ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Κυριακής μετά την Χριστού Γέννησιν
Γαλάτας α΄ 11-19
Μια
συνοπτική αυτοβιογραφία αποτυπώνει ο Απόστολος Παύλος στο Αποστολικό
ανάγνωσμα της Κυριακής μετά την Χριστού Γέννηση. Αφού τονίζει ότι το
ευαγγέλιο που εκήρυξε ο ίδιος αλλά και οι άλλοι Απόστολοι στους
ανθρώπους, δεν ήταν ανθρώπινο επινόημα, αλλά αποκάλυψη θεϊκή, στη
συνέχεια μας παρουσιάζει το θαυμάσιο σχέδιο του Θεού, στη δική του ζωή! Η
περιγραφή που κάνει είναι όντως συγκλονιστική, αφού ο πρώην διώκτης
μεταβάλλεται τώρα στον θερμότερο των Αποστόλων.
Στο
σημείο αυτό, ο Απόστολος των Εθνών, μας αποκαλύπτει την Μοναδική, στην
ιστορία, προσωπικότητά του. Πράγματι, στην επιστροφή του Παύλου υπάρχουν
τρία χαρακτηριστικά που δεν βρίσκονται σε κανέναν άλλο άνθρωπο.
Πρώτον,
το αιφνίδιον. Δεύτερον, το ριζικόν, δηλ. η μεταστροφή του κάλυψε και
φώτισε όλα τα υποστρώματα της ανθρωπίνης συνειδήσεως και προσωπικότητας
και τρίτον, το ισόβιον το οποίο διαφαίνεται τόσο εναργώς από την «οδό
προς την Δαμασκό», έως και το μαρτυρικό του τέλος.
Θα
χρειάζονταν, ομολογουμένως, τόμοι ολόκληροι για να αναλύσει κανείς την
Αποστολική αυτή μορφή και πάλι δεν θα είχε ολοκληρώσει την προσπάθεια.
Εάν για κάθε άνθρωπο ισχύει ο λόγος της Γραφής, «Τις γαρ οίδεν ανθρώπων
τα του ανθρώπου, ει μή το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ...;» (Α' Κορ. Β
11), πόσο μάλλον η αλήθεια αυτή, ισχύει για τον μεγαλύτερο των
Αποστόλων! Αξίζει όμως, όσοι φιλόχριστοι και θερμοί στην Πίστη, να
μελετήσουν σχετικές ομιλίες του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου «του
Παύλου μετά τον Παύλον», στις οποίες ο Ιερός Πατήρ, με μοναδικότητα
αναπτύσσει την οικουμενική αυτή προσωπικότητα. Το παγκόσμιο αυτό καύχημα
που ονομάζεται Απόστολος Παύλος!
Όμως,
η σημερινή Αποστολική μας περικοπή, με την αυτοβιογραφία του αποστόλου
των εθνών, που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, και μας δείχνει το
θαυμάσιο σχέδιο της ευδοκίας του Θεού, μας οδηγεί κατ' επέκτασιν να
συνειδητοποιήσουμε και το σχέδιο της αγάπης του Θεού για τον κάθε πιστό,
άρα και για εμάς του ίδιους. Ένα
σχέδιο ουράνιο, εκπονημένο και εφαρμοζόμενο μέσα στην αγάπη του
Τριαδικού Θεού και το οποίο περιλαμβάνει, όπως θα δούμε, τρία στάδια: Α)
το στάδιο της εκλογής, Β) της κλήσεως και Γ) αυτό της αποκαλύψεως.
«Πετώντι
καλάμω» και «εν βραχύ ρήματι» ας περάσουμε να δούμε το σχέδιο αυτό για
την σωτηρία του ανθρώπου που αφήνει έκπληκτο και αυτόν τον ουράνιο και
αγγελικό κόσμο!
Το
πρώτο στάδιο της εκλογής μας, της προσωπικής μας δηλ. εκλογής, γίνεται
αχρόνως. Έχει πραγματοποιηθεί προ καταβολής κόσμου. Συγκλονιστικό! Ο
Θεός μας εκλέγει όχι μόνο πριν ακόμα γεννηθούμε, αλλά πριν ακόμα
δημιουργηθούν τα πάντα. Μέσα στην πανσοφία του και στην θεϊκή του αγάπη,
μας γνωρίζει πριν ακόμα έρθουμε στην ύπαρξη. Είναι μάλιστα πολύ
χαρακτηριστική η περίπτωση του εθνικού μας ποιητού Διονυσίου Σολωμού,
που όταν ρωτήθηκε από κάποιον που θέλησε να τον πειράξει με την ερώτηση
«και πού ήσουν πριν γεννηθείς»; ο βαθύτατα πιστός ποιητής μας, απάντησε
με συγκίνηση αλλά και με ιερό ενθουσιασμό: «Στο νου του Θεού»!
Ναι,
ο Θεός γνωρίζει (προγνωρίζει και όχι προορίζει) τις διαθέσεις μας, τους
πόθους, τις κλίσεις και την αγάπη μας προς αυτόν και τους αδελφούς μας,
μας ευλογεί και μας προικίζει τον καθένα με έκτακτα και ειδικά
χαρίσματα, αναλόγως με το έργο το οποίο και θα διακονήσουμε και τελικώς
θα εργαστούμε την σωτηρία μας.
Αλήθεια,
όταν σε κάποιες ψυχές πέφτει το βαρύ και ζοφερό φορτίο των θλίψεων και
των απογοητεύσεων και σκέπτονται, αλλοίμονο, ακόμα και αυτή την
αυτοκαταστροφή, πόση ανακούφιση, πόση χαρά και πόση ευλογία θα ελάμβαναν
αισθητώς μάλιστα στην φωτισμένη σκέψη ότι είμαστε εκλεγμένοι από τον
Θεό προ καταβολής κόσμου, για να ζήσουμε και να κληρονομήσουμε την
Βασιλεία Του!
Σύγχρονος
άγιος ετόνιζε ότι, όπως ο καλός γεωργός λαμβάνει πρώτα στη χούφτα του
τον σπόρο και πριν τον φυτέψει τον μελετά και τον προσέχει και βλέπει
για το ποιο χώμα είναι κατάλληλος, σε ποια υγρασία αντέχει και γενικώς
σε ποιο κλίμα θα βλαστήσει, και μετά από αυτά τον ρίχνει στη γη , έτσι
ακριβώς και Θεός, έχει προμελετήσει σε ποια χιλιετία, ποιον αιώνα, σε
ποια χρονική στιγμή, σε ποιον τόπο και από ποιον θα έρθει στη γη ο
άνθρωπος. Έχει προμελετήσει και έχει ορίσει τις κατάλληλες συνθήκες,
ώστε να βλαστήσει δια της πίστεως και να γίνει δένδρον ευσκιόφυλλον και
κατάκαρπον φέροντας τούς γλυκείς καρπούς του Παναγίου Πνεύματος, δηλ.
την αγιότητα.
Πώς
λοιπόν να μη συγκινείται ο πιστός όταν συνειδητοποιεί και το αμέσως
επόμενο, το δεύτερο δηλ. στάδιο αυτού του θεϊκού σχεδίου, κατά το οποίο,
σε κάποια στιγμή της ζωής μας, ο Θεός κάμει τη μεγάλη Του κλήση στις
ψυχές μας! Μας καλεί γιατί; Μα για να γίνουμε οι δικοί του, οι
αφωσιωμένοι μαθητές. Να γίνουμε όχι απλώς οι θαυμαστές του, αλλά οι
γνήσιοι οπαδοί του. Και αυτό, είτε μέσω της κατά φύσιν ζωής του
ευλογημένου ορθοδόξου χριστιανικού Γάμου (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δηλ.
πολυτεκνία και ευτεκνία), είτε με την μοναδική ουράνια και υπερφυσική
ζωή της Παρθενίας και της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στην δική του αιωνία
αγάπη (και πάλι με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δηλ. μαρτύριον αίματος και
ισόβιον μαρτύριον συνειδήσεως)! Μας καλεί φυσικά με τρόπους ξεχωριστούς
για τον καθένα μας και οποσδήποτε ανεξιχνίαστους! Η ιστορία των αγίων, η
οποία και αποτελεί την αντικειμενική παγκόσμια Ιστορία σε τελευταία
ανάλυση, αφού «οι άγιοι συνέχουν τον κόσμον», περιέχει συγκλονιστικές
περιπτώσεις κλήσεων προς αυτή την αγιότητα η οποία και τελικώς αποτελεί
τον δρόμο για να δικαιώσουμε την ταλαίπωρη ύπαρξή μας σ' αυτή την
πρόσκαιρη και εν πολλοίς οδυνηρή και μικρή ζωή...
Ακριβώς
δε για να πραγματοποιήσουμε το ουράνιο τούτο κάλεσμα, η αγάπη του Θεού
μας χαρίζει στην αρχή, πλούσια την Χάρη Του, ώστε να μπορέσουμε να
ανταποκριθούμε στην μοναδική μας αυτή αποστολή.
Από
'δω και πέρα αρχίζει πλέον ο δύσκολος, ο ανηφορικός, ο τραχύς αλλά
συνάμα τόσο ευλογημένος δρόμος, που μας οδηγεί στην κορυφή. Ξεκινά η
οδός του Γολγοθά, αλλά και δρόμος προς την κορυφή του Θαβώρ. Μέσα στην
πορεία αυτή η ψυχή που αγαπά συνειδητά τον Κύριο και μόνο τον Κύριο, η
ψυχή που γεμίζει από την ανέκφραστη θεία αγάπη του Ιησού, είναι έτοιμη
για τον καθημερινό αγώνα, που σε αρκετές των περιπτώσεων φθάνει έως
αίματος. Άλλωστε ο τόπος του συνειδητού πιστού δεν είναι παρά ο Σταυρός!
«Δώσε αίμα ίνα λάβεις πνεύμα», κατά τον λόγο των μεγάλων μας οδηγών και
προμάχων της πίστεως, των αγίων μας.
Στο
στάδιο αυτό ο Ορθόδοξος Χριστιανός, συνειδητοποιεί ότι η ζωή του
Χριστού, δεν είναι ένα παιχνίδι για μικρά παιδιά, ούτε ένας κώδικας
ευπρεπούς συμπεριφοράς. Ο αγώνας γίνεται πλέον πολυμέτωπος «προς τας
αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος
τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» (Εφεσίους
ΣΤ, 12). Συνειδητοποιεί ότι το Ορθόδοξο βίωμα προϋποθέτει έχθρα εναντίον
των ξεπεσμένων αγγέλων, του μακράν του Θεού κόσμου και προπαντός
εναντίον του κακού εαυτού μας. Είναι ένας αδυσώπητος πόλεμος που ο
Κύριος, κάποιες φορές, φαίνεται ότι δεν μας ακούει, αλλά και που στο
τέλος, μέσα στο ανέσπερο φως μας λύνει την απορία της σιωπής (άλλωστε
στο τέστ, ο καθηγητής δεν επιτρέπεται να μιλάει και να δίνει απαντήσεις)
ότι «εδώ ήμουν και έβλεπα τον αγώνα σου»!
Έτσι
λοιπόν με τον αγώνα, που διώχνει την ενοχλητική και πειρασμική αγωνία
του κόσμου τούτου, φτάνουμε στο τρίτο στάδιο, στο οποίο ο ίδιος ο Κύριος
έρχεται και μας αποκαλύπτει τον Εαυτόν Του και το θέλημά Του. Έρχεται
και μας αποκαλύπτει τι ακριβώς είναι το Μέγα έλεος! Έρχεται και φωτίζει
την ύπαρξή μας με το φως της χάριτος. Με το φως του Ευαγγελίου Του.
Συγκαταβαίνει και μας αποκαλύπτει την οδόν την αληθινή η οποία
συμπυκνώνεται στην βία κατά του εαυτού μας και ταυτοχρόνως στην αγάπη
για όλο τον κόσμο και κυρίως στην αγάπη προς τους εχθρούς.
Αυτή
είναι η ζωή του Χριστού. Αυτό ουσιαστικά είναι το κήρυγμα της Εκκλησίας
μας. Αυτό εκήρυξαν οι Απόστολοι και αυτή την πραγματικότητα βιώνουν οι
Άγιοι και οι Όσιοι της κάθε εποχής.
Αφού
λοιπόν γνωρίζουμε την αποκάλυψη του Θεού, όπως αυτή αποθησαυρίζεται και
βιώνεται μέσα στο Σώμα του Χριστού, δεν έχουμε αδελφοί μου παρά να
συνειδητοποιήσουμε ότι επιτέλους πρέπει να βάλουμε αρχή μετανοίας και να
ξεκινήσουμε την ανηφορική οδό της σωτηρίας.
Εάν όντως θέλουμε, δεν μπορεί να μας εμποδίσει απολύτως κανένας. Είναι αποκλειστικά στην προαίρεσή μας και στην ελευθερία μας.
Είθε να δώσει ο Άγιος Θεός να ζούμε την κατά Χριστόν ζωή και δι' αυτής να περάσουμε και στη θριαμβεύουσα εν ουρανοίς Εκκλησία.
Αμήν
Αρxιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος
Κόνιτσα
Email: ioil.konitsa@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου