Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Ο Μυστηριώδης Τρίτος


Κυριακή, 12 Ιουνίου 2011


Η Κυριακή της Πεντηκοστής έχει μια ιδιαίτερη σημασία, αφού για πρώτη φορά σήμερα γονατίζουμε μπροστά στο Θεό, μετά το Πάσχα. Από το Πάσχα δηλ. μέχρι την Πεντηκοστή (και κάθε Κυριακή όλο το χρόνο) δε γονατίζουμε κατά την προσευχή μας, για να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε ελεύθεροι, όχι δούλοι!Να λοιπόν ποια είναι η πνευματική μας παράδοση: αυτή που μας καλεί να μη γονατίζουμε ούτε μπροστά στο μεγάλο Θεό, το δημιουργό του σύμπαντος και σωτήρα των ανθρώπων, για ορισμένο διάστημα, αλλά να στεκόμαστε ενώπιος ενωπίω όρθιοι μπροστά Του, για να μας δώσει να καταλάβουμε την ελευθερία μας.
Tην Κυριακή της Πεντηκοστής γιορτάζουμε την έκχυση και επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος  στους μαθητές και αποστόλους του Κυρίου. Τη Δευτέρα της Πεντηκοστής γιορτάζουμε...... το πανάγιο και ζωοποιό και παντοδύναμο Πνεύμα, «τον ένα της Τριάδος Θεόν». Το Άγιο Πνεύμα έχει την ίδια τιμή, την ίδια ουσία την ίδια δόξα με τον Πατέρα και τον Υιόν. Γι’ αυτό η Εκκλησία λέει ότι είναι «ομότιμον, ομούσιον και ομόδοξον».


Στη αντιπνευματική εποχή μας εφαρμόζεται ο λόγος του Κυρίου ότι ο κόσμος «ου θεωρεί αυτό - δηλ. το Άγιο Πνεύμα - ουδέ γινώσκει αυτό». Και παρά το ότι αυτό διαμένει μόνιμα και κάνει έργα θαυμάσια μέσα στην Εκκλησία ο κόσμος δεν μπορεί να το πάρει, «ου δύναται λαβείν» αυτό (Ιωάν. 14, 17). Πραγματικά είναι αδύνατο να πάρει κάποιος το Πνεύμα το Άγιο, εφ’ όσον δεν το γνωρίζει ή θέλει να μην το γνωρίζει.
Πολλοί από τους πιστούς χριστιανούς που εκκλησιάζονται και λατρεύουν το Θεό δεν έχουν, όχι μόνο επίγνωση, αλλά ούτε απλή γνώση των βασικών διδασκαλιών της πίστεως.
Νομίζουν ότι το Άγιο Πνεύμα είναι απλώς η δύναμη του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα έχει δύναμη, δεν είναι δύναμη. Και ο άνθρωπος έχει δύναμη, δεν είναι όμως δύναμη· είναι πρόσωπο, δηλ. συνειδητή ύπαρξη.
Το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο, ανώτερο του προσώπου «άνθρωπος» ή του προσώπου «άγγελος». Όπως ο Πατέρας  είναι πρόσωπο, και ο Υιός είναι επίσης πρόσωπο, έτσι και το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο. Είναι το τρίτο πρόσωπο της θεότητας. Όπως ο Πατέρας είναι Θεός αληθινός, και ο Υιός είναι επίσης Θεός αληθινός, που γεννήθηκε από Θεό αληθινό, έτσι και το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός αληθινός, που εκπορεύεται (στέλλεται) από Θεόν αληθινό. Τέλειος Θεός ο Πατέρας, τέλειος Θεός ο Υιός, τέλειος Θεός το Άγιο Πνεύμα. Όμως δεν υπάρχουν τρεις θεοί, αλλ’ ένας Θεός.
Αυτό είναι το μυστήριο της Αγίας Τριάδος. Πώς γίνεται η Μονάδα να είναι μέσα στη Τριάδα; Πώς η Τριάδα να είναι Μονάδα; Πώς γίνεται ο Ένας Θεός να είναι τρία πρόσωπα συγχρόνως; Πώς τα τρία πρόσωπα, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, να είναι ένας Θεός; Η απάντηση  στα ερωτήματα αυτά είναι ότι η πίστη, το δόγμα του Τριαδικού Θεού διδάσκεται και αποκαλύπτεται σαφέστατα στην Αγία Γραφή (π.χ. Ματθ. 28, 19), και ότι υπάρχει ένας μεν Θεός, διότι η θεία ουσία είναι μία, τρία δε πρόσωπα, διότι οι τρόποι της υπάρξεως του ενός Θεού είναι αϊδίως και συγχρόνως τρεις. Βαθύτερη γνώση και απόλαυση του μεγάλου και ακατάληπτου μυστηρίου της Αγίας Τριάδας θα αποκτήσουν όσοι αξιωθούν στην αιωνιότητα να δουν τον  Θεόν «καθώς έστι» (Α΄ Ιωάν. 3,2).
Ποιο είναι το  έργο του Αγίου Πνεύματος;
Σε όλα είναι συνεργός με τα δύο άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας, το Πνεύμα το Άγιο. Κατά τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου αλλά και κατά την αναγέννηση και αναδημιουργία του ανθρώπου μετά την πτώση συνεργάζονται τα τρία πρόσωπα της θεότητας.  Ο Πατέρας υπόσχεται και προετοιμάζει το έργο της απολυτρώσεως. Ο Υιός το πραγματοποιεί με την ενανθρώπηση, τη σταυρική θυσία, την ανάσταση και την ανάληψή του εξασφαλίζοντας αντικειμενικά τη σωτηρία για τον άνθρωπο. Το Πνεύμα το Άγιο κάνει υποκειμενική τη σωτηρία, δηλ. προσωπικό κτήμα κάθε πιστού.
Το Πνεύμα το Άγιο, παραμένοντας μέσα στην Εκκλησία, φωτίζει και διδάσκει, την προφυλάσσει από την πλάνη και την οδηγεί στην πλήρη αλήθεια. Δίνει τα χαρίσματα, τελεί τα μυστήρια, ξυπνά τις συνειδήσεις των αμαρτωλών, θερμαίνει τις καρδιές τους, προκαλεί αλάλητους στεναγμούς και δάκρυα μετανοίας, παρηγορεί, ενδυναμώνει, καθαρίζει, λαμπρύνει, αγιάζει, διατηρεί ζωντανά τα μέλη της στρατευόμενης Εκκλησίας  και τα προετοιμάζει να εισέλθουν ως κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Είναι Θεός και θεοποιεί, όπως ψάλλει η Εκκλησία. Θεός κατά φύση το Άγιο Πνεύμα κάνει τους πιστούς Θεούς κατά χάρη.
Η εποχή μετά την Πεντηκοστή ανήκει ιδιαίτερα στο Άγιο Πνεύμα.
Στις μέρες μας όμως το τρίτο πρόσωπο της θεότητας δεν τιμάται όσον πρέπει από τον χριστιανικό κόσμο. Κηρύττεται το έργο του Ιησού Χριστού, αλλά παραλείπεται το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μιλάμε για τον Πατέρα και τον Υιό, όχι όμως και για το τρίτο πρόσωπο, το ομοούσιο και ομόθρονο και ισότιμο προς τα δύο άλλα πρόσωπα Πνεύμα.
Αν λατρεύομε τον Πατέρα και τον Υιό, λησμονούμε δε ή αμελούμε να λατρεύουμε ισάξια και το Άγιο Πνεύμα, η λατρεία μας είναι ατελής και δεν μας προσφέρει άφθονη τη χάρη του Θεού. Στερούμαστε έτσι τα πνευματικά χαρίσματα παραθεωρώντας την πηγή τους, που είναι το Άγιο Πνεύμα.

Α. Χριστοδούλου, θεολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου