κατάκτηση τοῦ κόσμου (mp3)
- Ο φίλος του κόσμου είναι εχθρός του Θεού (Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου)
- Ἡ φιλοσοφία τῆς ἐρήμου στίς πόλεις
- Οσίου Εφραίμ του Σύρου: Λόγος για την αληθινή απάρνηση του κόσμου, και για τον τρόπο που η ψυχή θα βρει το Θεό. Γι' αυτό και ήρθε ο Κύριος.
- ΚΛΙΜΑΚΑ: Λόγος Α' Περί Αποταγής
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, ΑΠΟΤΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΓΑΜΟΣ, ΚΟΣΜΙΚΗ ΖΩΗ, ΚΟΣΜΟΣ, ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΙ, ΣΩΤΗΡΙΑ
[1] Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου: Work #003 47.356.30 to Work #003 47.356.34 «Τί οὖν; πόλιν οἰκοῦντα͵ καὶ οἰκίαν καὶ γυναῖκα ἔχοντα οὐκ ἔνι σωθῆναι͵ φησί; Μάλιστα μὲν οὐχ εἷς σωτηρίας τρόπος͵ ἀλλὰ πολλοὶ καὶ διάφοροι. Καὶ τοῦτο λέγει μὲν ἀορίστως ὁ Χριστὸς͵ πολλὰς εἶναι μονὰς ἀποφαινόμενος παρὰ τῷ Πατρί».
[2] Ματθ. 5, 48.
[3] Ἰω. Α΄, 5, 3.
[4] Ματθ. 11, 30.
[5] Ρωμ. 6, 23: «Τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος».
[6] Ἐάν βεβαίως δέν μετανοήσει ὅσο εἶναι σ’ αὐτήν τή ζωή ὁ ἄνθρωπος. Ἐάν μετανοήσει ἡ ψυχή ἀνίσταται πνευματικά καί ὁ ἄνθρωπος σώζεται ἀπό τόν ἀθάνατο θάνατο -πού εἶναι ὁ αἰώνιος χωρισμός τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν Θεία Χάρη.
[7]Ἰω. Α΄, 5, 19: «οἴδαμεν ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν͵ καὶ ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται».
[8] Ἰακ. 4, 4-5 : «Οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; ὃς ἐὰν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου͵ ἐχθρὸς τοῦ θεοῦ καθίσταται. 4.5 ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει͵ Πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῴκισεν ἐν ἡμῖν;»
[9] Πετρ. Β΄, 2, 15-16: «Ἐάν τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον͵ οὐκ ἔστιν ἡ ἀγάπη τοῦ πατρὸς ἐν αὐτῷ· 2.16 ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ͵ ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου͵ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ πατρὸς ἀλλὰ ἐκ τοῦ κόσμου ἐστίν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου