Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Στρατηγός Μακρυγιάννης για το τάμα του έθνους




Οι βαυαροί στα χρόνια λίγο μετά την Επανάσταση εμπόδισαν την εκπλήρωση του Ιερού Τάματος των αγωνιστών και σαν να μην έφτανε αυτό, γκρέμισαν εκατοντάδες μοναστήρια και εκκλησίες.
Ο στόχος ήταν ένας. 
Γερμανοποίηση της Ελλάδας, υποτέλεια στην Δύση 
και αποκοπή από την Ορθοδοξία. 

Τα δύο πρώτα τα πέτυχαν, το τρίτο το παλεύουν ακόμα. 
Το παρακάτω απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη αναφέρεται στον Όθωνα και στο Τάμα του Έθνους, που ακόμα και σήμερα κάποιοι το φοβούνται και το πολεμάνε, έτσι ώστε να μην πραγματοποιηθεί. Φοβούνται, γιατί γνωρίζουν ότι αν εκπληρωθεί, η ευλογία που θα πάρει η Πατρίδα μας, θα οδηγήσει στην Ανάστασή της.

«Έφκειασε και παλάτι η Μεγαλειότης του, και ναόν του Θεού δεν έχει επιθυμίαν ούτε να φκειάση, ούτε να ιδή με τα μάτια του, 
αλλά πηγαίνει τις επίσημες ημέρες με τους Πρέσβες κι άλλους ξένους σε ένα καλύβι. 
Εις την πρωτεύουσα να μην είναι εκκλησία αναλόγως με την τιμήν των υπηκόγων του, 
λούσσα και πολυτέλειες - περάσαμεν την Ευρώπη. 
Όταν ήταν η Ευρώπη εις την δική μας κατάστασιν, είχε αυτή τέτοιες πολυτέλειες, είχε θέατρα; 
Εμάς μας έκαμαν οι κυβέρνησές του και μας κάνουν ολοένα θέατρο και ήταν περιττό το άλλο». 

Άπαντα Μακρυγιάννη: Απομνημονεύματα, Βιβλίον Δ', κεφ Β'. 
yiorgosthalassis.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου