Αγιορείτικο κελί
Η οικονομική κρίση είναι το μείζον θέμα που απασχολεί
τον νεοέλληνα, και έπεται, κατά πολύ, η κρίση των ηθικών αξιών. Οι
προτάσεις για λύσεις πολλές, αλλά φρούδες.
Ωστόσο, υπάρχει μία πρόταση
τόσο παλιά, αλλά και τόσο σύγχρονη, που αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Είναι
πρόταση διαχρονική, που δεν βγήκε από ανθρώπινα χείλη, αλλά από τα χείλη
του Θεανθρώπου Χριστού, γι’αυτό και είναι η απόλυτη λύση στο πρόβλημά
μας.
«Μετανοείτε·
ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών»!(Ματθ. 4, 17)
Αυτή είναι η πάντα
επίκαιρη προτροπή του Κυρίου μας, που ίσως θεωρηθεί άστοχη και άκαιρη,
ως μη έχουσα κάποια σχέση με το θέμα μας. Τα τρία παραδείγματα που
ακολουθούν, ίσως βάλουν τα πράγματα στη θέση τους:
Α.
Μετά την φιλοξενία από τον Αβραάμ, των τριών ανδρών (Αγγέλων), οι δύο
κατευθύνθηκαν προς τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ενώ ο τρίτος (ο Κύριος)
φανέρωσε στον Αβραάμ ότι θα καταστρέψει αυτές τις πόλεις λόγω της βαριάς
αμαρτίας της ομοφυλοφιλίας, που είχε εξαπλωθεί από τους γεροντότερους
έως τα μικρά παιδιά!
Τότε ρώτησε ο Πατριάρχης τον Κύριο, εάν θα
κατέστρεφε τις πόλεις, αν ζούσαν σε αυτές
πενήντα δίκαιοι.
Ο Κύριος απάντησε αρνητικά. Θα τους συγχωρούσε όλους
για χάρη των πενήντα δικαίων· και ο Αβραάμ, άρχισε να κατεβαίνει
αριθμητικά φθάνοντας στους δέκα δίκαιους.
Και πάλι απάντησε αρνητικά ο
μακρόθυμος και φιλεύσπλαχνος Κύριος. Φοβερό! Δεν υπήρχαν ούτε δέκα
δίκαιοι σε ολόκληρη την περιοχή! Και έτσι την κατέστρεψε! Έσωσε όμως,
τον Λωτ και τις κόρες του.(Γένεσις Κεφ. 18 &19)
Β. Μετά την άλωση της Πόλεως, ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής έβλεπε στον τοίχο μια παλάμη να έχει ανοιχτά τα πέντε δάχτυλα.
Κανείς από τους δικούς του δεν μπόρεσε να εξηγήσει το φαινόμενο. Τότε
κάλεσε τον χαρισματικό μοναχό (και μετέπειτα Πατριάρχη) Γεννάδιο
Σχολάριο, ο οποίος ζήτησε τρεις μέρες να νηστέψει και να προσευχηθεί
στον Άγιο Τριαδικό Θεό. Όταν πέρασαν οι τρεις μέρες, είπε στον Μωάμεθ
πως, εάν υπήρχαν πέντε πιστοί Χριστιανοί, δεν θα επέτρεπε ο Θεός την
πτώση της Βασιλεύουσας!
Γ. Ο Προφήτης Ιωνάς κήρυξε κατ” εντολή του Θεού στους Νινευίτες, ότι θα επέλθει η καταστροφή τους λόγω της αμαρτωλότητάς τους.
Το κήρυγμά του προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στους κατοίκους της Νινευή, οι
οποίοι πίστευσαν σε αυτό, και οδηγήθηκαν στην έμπρακτη μετάνοια.
Νήστεψαν όλοι οι κάτοικοι, από τον βασιλέα μέχρι τα μικρά παιδιά (και τα
ζώα ακόμη!) και ανέπεμπαν θρήνους και προσευχές στον ουρανό.
Ο βασιλιάς
έβγαλε τη στολή του, φόρεσε σάκκο και κάθησε πάνω σε στάχτη, δείχνοντας
το παράδειγμα στους υπηκόους του, και όλοι προθύμως αγρυπνούσαν και
προσεύχονταν να συγχωρήσει ο Θεός τις αμαρτίες τους.
Ο Θεός, αφού
κατάλαβε ότι μετανόησαν ειλικρινά, αφήνοντας πίσω την αμαρτωλή ζωή και
τις αδικίες που έως τότε διέπρατταν, τους συγχώρησε και δεν τους
κατέστρεψε! (Ιωνάς 3, 1-10)
Με
τα τρία αυτά ιστορικά γεγονότα που παρατέθηκαν, αναδείχτηκε η μεγίστη
σημασία της μετανοίας. Η σωτηρία είναι ατομική και πολύ λεπτή υπόθεση.
Ας μην περιμένουμε να μετανοήσουν πρώτα οι άλλοι, όπως συνηθίζουμε εμείς
οι Έλληνες, και ας αλλάξουμε τρόπο ζωής, απεκδυόμενοι την αμαρτία, και
συντασσόμενοι με τον Χριστό, όπως ομολογήσαμε στο Άγιο Βάπτισμά μας.
Τότε, και μόνο τότε θα έρθουν καλύτερες μέρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου