Είμαι κατά της βλασφημίας. Αλλά και κατά της υποκρισίας.
Χρόνια τώρα στην Ελλάδα και στον λεγόμενο ‘δυτικό’ κόσμο,
παίζεται το ίδιο έργο.
Όταν ένας φελλός, που τον βαφτίζουν «καλλιτέχνη», αποφασίσει
να κάνει κάποιο «έργο» που προσβάλλει με τον πιο αποκρουστικό και βάρβαρο τρόπο
την πίστη των χριστιανών, έχουμε από την μια πλευρά κάποιους ελάχιστους
χριστιανούς που διαμαρτύρονται και αμέσως χαρακτηρίζονται «μεσαιωνιστές»,
«φανατικοί», «σκοταδιστές» και «φασίστες» και από την άλλη έχουμε εκείνους που
υπερασπίζονται την κάθε αντιχριστιανική αηδία και χαρακτηρίζονται
«προοδευτικοί», «ανοιχτόμυαλοι», «δημοκράτες» και «υπερασπιστές της ελευθερίας
έκφρασης».
Είναι οι ίδιοι καραγκιόζηδες που θα «συμπαρασταθούν» και θα
δηλώσουν «αλληλέγγυοι» εάν τύχει και «καταπατηθούν» τα θρησκευτικά πιστεύω των εν
Ελλάδι μουσουλμάνων. Που θα τους νοιάξει
ξαφνικά, η «ησυχία» και «ασφάλεια» στην χώρα, η οποία πάει περίπατο έτσι και
ξεχυθούν οι ορδές των «προσβεβλημένων» μουσουλμάνων στους δρόμους. Είναι οι ίδιοι
που θα τηρήσουν ευλαβικά «σιγή ιχθύος» όταν συνάδελφοί τους Ευρωπαίοι
«καλλιτέχνες», κρύβονται, φρουρούνται, αλλάζουν σπίτια και ζουν καθημερινά με
τον τρόμο της δολοφονίας τους, μέσα μάλιστα, στην προοδευτική πολυπολιτισμική
Δύση, από θερμόαιμους μουσουλμάνους που έγιναν ‘θηρία’ όταν έμαθαν ότι προσβάλλεται
ο Μωάμεθ τους και η θρησκεία τους, από τα «έργα» τους. Ορισμένοι βέβαια, από
αυτούς τους καλλιτέχνες έχουν ήδη αφήσει τον μάταιο αυτό κόσμο με ένα μαχαίρι
στην καρδιά.
Το ντεκόρ που παρουσιάζουν τα κατεστημένα media, οι χρυσοπληρωμένοι δημοσιογράφοι
και λοιποί ‘διαμορφωτές γνώμης’ είναι πανομοιότυπο χρόνια τώρα. Προσπαθούν να
παρουσιάσουν εκείνους που διαμαρτύρονται ότι πρόκειται για ελάχιστα άτομα και
«μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων» (τι σημαίνει αυτό άραγε, δεν μας εξήγησε
κανένας) ή και «ακροδεξιών οργανώσεων». Γι’ αυτό δείχνουν κάτι γιαγιάδες ή
μαντηλοφορούσες που κραδαίνουν σταυρούς και φωνάζουν, για να δώσουν βάση στους
ισχυρισμούς τους και να αναπαυτεί μέσα τους η «προοδευτική» συνείδησή τους και
να ησυχάσει η «δημοκρατική» καρδούλα τους.
Έτσι, όλοι παίζουν το παιχνίδι τους και ο κάθε μπαγλαμάς
βαφτίζεται «προοδευτικός», «διωκόμενος» και μπορεί να τσιμπήσει κανένα βραβείο
ή καμία επιχορήγηση από το κράτος, και αν το λέει η καρδιά του μπορεί να γίνει
και βουλευτής «προοδευτικού» κόμματος ή κομματιδίου. Η Βουλή άλλωστε είναι
δεκτική τέτοιου «υλικού».
Λοιπόν, η λύση είναι μία: να υπάρξει μια ομάδα που θα
ξεσκεπάσει την υποκρισία τους πολεμώντας τους με τα ίδια όπλα.
Όλοι αυτοί οι Λαέρτηδες, οι Κιτσοπουλάδες οι "παστίτσιοι" και
οι διάφοροι πρόθυμοι συριζορεπούσηδες υποστηρικτές τους, ιδεολογικά ή και
πολιτικά ανήκουν στον ίδιο χώρο. Έναν χώρο που έχει μείνει ανέγγιχτος,
«παρθένος» από επιθέσεις τέτοιου τύπου, που άλλοι τις ονομάζουν «σάτιρα», άλλοι
«τέχνη» και άλλοι καθαρή βλασφημία.
Επαναλαμβάνω: Είμαι κατά της βλασφημίας. Αλλά και κατά της
υποκρισίας.
Πως θα αντιδρούσαν λοιπόν εάν ανέβαινε ένα θεατρικό έργο που
ο θίασος θα παρουσίαζε π.χ. τον Τσε Γκεβάρα, σαν ψυχοπαθή πωλητή πατσά που τα βράδια
την έβρισκε να ακούει κρυφά, λόγους του Χίτλερ; Εάν ένας «ηθοποιός» δηλαδή
έβγαινε και έκανε τον Τσε να χαιρετάει ναζιστικά επί σκηνής, ήθελα να ήξερα τι
θα ακούγαμε από τα προοδευτικά στοματάκια τους;
Εάν ζωγράφιζε κάποιος τον Μαρξ με ζαρντιέρες και τακούνια
και παρουσίαζε το "έργο" του σε γκαλερί των Εξαρχείων, θα είχαμε δηλώσεις συμπαράστασης
και λογίδρια για την «ελευθερία της έκφρασης» από τον συγκεκριμένο χώρο;
Γιατί μην μου πείτε, ο κάθε χώρος έχει τις δικές του «ιερές
μορφές». Ειδικά, ανθρώπους που έφυγαν από την ζωή και έγιναν κάτι σαν
«σύμβολα». Έχει «πλάκα» να ξεφτιλίζεις μια ιερή μορφή που ο άλλος σέβεται και
εμπνέεται από αυτήν. Νιώθεις σπουδαίος και "προοδευτικός". Το λες «ελευθερία έκφρασης» και «σάτιρα». Εάν είναι έτσι,
αυτό θα πρέπει να ισχύει για όλους. Εάν λοιπόν, κάποιος «καλλιτέχνης» από την άλλη πλευρά, παρουσίαζε
τον 15χρονο νεκρό Αλέξη στο facebook ή αλλού, με μούρη μπιφτεκιού ή τιραμισού ή άλλαζε το όνομά του ή
το επώνυμό του ώστε να «γελάσουμε», τι είδους ανακοινώσεις θα είχαμε από τους θορυβώδεις
εκφραστές της «προοδευτικότητας» και της «δημοκρατίας»;
Το ξανατονίζω : Είμαι κατά της βλασφημίας. Δεν γελάω, ούτε
συναινώ, όταν χλευάζονται και υβρίζονται θρησκευτικά σύμβολα και ιερές μορφές
της κάθε θρησκείας.
Αλλά κανείς από την πλευρά όλων εκείνων που θέλουν να μας
σώσουν από τον «Μεσαίωνα και τον «φασισμό», δεν ένιωσε ποτέ την «γλύκα» που
νιώθουν χρόνια τώρα (για να μην πω αιώνες) οι χριστιανοί.
Και έχω ένα παράπονο. Λείπουν οι ακτιβιστικές ενέργειες από
τον χώρο των χριστιανών. Ή έστω των
πατριωτών. Μόνο ντουντούκα
και καμιά έγγραφη διαμαρτυρία. Χάθηκαν τα χάπενινγκς; Οι «ολονυχτίες» των άθεων
στα Εξάρχεια βλέπετε, έχουν «πλάκα». Για να δούμε τι πλάκα θα έσπαγαν αν γινόταν
κανένα χάπενινγκ από την ανάποδη. Αν και δεν το βλέπω. Γιατί κοιτώντας δεξιά
και αριστερά στο διαδίκτυο, βλέπω ότι οι περισσότεροι χριστιανοί έχουν εξοικειωθεί
ή έχουν συμβιβαστεί με την βλασφημία της πίστης τους. Είτε από απάθεια και
ωχαδελφισμό, είτε από επίδειξη «προοδευτικού πνεύματος», είτε από αίσθηση
«διωγμού» και ένδειξη «χριστιανικού φρονήματος», στις συνειδήσεις των
περισσοτέρων ο χριστιανός και η πίστη του πρέπει να χλευάζεται, να υβρίζεται
και να ποδοπατείται και αυτός απλώς να περιμένει την μετά θάνατον ανταπόδοση
από τον Δίκαιο Κριτή.
Και όλα αυτά στην εποχή που και η «κουτσή Μαρία» φωνάζει για
τα "δικαιώματά της".
ΥΓ. ΚΟ:
1. Για το χυδαίο «έργο» “Corpus Christi” που επιχειρεί να ξανα-ανεβεί σήμερα στο «Χυτήριο», ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ έχει γράψει
το : Στις «θεούσες» λέοντες, στους «μουλάδες» γατούλες...
2. Φωτεινή εξαίρεση και ευχάριστη έκπληξη το παρακάτω
απόσπασμα από το βιβλίο «Κόκκινο Χαλί για τον Αντίχριστο» του Αρχιμ. Δαβίδ
Τσελίκα (Σελ.71).
Ο Χριστός δεν χρειάζεται προστάτες;
Μπροστά σ’ αυτά τα φαινόμενα ο Χριστιανισμός παρουσιάζεται
ως μια άνευ όρων υποχώρηση έναντι κάθε αξίωσης ή προσβολής, με την
ψευδο-χριστιανική ιδέα ότι «ο Χριστός δεν χρειάζεται προστάτες, συνεπώς
αποδεχθείτε “πολιτισμένα” κάθε βεβήλωσή Του»! Με αυτή την εκβιαστική αγαπολογία
προσπαθούν να μας οδηγήσουν σε πνευματική παράλυση και να μας κάνουν ανίκανους
για οποιαδήποτε αντίδραση, καταργώντας την ίδια τη λογική μας.
Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι η εποχή μας αρνείται και βλασφημά
τον Χριστό όσο ποτέ άλλοτε. Αυτό είναι άλλο ένα σημείο των καιρών μας σε πλήρη
εξέλιξη, μια τάση που γίνεται τρόπος ζωής και επιχειρεί να μας παρασύρει.
Εν-τούτοις, ανάμεσά μας, πάντοτε θα υπάρχουν αυτοί που είναι
αποφασισμένοι να δώσουν ομολογία πίστης και ζωής, όποιο κι αν είναι το τίμημα.
3. ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ: Κεφάλαιο Έβδομο «Επιβουλή της
θρησκευτικής ειρήνης»
Άρθρο 198 : Κακόβουλη βλασφημία
«1. Με
Φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με
οποιονδήποτε τρόπο το Θεό.
2. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της
παραγράφου 1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία,
τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες
(3.000) ευρώ.»
Σύμφωνα με τη νομολογία / ερμηνεία (Σχολιασμένος Ποινικός
Κώδικας Αντιεισαγγελέα Εφετών και Δρ. Ποινικού Δικαίου Παν/μίου Αθηνών, Αθανασίου
Κονταξή τόμος Α΄) : Βλασφημία είναι πάσα δημόσια γενόμενη εκδήλωση ελλείψεως
σεβασμού προς το θείον και δη πάσα προκλητική, απρεπής ή χυδαία έκφραση κατά
του Θεού, του Ιησού Χριστού κλπ… Εν τη εννοία του νόμου Θεόν εννοούμε το
θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών, το δε θείον είναι έννοια ευρύτερη του
«Θεός», περιλαμβάνουσα παν ό,τι θεωρείται ιερόν από τινος θρησκεύματος. Ούτως
δέον να περιληφθούν οι άγιοι, τα ιερά μυστήρια, ιερά σύμβολα, εικόνες, σκεύη,
χωρίς να έχει ακολουθήσει ορισμένη διαδικασία ιεροποιήσεως, καθαγιασμού κλπ…. Προστατευόμενο έννομο αγαθό του κεφαλαίου
τούτου είναι η θρησκευτική ειρήνη και το θρησκευτικό συναίσθημα…. Προστατεύεται
η θρησκεία ανεξάρτητα από τους φορείς στους οποίους ενδέχεται να αντανακλά η
προσβολή των αγαθών τούτων… Η θρησκεία αυτή καθ’ εαυτή, η διδασκαλία και οι
θεσμοί και όχι ο θεός ως τοιούτος που δεν μπορεί να προσβληθεί από εγκοσμίους.
Άρθρο 199 : Καθύβριση θρησκευμάτων
«Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε
τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην
Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών».
Σύμφωνα με τη νομολογία / ερμηνεία: Σκοπός είναι η προστασία
της θρησκείας προς το συμφέρον της εν τω κράτει θρησκευτικής ειρήνης…. Το
έγκλημα προβλέπεται τόσο για την Εκκλησία της επικρατούσας θρησκείας, όσο και
για κάθε άλλη θρησκεία γνωστή με την έννοια του άρθρου 2 του Συντάγματος…. Ο
σκοπός είναι η διαφύλαξη της θρησκευτικής ειρήνης των πολιτών….. Το έγκλημα
τελεί εκείνος που δημόσια δια βάναυσης και χυδαίας έκφρασης εκδηλώνει
καταφρόνηση ή προβαίνει σε χυδαία εξύβριση των δογμάτων, των εθίμων κλπ της
Ορθόδοξης Εκκλησίας…. Η υβριστική
εκδήλωση αφορά πρόσωπα που κάθε θρησκεία θεωρεί «ιερά» και τις σημαντικές για
κάθε θρησκεία εκδηλώσεις της ζωής των προσώπων αυτών, όπως τις πιστεύουν οι
οπαδοί της κάθε θρησκείας…. Έτσι για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς η Γέννηση, η
Σταύρωση, η Ανάσταση του Χριστού αποτελούν την πεμπτουσία της πίστης τους.
Όλα όσα αναφέρονται περιληπτικώς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν
πρόκειται για κάποια ειδική «χάρη» στην Ορθόδοξη Εκκλησία ή κάποιο «μεσαιωνικό
κατάλοιπο», καθώς ο νόμος προστατεύει, όπως είδαμε κάθε γνωστή θρησκεία, ενώ με
άλλες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, προστατεύονται από προσβολές η διεθνής
ειρήνη της χώρας (136 ΠΚ), το ξένος κράτος και ο αρχηγός του (άρθρο 153 ΠΚ), η
τιμή διπλωματικού αντιπροσώπου (άρθρο 154 ΠΚ), τα σύμβολα ενός κράτους (άρθρο
155 ΠΚ), η ουδετερότητα κατά την διάρκεια κάποιου πολέμου (άρθρο 156 ΠΚ), ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας (άρθρο 168 ΠΚ) η μνήμη του νεκρού (άρθρο 364 ΠΚ) κ.α.
3. Από όσο γνωρίζω και οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι
τιμωρούσαν την βλασφημία. «Μεσαιωνιστές» και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι;
5. Ιδού παρακάτω, μία περίπτωση όπου βάλλεται ως «ασεβής» ο βουλευτής
της ΝουΔου, Άδωνις Γεωργιάδης. Ένα «αγανακτισμένο» σχόλιο λέει: Να αναρτήσεις
αμέσως μια ειλικρινή συγνώμη άλλως την έβαψες δεν θα σε αφήσω σε χλωρό κλαρί
ανίδεο ανθρωπάκι.
6. Η γνωστή επιλεκτική «ευαισθησία» των δημοσιογράφων….
7. Μπράβο στους λίγους που δεν κάθονται σπίτια τους ή με
σταυρωμένα τα χέρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου