Ψυχρότητα, αδιαφορία ή συγκεκριμένος τρόπος έκφρασης

Ψυχρότητα, αδιαφορία ή συγκεκριμένος τρόπος έκφρασης; 

«Ο σύζυγος μου είναι λίγο απόμακρος. Δεν αγκαλιάζει το παιδί, δεν το φιλάει και ενώ εκείνο προσπαθεί να του τραβήξει την προσοχή εκείνος του απαντά κοφτά χωρίς να δίνει συνέχεια σε αυτό που του λέει. Το αγαπάει πάρα πολύ αλλά δεν ξέρω τι να κάνω για να φτιάξω τη σχέση τους;»

Η αγωνία μιας μητέρας όπως αυτή εκφράστηκε στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056. Αλλά αυτή η αγωνία έρχεται να συναντήσει προβληματισμούς πολλών -κυρίως  μαμάδων αλλά και μπαμπάδων- για τον τρόπο που ο /η  σύντροφος τους φέρεται στο παιδί τους.

Ένα από τα πιο βασικά κομμάτια αξιολόγησης του τρόπου προσέγγισης του συντρόφου σας προς το παιδί σας είναι να αποφύγετε  να τον συγκρίνετε με την δική σας συμπεριφορά απέναντι στο παιδί. Σκεφτείτε ότι ο/η σύντροφος σας είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος από εσάς, με διαφορετικά βιώματα και διαφορετικές παραστάσεις. Στην δική του/της οικογένεια καταγωγής οι έννοιες της αγάπης και του ενδιαφέροντος προς τα παιδιά μπορεί να εκφράζονταν με διαφορετικό τρόπο. Απλά δείτε πως αλληλεπιδρά με τους δικούς του/της γονείς. Εάν ο τρόπος αυτός διαφέρει ή δεν σας ταιριάζει σκεφτείτε απλά ότι είναι… ο δικός του/της τρόπος και πρέπει να τον δεχτείτε.

Επίσης κάποιοι άνθρωποι είναι από την φύση τους περισσότερο πρακτικοί παρά συναισθηματικοί. Ίσως ο/η σύντροφος σας να επικοινωνήσει με το παιδί καλύτερα στα πλαίσια μιας δραστηριότητας παρά με τις παραδοσιακές εκδηλώσεις αγάπης και ενδιαφέροντος (αγκαλιές ή συζητήσεις).  Σκεφτείτε το ενδεχόμενο να ξεκινήσουν μαζί μια δραστηριότητα όπως ποδηλασία, περπάτημα, κατασκευή παζλ ή οτιδήποτε άλλο τους προκαλεί ενδιαφέρον.

Με τη γέννηση ενός παιδιού και το ενδιαφέρον όλων πλέον να είναι στραμμένο πάνω σε αυτό, παρατηρείται κάποιοι γονείς να νοιώθουν «αποκλεισμένοι» από την σχέση στοργής και φροντίδας που αναπτύσσεται μεταξύ του άλλου γονέα και του παιδιού. Καθώς το παιδί  μεγαλώνει, ο/η σύντροφος μπορεί να νιώθει όλο και περισσότερο αυτό το αίσθημα αποκλεισμού και παραμέλησης και σταδιακά με τα χρόνια να απομονώνεται κι εκείνος/η από την οικογένεια.

Τέλος διάφορα προβλήματα στη σχέση του ζευγαριού μπορεί να οδηγήσουν τον/την σύντροφο να απομακρυνθεί και από το παιδί, οπότε είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα βρίσκεται στη σχέση του ζευγαριού και όχι στη σχέση γονέα – παιδιού.

Είναι σημαντικό οι γονείς:

● Να ξεχωρίζουν τον εαυτό τους από τον/την σύντροφο τους στις συμπεριφορές εκδηλώσεις αγάπης και ενδιαφέροντος. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι

● Να έχουν απαιτήσεις ανάλογες με τον χαρακτήρα του/της συντρόφου τους

● Να διαχωρίζουν την προσωπική τους σχέση από την σχέση τους με τα παιδιά. Για παράδειγμα είναι διαφορετικό να υπάρχει πρόβλημα με τον/την σύντροφο αλλά να εκφράζεται  στα παιδιά. Επίσης είναι διαφορετικό να μην δείχνει ενδιαφέρον ο/η σύντροφος και να ερμηνεύεται ως αδιαφορία προς τα παιδιά

● Να γνωρίζουν ότι η σχέση που διαμορφώνει ο κάθε γονιός με το παιδί του είναι μοναδική και κανένας (ούτε ο άλλος γονέας) μπορεί να επέμβει σε αυτή

● Οργανώστε οικογενειακές δραστηριότητες. Ενασχόληση με τις δουλειές του σπιτιού, με την φροντίδα των κατοικίδιων, με την κατασκευή παζλ

● Εάν το παιδί εκφράσει ανησυχία ότι ο μπαμπάς ή η μαμά δεν με αγαπάει τότε ο ίδιος ο γονιός θα πρέπει να μιλήσει στο παιδί και να του εξηγήσει τι σημαίνει γι’ αυτόν αγάπη και πως τη δείχνει

Για οτιδήποτε σας απασχολεί μπορείτε να επικοινωνήστε με την

Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056

http://www.hamogelo.gr