Δευτέρα 29 Απριλίου 2024
Κυριακή 28 Απριλίου 2024
Σάββατο 27 Απριλίου 2024
Παρασκευή 26 Απριλίου 2024
Τρίτη 16 Απριλίου 2024
Παρασκευή 12 Απριλίου 2024
Τρίτη 9 Απριλίου 2024
Πέμπτη 4 Απριλίου 2024
Η αφαίρεση του δόλου από το έγκλημα
Tου Μανώλη Κοττάκη
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ιδεολογική σταυροφορία που ξεκινά κάθε φορά που ένας άνδρας δολοφονεί μια γυναίκα. Την εκστρατεία για τη νομική κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία» μέσω της τροποποίησης των οικείων άρθρων του Ποινικού Κώδικα. Την καμπάνια για τη θέσπιση ιδιώνυμου αδικήματος μόνο για άνδρες εγκληματίες.
Πρόκειται για μια εκστρατεία που άρχισε από γυναικείες οργανώσεις της Αριστεράς στην Αμερική και γρήγορα κέρδισε τη συμπάθεια και των φιλελεύθερων δικαιωματιστών. Και από τη μία πλευρά του Ατλαντικού και από την άλλη! Πρόκειται για την ομογενοποίηση του νέου αξιακού πλαισίου της Δύσεως έναντι της Ανατολής, το οποίο έχει ως απώτερη επιδίωξή του την υπόδειξη του στρέιτ ανδρικού φύλου ως μοναδικού υπαιτίου για την αυξημένη παραβατικότητα της κοινωνίας με κριτήρια αμιγώς φυλετικά. Η νέα γενιά δικαιωμάτων αλλά και η νέα ανάγνωση των συσχετισμών εντός της κοινωνίας είναι σαφής και συγκεκριμένη. Μόνον ο στρέιτ άνδρας παρενοχλεί (#ΜeΤoo). Μόνος ο στρέιτ άνδρας δέρνει (ενδοοικογενειακή βία). Μόνον ο στρέιτ άνδρας δολοφονεί (γυναικοκτονία). Άρα, μήπως πρέπει ο άνδρας να κοιτάξει τι άλλες… διαθέσιμες επιλογές έχει μέσα σε μια τόσο ασφυκτική και εχθρική για το φύλο του ιδεολογική ατμόσφαιρα; Όμως αυτό είναι το ιδεολογικό υπόβαθρο της υποθέσεως: η με κάθε αφορμή συστηματική καλλιέργεια της εχθροπάθειας μεταξύ των δύο βιολογικών φύλων.
Νομική ανάλυση
Ιδιαίτερη αξία εδώ έχει όμως η νομική ανάλυση του θέματος. Εδώ υπάρχουν μεγαλύτερες ελπίδες συγκλίσεως. Προτείνεται, λοιπόν, η καθιέρωση ενός ιδιώνυμου αδικήματος ιδιαιτέρας φορτίσεως ως μέτρου αποτροπής αυτών των πράγματι αποκρουστικών εγκλημάτων. Ωστόσο η προσέγγιση αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, λάθος για τους εξής λόγους:
Πρώτον, διότι η «νέα νομική σκέψη» εισάγει την έννοια του εγκλήματος βάσει φύλου. Ζητά την αντικατάσταση της έννοιας «δολο-φονία» και «ανθρωπο-κτονία» με τον όρο «γυναικο-κτονία». Αλήθεια, ρωτώ: Εάν αφαιρέσουμε την έννοια του δόλου και την έννοια της αφαίρεσης ζωής του ανθρώπου που έχει οικουμενική αξία και τις αντικαταστήσουμε με το φύλο, αυξάνουμε την ποινική απαξία του εγκλήματος ή μήπως τη συρρικνώνουμε; Θεωρώ τη συρρικνώνουμε.
Δεύτερον, τι είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι η καθιέρωση ενός εγκλήματος ως ιδιωνύμου θα αποτρέψει βίαιους ανθρώπους να αφαιρούν ζωές από άλλους ανθρώπους, εν προκειμένω γυναικών; Αυτό που παρατηρούμε τρία χρόνια τώρα είναι πως όσο αυξάνονται η κοινωνική κατακραυγή και η αποδοκιμασία για τις «γυναικοκτονίες» τόσο αυξάνονται και τα εγκλήματα με θύματα γυναίκες. Ουδείς συνετίζεται. Όσο αυξάνονται οι ποινές του Ποινικού Κώδικα για πλειάδα αδικημάτων τόσο αυξάνεται η εγκληματικότητα! Ο Έλλην δυστυχώς δεν υπολογίζει τον νόμο. Και τούτο διότι γνωρίζει, βρίσκει την άκρη για να χειραγωγεί τον νόμο και να ξεφεύγει από τις συνέπειές του.
Τρίτον, γιατί την εγκληματικότητα ακόμα και αυτού του είδους δεν την εξαλείφει ο νόμος κατασταλτικά, αλλά ο εντοπισμός και η εξαφάνιση των αιτιών της προληπτικά. Το να βρούμε τις αιτίες που η κοινωνία μας παράγει ανθρώπους αγροίκους και αγρίμια, το να βρούμε τις αιτίες που το κακό επωάζεται και κάνει καριέρα μέσα στην οικογένεια, μέσα στο σχολείο, μέσα στα μέσα επικοινωνίας και μέσα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να είναι η εθνική απάντηση. Ο κακοποιητής μαθητής ή μαθήτρια είναι ο αυριανός κακοποιητής/κακοποιήτρια μέσα στην οικογένεια. Δεν γεννιέται σαν μανιτάρι η βία. Η νομική κατοχύρωση ενός όρου, εκτός από φενάκη, είναι αφόρητος, κακής ποιότητας, συντηρητισμός.
Τέταρτον, διότι αν ανοίξουμε τεφτέρι ποινικής αξιολόγησης βάσει φυλετικών χαρακτηριστικών ή άλλων ιδιοτήτων, τότε γιατί να μη νομοθετηθούν τα αδικήματα με κριτήριο τον δεσμό αίματος; «Πατροκτονία», «μητροκτονία», «παιδοκτονία». Αυτά κι αν έχουν ιδιαίτερη φόρτιση. Βγάζει όμως πουθενά αυτό;
Πέμπτον, διότι με αυτή τη λογική κάθε αφαίρεση ζωής γυναίκας από τυχαίο τρίτο θα πρέπει να ονομάζεται γυναικοκτονία. Κάθε αφαίρεση ζωής λεσβίας γυναίκας από τη σύντροφό της θα πρέπει να αποκαλείται γυναικοκτονία! Είναι δυνατόν;
Έκτον και κυριότερον: Αιτία της δολοφονίας στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η ιδιότητα της γυναίκας, αλλά η ιδιότητα της συζύγου ή της συντρόφου. Η διάλυση αυτής της σχέσης, είτε στον χαλαρό της τύπο της συντροφικής σχέσης είτε στον συμβατικό τύπο του γάμου, είναι η αιτία που οπλίζει τα χέρια αυτών των κομπλεξικών αγροίκων. Στην καλύτερη περίπτωση, αν θέλαμε να μιλήσουμε για έγκλημα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αυτό θα έπρεπε να ονομάζεται « συζυγοκτονία» ή «συντροφοκτονία». Και αίτιο πυροδότησης διάπραξης του εγκλήματος αυτού είναι ο αρρωστημένος σε αυτές τις περιπτώσεις ανδρικός εγωισμός, που δεν αντέχει να πάρει η γυναίκα την απόφαση του χωρισμού. Το κόμπλεξ δεν αντέχει την απόρριψη.
Ισχυρή μητριαρχία
Δεν θα σχολιάσω ιδιαιτέρως τα επιχειρήματα περί πατριαρχίας και γυναίκας κτήματος. Καταρχάς διότι σε περιοχές της Κρήτης και των Δωδεκανήσων υπάρχει ακόμα και σήμερα ισχυρή μητριαρχία λόγω παράδοσης. Έπειτα, γιατί οι γυναίκες στις μέρες μας είναι αυτεξούσιες, ανεξάρτητες και πάντως όχι κτήματα. Και σε κάθε περίπτωση: Αυτοί που τις θεωρούν κτήματα των ανδρών γιατί δεν βρήκαν μια κουβέντα να πουν όταν γυναίκες παρένθετες μητέρες έγιναν αντί μερικών χιλιάδων ευρώ κτήματα στρέιτ και ΛΟΑΤΚΙ στο σκάνδαλο αναπαραγωγής των Χανίων;
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι σχετικά απλά, ασχέτως αν εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να τα κάνουμε σύνθετα. Άλλο οι ιδεολογικές αναζητήσεις ενός εκάστου/εκάστης και άλλο ο νόμος. Ο νόμος ένα κριτήριο μπορεί να έχει μόνο: την αυστηρότατη τιμωρία οιουδήποτε αφαιρεί ανθρώπινη ζωή. Από την ώρα που θα αρχίσει να ξεχωρίζει το έγκλημα με βάση το φύλο, έχουμε προσθέσει μια νάρκη στα θεμέλια της κοινωνίας.
https://www.antinews.gr/52520/antitheseis/i-afairesi-toy-doloy-apo-to-egklima/
https://www.estianews.gr/
Ευρωεκλογές: Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε!
Του Γιάννη Χ. Κουριαννίδη*
Ήδη από το 2009 έχει καταγραφεί εντυπωσιακή έλλειψη εμπιστοσύνης των Ελλήνων πολιτών στους θεσμούς. Συγκεκριμένα, τα ευρήματα του 4oυ κύματος της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας, που διεξήχθη εκείνη την εποχή, αποτύπωσαν μηδενική έως ελάχιστη εμπιστοσύνη (0-3 στην ενδεκαβάθμια σχετική κλίμακα) σε θεσμούς όπως οι πολιτικοί (69,1%), τα κόμματα (66,8%), το Κοινοβούλιο (49,7%) κ.λπ. Αν σκεφτεί κανείς ότι αυτή η καταγραφή έγινε πριν από την εφαρμογή των Μνημονίων στην πατρίδα μας, πριν από την προδοσία των Πρεσπών, πριν από τον κορονοϊό και τα σκληρά όσο και ατελέσφορα, όπως οδυνηρώς αποδείχθηκε, μέτρα που επιβλήθηκαν, πριν από τις συμφορές στη Μάνδρα, στο Μάτι και στα Τέμπη, είναι λογικό να καταγράφονται σήμερα πολύ μεγαλύτερα ποσοστά έλλειψης εμπιστοσύνης προς την Πολιτεία και τους θεσμούς της.
Αυτό, εξάλλου, αποτυπώθηκε τόσο σε σχετική έρευνα που διεξήχθη τον Αύγουστο του 2021 και υιοθετήθηκε από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. (όπου η εμπιστοσύνη στους πολιτικούς καταγράφηκε σε ποσοστό μόλις 15%, στο Κοινοβούλιο 24%, στην Εκκλησία 27%, στη Δικαιοσύνη 32%, ενώ προς τα ΜΜΕ μόλις 9% και στις ΜΚΟ 8%) όσο και πιο πρόσφατα, τον Οκτώβριο του 2023 (έρευνα του Allianz Foundation), οπότε καταγράφηκε μία γενική απαξίωση των θεσμών από τους Έλληνες σε ποσοστό μεγαλύτερο του 66%.
Αυτή η απαξίωση έχει γίνει προφανώς αντιληπτή από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που δεν διστάζει κατά καιρούς να αναφέρεται στην έλλειψη της εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς (πρόσφατες δηλώσεις Κωνσταντίνου Τασούλα, Δώρας Αυγέρη αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού).
Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό, φυσικά, αν και εδώ τα απαξιωτικά ποσοστά είναι σημαντικά μεγαλύτερα. Σε όλη την Ευρώπη καταγράφονται αντίστοιχα ποσοστά. Το μόνο παρηγορητικό είναι ότι αυτή η απαξίωση των θεσμών δεν οδηγεί κατ᾽ ανάγκην σε πολιτική αδράνεια. Οι νέοι εξακολουθούν να ονειρεύονται, να σχεδιάζουν, να ασχολούνται με την πολιτική, ευελπιστώντας να επαναφέρουν την αξιοπιστία στους θεσμούς, να δημιουργήσουν πάλι μία κοινωνία και μία Πολιτεία συμβατές με το σύστημα αξιών των ευρωπαϊκών εθνών.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που στην Ευρώπη αναπτύσσονται και δυναμώνουν συνεχώς ταυτοτικά πολιτικά κινήματα, που πρεσβεύουν αυτές ακριβώς τις αξίες. Με διαφορετικές προσεγγίσεις ενίοτε, με διαφορετικές πρακτικές, αλλά με ένα κοινό όραμα, αυτό της νοσταλγίας μιας πατρίδας που τιμά τα παιδιά της, που δίνει το δικαίωμα στους νέους να ονειρεύονται και στους μεγαλύτερους να ελπίζουν σε αξιοπρεπή γεράματα.
Στην πατρίδα μας δείχνουμε να απέχουμε ακόμη από μία τέτοια συγκροτημένη προσπάθεια κοινωνικής και εθνικής αφύπνισης. Οι όποιες πολιτικές απόπειρες, όταν δεν καπηλεύονται αυτές τις αγωνίες με σχήματα προσωποπαγή, συνήθως απέχουν πολύ από το να αποκτήσουν ταυτοτικά κινηματικά χαρακτηριστικά, που να αποτυπώνουν τις κοινωνικές και τις πολιτειακές αξίες που γέννησε αυτός ο λαός και μεταλαμπάδευσε στην ανθρωπότητα. Σίγουρα, δεν μας αξίζει αυτό.
Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου ίσως αποτελούν μία ευκαιρία κατάλληλη για να αποτυπωθεί και πολιτικά αυτός ο προβληματισμός έναντι των θεσμών. Θα είναι, εξάλλου, πρόσφατες οι μνήμες όσων διαδραματίστηκαν στην ελληνική Βουλή κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας, οπότε η συντριπτική πλειονότητα των τοποθετήσεων, τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης, κατέδειξαν αναλγησία απέναντι στον πόνο όσων θρηνούν τους νεκρούς τους. Η προσπάθεια εκμετάλλευσης αυτού του δράματος, είτε για την αποποίηση πολιτικών και ποινικών ευθυνών είτε για προσπορισμό πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους, είναι το ίδιο κατακριτέα και δυναμώνει την οργή και την περιφρόνηση των πολιτών. Αρκεί αυτήν τη φορά να μην εκτονωθούν σε ανέξοδες και ακίνδυνες για το σύστημα επιλογές.
*∆ιευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα», endohora@yahoo.gr
https://www.antinews.gr/52502/antitheseis/eyroekloges-irthe-i-ora-na-antidrasoyme/
Ζήτημα εθνικής ασφαλείας
Του Μανώλη Κοττάκη
Όταν έλαβα τον λόγο στο εξαιρετικό STAR FORUM της Λαμίας το οποίο διοργανώνει ο τηλεοπτικός σταθμός Star Κεντρικής Ελλάδος της ευπατρίδου Ποντίας Νίκης Χειμωνίδου, ο συντονιστής του πάνελ Θανάσης Μερτζάνης με ερώτησε αν το Προσφυγικό είναι λύση για το Δημογραφικό. Είχαν προηγηθεί οι ομιλίες της υφυπουργού Μετανάστευσης Σοφίας Βούλτεψη και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Μάντζου.
Απάντησα ότι το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό θα μπορούσε να ήταν ενδεχομένως η λύση για θέματα ανάπτυξης και εργατικού δυναμικού της πατρίδας μας. Εξήγησα όμως ότι αυτό που με απασχολεί είναι η ερημιά μας. Το γεγονός ότι αδειάζουν από κόσμο τα χωριά στην περιφέρεια.
Κάθε φορά που ακούω ότι σε ένα χωριό δεν έχουν παπά για να κτυπήσει την καμπάνα ή κάθε φορά που βλέπω ένα παλαιό σχολείο να ρημάζει «κλειστόν» και να μη γίνεται έπαρση της σημαίας στο προαύλιο, σκέπτομαι ότι ο πρόσφυγας ούτε τα σήμαντρα θα ήθελε ποτέ να κτυπήσει ούτε το εθνικό μας σύμβολο θα αναρτούσε ποτέ στον ιστό. Ούτε ήταν «δικά» του ποτέ ούτε και θα γίνουν. Δεν μπορεί, κατά συνέπεια, να λυθεί το δημογραφικό θέμα, ζήτημα κατεξοχήν εθνικής ταυτότητας, από τους αλλοδαπούς.
Είναι φενάκη και όποιος το ισχυρίζεται δεν έχει αίσθηση της εθνικής πραγματικότητας. Αν και η επικαιρότητα είναι γεμάτη από αφορμές για σχόλια, το μυαλό μου και σήμερα δεν μπορεί να φύγει από εκεί. Από την έρημο χώρα. Και το γεγονός ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου πήγε με τον Σταύρο Θεοδωράκη στη γενέτειρά της στη Σταυρούπολη για να αναστηλώσει το προφίλ της μου δίδει την αφορμή να προσθέσω μερικές σκέψεις ακόμα.
Τα πλάνα που είδα στο διαφημιστικό τρέιλερ από τη Σταυρούπολη της Ξάνθης με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο κέντρο ενός έρημου τοπίου της ελληνικής γης μού προκάλεσαν στενοχώρια. Έχω φίλους πολλούς και φίλες από την περιοχή. Προ δύο εβδομάδων, χωρίς να γνωρίζουμε τότε τον επικοινωνιακό σχεδιασμό της Προέδρου, μου εξέφραζαν την απογοήτευσή τους για τον μαρασμό και την παρακμή της Σταυρουπόλεως, η οποία από δήμος χωριστός με αίγλη, με σχολεία, με αστυνομικό τμήμα, με υπηρεσίες Υγείας, με υποκαταστήματα της Αγροτικής Τράπεζας, με πληθυσμό, υποβαθμίστηκε σε εφαρμογή του σχεδίου «Καποδίστριας» σε δημοτική ενότητα του Δήμου Ξάνθης.
Ο χριστιανικός δήμος «έπρεπε» να καταργηθεί για να δημιουργηθεί ένας νέος μουσουλμανικός δήμος στα ορεινά του νομού προς άγραν ψήφων. Εκεί όπου υπήρχαν λοιπόν πριν από τριάντα χρόνια ζωή και Ελληνισμός για να φυλάσσει Θερμοπύλες σήμερα έχουν απομείνει μερικοί αμετανόητοι ρομαντικοί, ερωτευμένοι με τα θρακικά Άγια Χώματα.
Ανατολικότερα, λίγο πιο πάνω από τον γενέθλιο τόπο της κυρίας Σακελλαροπούλου (ακριβέστερα, του πατρός της), στο ακριτικό Διδυμότειχο, ο μητροπολίτης έλεγε πριν από μερικές εβδομάδες στους επισκέπτες του, όταν πήγαν εκεί, των Αγίων Θεοδώρων, θαρρώ, ότι το ποίμνιό του μειώθηκε τα τελευταία χρόνια κατά 12.000!
Έχει μετατραπεί λοιπόν η Ελλάς σε ένα τεράστιο «κεφαλοτύρι» με τεράστιες τρύπες στην κατανομή του πληθυσμού της, ειδικώς στα βόρεια σύνορα. Αλλά αυτό που είναι εξίσου σαφές είναι πως το κράτος και το οικονομικό σύστημα συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους στα δύο τρία βασικά αστικά κέντρα, καθιστώντας την πατρίδα μας υδροκέφαλο τέρας.
Τράπεζες, ταχυδρομεία, σχολεία, αστυνομικά τμήματα, τμήματα ΑΕΙ, σε λίγο και νοσοκομεία κλείνουν μόνο στην περιφέρεια για να ενισχυθεί ο κρατικός μηχανισμός στο λεκανοπέδιο κυρίως και στη Θεσσαλονίκη. Ειδικώς σε θέματα δημοσίας τάξεως. Και το μόνο που απομένει ως ίχνος «κρατικής» παρουσίας είναι μερικές μηχανές αυτόματης ανάληψης χρημάτων.
Κάποια στιγμή πρέπει να τα ξαναβάλουμε κάτω. Να δούμε από την αρχή την κατανομή της κρατικής ισχύος και να εξετάσουμε την παροχή ισχυρότατων κινήτρων επιστροφής του πληθυσμού στην περιφέρεια. Όπως κάνουν αυτή τη στιγμή οι Τούρκοι, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι στο εσωτερικό της επικράτειάς τους.
Μέχρι όμως να φθάσουμε εκεί, επείγει πρώτα η συνειδητοποίηση της νέας κατάστασης. Το να συνεχίσουμε αμέριμνοι για πολύ δεν μας «παίρνει». Όπως είπε και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην ομιλία του στο ίδιο forum, το Δημογραφικό είναι ζήτημα εθνικής ασφαλείας.
https://www.antinews.gr/52499/antitheseis/zitima-ethnikis-asfaleias/
https://www.estianews.gr/
Αστάθμητος παράγοντας
Του δρος Απόστολου Κρητικόπουλου*
Πολλές φορές στον ρουν της Ιστορίας οι κυβερνώντες υποπίπτουν σε σφάλματα, τα οποία βασίζονται στην υπερβολική σιγουριά που έχουν για τις αποφάσεις τους, ενώ με αλαζονική περιφρόνηση δεν υπολογίζουν ότι απρόβλεπτα γεγονότα μπορούν να ανατρέψουν ταχύτατα τα σχέδιά τους. Ο πρωθυπουργός, όταν έγινε η τραγική σιδηροδρομική σύγκρουση στα Τέμπη, αποφάσισε να μην παράσχει βαλβίδα εκτόνωσης του λαϊκού αισθήματος περί δικαίου με την κατάφασή του να ξανακατέβει ως υποψήφιος βουλευτής (και να επανεκλεγεί) ο υπουργός Μεταφορών, που ήταν επικεφαλής κατά το θανατικό. Όλα αυτά, ελάχιστους μήνες πριν από τις εκλογές του 2023.
Ενώ, λοιπόν, όλα φαίνονταν ότι πάνε σύμφωνα με τις επιθυμίες όλων όσοι θεωρούσαν ότι πρόκειται περί «ατυχήματος και ανθρώπινου λάθους, που έφερε η κακιά η στιγμή», και μια αποκλιμάκωση συνέβαινε σε σχέση με το τραγικό συμβάν, ένας αστάθμητος παράγοντας που κανείς δεν είχε υπολογίσει εμφανίστηκε και προκάλεσε τσουνάμι μαζικών αντιδράσεων, ευρωπαϊκή συμπόνια και έντονο ενδιαφέρον από όλη την κοινωνία: Η Μαρία Καρυστιανού, μία από τις χαροκαμένες 57 μανάδες, που έχασε σε ένα δέκατο του δευτερολέπτου λόγω της σφοδρής μετωπικής σύγκρουσης την κόρη της Μάρθη, εκείνο το τραγικό βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου.
Η κυρία Καρυστιανού αποτελεί ένα επικοινωνιακό υπερόπλο. Εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα, με μεστό και ιδιαίτερα εύστοχο λόγο, καθαρή άρθρωση, αξιοπρεπή παρουσία, δυναμική αύρα, τιτάνια επιμονή, ατσαλένια θέληση για δικαιοσύνη, στεντόρεια σοβαρότητα και ένα χαρακτηριστικό με το οποίο ταυτίζεται κάθε Έλληνας γονιός: έχασε το παιδί της λόγω κρατικής ανεπάρκειας και το μόνο που ζητάει είναι να αποδοθεί η δίκαιη ποινή για τους πραγματικούς υπαίτιους.
Δεν είναι κομματικοποιημένη, όπως πολλοί θα ήθελαν να έχει ως κίνητρο, ώστε να μειώσουν την αξία της. Με κρυστάλλινη σαφήνεια ζητάει τόσο την άρση της ασυλίας του κ. Σπίρτζη, που ήταν υπουργός Μεταφορών επί Σύριζα, όσο και του αντίστοιχου υπουργού της Νέας Δημοκρατίας κ. Καραμανλή. Σε κάθε της παρουσία στα ΜΜΕ είναι μετρημένη και με ιδιαίτερα διαλεγμένες λέξεις, ενώ εκφέρει έναν λόγο που επηρεάζει κάθε καρδιά γονέα που την ακούει, αφού η ταύτιση με τον τεράστιο πόνο της χαροκαμένης μάνας είναι άμεση, η συμπόνια που αισθάνεται οποιοσδήποτε ακροατής της είναι ολοκληρωτική.
Πώς το Μαξίμου θα καταφέρει να μετριάσει το θέμα και να αντιμετωπίσει την κυρία Καρυστιανού; Ειλικρινά, δεν γνωρίζω. Ίσως με το να αποφύγουν οι ιθύνοντες να επαναλάβουν λάθη του πρόσφατου παρελθόντος, όταν υποτίμησαν το λαϊκό αίσθημα δικαιοσύνης που, ως μη εκτονωθέν, βρήκε την αντιπροσώπευσή του σε μια άξια αγωνίστρια μάνα.
*∆ιδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
https://www.antinews.gr/52456/politiki/astathmitos-paragontas/
Ἡ ὥρα τῆς ἠθικῆς ἐπαναστάσεως - Η Ελλάδα αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα. Πρέπει να δράσουμε για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε
Tου Μανώλη Κοττάκη
Ο παππούς μου ο Μανώλης και η γιαγιά μου η Μαρία, από τον πατέρα μου, έφεραν στη ζωή μέσα στον πόλεμο, σε συνθήκες δύσκολες και αντίξοες, στην υπό γερμανική Κατοχή Αίγινα, επτά παιδιά στον κόσμο. Πέντε αγόρια και δύο κορίτσια. Ο παππούς μου ο Δημήτρης και η γιαγιά μου η Θεανώ, από τη μητέρα μου, έφεραν στη ζωή την ίδια ακριβώς εποχή πέντε παιδιά. Τρία κορίτσια και δύο αγόρια. Ήταν μία περίοδος που η πατρίδα μας ήταν καθημαγμένη. Θέριζε η πείνα. Η γιαγιά μου χόρταινε επτά παιδιά και ένα που έχασε με δύο τρία τηγανητά αβγά.
Όμως οι παππούδες μου έκαναν ό,τι και χιλιάδες Έλληνες εκείνης της περιόδου. Μεγάλη οικογένεια. Στην πραγματικότητα, υιοθέτησαν πολύ πριν ειπωθεί δημοσίως από τη Χαρούλα Αλεξίου το τραγούδι «Έλα να κάνουμε έναν Έλληνα ακόμα!»
Μελετώντας την καμπύλη με τα δημογραφικά στοιχεία της πατρίδας μας μετά τον πόλεμο και την αποκατάσταση της δημοκρατίας, μετά την ένταξη στην ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα, μετά την ψήφιση του νέου Οικογενειακού Δικαίου από το ΠΑΣΟΚ, μετά την ένταξή μας στην οικονομική και νομισματική ένωση, μετά την οικονομική περιπέτειά μας τη δεκαετία του 2010, το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι το εξής:
Γιατί αυτή η μεταπολεμική ανοδική καμπύλη γεννήσεων άρχισε να εμφανίζει σημάδια φθοράς μετά τη δεκαετία του ’80, κάμψης μετά την είσοδό μας στο οικονομικό «παράδεισο» της ΟΝΕ και κατάρρευσης μετά τη χρεοκοπία της χώρας;
Εάν το πρόβλημα ήταν οικονομικό, η κατάρρευση των γεννήσεων δεν δικαιολογείται παρά μόνο για την τελευταία φάση των Μνημονίων. Σ’ όλες τις προηγούμενες περιόδους η Ελλάδα κατέγραφε οικονομική άνοδο, αλλά η δημογραφία στην πατρίδα μας κατέγραφε παραδόξως την ακριβώς αντίθετη τροχιά.
Γιατί γεννούσαμε, λοιπόν, περισσότερο όταν ήμασταν φτωχοί και γεννούμε λιγότερο όταν γίναμε πλούσιοι;
Είναι η δημογραφία οικονομικό θέμα μόνο;
Ή κατά βάση είναι αξιακό; Θα επιχειρήσω να δώσω σήμερα μερικές πρώτες απαντήσεις.
Η άνοδος του ελληνικού πληθυσμού μετά τον πόλεμο συνέπεσε με το γεγονός ότι είχαμε εθνικό κράτος.
Ότι όλοι οι Έλληνες βαδίζαμε προς την ίδια κατεύθυνση και προς τον ίδιο προορισμό. Ότι τα σύμβολα, οι θεσμοί, η Ιστορία μας, η σημαία, η θρησκεία, η οικογένεια, η παιδεία ήταν αδιαμφισβήτητα στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας γύρω από την οποία υπήρχε εθνική συσπείρωση.
Η πατρίδα ήταν ένα σκέπαστρο για όλους, που δεν άφηνε κανέναν απέξω.
Η πρόσφατη ανάμνηση της Ιστορίας μας, οι πόλεμοι, οι εμφύλιοι, η κατοχές δείχνουν ότι μόνο με την ενότητα μπορέσαμε να πάμε μπροστά. Οι Έλληνες δενόμασταν από μία κοινότητα αξιών και αλληλοσεβασμού, την οποία μπορεί να διακρίνει κανείς άλλωστε και στις ελληνικές ταινίες της εποχής.
Η παράδοσή μας είχε πολύ ισχυρή επιρροή στη ζωή μας. Η κοινωνία μας είχε σαφή και δομημένη ιεραρχία.
Οι χριστιανικές αξίες που κυριαρχούσαν έδιναν ψυχική δύναμη και πίστη στους οικογενειάρχες να ξεπερνούν τις δυσκολίες.
Αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση αυτή η κοινότητα αξιών ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο από το αίσθημα των Ελλήνων ότι η προκοπή ανταμείβεται. Και ότι αξίζει να κάνει κανείς μεγάλη οικογένεια.
Η οικογένεια ήταν οικονομικό κύτταρο. Γύρω από τις χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που σήμερα τελούν υπό διωγμό αναπτύχθηκε η οικονομία μας. Η εθνική συνοχή ήταν τόσο μεγάλη και ισχυρή και σε συνδυασμό με τη θρησκευτική ομοιογένεια δημιουργούσε μια αδιατάρακτη ενότητα.
Το άτομο έβρισκε την ικανοποίηση των φιλοδοξιών του μέσα από την εκπλήρωση του συλλογικού ονείρου της πατρίδας.
Από τη δεκαετία του ’80 και μετά, την αλλαγή του Οικογενειακού Δικαίου, την αλλαγή του αξιακού προτύπου, την επικράτηση της ελευθερίας των ηθών, τη δραματική αλλαγή μέσα στα σχολεία μας, την καταξίωση της γυναίκας κυρίως ως εργαζομένης και δευτερευόντως ως μητέρας, τα πράγματα σιγά σιγά σταδιακά άρχισαν να αλλάζουν. Η ατομική επιθυμία άρχισε να προηγείται της οργανωμένης κοινωνίας. Οι πρώτες ρωγμές στα οικογενειακά πρότυπα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους.
Η εικόνα άρχισε να θαμπώνει. Και μαζί πήραν την κατηφόρα και εμφάνισαν την πρώτη κάμψη και οι αριθμοί των γεννήσεων.
Ο άκρατος φιλελευθερισμός του ατόμου προέλασε και υπερνίκησε τον κοινωνικό φιλελευθερισμό του ανθρώπου!
Τα πάντα άρχισαν αποτιμώνται σε ευρώ και όχι σε αξίες. Με συνέπεια ο αριθμός των παιδιών να περιοριστεί και η γέννησή τους να υπηρετεί μόνο την κοινωνική συνθήκη και τις συμβάσεις.
Η ροή του χρήματος αυξήθηκε, αλλά οι γενιές των Ελλήνων που γεννήθηκαν σε συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης μειώθηκαν! Φοβερό δεν είναι;
Η δημογραφική κατάρρευση πήρε μορφή χιονοστιβάδας την τελευταία δεκαετία. Όταν πλέον κατέρρευσαν και οι αξίες και οι οικονομικοί δείκτες της χώρας. Τα νέα παιδιά με τους μισθούς των 800 ευρώ και τα ενοίκια των 500 ευρώ δεν έχουν πλέον λεφτά για να παντρευτούν, όχι για να κάνουν παιδιά.
Σταδιακά υποχώρησε επίσης η αίσθηση της συλλογικής μοίρας στην πατρίδα μας.
Η συσπείρωση γύρω από τον εθνικό στόχο. Η ιδέα πως πολλά μικρά όνειρα μπορούν να ικανοποιηθούν μέσα από την εκπλήρωση ενός μεγάλου ονείρου.
Η σημαία από μπλε βάφτηκε ροζ.
Ο χριστιανικός σταυρός, μέρος της ευρωπαϊκής ταυτότητας, σύμβολο αγάπης αλληλεγγύης και ισότητας, βεβηλώνεται.
Το εθνικό όνειρο ξεθώριασε. Η παραδοσιακή πυρηνική οικογένεια μπήκε σταδιακά σε κρίση. Τα διαζύγια μετά την επικράτηση του πολιτικού γάμου, ο οποίος ατόνησε τον ιερό δεσμό του μυστηρίου του θρησκευτικού, εκτοξεύτηκαν σε ύψη ρεκόρ. Τα μυστήρια που έδιναν πανηγυρικό τόνο σε κάθε νέα ζωή, όπως οι βαπτίσεις, αντικαταστάθηκαν από τις ψυχρές ονοματοδοσίες στα δημοτικά ληξιαρχεία.
Το βαρύ τυπικό των θρησκευτικών γάμων αντικαταστάθηκε από κάτι παλιόχαρτα που ονομάζονται σύμφωνα συμβίωσης, τα οποία μπορούν να διαλυθούν αν ο ένας σύζυγος στείλει εξώδικο καταγγελίας τους στον άλλο. Λες και πρόκειται για μισθωτήριο συμβόλαιο και όχι για ψυχές. Αποϊεροποίηση ονομάζεται αυτό!
Kαι βεβαίως φτάσαμε στο κορυφαίο της ματαιότητας! Να δημιουργήσουμε δύο βιομηχανίες γύρω από τη μητρότητα, λίαν προσοδοφόρες. Τη βιομηχανία των αμβλώσεων, στην οποία πληρώνεις για να χάνεις παιδιά, όταν μπορείς να τα γεννήσεις. Και τη βιομηχανία των παρένθετων μητέρων που πληρώνεις για να αποκτήσεις τα παιδιά που έχασες όταν σε έχουν πάρει τα χρόνια και δεν μπορείς να τεκνοποιήσεις.
Χάνουμε κάθε χρόνο μια Λάρισα σε αμβλώσεις, αλλά η κυρίαρχη πολιτική ορθότης απαγορεύει να πεις σε ένα νέο κορίτσι «πρόσεξε, το να κάνεις άμβλωση δεν είναι σαν να πηγαίνεις στον οδοντογιατρό, μπορείς να προκαλέσεις ανεπανόρθωτες βλάβες στην αναπαραγωγική σου ικανότητα». Απαγορεύεται να πεις πόσο χυδαίο είναι το ρήμα «έριξα», έριξα ένα παιδί, που χρησιμοποιείται για τις αμβλώσεις. Τι είναι το παιδί για να το ρίξεις; Μπάζα στον γκρεμό; Και το κερασάκι: Την ώρα που η Ελλάς αντιμετωπίζει οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα και προέχει η ανάταξη της παραδοσιακής οικογένειας, η εθνική μας απάντηση είναι ο γάμος κάποιων που από τη φύση δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν. Ειλικρινά ήμαρτον!
Κάπως έτσι γίνονται προβολές από τη Νορβηγική Ακαδημία που λένε ότι, αν συνεχίσουμε να γεννάμε με αυτούς τους ρυθμούς, το 2100 θα έχουμε απομείνει μόλις 2.500.000 Έλληνες και το ελληνικό έθνος θα κινδυνεύει από συρρίκνωση. Και ότι οι μελλοντικοί ιστορικοί θα λένε «κάποτε ήταν μια Ελλάδα».
Σας ρωτώ! θα συμβιβαστούμε με αυτόν τον μαρασμό;
Θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια; Θα κάνουμε κάτι; Όλες οι χώρες λέμε ότι πάνε μπροστά. Έχω την εντύπωση ότι εμείς οι Έλληνες πρέπει να πάμε λίγο πίσω για να πάμε μπροστά. Να πάμε λίγο πίσω για να πάρουμε φόρα για το άλμα! Να πάμε λίγο πίσω για να επιστρέψουμε στα βασικά που όρισαν αυτό το υπέροχο έθνος, το οποίο κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν σε άθροισμα ατομικών εγωισμών για να το διασπάσουν.
Τι θα μας έλεγαν οι παππούδες μας αν ανασταίνονταν για μία ώρα και επέστρεφαν στην πατρίδα;
Θα μας θύμιζαν με λέξεις και εικόνες την πατρίδα που μας παρέδωσαν. Ταυτόχρονα, θα μας προειδοποιούσαν με τα μυαλά που έχουμε ποια πατρίδα κινδυνεύουμε να παραδώσουμε εμείς στους επόμενους! Δεν είναι υπερβολή, αλλά απαιτείται εθνική συνεννόηση πέρα από τις κλασικές κοινωνικές, πολιτικές, ιδεολογικές ή άλλες διαχωριστικές γραμμές! Η Ελλάς αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα. Πρέπει να δράσουμε για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Και αυτό πια δεν περνά μέσα μόνο από το πολίτευμα, τους νόμους, την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, τα κόμματα, τους θεσμούς. Οι απαντήσεις που ψάχνουμε περνούν μέσα από τις ψυχές μας. Η πατρίδα μας χρειάζεται μια ηθική επανάσταση. Χθες ήταν νωρίς, αύριο μπορεί να είναι αργά, τώρα είναι η ώρα.
https://www.antinews.gr/52460/antitheseis/i-ora-tis-ithikis-epanastasis/
https://www.estianews.gr/
Δευτέρα 1 Απριλίου 2024
Ινστιτούτο Θρησκευτικής Ελευθερίας: 246 ορθόδοξοι ναοί υπέστησαν ζημιές στην Ουκρανία
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας παραμένει το θρησκευτικό δόγμα στην Ουκρανία που επλήγη περισσότερο εξαιτίας στρατιωτικών ενεργειών.
Το Ινστιτούτο Θρησκευτικής Ελευθερίας ενημέρωσε δεδομένα για μερικώς κατεστραμμένα ή ολοσχερώς κατεστραμμένα θρησκευτικά κτίρια ως αποτέλεσμα του Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου . Σύμφωνα με το IRS , τουλάχιστον 246 ορθόδοξες εκκλησίες έχουν πληγεί, με την πλειοψηφία να ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας , δηλαδή. 187.
Συνολικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της οργάνωσης, ο αριθμός των θρησκευτικών κτιρίων που επλήγησαν ή καταστράφηκαν ως αποτέλεσμα στρατιωτικών ενεργειών ανέρχεται σε 630 αντικείμενα μέχρι σήμερα.
“Ο μεγαλύτερος αριθμός εκκλησιών, οίκων προσευχής, συναγωγών και τζαμιών έχει καταστραφεί στην περιοχή του Ντόνετσκ (τουλάχιστον 146), στο Λουχάνσκ (τουλάχιστον 83) και στην Χερσώνα (τουλάχιστον 78). Εκτεταμένες καταστροφές σημειώθηκαν επίσης στην περιοχή του Κιέβου (73) όταν οι ρωσικές δυνάμεις προσπάθησαν να καταλάβουν την πρωτεύουσα της Ουκρανίας τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2022. Λόγω των συνεχιζόμενων εχθροπραξιών, ο αριθμός των κατεστραμμένων κατασκευών συνεχίζει να αυξάνεται στην περιοχή του Χάρκοβο (τουλάχιστον 62), στη Ζαπορίζια (τουλάχιστον 51) και Περιφέρειες του Μικολάιβ (τουλάχιστον 41)», γράφει η IRS.
Οι ειδικοί του ινστιτούτου σημείωσαν ότι «το πιο επηρεασμένο δόγμα από τη ρωσική επιθετικότητα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, με συνολικά τουλάχιστον 246 ορθόδοξες εκκλησίες να επηρεάζονται».
Διαπιστώθηκε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας παραμένει το θρησκευτικό δόγμα στην Ουκρανία που επλήγη περισσότερο λόγω στρατιωτικών ενεργειών. Τουλάχιστον 187 εκκλησίες του UOC έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί.
spzh.media
https://makkavaios.blogspot.com/2024/04/246.html
πηγή: orthodoxostypos.gr
Οι αιχμές του Κώστα Καραμανλή για τους γάμους ομοφυλοφίλων και η «ωρολογιακή βόμβα» του δημογραφικού
Ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του έθνους χαρακτήρισε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής το δημογραφικό ζήτημα, μιλώντας στο Star Forum 24 και στέλνοντας μήνυμα για τα Ελληνοτουρκικά με φόντο τις νέες προκλήσεις της Άγκυρας.
Η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού ήρθε σε μια κρίσιμη πολιτική συγκυρία, στον απόηχο της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης και μία εβδομάδα πριν από το επετειακό συνέδριο της ΝΔ.
Παράλληλα, ο κ. Καραμανλής στην παρέμβασή του επέκρινε εμμέσως τη θεσμοθέτηση γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, με τον πρώην πρωθυπουργό να κάνει λόγο για «ελιτίστικες συμπεριφορές» και «απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς» που όπως είπε «απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά».
Οι συγκεκριμένες αποστροφές εκλαμβάνονται βεβαίως ως αιχμές στους χειρισμούς του Μεγάρου Μαξίμου και με τον κ. Καραμανλή να δίνει με εμφατικό τρόπο το στοιχείο του «πατριωτισμού», κάνοντας αναφορές στις παραδοσιακές αξίες.
«Αφ’ υψηλού ελιτίστικες συμπεριφορές δεν χωρούν. Απαξιωτικοί και υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από σεβασμό στις αξίες, τις παραδόσεις τους και τις ρίζες τους, τον πατριωτισμό και την εθνική τους ταυτότητα, τον ρόλο της οικογένειας, τη θρησκευτική τους πίστη. Έχουν ανάγκη να πειστούν ότι δεν μπορεί στο όνομα ενός δικαιωματισμού να μη γίνονται εξίσου σεβαστά τα δικά τους δικαιώματα», τόνισε.
Αναφερόμενος στα Ελληνοτουρκικά είπε ότι «οι ηγεμονικές βλέψεις της Τουρκίας δεν θα αλλάξουν έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου». «Αυταπάτες ούτε επιτρέπονται, ούτε συγχωρούνται», διεμήνυσε ο κ. Καραμανλής.
https://meaculpa.gr/oi-aichmes-toy-kosta-karamanli-gia-toys-gamoys-omofylofilon-kai-i-orologiaki-vomva-toy-dimografikoy/
Για την ταμπακιέρα ουδέν!
Του Μανώλη Κοττάκη
Η «Εστία» κυκλοφορεί 148 χρόνια και είναι η αρχαιότερη εφημερίδα της χώρας. Σε όλο αυτό το διάστημα υπηρετεί πάντοτε τους Έλληνες και την πατρίδα. Κανέναν άλλο. Το ίδιο πράττει και ο υπογράφων, ο οποίος επί εφτά χρόνια βρίσκεται στη διεύθυνσή της. Σε όλο αυτό το διάστημα κανένα από τα πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ της εφημερίδας δεν διαψεύστηκε. Ούτε και τώρα διαψεύδεται.
Την Κυριακή, πιστοί στις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και αφού διασταυρώσαμε τις πληροφορίες μας από τουλάχιστον δύο πηγές, δημοσιεύσαμε την είδηση ότι η σύζυγος του πρωθυπουργού, Μαρέβα Γκραμπόφσκι – Μητσοτάκη, έστειλε μήνυμα στον επιχειρηματία Ευάγγελο Μαρινάκη, με τον οποίο η κυβέρνηση βρίσκεται σε διάσταση μετά τις αποκαλύψεις του «Βήματος» περί μονταζιέρας, και του ζήτησε να τα βρουν.
Με καθυστέρηση σχεδόν ενός εικοσιτετραώρου από την ανάρτηση του πρωτοσέλιδου στην ιστοσελίδα της «Εστίας» στο facebook και αφού το θέμα αναπαρήχθη ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χθες το πρωί ο δημοσιογράφος Χρήστος Ράπτης, ο οποίος ήταν παρών στη συνάντηση στην οικία του επιχειρηματία με τους δύο υπουργούς (μαζί με άλλους), θεώρησε ότι εθίγη η υπόληψή του και παρενέβη με μία δήλωσή του, που στρέφεται κατά του υπογράφοντος.
Απειλεί με προσφυγές στα ποινικά και αστικά δικαστήρια, καθώς θεωρεί ότι τον εμφανίσαμε να είδε το μήνυμα που επεδείχθη στην πολυπληθή ομήγυρη η οποία ήταν συγκεντρωμένη εκείνο το βράδυ στην οικία του επιχειρηματία.
Λίγα λεπτά αργότερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά της «Εστίας» επικαλούμενος τη δήλωση του κυρίου Χρήστου Ράπτη, μας κατηγόρησε ότι παραβιάσαμε κατά πολύ την κόκκινη γραμμή, ότι στοχοποιούμε συζύγους και οικογένειες, ενώ κατέληξε υποστηρίζοντας ότι θέλουμε να… ρίξουμε τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας.
Η «Εστία» δημοσιεύει σήμερα στο πλήρες περιεχόμενό τους και τις δηλώσεις του κυρίου Ράπτη και τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, για να διαπιστώσει το εξής απλό: για την ταμπακιέρα ουδέν! Η κυβέρνηση επικαλείται έναν… ιδιώτη που παρίστατο σε μια συγκέντρωση στην οποία προσήλθαν οι υπουργοί για να διαπραγματευτούν με επιχειρηματία τη μείωση της έντασής της εναντίον της κριτικής για να επιχειρήσει να διαψεύσει το δημοσίευμα της «Εστίας».
Όπως γνωρίζει καλά ο κύριος Μαρινάκης, δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να διαψεύσουν αυτήν την πληροφορία. Αυτός που φέρεται ότι έστειλε το μήνυμα και εκείνος που εμφανίζεται ότι το έλαβε επιδεικνύοντάς το σε τρίτους, σύμφωνα με τις αξιόπιστες πηγές μας. Δεν το έκανε ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Εκκωφαντική η σιωπή.
Αντί να κρύβεται, λοιπόν, η κυβέρνηση πίσω από έναν τρίτο με τον οποίο δεν ασχολήθηκε η εφημερίδα καν, πέραν της παρουσίας του στην οικία εκεί τη συγκεκριμένη βραδιά (την οποία επιβεβαιώνει), αφού δεν το διαψεύδουν οι λοιποί εμπλεκόμενοι, το δημοσίευμα ισχύει απολύτως. Οι πηγές μας είναι ακριβείς. Πόσω μάλλον που την ίδια πληροφορία, ενισχυμένη μάλιστα με την προσθήκη ότι η σύζυγος του πρωθυπουργού τηλεφώνησε στον επιχειρηματία εκείνη την ημέρα για να του διαμαρτυρηθεί, τη δημοσιεύει στην πρώτη της σελίδα και η εφημερίδα «Documento», με την οποία στο παρελθόν η κυβέρνηση είχε ανοιχτούς λογαριασμούς.
Δεν θα ασχοληθούμε γιατί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιτίθεται στην «Εστία» και όχι και σε μία ακόμη εφημερίδα που αποκάλυψε την ίδια ακριβώς πληροφορία. Ξέρουμε την αιτία. Ο χρόνος θα αποκαλύψει το γιατί. Αλλά δεν μας αφορά.
Όσον αφορά τις κατηγορίες του κυρίου Μαρινάκη περί παραβίασης της κόκκινης γραμμής και περί δήθεν επιχείρησης πτώσης της κυβέρνησης, δύο παρατηρήσεις: Στα εφτά χρόνια που διευθύνω την εφημερίδα «Εστία», της οποίας δεν είμαι εκδότης αλλά διευθυντής, μετά την τιμή που μου έκανε ο Ιωάννης Φιλιππάκης, ουδέποτε ασχοληθήκαμε με τη σύζυγο του πρωθυπουργού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, ασχοληθήκαμε για λόγους θεσμικούς και όχι για λόγους προσωπικούς.
Στη δημοσιογραφία είναι είδηση, είναι πολιτικό θέμα, αν εμπλέκεται εξωθεσμικά στη διένεξη μίας κυβέρνησης με ένα επιχειρηματικό κέντρο ένα οικείο πρόσωπο στον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας χωρίς να έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση.
Η μόνη κόκκινη γραμμή που παραβιάζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η απόπειρα της κυβέρνησης να μας απαγορεύσει την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος και να μας εκφοβίσει μέσω τρίτων. Παραβιάζοντας ωμά το άρθρο 14 του Συντάγματος. Αυτή είναι η δική μας κόκκινη γραμμή και, δυστυχώς, η κυβέρνηση με την παραληρηματικού τύπου δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου την παραβιάζει κατά πολύ.
Όσον αφορά τη δήθεν απόπειρα πτώσης του εκλεγμένου πρωθυπουργού της χώρας: την προηγούμενη εβδομάδα η κυβέρνηση κατηγορούσε τον επιχειρηματία Ευάγγελο Μαρινάκη ότι αποπειράται την πτώση της σε συνεργασία με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη.
Ειπώθηκαν, μάλιστα, βαριές κουβέντες στη Βουλή από τον πρωθυπουργό, ο οποίος μίλησε για «φουσκωμένα πορτοφόλια που εξαγοράζουν» και κάλεσε όποιον θέλει να τον ανατρέψει, να κατέλθει στον πολιτικό στίβο.
Χθες η κυβέρνηση με αφορμή το πρωτοσέλιδο της «Εστίας» κατηγορεί εμάς ότι επιχειρούμε να τη ρίξουμε. Αύριο δεν ξέρει κανείς ποιον θα κατηγορήσει! Λυπούμεθα. Δεν διεκδικούμε αυτό το προνόμιο. Με τις δηλώσεις που έκανε ο κύριος Μητσοτάκης στη Βουλή έχει «δείξει» ξεκάθαρα άλλους ότι απεργάζονται την πτώση του. Εμείς είμαστε προσηλωμένοι στη δημοκρατική αρχή. Η άσκηση της ελευθεροτυπίας σε αυτή τη χώρα ενισχύει τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Δεν τους αποδυναμώνει.
Το να ισχυρίζεται κανείς ότι δύο δημοσιεύματα, ένα του «Βήματος» για το μοντάζ των ηχητικών των Τεμπών, και ένα της «Εστίας» για την περίφημη συνάντηση των δύο υπουργών σε οικία επιχειρηματία, βλάπτουν τη δημοκρατία και υπονομεύουν την εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου, σημαίνει μόνον ανασφάλεια και αποξένωση από το λαϊκό αίσθημα.
Αλλά αυτό δεν είναι δικό μας πρόβλημα. Η αποστολή μας είναι να δημοσιεύουμε ειδήσεις και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Οι αξίες που μας κληροδότησαν οι ιδρυτές της «Εστίας» είναι ο οδηγός μας και σκοπεύουμε να τις τιμήσουμε. Εις πείσμαν.
https://www.antinews.gr/52368/politiki/gia-tin-tampakiera-oyden/
https://www.estianews.gr/
Επιστολή εμπειρογνωμόνων σε Μητσοτάκη για τα Τέμπη: Σίγουρα στο τέλος κάποιοι θα εκτεθούν!
Nα περιμένει να βγάλει το πόρισμά της η δικαιοσύνη, ζητούν με επιστολή τους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πραγματογνώμονες και επιστημονικό προσωπικό, αλλά και οι πραγματογνώμονες που εργάζονται αφιλοκερδώς, με αφορμή την τοποθέτηση του πρωθυπουργού στη Βουλή κατά την τριήμερη συζήτηση της πρότασης μομφής για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.
Όπως σημειώνουν «σίγουρα στο τέλος κάποιοι θα εκτεθούν! [...] Και όπως πολύ καλά γνωρίζετε οι χώρες έχουν σύνορα αλλά η πληροφορία, η γνώση και η τεχνολογία δεν έχει και δεν ακολουθεί διαταγές όσο και επιδέξιες και αν είναι αυτές».
Ακολουθεί το πλήρες περιεχόμενο της επιστολής της ομάδας επιστημόνων συνεργατών των Εθελοντών εμπειρογνωμόνων Του Συλλόγου «Τέμπη 2023» προς τον κ. Μητσοτάκη:
«Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ,
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως δεν είναι πρέπον για τον ηγέτη ενός δημοκρατικού και έννομου κράτους της Ευρώπης, ο ηγέτης του μέσα στο κοινοβούλιο να προσβάλει τους εμπειρογνώμονες που οι γονείς και συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών ανέθεσαν το έργο να βρουν απαντήσεις στο γιατί και πώς πέθαναν οι άνθρωποί τους.....57 τουλάχιστον συμπολίτες μας!
Ψάχνουν τις απαντήσεις γιατί αυτές που έδωσαν οι κρατικοί μηχανισμοί και υπηρεσίες δεν ικανοποίησαν, δεν απάντησαν και δεν έπεισαν!
Όπως δεν έπεισαν 1.500.000 τουλάχιστον, συμπολίτες μας που έβαλαν τις «μη σημαντικές τους υπογραφές» κατά εκλεγμένων κυβερνητικών λειτουργών . Σας πληροφορούμε και διαβεβαιώνουμε πως πάρα πολλοί από αυτούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχουν συ στρατευτεί με κάποιες από τις ομάδες των εμπειρογνωμόνων που προσβάλλατε. Αυτοί είναι καθηγητές, επιστήμονες, επαγγελματίες, ειδικοί σε χώρους με δεξιότητες , ικανότητες , προσόντα και δίκτυα υποστήριξης, γνώστες τεχνολογίας. Κάποιοι από αυτούς έχουν ανεκτίμητης αξίας εμπειρία, γνώση , ατσάλινη απόρθητη ηθική και αρχές! Πολλοί από αυτούς στην τέχνη τους είναι στην κορυφή του κόσμου!
Αυτοί οι άνθρωποι αγαπάνε την Ελλάδα και θέλουν να είναι περήφανοι για την χώρα που και εσείς υπηρετείτε κατόπιν εντολής των κατοίκων της. Των κατοίκων της που ανησυχούν για το πως το κράτος και κάποιοι από τους διορισμένους λειτουργούς του, δεν λειτουργούν.
Συνεχίζουμε προς ενημέρωσή σας, ότι αυτές οι ομάδες έχουν βρει τα αίτια. Έχουν βρει τους μηχανισμούς που δημιούργησαν τις αιτίες θανάτου, έχουν βρει τις αποδείξεις και τώρα ερευνούν όλα τα μικρά τελευταία πλοκάμια της υπηρεσιακής ανεπάρκειας (τουλάχιστον).
Η έρευνα κύριε Πρωθυπουργέ είναι δυναμική. Εξελίσσεται καθημερινά , μεγαλώνει και μαζεύοντας αδιάσειστα στοιχεία. Η τεχνολογία που έχει συσσωρευτεί πίσω από εθελοντές εμπειρογνώμονες στην Ελλάδα, είναι η αιχμή του δόρατος παγκοσμίως. Όλο αυτό γίνεται απολύτως ανιδιοτελώς με απώτερο σκοπό την δικαίωση αλλά και την δημιουργία των συνθηκών στην πατρίδα μας που θα είναι ισάξιες τουλάχιστον στις δημοκρατικές εξελιγμένες χώρες της Ευρώπης και όχι μονο, με ανεξάρτητες αρχές που λειτουργούν με βάση την νομοθεσία, δεν επηρεάζονται ερευνούν, φροντίζουν τους πολίτες , εξελίσσουν την χώρα και θα κάνουν όλους όσους λένε πως είναι Έλληνες ομογενείς του εξωτερικού να είναι περήφανοι και να μην χρειάζεται να δικαιολογήσουν αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.
Θα ήταν καλό λοιπόν να κάνετε και εσείς αυτό που συμβουλεύετε, να περιμένετε να βγάλει το πόρισμά της η δικαιοσύνη, οι πραγματογνώμονες διορισμένοι και οι επί πληρωμή, αλλά και οι πραγματογνώμονες που δουλεύουν αφιλοκερδώς, γιατί σίγουρα στο τέλος κάποιοι θα εκτεθούν!
Επίσης σας πληροφορούμε πως η τεχνολογία αλλά και οι δημιουργοί της που στοιχίζονται συνεχώς πίσω από αυτή την έρευνα, υπηρετούν (κάποιοι από αυτούς) και συμβουλεύουν συναδέλφους σας, ισόβαθμούς σας εκτός Ελλάδας, που μαθαίνουν, βλέπουν και αξιολογούν συμπεριφορές ικανότητες αλλά και καταστάσεις.
Και όπως πολύ καλά γνωρίζετε οι χώρες έχουν σύνορα αλλά η πληροφορία, η γνώση και η τεχνολογία δεν έχει και δεν ακολουθεί διαταγές όσο και επιδέξιες και αν είναι αυτές.
Μετά τιμής,
Μία από τις ομάδες των εμπειρογνωμόνων επιστημόνων στη Ελλάδα και το Εξωτερικό. Ελλήνων, που αναζητούν την Ελλάδα που όλοι μας αξίζουμε».
LINK ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ: https://www.neakriti.gr/ellada/204819...
Η μείωση της γονιμότητας της γυναίκας με την πρόοδο της ηλικίας της
Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
Οι νέες γυναίκες και τα ζευγάρια αναβάλλουν συνήθως την δημιουργία οικογένειας όταν τα παιδιά έρχονται άνετα και φυσικά, σε νέα ηλικία. Χρησιμοποιούν αντισύλληψη, προχωρούν σε εκτρώσεις, σκέπτονται να καταψύξουν γενετικό υλικό για «αργότερα». Η γονιμότητα ωστόσο δεν περιμένει. Είναι πολύ ευαίσθητη και φθίνει με την πρόοδο της ηλικίας της γυναίκας άσχετα με το ότι εκείνη είναι ακόμη νέα. Αποτέλεσμα είναι οι γυναίκες να καταφεύγουν συχνά στις πολύ προβληματικές και αναποτελεσματικές τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.(1) Στην Ελλάδα πραγματοποιούνται περίπου 30.000 εξωσωματικές το χρόνο από τις οποίες γεννιώνται περί τα 5.000 παιδιά.(2) Οι περισσότερες θα είχαν αποφευχθεί εάν είχαν προχωρήσει στη δημιουργία παιδιών και οικογένειας εγκαίρως.
Δεδομένης της μείωσης της γυναικείας γονιμότητας με τη πρόοδο της ηλικίας και των συνεπειών της στη ψυχολογία της γυναίκας, στην οικογενειακή σταθερότητα και στη κοινωνία γενικότερα, δίνουμε ενημερωτικά την γνωμάτευση του Αμερικανικού Κολλεγίου Μαιευτήρων Γυναικολόγων για τη σχέση γυναικείας γονιμότητας και ηλικίας.
(Πηγή φωτό: independent.co.uk)
Γνωμοδότηση του American College of Obstetricians and Gynecologists και της American Society for Reproductive Medicine για τη σχέση γυναικείας γονιμότητας και ηλικίας (3)
Η γνωμοδότηση προέκυψε από τη συνεργασία του «American College of Obstetricians and Gynecologists (Committee on Gynecologic Practice)» και της «The Practice Committee of the American Society for Reproductive Medicine»
Η γονιμότητα των γυναικών μειώνεται σταδιακά αλλά σημαντικά ξεκινώντας περίπου από την ηλικία των 32 ετών, ενώ μειώνεται ακόμη πιο γρήγορα μετά την ηλικία των 37 ετών. Η εκπαίδευση και η βελτίωση της γνώσης σχετικά με την επίδραση της ηλικίας στη γονιμότητα είναι απαραίτητες στη παροχή συμβουλών στην γυναίκα που επιθυμεί να μείνει έγκυος. Δεδομένης της αναμενόμενης μείωσης της γονιμότητας που προκαλείται από την ηλικία, της αυξημένης συχνότητας προβλημάτων υγείας που μειώνουν τη γονιμότητα και του υψηλότερου κινδύνου απώλειας μιας κύησης, οι γυναίκες άνω των 35 ετών θα πρέπει να εκτιμώνται γρήγορα και κατάλληλα εάν δεν υπάρχει εγκυμοσύνη εντός 6 μηνών ή και νωρίτερα.
Η Βιολογική πραγματικότητα
Ο αριθμός των ωοκυττάρων στις ωοθήκες της γυναίκας μειώνεται φυσικά και προοδευτικά μέσω της διαδικασίας της ατρησίας. Το μέγιστο απόθεμα ωαρίων της γυναίκας υπάρχει στις 20 εβδομάδες κύησης στο θηλυκό έμβρυο και είναι 6-7 εκ. ωοκύτταρα. Ο αριθμός των ωαρίων μειώνεται σε περίπου 1-2 εκ. ωοκύτταρα κατά τη γέννηση του κοριτσιού. Ο αριθμός μειώνεται στις 300.000–500.000 στην εφηβεία, σε 25.000 σε ηλικία 37 ετών και στα 1.000 στην ηλικία των 51 ετών που είναι η μέση ηλικία εμμηνόπαυσης στις ΗΠΑ.
Η γονιμότητα των γυναικών μειώνεται σταδιακά αλλά σημαντικά ξεκινώντας περίπου από την ηλικία των 32 ετών, ενώ μειώνεται ακόμη πιο γρήγορα μετά την ηλικία των 37 ετών. Αυτό είναι αποτέλεσμα κυρίως της μείωσης της ποιότητας των ωαρίων σε συνδυασμό με ορμονικές μεταβολές, ειδικότερα σχετίζεται με τη σταδιακή αύξηση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης και μείωση στις συγκεντρώσεις της κυκλοφορούσας αντιμυλλεριανής ορμόνης και της inhibin B με την ηλικία. Οι μηχανισμοί που εμπλέκονται είναι ελάχιστα κατανοητοί αλλά φαίνεται να περιλαμβάνουν πολλαπλούς παράγοντες που κωδικοποιούνται από γονίδια στο χρωμόσωμα Χ και στα αυτοσωμικά χρωμοσώματα.
Η ηλικία από μόνη της έχει επίδραση στη γονιμότητα.
Τα ιστορικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι, μεταξύ των πληθυσμών που δεν χρησιμοποιούν αντισύλληψη, τα ποσοστά γονιμότητας μειώνονται με την αύξηση της ηλικίας των γυναικών. (Εικόνα 1)
Επειδή όμως και η σεξουαλική δραστηριότητα μειώνεται επίσης με την ηλικία, είναι μερικές φορές δύσκολο να ξεχωρίσουν οι επιπτώσεις της σεξουαλικής συμπεριφοράς στην υπογονιμότητα από αυτές λόγω αύξησης της ηλικίας. Ωστόσο, μια κλασική γαλλική μελέτη μπόρεσε να διαχωρίσει τις επιπτώσεις της μειωμένης σεξ. δραστηριότητας από εκείνες της ηλικίας στην υπογονιμότητα, μελετώντας υγιείς γυναίκες με συζύγους που είχαν αζωοσπερμία, οι οποίες υποβλήθηκαν σε σπερματέγχυση από δότη. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα ποσοστά εγκυμοσύνης μειώνονταν προοδευτικά με την αύξηση της ηλικίας της λήπτριας γυναίκας -ασθενούς. Το αθροιστικό ποσοστό εγκυμοσύνης που παρατηρήθηκε μετά από έως και 12 κύκλους σπερματέγχυσης, ήταν 74% για γυναίκες κάτω των 31 ετών και μειώθηκε στο 62% για γυναίκες ηλικίας 31-35 ετών και σε 54% για γυναίκες άνω των 35 ετών.
Παρόμοια τάση έχει παρατηρηθεί σε αναλύσεις δεδομένων που προέρχονται από προγράμματα εμβρυομεταφοράς εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) στις ΗΠΑ. Το ποσοστό των κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης που οδήγησαν σε γεννήσεις ζώντων τέκνων ήταν σε μελέτες 41,5% σε γυναίκες μικρότερες των 35 ετών, 31,9% σε γυναίκες ηλικίας 35–37 ετών, 22,1% σε γυναίκες ηλικίας 38–40 ετών, 12,4% σε γυναίκες ηλικίας 41–42 ετών, 5% σε γυναίκες ηλικίας 43–44 ετών και 1 % σε γυναίκες άνω των 44 ετών. Αντίθετα, σε ασθενείς που χρησιμοποίησαν ωάρια που προέρχονταν από υγιείς, νεαρές δότριες, το 51% των εμβρυομεταφορών οδήγησαν σε τοκετό ζώντων παιδιών, ανεξάρτητα από την ηλικία της λήπτριας.
Καθώς αυξάνεται η ηλικία, αυξάνονται και οι κίνδυνοι για άλλα νοσήματα της γυναίκας που μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς τη γονιμότητα, όπως λειομυώματα, παθήσεις των σαλπίγγων και ενδομητρίωση. Γυναίκες με ιστορικό προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης ωοθηκών, χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας, σοβαρής ενδομητρίωσης, καπνίσματος, πυελικής λοίμωξης ή ισχυρό οικογενειακό ιστορικό πρώιμης εμμηνόπαυσης μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρης μείωσης του αριθμού των ωοθυλακίων τους και μείωσης στη γονιμότητα.
Η σχετιζόμενη με την ηλικία μείωση της γονιμότητας, συνοδεύεται και από σημαντικές αυξήσεις στα ποσοστά ανευπλοειδίας (χρωμοσωμικών διαταραχών) και αυτόματης αποβολής του παιδιού που κυοφορείται. Η αυτοσωμική τρισωμία είναι το πιο συχνό εύρημα και σχετίζεται, τουλάχιστον εν μέρει, με αλλαγές στην μειωτική άτρακτο που προδιαθέτουν στη δημιουργία παθολογικών χρωμοσωμάτων. Ακόμη και στα μορφολογικά φυσιολογικά έμβρυα που επιλέγονται για μεταφορά στους κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης, ο επιπολασμός της ανευπλοειδίας (διαταραχών χρωμοσωμάταων) είναι υψηλός στις γυναίκες προχωρημένης ηλικίας μητρότητας.
Η συχνότητα απώλειας του εμβρύου είναι επίσης σημαντικά αυξημένη με την πρόοδο της ηλικίας, ακόμη και αν υπάρχει ανίχνευση του καρδιακού παλμού του εμβρύου με το διακολπικό υπερηχογράφημα. Ειδικότερα, το 9,9% των γυναικών κάτω των 33 ετών που συλλαμβάνουν κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης με εμβρυομεταφορά, έχουν απώλεια εγκυμοσύνης μετά από 7 εβδομάδες κύησης (με τεκμηριωμένη καρδιακή δραστηριότητα του εμβρύου), με τα ποσοστά αποβολής να αυξάνονται προοδευτικά από 11,4% για γυναίκες ηλικίας 33-34 ετών σε 13,7 % για γυναίκες ηλικίας 35–37 ετών, 19,8% για γυναίκες ηλικίας 38–40 ετών, 29,9% για γυναίκες ηλικίας 41–42 ετών και 36,6% για γυναίκες άνω των 42 ετών. Αυτά τα δεδομένα είναι ανάλογα με τα ποσοστά αυξημένων αποβολών που αναφέρονται σε εθνικό επίπεδο στις ΗΠΑ για την εξωσωματική γονιμοποίηση, όπου το ποσοστό αποβολών αυξάνεται προοδευτικά με την ηλικία, από 13% στις γυναίκες μικρότερες των 35 ετών σε 54% σε γυναίκες ηλικίας 44 ετών και άνω.
Ολοκληρώνοντας,
Η γονιμότητα των γυναικών μειώνεται κατά τη διάρκεια των αναπαραγωγικών ετών κυρίως λόγω της ατρησίας των ωαρίων, ορμονικών και άλλων φυσιολογικών σωματικών μεταβολών, νοσημάτων, και παραγόντων που αφορούν ακόμη και μια εγκατεστημένη κύηση. Η μείωση της γονιμότητας μπορεί να είναι σημαντική ακόμη και πριν από την έναρξη των περιεμμηνοπαυσιακών ανωμαλιών της έμμηνης ρύσης.
Με βάση αυτά τα συμπεράσματα, το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων και η Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής προτείνουν να υπάρξει εκπαίδευση και βοήθεια στο να συνειδητοποιήσει η γυναίκα την επίδραση της ηλικίας στη γονιμότητά της και να γίνει η κατάλληλη συμβουλευτική καθοδήγηση.
Δίνουμε την ανωτέρω γνωμάτευση γιατί πιστεύουμε πως βοηθά στις αποφάσεις ζωής κάθε νέου. Τα παιδιά είναι πολύτιμα και αξίζει να έχουν προτεραιότητα. Είναι αχαριστία προς στο Θεό να περιφρονούνται και να θανατώνονται όταν έρχονται αβίαστα και φυσικά και να βιάζει ο άνθρωπος αργότερα τη φύση για να τα αποκτήσει με όποιο πνευματικό και άλλο κόστος. Η δημιουργία οικογένειας σε νεαρή ηλικία και η αποδοχή των παιδιών που έρχονται μέσα από την αγάπη και στην νεότητα, είναι οι αποδοτικότερες επιλογές τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς τους.
Πηγές επιστημονικής ενημέρωσης, όπου ανευρίσκεται η σχετική βιβλιογραφία:
- https://mumdadandkids.gr/vioithiki-iatriki/mia-olokliromeni-ekthesi-gia-tous-kindynous-tis-eksosomatikis-gonimopoiisis-art-kai-tis-epimerous-praktikes-tis
- https://www.naftemporiki.gr/health/1482106/n-vrachnis-nea-epicheirimatika-montela-stin-exosomatiki-gonimopoiisi/
- https://www.acog.org/clinical/clinical-guidance/committee-opinion/articles/2014/03/female-age-related-fertility-decline
mumdadandkids.gr
Σάμου Εὐσέβιος: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας διώκεται πλέον ἐμφανῶς»
