Ο Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας (1932-1933) Χολοντομόρ ή Γολoντομόρ (ουκρανικά: Голодомор) υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας που συνοδεύτηκε από το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ο λιμός εκδηλώθηκε με μεγαλύτερη ένταση και περισσότερα θύματα στην Ουκρανία, και σε γειτονικές περιοχές της που κατοικούνταν από Ουκρανικές μειονότητες.
Κατά την προσφιλή κομμουνιστική υποκριτική τακτική, η διετία 1932-33 ονομάστηκε από τη Σοβιετική Ένωση ως "Αγροτική Μεταρρύθμιση"....
Ο λιμός της Ουκρανίας ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Στάλιν και ειδικότερα του προγράμματος κολεκτιβοποίησης που εφαρμόστηκε από το 1929 και συνάντησε την δυναμική αντίδραση των Ουκρανών εθνικιστών που συνοδεύτηκε με χιλιάδες μικροεξεγέρσεις και ανοργάνωτο αντάρτικο στην επαρχία.
Η απάντηση της Κομμουνιστο-Σιωνιστικής συμμορίας του Κρεμλίνου ήταν η εκπόνηση του σχεδίου γενοκτονίας εναντίων των Ουκρανών και όλα τα στοιχεία διατρανώνουν ότι τα 6-11 εκατομμύρια θύματα ήταν απόρροια ενός ανελέητου πολιτικού σχεδίου για να τσακίσουν το Ουκρανικό έθνος.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης, ανέβασε τις ποσοστώσεις παραγωγής και φορολόγησης στις Ουκρανικές περιοχές (εντός και εκτός Ουκρανίας) και όταν, φυσικά, οι αγρότες και οι κολεκτίβες δεν τις πιάσανε διέταξε να κατασχεθούν πρώτα όλα τα σιτηρά προϊόντα από τους αγρούς και τις αποθήκες και στη συνέχεια όλα τα μη σιτηρά προϊόντα και τα ζώα με την αιτιολόγηση ότι οι "αντεπαναστάτες", "εχθροί του λαού", "Ουκρανοί φασίστες" κρύβουν τα τρόφιμα για να ρίξουν το καθεστώς.
Επιπλέον, απαγορεύτηκε η μετακίνηση του αγροτικού πληθυσμού στις πόλεις, απαγορεύτηκε η εργασία με αντάλλαγμα φαγητό, μεταφέρθηκαν 25000 "ακτιβιστές" (κυρίως Εβραίοι) για να οργανώσουν τις πολιτοφυλακές των ντόπιων κομμουνιστών (δοσίλογοι-μισθοφόροι για ένα κομμάτι ψωμί), δημιουργήθηκε αποκλεισμός από τον Κόκκινο Στρατό, απαγορεύτηκε η προσέγγιση σε εκπροσώπους άλλων κρατών και διεθνών οργανισμών, αυξήθηκαν οι εξαγωγές Ουκρανικών σιτηρών κτλ
Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν ο θάνατος από ασιτία έξι ως δώδεκα εκατομμυρίων ανθρώπων σε διάρκεια 500ων ημερών.
Η επίσημη Ουκρανική πλευρά μιλάει για επτά με δέκα εκατομμύρια, που σημαίνει 17 θάνατοι το λεπτό, 1.000 την ώρα και 25.000 την ημέρα.
Μόλις στις 28 Νοεμβρίου 2006, μετά από λυσσαλέα αντίδραση της Ρωσίας που θεωρεί τον εαυτό της ως συνεχιστή της ΕΣΣΔ και άρα ερμηνεύει αυτή την κίνηση ως αντιρωσική πολιτική, αναγνωρίστηκε επίσημα από το ουκρανικό κοινοβούλιο ως γενοκτονία και ορίστηκε ως ημέρα μνήμης η 25η Νοεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου