Η τελευταία συνέντευξη-ποταμός του μαρτυρικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου Α΄

 

 

Πατριάρχης Ιεροσολύμων Ειρηναίος: «Βιώνοντας την προσωπική μου δοκιμασία συμμερίζομαι απόλυτα την δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο λαός της πατρίδας μας από τα πειθήνια όργανα του άρχοντος του κόσμου τούτου. Προσεύχομαι ο σαρκωθείς Κύριος να προσφέρει πλουσία τη Χάρη Του σε κάθε ψυχή που αναζητά το έλεος και τη βοήθεια Του».

«Είμαστε προέκταση και προκεχωρημένο φυλάκιο της πατρίδας και θέτουμε πάνω από όλα το συμφέρον της Αδελφότητας και της Ελλάδας» είχε δηλώσει ο Ειρηναίος σε συνέντευξή του στις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Ελευθεροτυπία» στις 19 Αυγούστου 2001, λίγο μετά την εκλογή του στον θρόνο του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, ενδεικτικό του υψηλού αισθήματος φιλοπατρίας του.
Ωστόσο στις 24 Μαΐου 2005 διαγράφτηκε από τα Δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας με απόφαση Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης που συνεκλήθη στο Φανάρι Κωνσταντινουπόλεως με αφορμή δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας «Μααρίβ» ότι εκποίησε εκκλησιαστική ακίνητη περιουσία σε εβραίους επενδυτές.
Για την κατηγορία αυτή και μετά παρέλευση 17 ετών δεν υπάρχουν ικανά στοιχεία που να την τεκμηριώνουν ενώ σχετική έρευνα από αρμόδια επιτροπή της Παλαιστινιακής Αρχής εξέδωσε αθωωτικό πόρισμα για τον Ειρηναίο.
Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του «θύμα σκοτεινής συνωμοσίας» και σύμφωνα με τον μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο και διαδικτυακές πηγές βρισκόταν από το 2008 και για αρκετά χρόνια ακούσια έγκλειστος στο μοναχικό του κελί στο Πατριαρχείο!

Ο Μακαριώτατος μιλάει για το «εκκλησιαστικό Γκουαντάναμο» που βίωνε στους Αγίους Τόπους, στο makeleio.gr, στηλιτεύοντας την αδιαφορία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών στα όσα διαδραματίστηκαν μετά την ηχηρή πτώση του. 

Ευθύνες επιρρίπτει και στον σημερινό επικεφαλής της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας Θεόφιλο, ο οποίος οφείλει πολλά στον Ελληνοαμερικανό διπλωμάτη Πάτρικ Θέρος, γνωστό για την προσέγγιση του Κατάρ από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου αλλά και στην πρώην υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη με την τότε πρόξενο μας στό Ισραήλ Ελένη Σουρανή - νυν διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη.
 

1. Μακαριώτατε 10 ημέρες πριν τα Χριστούγεννα του 2013 Έλληνες βουλευτές κατέθεσαν ερώτηση στον υπουργό Εξωτερικών κ. Βενιζέλο σχετικά με μια ιδιότυπη κράτηση που βιώνετε στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων. Ωστόσο η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από την απάντηση του αρμόδιου υφυπουργού κ. Γεροντόπουλου, θεωρεί εκούσια την απομόνωσή σας. Θέλετε να μας εξηγήσετε;

Ήταν 27 Μαρτίου 2008 όταν δύο – τρεις Αγιοταφίτες που υποστήριζαν την αντικανονική και παράνομη εκλογή του Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου Θεοφίλου στον πατριαρχικό θρόνο προκειμένου να με εξαναγκάσουν να αποχωρήσω από το Πατριαρχείο όπου διακονώ αδιάλειπτα από το 1953 κλείδωσαν και τις δύο πόρτες που βρίσκονται στον προαύλιο χώρο της οικίας μου με αποτέλεσμα να μην δύναμαι να βγω ούτε να δεχτώ επισκέψεις κληρικών, προσκυνητών κ.λπ. αφού τα κλειδιά (και από τις δύο πόρτες) τα κρατούν εκείνοι. Για το πρόβλημα της ελευθεροεπικοινωνίας που αντιμετωπίζω ενημέρωσα επίσημα το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών μα δεν αντέδρασε αλλά έως σήμερα παραμένει θεατής μιας νοσηρής κατάστασης που αφενός προσβάλει την Ελλάδα και την ορθόδοξη Εκκλησία αφετέρου η ανάλγητη συμπεριφορά των πολιτικών ταγών και των υψηλόβαθμων κρατικών λειτουργών ενθαρρύνει την ανεύθυνη διαχείριση της περιουσίας του Πατριαρχείου και θέτει σε αμφισβήτηση το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Παναγίων προσκυνημάτων των Αγίων Τόπων, για τα σημαντικότερα των οποίων δεν θα έχει πλέον λόγο η Αγιοταφιτική Αδελφότητα αλλά η Παλαιστινιακή Αρχή και η Ουνέσκο.


2. Ποια γεγονότα σας οδηγούν σε τέτοια βλαπτικά συμπεράσματα για την Ρωμιοσύνη και την Ορθοδοξία;

Η αποκατάσταση αυτό το διάστημα της στέγης και των παραθύρων του Ναού της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ (από Ιταλούς) με πρωτοβουλία της Παλαιστινιακής Αρχής είναι μια επικίνδυνη ανάμειξη της πολιτικής με την θρησκεία, που θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να διασφαλίσουμε απαράγραπτα τα αδιαμφισβήτητα δικαιώματα του γένους στην ευρύτερη περιοχή της αναδιαμορφούμενης Μέσης Ανατολής.
Καταρχήν αποκλείστηκε από συμβολική και τεχνική άποψη η Ελλάδα, μια χώρα της οποίας η κυβέρνηση το Νοέμβριο του 2012 ψήφισε υπέρ της αναβάθμισης του διπλωματικού καθεστώτος της Παλαιστινιακής Αρχής στον Ο.Η.Ε., ενώ τον Οκτώβριο του 2011 ήταν υπέρ της Παλαιστίνης ως πλήρους μέλους της Ουνέσκο. Αντιθέτως, η Ιταλία ήταν ανάμεσα στα κράτη που απείχε τότε της ψηφοφορίας που έγινε στο Παρίσι. Το μείζον όμως δεν είναι οι σημερινοί ανάδοχοι των εργασιών, αλλά η ανακοίνωση του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς τον Οκτώβριο του 2010, ότι σχεδίαζε ένα φιλόδοξο έργο συντήρησης του ναού για το οποίο η κυβέρνησή του είχε εγκρίνει ένα εκατομμύριο δολάρια. Την πρόθεσή του μάλιστα υιοθέτησε ο παράνομα ευρισκόμενος στον πατριαρχικό θρόνο Αρχιεπίσκοπος Θαβωρίου Θεόφιλος υπογράφοντας ατυχώς τη σύμβαση και όλα αυτά παράλληλα με τις διεργασίες αποδοχής της Παλαιστίνης ως κράτους–μέλους της Ουνέσκο, η θητεία της οποίας ως αναγνωρισμένο μέλος των Ηνωμένων Εθνών για την εκπαίδευση, την επιστήμη και τον πολιτισμό τέθηκε σε ισχύ τον Μάρτιο του 2012.

3. Γιατί ατυχώς;

Ο επισκευαστής των Παναγίων προσκυνημάτων μπορεί να εγείρει αξιώσεις στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, βάσει κεκτημένων πλέον δικαιωμάτων λόγω της ανάληψης συντήρησης και αποκατάστασής τους. Μέχρι τώρα ήταν κατοχυρωμένο και ίσχυε το Πατριαρχείο να συντηρεί όλους τους ιερούς ναούς, τα μοναστήρια και τα μετόχια με δικά του έξοδα. Ως ο νόμιμος και κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων αισθάνομαι το χρέος να δηλώσω, ότι η παρέμβαση και η αρωγή του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, των ιδιωτών και των διεθνών δωρητών αντενδείκνυται και έγινε κατά παράβαση των διεθνώς αναγνωρισμένων αρμοδιοτήτων και ευθυνών του παλαίφατου Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων επί των ιερών προσκυνημάτων των Αγίων Τόπων.


4. Ειδικοί αποφάνθηκαν πως η στέγη και τα παράθυρα έβαζαν νερά, και ότι η διαρροή επηρέασε τους τοίχους και τα ψηφιδωτά.

Σύμφωνα με τη θεώρηση του ICOMOS, το μνημείο δεν ήταν απειλούμενο. Το ίδιο διαπίστωσε και ο διορισμένος αρχιτέκτονας από το ελληνικό κράτος το 1970 στο τεχνικό γραφείο αναστηλώσεως του Πατριαρχείου διά τις στερεωτικές εργασίες στο Ναό της Αναστάσεως, κ. Κατσιμπίνης, τον οποίο εμπιστεύομαι απόλυτα. Ως άτυπος εμπειρογνώμονας και τεχνικός σύμβουλος του Πατριαρχείου μαζί επιθεωρήσαμε το Ναό της Γεννήσεως αμέσως μετά την κατάληψή του από Παλαιστινίους τον Απρίλιο–Μάιο του 2002. Ύστερα από την αυτοψία εγώ προσωπικά έδωσα εντολή στον τότε πατριαρχικό επίτροπο της Βηθλεέμ να γίνουν άμεσα οι απαραίτητες επισκευές τόσο για την προστασία μοναχών και επισκεπτών όσο και διά την κτιριακή θωράκιση του ναού, συμπεριλαμβανομένης και της οροφής, χωρίς την εποπτεία ή την οικονομική βοήθεια της Ουνέσκο ούτε της Παλαιστινιακής Αρχής. Προηγούμενη επισκευή στη στέγη είχε πραγματοποιηθεί το 1983 επί μακαριστού Πατριάρχη Διόδωρου. Τότε ανακατασκευάστηκαν και τοποθετήθηκαν από την αρχή και τα 38 παράθυρά της.


5. Η αποκατάσταση του Ναού της Γεννήσεως με την κηδεμονία της Ουνέσκο και της αναβαθμισμένης εκπροσώπησης της Παλαιστίνης στα Ηνωμένα Έθνη μπορεί να επισύρει την τροποποίηση του θεσμοθετημένου ιδιοκτησιακού καθεστώτος;

Αν το 2005 με αφορμή την υποτιθέμενη μεταβίβαση εκκλησιαστικής περιουσίας στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ σε Εβραίους, το μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου των Παλαιστινίων η κ. Χανάν Ασράουι ζητούσε μέσα στο παλαιστινιακό κοινοβούλιο τον διαχωρισμό της «Παλαιστινιακής» από την «Ελληνική» Εκκλησία, τότε δεν αποκλείω κάποια στιγμή να τεθεί ένα παλαιστινιακό αίτημα μεταβολής του status quo για εθνικούς λόγους. Και αυτό γιατί ο Ναός της Αναστάσεως μπορεί πλέον να ενταχθεί στη σφαίρα ευθύνης της Παλαιστινιακής Αρχής ως αναγνωρισμένο από την Ουνέσκο παλαιστινιακό μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, και γιατί η ανακήρυξη ή μη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους εμπεριέχεται στα κύρια σημεία των ισραηλινοπαλαιστινιακών διαπραγματεύσεων. Επιπροσθέτως, από όσα διαβάζω και ενημερώνομαι η ευρωβουλευτής Ρόδη Κράτσα προσπαθεί να πείσει τις κυβερνήσεις του Ισραήλ, της Ιορδανίας και την Παλαιστινιακή Αρχή να συνεργαστούν για να προωθήσουν από κοινού την ανακήρυξη του Ιορδάνη ποταμού από την Ουνέσκο σε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Πιστεύω όμως, ότι οι γνήσιοι Αγιοταφίτες παρακολουθούν με προσοχή κάθε διεκδίκηση που τους αφορά και είναι αποφασισμένοι να δίδουν, όταν χρειάζεται, τον υπέρ πάντων αγώνα υπέρ της Ορθοδοξίας και των από αιώνων δικαίων τους με την βεβαιότητα πως το σύνολο της Ορθοδοξίας ουδέποτε θα παύσει να τους ενισχύει προς διατήρηση των Παναγίων προσκυνημάτων των Αγίων Τόπων.


6. Το πόρισμα της έρευνας των Παλαιστινίων για το σκάνδαλο Πύλη της Γιάφφα σας αθωώνει. Γιατί πιστεύετε ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και ο Βασιλιάς της Ιορδανίας ως θεματοφύλακας των Ιερών Τόπων της Ιερουσαλήμ διατηρούν στην ηγεσία του Πατριαρχείου τον κ. Θεόφιλο;

Από τα έργα και τις ημέρες του φαίνεται ξεκάθαρα, πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην πλέον ακατάλληλη όμως γι’ αυτόν θέση, λόγω της ροπής του να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι 

α) η παράδοση του Ναού της Γεννήσεως στην Ουνέσκο και του κλειδιού της κεντρικής πύλης στους Λατίνους και τους Αρμενίους βασιζόταν στην προσπάθεια της Παλαιστινιακής Αρχής να αποκτήσει ερείσματα και συμμάχους στο δρόμο ίδρυσης ενός ανεξάρτητου κράτους, 

β) η υποστολή της ελληνικής σημαίας στην αίθουσα του θρόνου (και η προσπάθεια εφαρμογής του μέτρου σε όλα τα ιερά προσκυνήματα) υπήρξε πρόταση νόμου στο παλαιστινιακό κοινοβούλιο το 2005 και 

γ) η εκχώρηση εσαεί 10 στρεμμάτων στην Ανατολική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού στο Χασεμιτικό βασίλειο κατέληξαν στο Πατριαρχείο Μόσχας για την ανάπτυξη του θρησκευτικού και προσκυνηματικού τουρισμού στην περιοχή κατά την πρώτη συνάντηση ίδρυσης του Ρωσο–Ιορδανικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου στο Αμμάν.


7. Το Μάρτιο του 2007 ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κασσίμης σχολιάζοντας την μέχρι τότε άρνηση του Τελ Αβίβ να αναγνωρίσει τον κ. Θεόφιλο στον πατριαρχικό θώκο σας χαρακτήρισε «εργαλείο» του Ισραήλ. Τι απαντάτε;

Αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις .Το Ισραήλ κωλυσιεργούσε δυόμιση χρόνια να με αναγνωρίσει ως Πατριάρχη ενώ αρχικά με είχε διαγράψει από τη λίστα υποψηφίων ως «φιλοπαλαιστίνιο». Τον Δεκέμβριο του 2007 και με βάση τα όσα αποτυπώνονται στα πρακτικά υπουργικής επιτροπής του Ισραήλ που εξέτασε τις διαδικασίες διαδοχής και εκλογής ελληνορθόδοξου Πατριάρχη, ο Αρχιεπίσκοπος Θαβωρίου Θεόφιλος αναγνωρίστηκε αφού μεταξύ άλλων απάντησε πως το νομικό καθεστώς του Πατριαρχείου λειτουργεί με τον ισραηλινό νόμο και πως είναι έτοιμος να κάνει αγοραπωλησίες με το κράτος που θα γίνουν ανοικτά. Ο κ. Κασσίμης κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια καθώς ο ίδιος απετέλεσε το εργαλείο αναγνώρισης του Θεοφίλου με γραπτές εγγυήσεις γι’ αυτόν και τις οποίες προώθησε ενώπιον της ισραηλινής κυβέρνησης εν κρυπτώ και παραβύστω ο υπουργός Ράφι Εϊτάν. Επίσης σύμφωνα με τηλεγράφημα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών που αποκάλυψε ο ιστότοπος WikiLeaks τον Μάιο του 2007 προσκλήθηκε στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών με εντολή της τότε υπουργού Θεοδώρας Μπακογιάννη ο τότε Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα με σκοπό την επίτευξη αναγνώρισης του Θεοφίλου από το Ισραήλ με την μεσολάβηση των ΗΠΑ. Καθοριστικής σημασίας για την αναγνώριση του Θεοφίλου ήταν και το διάβημα του προέδρου του Pave the Way Foundation, Garry Krupp, στον τότε ισραηλινό πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ. Υπόψη σας ότι ο κ. Krupp αποτέλεσε τον κύριο διαμεσολαβητή στις διαπραγματεύσεις της «Θεμελιώδους Συμφωνίας» ανάμεσα στο Βατικανό και το κράτος του Ισραήλ.


8. Από το Δεκέμβριο του 2007 έχουν γίνει νέες συναλλαγές του Πατριαρχείου με το Ισραήλ;

Ναι έχουν γίνει. Περιουσίες του Πατριαρχείου σε κεντρικά μέρη των Ιεροσολύμων, πωλούνται ή μισθώνονται από το Πατριαρχείο μακροχρονίως, έναντι πενιχρού τιμήματος, σε offshore εταιρείες, οι οποίες στη συνέχεια τις μεταπωλούν ή μετενοικιάζουν σε εβραϊκές εταιρείες, εισπράττοντας τεράστια ποσά. Για την κυριότερη, ωστόσο, συμφωνία η πηγή πληροφόρησής μου είναι η ισραηλινή ιστοσελίδα «news1», η οποία επικεντρώνεται στην ερευνητική δημοσιογραφία και αναφέρει πως πρόκειται για μυστική συναλλαγή, ενώ η εφημερίδα «Haaretz» γράφει ότι υπογράφτηκε στις 10 Μαρτίου 2011 από τον ίδιο το Θεόφιλο με την οικογένεια Μπεν–Νταβίντ και αφορά την πολυτελή περιοχή της Ρεχάβια και όχι μόνο.


9. Η εκκλησιαστική κρίση που ξέσπασε στην Αθήνα αρχές του 2005 εκτονώθηκε στα Ιεροσόλυμα με την απομάκρυνσή σας από τον πατριαρχικό θώκο. Σύμπασα η Ορθοδοξία αναγνώρισε για αντικαταστάτη σας τον κ. Θεόφιλο. Γιατί δεν το αποδέχεστε;

Ανέλαβα Πατριάρχης Ιεροσολύμων από χηρεύουσα θέση και δεν υπέπεσα σε κανένα παράπτωμα που να δικαιολογεί την απομάκρυνσή μου από τη θέση αυτή, σύμφωνα με το σύνταγμα της Εκκλησίας, τους θείους και ιερούς κανόνες και τους ισχύοντες εκκλησιαστικούς πολιτειακούς νόμους. Οι πολιτικοί και εκκλησιαστικοί παράγοντες που συνέπραξαν στην προκειμένη περίπτωση για να εκθεμελιώσουν την Σιωνίτιδα Εκκλησία, καθιστώντας την όργανο των επιδιώξεών τους, έχουν λησμονήσει ότι υπάρχει Ζωντανός Θεός που δεν θα επιτρέψει την ολοκλήρωση των σχεδίων τους. Τα όσα δραματικά συνέβησαν το 2005 δεν ήταν τυχαία. Η επίβαση του Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου Θεοφίλου στον πατριαρχικό θρόνο είχε κίνητρα αμιγώς πολιτικά και οικονομικά, άσχετα και αντίθετα με τη λειτουργία και την αποστολή του Πατριαρχείου. Οι επτά Εκκλησίες που διέπραξαν το φοβερό εκείνο έγκλημα στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, να «νομιμοποιήσουν» την διαδικασία εκθρονίσεώς μου από αντιφρονούντες, χωρίς να στηρίζονται σε καμία νόμιμη ή κανονική βάση, οφείλουν να ανακαλέσουν την πράξη αναγνώρισης του Θεοφίλου και να με επανα-αναγνωρίσουν. Διαφορετικά επειδή υπάρχει κατάλυση της Αποστολικής Διαδοχής στην Εκκλησία που ίδρυσε ο Θεάνθρωπος Ιδρυτής Της διά της Σταυρικής Του Θυσίας, θα είναι υπεύθυνες απέναντι στον Θεμελιωτή της Πίστεώς μας γιά τα δεινά που άρχισαν και θα επακολουθήσουν από το 2005 έως της συντελείας του αιώνος τούτου του απατεώνος.

https://ieriplektani.blogspot.com