Χρῆστος Κελαϊδώνης: Ἐκεῖνο τό κάτι πρίν τήν ἄμβλωση - Μέρος Α' (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)

 

Τὸ δικαίωμα στὴ ζωὴ καὶ οἱ ἐπιστημονικὲς προσεγγίσεις

Γράφει ὁ Χρῆστος Κελαϊδώνης

 

Στὶς μέρες μας ἡ ἐπιστημονικὴ καὶ τεχνολογικὴ πρόοδος τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ μας ἐπιτρέπει πλέον νὰ ἔχουμε ἕναν τεράστιο ὄγκο πληροφοριῶν, ὁ ὁποῖος περιέχει ἐντυπωσιακὲς λεπτομέρειες γιὰ τὸ φαινόμενο τῆς ζωῆς.

Ἐπίσης, παρατηροῦμε σήμερα μιὰ πολὺ μεγάλη ἐκστρατεία ποὺ πραγματοποιεῖται σὲ ὅλο τὸν κόσμο γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα (καὶ εἰδικὰ γι᾿ αὐτὸ στὴ ζωή), τὰ ὁποῖα στὸ δυτικό, τοὐλάχιστον, κόσμο θεωροῦνταν καλὰ ἑδραιωμένα.

Ἔτσι, θὰ περιμέναμε ὅτι θὰ ὑπῆρχε πάντα κοινὸς νοῦς καὶ ἡ ἴδια κοινωνικὴ εὐαισθησία καὶ ἀντιμετώπιση ἀπ᾿ ὅλους τοὺς σύγχρονους ἀνθρώπους σὲ ζητήματα ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ αὐτονόητο καὶ δεδομένο πλέον δικαίωμα ἑνὸς ἀνθρώπου στὸ νὰ μπορεῖ νὰ ζήσει.

Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ βλέπουμε ὅτι παραμένουν πάνω σὲ ὅλα αὐτὰ ἀκόμα καὶ τώρα πολλὰ θέματα πρὸς συζήτηση ποὺ μᾶς κάνουν διαρκῶς νὰ ἐκπλησσόμαστε καὶ νὰ ἀναρωτιόμαστε γιὰ τὸ ἐὰν ὄντως ὁ σύγχρονος «πολιτισμένος» ἄνθρωπος πιστεύει πραγματικὰ σὲ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ ἀξίες.

Εἰδικά, ὅταν χρησιμοποιοῦμε τὰ δικαιώματα αὐτὰ κατὰ περίπτωση, κάνοντας ἄδικες διακρίσεις μὲ σκοπὸ νὰ ἐξυπηρετήσουμε τὰ συμφέροντα καὶ τὰ πάθη μας.

Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ζητήματα εἶναι καὶ τὸ θέμα τῶν ἐκτρώσεων, μὲ τίς ὁποῖες θὰ ἀσχοληθοῦμε παρακάτω.

Καὶ σὲ αὐτὸ μποροῦμε νὰ δοῦμε στὴν πράξη αὐτὸ ποὺ μᾶς λέει ὁ ψαλμωδός:
 

«τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις»

Ἐδῶ φαίνεται σὰν νὰ παρεμβαίνει σὲ ὁρισμένους ἀπὸ ἐμᾶς κάποιος παράξενος παράγοντας ποὺ κατεβάζει ξαφνικὰ ἕναν ἀόρατο διακόπτη στὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας μὲ τέτοιο τρόπο ποὺ νὰ προκαλεῖται ἀπίστευτη σύγχυση ἐννοιῶν καὶ ἀπόψεων.

Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ ξεχνιοῦνται ὅλες οἱ εὐαισθησίες γιὰ τὸ δικαίωμα στὴ ζωὴ καὶ οἱ στοιχειώδεις ἐπιστημονικὲς γνώσεις καὶ ἀντικαθίστανται μὲ κάτι ἄλλο στυγνό, σκληρὸ καὶ ἀπάνθρωπο ποὺ παρατίθεται σὲ μιὰ συζήτηση, ὡς μία ὑποτιθέμενη ἀναγκαιότητα, μὲ μία ἰατρικοῦ περιβλήματος, πολλὲς φορές, κυνικότητα καὶ ἀπάθεια.

Κι αὐτὸ γίνεται μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν ἀρνηθοῦμε τὰ πάθη μας.

Ἀποτελεῖ κοινὴ πεποίθηση γιὰ μιὰ μερίδα ἀνθρώπων ὅτι οἱ γυναῖκες ἔχουν τὸ δικαίωμα στὴν ἔκτρωση, γιατί μποροῦν, ὅπως λένε, νὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν τὸ σῶμα τους καὶ μὲ τὸ σῶμα τους.

Γιὰ νὰ δοῦμε, ὅμως, ἐὰν τὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο ἀνήκει πράγματι στὸ σῶμα τῆς γυναίκας ποὺ τὸ κυοφορεῖ, ὅπως πολλοὶ ἰσχυρίζονται, μὲ βάση τὰ πιὸ γνωστὰ σὲ ὅλους μας, ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια, ἐπιστημονικὰ δεδομένα.

Γνωρίζουμε πλέον πολὺ καλὰ ὅτι τὸ σῶμα μας ἀποτελεῖται ἀπὸ κύτταρα ποὺ φέρουν μέσα τους ἀκριβῶς τὴν ἴδια βιολογικὴ ταυτότητα, ποὺ ὀνομάζεται ἐδῶ καὶ κάποιες δεκαετίες DNA καὶ ἡ ὁποία μᾶς προσδιορίζει τὸν καθένα μας ὡς ξεχωριστὸ καὶ μοναδικὸ ἔμβιο ὅν, σὲ σχέση μὲ τοὺς ἄλλους ὀργανισμούς.

 

Βέβαια, στὴν περίπτωση, τῶν μονοζυγωτικῶν διδύμων, οἱ ὁποῖοι στὸ μεγαλύτερο ποσοστό τους ἔχουν ἀκριβῶς τὸ ἴδιο DNA, πρέπει νὰ ἀναζητήσουμε καὶ ἄλλους παράγοντες ἐκτὸς ἀπὸ τὸ DNA, γιὰ νὰ ἔχουμε μιὰ πλήρη ταυτοποίηση τῶν προσώπων.
 

Πολλοί, μάλιστα, ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς παράγοντες μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι ἄμεσα μετρήσιμοι ἀπὸ ἐμᾶς ἢ μπορεῖ νὰ παραμένουν ἀκόμα καὶ τώρα τελείως ἄγνωστοι σὲ ἐμᾶς.

Τὸ DNA, ὅμως, καὶ στὴν περίπτωση αὐτὴ ἀποτελεῖ στοιχεῖο τῆς βιολογικῆς ταυτότητάς μας.
 

Γαμέτες

Τούτη δημιουργεῖται ἀκριβῶς τὴ στιγμὴ τῆς σύλληψης, δηλαδή τὴ στιγμὴ ποὺ δημιουργεῖται τὸ πρῶτο κύτταρό μας ποὺ ὀνομάζεται ζυγωτό, καθὼς συνενώνονται οἱ γαμέτες τῶν γονέων (δηλαδὴ τὸ σπερματοζωάριο καὶ τὸ ὠάριο) μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας. 

 

Αὐτὴ θὰ τὴν ἔχουμε μέσα στὰ κύτταρά μας γιὰ νὰ μᾶς προσδιορίζει, ὄχι μόνο μέχρι νὰ πεθάνουμε, ἀλλὰ μερικὲς φορὲς καὶ μετά τὸ θάνατό μας, ἐφόσον αὐτὴ μπορεῖ νὰ διατηρηθεῖ μὲ κάποιο τρόπο.

 

Ζυγωτό

Τὸ παραπάνω σημαίνει ὅτι τὸ γενετικὸ ὑλικό τοῦ κάθε ἀνθρώπου εἶναι μοναδικὸ καὶ ἀκριβῶς τὸ ἴδιο σὲ ὅλα τὰ στάδια τῆς ζωῆς του (ἐκτὸς ἀπὸ περιπτώσεις μετάλλαξης), δηλαδὴ εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο μὲ ἐκεῖνο ποὺ ἔχει αὐτὸς σὰν ζυγωτό, σὰν βρέφος, σὰν ἔφηβος, σὰν ἐνήλικας, σὰν πεθαμένος μέσα στὸ νεκροτομεῖο.

 

Ἡ βιολογική μας ταυτότητα χρησιμοποιεῖται σὲ περιπτώσεις ποὺ θέλουμε νὰ ταυτοποιήσουμε ἕνα πρόσωπο γιὰ νὰ τὸ συνδέσουμε μὲ ἕνα ἔγκλημα ἢ μὲ ἕνα ἄλλο πρόσωπο κ.ἄ.

Κι αὐτὸ εἶναι πιὰ κοινὰ ἀποδεκτὸ ἀπ᾿ ὅλους μας καὶ γι᾿ αὐτόν τὸ λόγο χρησιμοποιεῖται πλέον εὐρέως ἀπὸ τὴν Ἐγκληματολογία καὶ τὴν Δικαιοσύνη.

Τὸ μόριο τοῦ DNA προέρχεται ἀπὸ τὸ γενετικὸ ὑλικὸ τῆς μητέρας καὶ τοῦ πατέρα, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἴδιο οὔτε μὲ αὐτὸ τοῦ πατέρα, ἀλλὰ οὔτε καὶ μὲ ἐκεῖνο τῆς μητέρας, γιατί πέρα ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ξεκινᾷ μὲ τὴ συνένωση μόνο τῆς μισῆς ποσότητας γενετικοῦ ὑλικοῦ τοῦ κάθε γονέα, παρατηροῦνται καὶ ἄλλα φαινόμενα, ὅπως εἶναι ὁ ἐπιχιασμός.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ λογική τοῦ ὅτι «μοῦ ἀνήκει καὶ κάνω ὅ,τι θέλω στὸ σῶμα μου» , ἐξισώνοντας τὸ ἔμβρυο μὲ τὰ σπυράκια, τὰ κονδυλώματα, τίς κρεατοελιὲς κ.ἄ. δὲν εἶναι ὀρθὴ ἐπιστημονικά, γιατί ἁπλᾶ τὸ ζυγωτὸ καὶ τὰ κύτταρα ποὺ θὰ προέλθουν ἀπὸ τὴ διαφοροποίησή του, φέρουν μέσα τους ἄλλο γενετικὸ ὑλικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ φέρουν τὰ κύτταρα τῆς μητέρας καὶ τοῦ πατέρα, παρ᾿ ὅλο ποὺ ὑπάρχει γενετικὴ σύνδεση μὲ ἐκεῖνα.

Πόσο μᾶλλον ὅταν αὐτὴ ἡ λογικὴ ἀλλάζει ἀπὸ τὸ ἴδιο πρόσωπο, ἀνάλογα μὲ τὸ τί θέλει καὶ μὲ τὸ τί ἔχει σὰν στόχο κάθε φορά.

Ἔτσι, ἂν θέλουμε νὰ κάνουμε παιδί, αὐτὸ μᾶς ἀνήκει (καὶ μάλιστα κάποιοι γονεῖς θεωροῦν ὅτι τοὺς ἀνήκει μέχρι νὰ πεθάνουν), ἐὰν θέλουμε νὰ «δέσουμε», κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενο, τὸ γαμπρὸ εἶναι τοῦ γαμπροῦ (καὶ μάλιστα τοῦ μοιάζει καὶ πολὺ στὸν ὑπέρηχο), ἐὰν δὲν τὸ θέλουμε, ἀνήκει στὸ σῶμα μας ὡς μιὰ κακὴ προέκτασή του, ἐὰν ὑπάρχει περίπτωση βιασμοῦ, τότε πολλοὶ ξέρουν μὲ βεβαιότητα ὅτι ἀνήκει ἀποκλειστικὰ στὸ βιαστὴ κ.ἄ.

Τελικά, ποῦ ἀνήκουν τὸ ζυγωτὸ καὶ στὴ συνέχεια τὸ ἔμβρυο;

Μὲ βάση τὴ γενετική τους ταυτότητα, δηλαδὴ τὸ μόριο τοῦ DNA, ἀνήκουν στὸ ἴδιο τὸ ζυγωτό, στὸ ἴδιο τὸ ἔμβρυο, στὸν ἴδιο τὸν ἄνθρωπο ποὺ φέρει τὸ συγκεκριμένο γενετικὸ ὑλικό.

Συνεπῶς, τὸ ζυγωτὸ καὶ τὸ ἔμβρυο εἶναι αὐτὰ ποὺ ἔχουν καὶ τὸ δικαίωμα στὴ ζωή τους καὶ ὄχι ἡ μητέρα, ποὺ καλεῖται νὰ τὸ φιλοξενήσει καὶ νὰ ἐξασφαλίσει τὸ δικαίωμά του αὐτὸ μέσα της μὲ βάση τὴ δική της ἀγαθὴ προαίρεση.

Τὸ ἔμβρυο ἔχει τὸ δικαίωμα στὴ ζωή του καὶ ἡ μητέρα καλεῖται νὰ γίνει ἡ ἐγγυήτρια αὐτοῦ τοῦ δικαιώματός του, δίνοντας τὴ συγκατάθεσή της γιὰ νὰ ἐξασφαλιστεῖ αὐτό.

Θὰ πεῖ κάποιος ὅτι καὶ ἡ μητέρα ἔχει τὸ δικαίωμα στὴν αὐτοδιάθεση τοῦ σώματός της μὲ βάση τὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ νὰ τὸ φιλοξενήσει μέσα της.

Ὅμως, τί τὸ ὄμορφο, ἀγαπητικό, ἀνδρεῖο, εὐγενὲς καὶ γενικὰ ἀνθρώπινο, ἀλλὰ καὶ κατὰ φύσιν ἔχει τὸ νὰ μὴ δεχτεῖ ἡ γυναῖκα, μιὰ ἀνθρώπινη ὕπαρξη ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτὴν καὶ ποὺ ἀφήνεται, χωρὶς νὰ ἔχει ἄλλη ἐπιλογή, μὲ ἐμπιστοσύνη πάνω στὴν καλὴ προαίρεσή της γιὰ νὰ ζήσει;

Ἀλλὰ καὶ ποιό δικαίωμα ἔχει προτεραιότητα σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση;
 

Αὐτὸ στὴ ζωὴ ἢ ἐκεῖνο στὴν αὐτοδιάθεση;

Ἄν κάποιος μᾶς ζητοῦσε νὰ τοῦ δώσουμε μιὰ μικρὴ ποσότητα ἀπὸ τὸ αἷμα μας γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ζήσει, θὰ τοῦ λέγαμε ποτὲ ἔτσι ἁπλᾶ καὶ κυνικὰ ὅτι δέ σοῦ τὸ δίνω διότι ἔχω τὸ ἀναφαίρετο δικαίωμα στὴν αὐτοδιάθεση τοῦ αἵματός μου;

Ἡ μητέρα καλεῖται ἀπὸ τὴ φύση νὰ φιλοξενήσει μέσα στὰ σπλάχνα της τὴ μικρὴ αὐτὴ ἔμβια ὀντότητα, ποὺ ἔχει πλήρως καθορισμένη βιολογικὴ ταυτότητα ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τοῦ σχηματισμοῦ της, δηλαδὴ ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς γονιμοποίησης τοῦ ὠαρίου ἀπὸ τὸ σπερματοζωάριο, ὥστε νὰ μπορέσει νὰ ζήσει, νὰ ἀναπτυχθεῖ σωστὰ καὶ νὰ περάσει τὰ πρῶτα κρίσιμα στάδια μὲ ἀσφάλεια, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ὁποίων εἶναι τελείως ἀπροστάτευτη.

Κι αὐτὸ τὸ «καταλαβαίνουν» βιολογικὰ ὅλα τὰ κύτταρα τοῦ ὀργανισμοῦ τῆς μητέρας (ἀκόμα κι αὐτὰ τοῦ ἐγκεφάλου ποὺ παράγουν τὴν παραπάνω «λογική»), τὰ ὁποῖα ὄχι μόνο δὲν ἐνεργοποιοῦν τοὺς ἀμυντικοὺς μηχανισμούς του (ἐκτὸς μόνο ἀπὸ κάποιες εἰδικὲς περιστάσεις, φανερώνοντας κι ἐδῶ ὅτι τὸ ἔμβρυο πρόκειται γι᾿ ἄλλον ὀργανισμό), ἀλλὰ τροποποιοῦν καὶ προσαρμόζουν κιόλας ὅλες τίς λειτουργίες τους μὲ τέτοιο τρόπο, ὥστε νὰ φιλοξενήσουν καὶ νὰ ὑποστηρίξουν τὸ νέο ὀργανισμὸ ποὺ δημιουργήθηκε μέσα της.

Ἔτσι, διακόπτεται ἡ ἔμμηνη ρύση, ἀρχίζει νὰ παχαίνει τὸ ἐνδομήτριο, παράγονται εἰδικὲς ὁρμόνες, δημιουργοῦνται εἰδικοὶ μηχανισμοὶ γιὰ νὰ σχηματιστεῖ ὁ πλακοῦντας κ.ἄ.

Ὅλα τὰ κύτταρα τῆς μητέρας «τρέχουν» ἀπὸ τίς πρῶτες στιγμὲς τῆς σύλληψης τοῦ παιδιοῦ ἀφ᾿ ἑνὸς νὰ τὸ θρέψουν, ἐπειδὴ «ἀντιλαμβάνονται» ὅτι, σὰν ζωντανὸ ὅν ποὺ εἶναι τὸ ἔμβρυο, ἔχει ἀνάγκη γιὰ τροφὴ καὶ ὀξυγόνο καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου γιὰ νὰ δημιουργήσουν ἕνα φιλόξενο «παλατάκι» μέσα στὴν κοιλιά της, τὸ ὁποῖο θὰ τοῦ ἐξασφαλίζει τὴν προστασία καὶ τὸ δικαίωμά του νὰ ζήσει!

 

Καὶ πόσο ἀλήθεια λυπηρὸ φαίνεται τὸ γεγονὸς πώς, ἐνῶ «γνωρίζουν» ὅλα τὰ κύτταρα τοῦ ὀργανισμοῦ τῆς μητέρας ὅτι τὸ ζυγωτὸ πρόκειται γιὰ ἕναν ἄλλο ζωντανὸ ὀργανισμὸ ποὺ ἀναπτύσσεται μέσα της καὶ ποὺ πρέπει νὰ περάσει ἀπὸ διάφορα στάδια (καὶ γι᾿ αὐτὸ προετοιμάζονται ἤ/καὶ ἐνεργοῦν ἀνάλογα), ἀρνοῦνται νὰ τὸ παραδεχτοῦν αὐτὸ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι!

Εἶναι δυνατὸν νὰ τὸ καταλαβαίνουν ὅλα αὐτὰ τὰ κύτταρα, παραβλέποντας τὸ δικαίωμά τους στὴν αὐτοδιάθεσή τους, καὶ νὰ μὴν τὸ καταλαβαίνει ἡ «λογική» μας;

Ὑπάρχουν, ἀπὸ τὴν ἄλλη, κάποιοι ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι τὸ ἔμβρυο γίνεται ξαφνικὰ ζωντανὸς ὀργανισμὸς μὲ τὸ ποὺ ἀκοῦμε τὸ πρῶτο χτύπημα τῆς καρδιᾶς του ἢ μὲ τὸ ποὺ ἀνιχνεύουμε τὸ πρῶτο «σῆμα» ἀπὸ τὸν ἐγκέφαλό του.

Μέχρι τότε, ὅμως, τί εἶναι;

Ἕνα χιλιοστὸ τοῦ δευτερολέπτου πρίν, τί ἀκριβῶς εἶναι;

Δὲ φέρει τότε ἀκριβῶς τὴν ἴδια ὁλοκληρωμένη γενετικὴ ταυτότητα ποὺ προσδιορίζει τὸν ἄνθρωπο ὡς πρόσωπο μὲ αὐτὴ ποὺ ἔχει λίγα χιλιοστὰ τοῦ δευτερολέπτου μετά;

Δὲν παρουσιάζουν τὰ κύτταρά του λίγα χιλιοστὰ τοῦ δευτερολέπτου πρὶν τὸ ἴδιο φαινόμενο τῆς ζωῆς ποὺ παρουσιάζουν καὶ μετά;

Δὲ βλέπουμε τὰ ἴδια φαινόμενα τῆς κυτταρικῆς ἀναπνοῆς καὶ τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τους ἕνα χιλιοστὸ τοῦ δευτερολέπτου πρὶν καὶ μετά;

Πιὸ πρὶν δὲν τὸ εἶχαν «καταλάβει» τὰ κύτταρα τῆς μητέρας ὅτι εἶναι κάτι ζωντανό;

Ἡ καρδιὰ ἢ ὁ ἐγκέφαλος, πάλι, πῶς σχηματίστηκαν γιὰ νὰ λειτουργήσουν;

Δὲ σχηματίστηκαν ἀπὸ κάτι ζωντανό;

Δὲν ἀποτελοῦνται ἀπὸ ζωντανὰ κύτταρα;

Ποιά μεγάλη ἀλλαγὴ γίνεται στὸ γενετικὸ ὑλικὸ καὶ στὴ διαδικασία ἀνάπτυξης τοῦ ἐμβρύου μὲ τὸ ποὺ ξεκινᾷ νὰ χτυπᾷ ἡ καρδιὰ ἢ μέ τὸ ποὺ ἀρχίζει νὰ δίνει σήματα ὁ ἐγκέφαλος σὲ σχέση μὲ αὐτὴ ποὺ παρατηρεῖται στὴ γονιμοποίηση, ὥστε νὰ ξεχωρίσουμε τὸ ἕνα ἢ τὸ ἄλλο γεγονὸς καὶ νὰ τὸ ἐπιλέξουμε ὡς ἀφετηρία τῆς ζωῆς ἢ τῆς ἀνθρώπινης ὑπόστασης καὶ προσωπικότητας;

Δὲν ὑπάρχει πρὶν τὸ πρῶτο χτύπημα τῆς καρδιᾶς ἢ τὸ πρῶτο «σῆμα» τοῦ ἐγκεφάλου αὐτὸ τὸ ἴδιο «κάτι» ποὺ κατευθύνει τίς διαδικασίες γιὰ νὰ σχηματιστοῦν τὰ ὄργανα μὲ ἐκεῖνο ποὺ ὑπάρχει καὶ μετά;

Μποροῦμε νὰ θεωρήσουμε ὅτι μέχρι τότε τὸ μόριο τοῦ DNA ἀνήκει σὲ κάτι ποὺ δὲν παρουσιάζει τὸ φαινόμενο τῆς ζωῆς, παρ᾿ ὅλο ποὺ τὰ κύτταρά του, περιέχουν τὸ μόριο αὐτὸ καὶ μάλιστα πολλαπλασιάζονται καὶ ἐκτελοῦν τόσες λειτουργίες ἀκολουθῶντας τίς ὁδηγίες ποὺ παίρνουν ἀπὸ ἐκεῖνο;

Μποροῦμε, γενικά, νὰ προσδιορίσουμε μὲ κάποιο σαφῆ τρόπο τὸ τί εἶναι αὐτὸ ποὺ βρίσκεται στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας ἕνα χιλιοστὸ τοῦ δευτερολέπτου πρὶν τὸ πρῶτο χτύπημα τῆς καρδιᾶς καὶ τὴν πρώτη ἐντοπισμένη δραστηριότητα τοῦ ἐγκεφάλου ἢ παραμένει κάτι ἀπροσδιόριστο;

Ἀλλὰ καὶ ἐὰν τελικὰ ἀποδεχτοῦμε ὡς ἐπιστημονικὸ δεδομένο τὴν τελείως αὐθαίρετη ἄποψη ὅτι ξεκινᾷ ἡ ζωὴ τοῦ νέου ὀργανισμοῦ τὴ στιγμὴ τοῦ πρώτου «τὶκ τὰκ» τῆς καρδιᾶς ἢ τοῦ πρώτου σήματος τοῦ ἐγκεφάλου, θὰ ἀναγκαστοῦμε νὰ παραδεχτοῦμε τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὡς ἕνα παράδειγμα ἀβιογένεσης, ἀντίθετα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν κυτταρικὴ θεωρία!

Δηλαδή τὸ ὅτι κάθε κύτταρο προέρχεται ἀπὸ ἕνα ἄλλο προϋπάρχον ζωντανὸ κύτταρο καὶ κάθε ὀργανισμὸς ἀποτελεῖται ἀπὸ κύτταρα καὶ κυτταρικὰ παράγωγα.
 

Καὶ μάλιστα αὐτὴ ἡ ἀβιογένεση δὲν πραγματοποιεῖται σὲ κάποια λίμνη ἢ σὲ κάποια θάλασσα ἢ ὠκεανό, ἀλλὰ μέσα στὴ μήτρα τῆς γυναίκας!!!

Προφανῶς, αὐτὴ ἡ ἄποψη οὔτε θὰ προταθεῖ ποτὲ γιὰ βραβεῖο Νόμπελ Ἰατρικῆς ἢ Βιολογίας, ἀλλὰ οὔτε καὶ θὰ ἀνταμειφθεῖ μὲ αὐτὰ ὡς μιὰ τόσο μεγάλη «ἀνακάλυψη» ἀβιογένεσης ἀπὸ τὴ σύγχρονη Ἐπιστήμη!

Μὲ τὸ πρῶτο «τὶκ τὰκ τῆς καρδιᾶς» καὶ τὸ πρῶτο «τσὰφ» τοῦ ἐγκεφάλου, δημιουργεῖται ζωὴ ἀπὸ τὸ τίποτα!

Ὑπάρχει, συνεπῶς, μιὰ ἀσυνέχεια τοῦ φαινομένου τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἀντίστοιχου δικαιώματος στὴ ζωὴ ἑνὸς πλήρως προσδιορισμένου, μὲ βάση τὴ γενετική του ταυτότητα, ζωντανοῦ πλάσματος!

Δυστυχῶς, ὅμως, καταλήγουμε, χωρὶς νὰ χρησιμοποιοῦμε ἕνα σοβαρὸ ἐπιστημονικὸ ἐπιχείρημα, στὸ νὰ ἀμφισβητοῦμε κάτι ποὺ παρουσιάζει σαφῶς τὸ φαινόμενο τῆς ζωῆς καὶ μάλιστα φτάνουμε στὸ σημεῖο νὰ θεωροῦμε μὲ αὐθαίρετο τρόπο ὅτι αὐτὸ δὲν ἔχει δικαίωμα γιὰ νὰ ζήσει. 

 

Καὶ πόσο πολὺ λυπηρὸ εἶναι τὸ νὰ βλέπουμε νὰ ἔχουν δικαιώματα τὰ ζῶα (ἂν καὶ γεννιοῦνται κάποιες ἀμφιβολίες σὲ κάποιους γιὰ τὸ ἂν ἔχουν οἱ κατσαρίδες, οἱ μῦγες, τὰ φίδια καὶ τὰ κουνούπια), τὰ φυτά, οἱ διάφορες ὁμάδες ἀνθρώπων, ἐνῶ ἀκόμα ἀμφισβητεῖται τὸ ἂν ἔχει δικαίωμα στὴ ζωὴ ἐκεῖνο τὸ ἀπροστάτευτο «κάτι πρὶν τὸ πρῶτο τὶκ τὰκ τῆς καρδιᾶς» ἢ πρὶν τὸ πρῶτο «σῆμα» τοῦ ἐγκεφάλου ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς μιλήσει δυνατὰ καὶ νὰ τὸ διεκδικήσει μὲ λόγια, παρ᾿ ὅλο ποὺ τὸ διεκδικεῖ μὲ τὸ νὰ προσπαθεῖ ἁπλὰ νὰ ζήσει!
 

Ἀλλὰ κι αὐτὴ ἡ ἄποψη γιὰ τὴν ἔναρξη τοῦ φαινομένου τῆς ζωῆς μὲ βάση τὴν ἔναρξη τῆς λειτουργίας τῆς καρδιᾶς ἢ τοῦ ἐγκεφάλου τοῦ ἐμβρύου ἀμφισβητεῖται, γιατί κάποιοι ἄλλοι ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ ζωὴ ξεκινᾷ, ὄχι ὅταν ἀρχίζει νὰ λειτουργεῖ ἡ ἤδη σχηματισμένη καρδιὰ ἢ ὁ ἤδη σχηματισμένος ἐγκέφαλος (τὸ πῶς σχηματίστηκαν δὲ μᾶς ἐνδιαφέρει;), ἀλλὰ ὅταν ξεκινᾷ νὰ λειτουργεῖ ἕνα ἄλλο ἤδη σχηματισμένο ὄργανο ἢ σύστημα τοῦ ὀργανισμοῦ.

Ἄν ἰσχυριστοῦμε, ὅμως, γιὰ παράδειγμα, ὅτι παίρνουμε σὰν σημεῖο ἔναρξης τῆς ζωῆς τὴ στιγμὴ ποὺ ξεκινοῦν νὰ λειτουργοῦν οἱ πνεύμονες, τὸ ὁποῖο γίνεται μετὰ τὸν τοκετό, τότε θὰ καταλήξουμε στὸ συμπέρασμα πὼς ὅ,τι ὑπάρχει πρὶν ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς δὲ θὰ ἔχει οὔτε ζωὴ οὔτε προσωπικότητα οὔτε δικαιώματα!

Ἐὰν ἐπιλέγουμε ἄλλο ὄργανο κάθε φορά, θὰ ἀλλάζει καὶ ἡ χρονικὴ διάρκεια τοῦ δικαιώματος στὴ ζωή!

Πόσο σοβαρὴ ἐπιστημονικὴ θέση εἶναι αὐτή;

Κάποιοι θὰ ποῦν ὅτι δὲν εἶναι τὸ θέμα ὅτι δημιουργεῖται ἀπὸ τὸ τίποτα κάτι ἔμβιο μὲ τὸν πρῶτο χτύπο τῆς καρδιᾶς ἢ μὲ τὴν ἔναρξη τῆς ἐγκεφαλικῆς δραστηριότητας κ.ἄ., ἀλλὰ ὅτι περνᾶμε ἀπὸ μιὰ πιὸ «ἀτελῆ» μορφὴ ζωῆς, ποὺ δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα στὸ νὰ ζήσει, σὲ μιὰ πιὸ «τέλεια», ποὺ ἔχει τὸ δικαίωμα στὸ νὰ ζήσει, χωρίζοντας αὐθαίρετα σὲ δυὸ στάδια διαφορετικῆς διάρκειας καὶ βιολογικῆς σημασίας, βαρύτητας καὶ ἀξίας τὸ φαινόμενο τῆς ζωῆς, ἀνάλογα μὲ τὴν ὀπτικὴ πλευρὰ ποὺ τὸ βλέπουμε κάθε φορά.

Ἡ λεγόμενη, ὅμως, «ἀτελὴς» μορφὴ μπορεῖ ὄντως νὰ κριθεῖ ὡς τέτοια μὲ βάση τίς ἱκανότητες καὶ δυνατότητες ἑνὸς «τέλειου» προτύπου ποὺ θὰ παρατηρήσουμε σὲ κάποιο ἄλλο στάδιο τῆς ζωῆς καὶ μάλιστα καὶ νὰ συνδεθεῖ μὲ τὴν ἀξία του ὡς ζωντανὸ ὅν καὶ συγκεκριμένα ὡς ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ δικαίωμά του νὰ ζήσει;

Γιατί, ἂν κρίνουμε τὴν ἀξία τῆς ζωῆς καὶ τὸ δικαίωμα στὴ ζωή, μὲ βάση τίς μέγιστες δυνάμεις, ἱκανότητες καὶ δυνατότητες ποὺ ἔχει ἕνας ὑγιὴς νεαρὸς ἐνήλικας, τὸν ὁποῖο λαμβάνουμε σὰν σημεῖο ἀναφορᾶς καὶ πρότυπο τῆς «τελειότητας»,  στὴν πιὸ «καλή» ὡς πρὸς ἐκεῖνες γι᾿ αὐτὸν ἡλικία, τότε θὰ πρέπει νὰ παραδεχτοῦμε ὅτι τὸ βρέφος, ὁ ἄρρωστος, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει κάποια ἀναπηρία καὶ ὁ ἡλικιωμένος ἔχουν μικρότερη ἀξία καὶ συνεπῶς λιγότερα δικαιώματα στὴ ζωὴ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχει ἐκεῖνο τὸ «τέλειο» πρότυπο ποὺ ἐπιλέξαμε.

Κι αὐτὸ σίγουρα θυμίζει ρατσιστικὲς θεωρίες καὶ Ναζισμό, ὄχι αὐτὴ τὴ φορὰ ὡς πρὸς τὴ φυλή, ἀλλὰ ὡς πρὸς τὸ στάδιο τῆς ζωῆς, τίς ἱκανότητες καὶ τίς δυνατότητες ποὺ ἔχει ὁ καθένας μας.

Ἄλλοι λένε ὅτι ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ζήσει τὸ ἔμβρυο ἀπὸ μόνο του, δὲ θεωρεῖται ζωντανὸς ὀργανισμὸς καὶ ἄνθρωπος ἢ θεωρεῖται ὅτι εἶναι κάτι ἀτελές.

Συνεπῶς, μὲ τὴν ἴδια λογική, μήπως ζωντανὸς ὀργανισμὸς καὶ ἄνθρωπος ἢ κάτι τέλειο δὲν εἶναι οὔτε αὐτὸ ποὺ ἡ γυναῖκα φέρει μέσα στὴ μήτρα της ἕνα χιλιοστὸ τοῦ δευτερολέπτου πρὶν τὸν τοκετὸ καὶ πρίν, ἀλλὰ οὔτε ἀκόμα καὶ τὸ βρέφος μετὰ τὴ γέννα, ἐπειδὴ αὐτὰ δὲν μποροῦν νὰ τραφοῦν καὶ νὰ ζήσουν ἀπὸ μόνα τους;

Ἀλλὰ μήπως καὶ οἱ ἄνθρωποι ποὺ εἶναι διασωληνωμένοι μέσα στὶς ἐντατικὲς δὲν εἶναι ζωντανοὶ ἢ τέλειοι ἄνθρωποι, ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ ζήσουν ἀπὸ μόνοι τους;

Ὅμως, ὅλη αὐτὴ ἡ λογικὴ εἶναι λανθασμένη ἀπὸ τὴ βάση της, γιατί τὸ φαινόμενο τῆς ζωῆς πράγματι σὲ πάρα πολλὲς περιπτώσεις παρουσιάζει μεγάλη ἐξάρτηση ἀπὸ τοὺς γονεῖς στὰ πρῶτα στάδιά του.

Ἀλλὰ πῶς τεκμηριώνεται ἐπιστημονικὰ καὶ ἡ ἄποψη ὅτι τὸ ἔμβρυο ὡς ἀνθρώπινο πρόσωπο, μὲ τὰ ἀντίστοιχα δικαιώματα στὴ ζωή, ξεκινᾷ νὰ ὑφίσταται ὅταν ἁπλᾶ φαίνεται σὲ ἐμᾶς ὅτι ἀρχίζει νὰ λειτουργεῖ ἡ καρδιὰ ἢ ὁ ἐγκέφαλος ἢ κάποιο ἄλλο ὄργανο;

Ἀκολουθῶντας τὴν ἴδια λογική, μήπως ἐπειδὴ πήραμε ὡς βάση τὴ λειτουργία ἑνὸς ὀργάνου γιὰ νὰ ποῦμε τὸ πότε τὸ ἔμβρυο γίνεται πρόσωπο, μποροῦμε νὰ ποῦμε κι ὅτι κάθε ἕνας ποὺ παθαίνει μιὰ μόνιμη βλάβη σὲ αὐτό, ὅπως γιὰ παράδειγμα, σὲ κάποιο τμῆμα τῆς καρδιᾶς του ἢ τοῦ ἐγκεφάλου του, χάνει ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν ἀξία του ὡς πρόσωπο καὶ συνεπῶς καὶ ἕνα μέρος ἀπὸ τὰ δικαιώματά του στὴ ζωή;
 

 

Μήπως, ὅλο αὐτὸ εἶναι τελείως αὐθαίρετο καὶ ἁπλᾶ μπαίνει σὰν ἐπιστημονικὴ καὶ νομικὴ σύμβαση γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσει πολλοὺς καὶ διάφορους σκοπούς;

Γενικά, ἀπὸ μόνο του τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ὑπάρχει συμφωνία μεταξὺ τῶν ἐπιστημόνων γιὰ τὸ πότε ξεκινᾷ ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ἢ γιὰ τὸ πότε ἐμφανίζεται αὐτὸς ὡς πρόσωπο μὲ δικαιώματα μᾶς δείχνει ἁπλᾶ τὴν πραγματικὴ ἀνθρώπινη ἄγνοια πάνω στὸ θέμα ἢ τὴν ἐσκεμμένη συγκάλυψη τῆς ἀλήθειας γιὰ λόγους σκοπιμότητας.

Ἀκοῦμε μέσες ἄκρες τοὺς γενετιστὲς νὰ λένε ὅτι τὸ ἀνθρώπινο ὅν δημιουργεῖται κατὰ τὴ γονιμοποίηση, τοὺς ἐμβρυολόγους, πάλι, μετά τὴ 12η ἡμέρα κύησης, ἐπειδὴ τὰ μονοζυγωτικὰ δίδυμα δὲν προκύπτουν ποτὲ πρὶν ἀπό τή 12η ἡμέρα, τοὺς νευρολόγους νὰ θεωροῦν ὡς στιγμὴ ἔναρξης τῆς ζωῆς ἐκείνη κατὰ τὴν ὁποία ἀρχίζει ὁ ἐγκέφαλος τοῦ ἐμβρύου νὰ δίνει «σῆμα», δηλαδὴ περίπου στὶς 27 ἑβδομάδες κύησης, τοὺς τεχνολόγους νὰ λένε ὅτι ἡ ἀνθρώπινη ζωὴ ὑπάρχει ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ αὐτὴ μπορεῖ νὰ διατηρηθεῖ ἔξω ἀπὸ τὴ μήτρα (ἢ τώρα ποὺ ἔχουμε τὰ μέσα καὶ λίγο καιρὸ πρὶν τὴ γέννα), τοὺς ἀνοσολόγους νὰ θεωροῦν ὡς ἔναρξη τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς τὸ σημεῖο ποὺ ὁ ὀργανισμὸς ἀναγνωρίζει τὴ διαφορὰ ἀνάμεσα στὸν ἑαυτό του καὶ τὸ μή-ἑαυτό του, τὸ ὁποῖο συμβαίνει κοντὰ στὴ γέννηση, τοὺς φυσιολόγους νὰ θεωροῦν ὅτι ἡ ζωὴ ξεκινᾷ μόλις τὸ μωρὸ χωριστεῖ ἀπὸ τὴ μητέρα καὶ λειτουργήσει τὸ κυκλοφορικό, πεπτικὸ καὶ ἀναπνευστικό του σύστημα, δηλαδὴ μὲ τὸ ποὺ γεννηθεῖ καὶ κοπεῖ ὁ ὀμφάλιος λῶρος.

Σὲ ποιόν ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς νὰ βασιστεῖς;

Μήπως, ὅταν ὑπάρχει ἐπιστημονικὴ ἀμφιβολία, πρέπει νὰ λαμβάνουμε ὑπόψη μας τὴν περίπτωση τοῦ «χειρότερου σεναρίου» καὶ νὰ υἱοθετοῦμε τὴν ἄποψη ποὺ κρύβει τὸ μικρότερο κίνδυνο γιὰ τὴ ζωὴ κάποιου, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν ἀφαιρέσουμε ἀνθρώπινη ζωὴ ἀπὸ τὴν ἄγνοιά μας;

Κι αὐτὴ ἡ ἄποψη στὴν περίπτωσή μας δὲν εἶναι ἐκείνη τῶν γενετιστῶν;
 

Ὅλα αὐτὰ θυμίζουν τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτη ποὺ ἔλεγε:
«Ρίχνουν μιὰ πέτρα καὶ δὲν κοιτοῦν πόσα κεφάλια θὰ σπάσει.
Σοῦ λέει:  Ἐγὼ τὴν ἔριξα πιὸ μακριὰ ἀπὸ τὸν ἄλλον.
Αὐτὸ κάνουν σήμερα· θαυμάζουν ποιός θὰ πετάξει πιὸ μακριὰ τὴν πέτρα.
Πόσα κεφάλια θὰ σπάσει ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ περνᾶνε ἐκεῖ κάτω, δὲν τὸ σκέφτονται».
 

Κάποιοι ἐπιστήμονες, μάλιστα, θεωροῦν ὑπαρκτὸ μόνο αὐτὸ ποὺ μπορεῖ νὰ μετρηθεῖ ἄμεσα.

Γι᾿ αὐτὸ μπερδεύονται μὲ τὸ φαινόμενο τῆς ζωῆς ποὺ ἔχει πολλὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ δὲν εἶναι ἄμεσα μετρήσιμα.

Ἔτσι, πῶς μποροῦν αὐτοὶ νὰ ἀποφανθοῦν σωστὰ γιὰ τὸ σημεῖο ἔναρξής της;

Ὅμως, μήπως μὲ αὐτὴ τὴ λογικὴ ἡ ἀγάπη, ἡ συμπόνια, ἡ στοργὴ κ.ἄ. γι᾿ αὐτοὺς δὲν ἀποτελοῦν στοιχεῖα τοῦ πραγματικοῦ κόσμου, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν κατασκευαστεῖ ἀκόμα ἀγαπόμετρα, συμπονόμετρα, στοργόμετρα κ.ἄ. γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὰ μετρήσουμε;

Ἄν καὶ ἡ ἴδια ἡ στάση ζωῆς μας, οἱ ἀπόψεις καὶ οἱ πράξεις μας λειτουργοῦν ὡς τέτοια ὄργανα...

 

Συνεχίζεται

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ  

«Πᾶνος»

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ Πᾶνος

 https://ethnegersis.blogspot.com/2022/07/blog-post_781.html?spref=bl

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΚΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ - OBGYN Says She’s Never Needed to Do an Abortion to Save the Life of the Mother -

 

A growing number of OB-GYNs say they have never needed to kill an unborn baby in an abortion to save a mother’s life.

Their testimonies refute abortion activists’ claims that abortions are health care and that laws banning the killing of unborn babies in abortions somehow jeopardize women’s lives.

In a new interview with The Federalist, Dr. Christina Francis, an Indiana OB-GYN and CEO-elect of the American Association of Pro-life Obstetricians and Gynecologists, said she never has had to abort an unborn baby to save a mother in her 14 years of practice.

“There are rare situations in which we need to prematurely deliver a baby due to life-threatening complications of pregnancy,” Francis said.

But never has she had to kill an unborn baby to save its mother. Instead, in emergency situations, she said she delivers the baby and takes care of both mother and child.

“Not only is this the ethical thing to do, and a fulfillment of our oath to do no harm, but it is also much faster than abortion and improves outcomes for the mother,” she said. “Babies have survived as young as 21 and 22 weeks, as the age of viability continually changes thanks to medical science advances.”

Sometimes there are tragic cases when pregnant mothers suffer life-threatening complications before their baby is viable, Francis said.

REACH PRO-LIFE PEOPLE WORLDWIDE! Advertise with LifeNews to reach hundreds of thousands of pro-life readers every week. Contact us today.

A doctor’s duty is to save as many lives as they can without intentionally harming anyone, but sometimes the doctor cannot save everyone, she continued. In such cases, Francis said she still delivers the baby and allows the parents to hold their child until he or she dies.

“There is comfort for parents to know they gave their child a chance at life and comfort for physicians to know they are always seeking to save them both, if possible,” she told The Federalist.

The other option, the one abortion activists claim is necessary, involves killing the unborn baby first before delivering him/her – a process that takes longer and potentially puts the mother at greater risk, she explained.

Often, these emergencies occur later in pregnancy when the unborn baby is nearly fully formed and capable of feeling intense pain, and the abortion procedure involves dismembering the baby’s body and pulling it out of the womb in pieces, Francis said.

Many other medical doctors, including those who treat high risk pregnancies, also have said they never need to abort an unborn baby to save a mother’s life. These include Dr. Byron Calhoun, a high-risk OB-GYN in West Virginia, and neonatologist Dr. Kendra Kolb.

“There are also times when it may be necessary to give a pregnant mother medical treatments which may, tragically, result in the loss of the baby. It is important to understand that these treatments are not abortions,” Kolb told Live Action in 2019, citing treatments like chemotherapy that would result in a miscarriage.

Dr. Lawrence Koning, an OB-GYN in Corona, California, said much the same thing in 2016 in response to false claims by pro-abortion Democrat Hillary Clinton.

“As an OB/GYN physician for 31 years, there is no medical situation that requires aborting/killing the baby in the third trimester to ‘save the mother’s life,’” Koning responded at the time. “Just deliver the baby by C-section and the baby has 95+% survival with readily available NICU care even at 28 weeks. C-section is quicker and safer than partial birth abortion for the mother.”

Similarly, Dr. Grazie Pozo Christie, a radiology specialist and a senior fellow with The Catholic Association, told the Catholic News Agency that abortion, defined as the purposeful ending of a human life, is “never medically necessary.”

“In certain circumstances, lifesaving treatment that involves the early interruption of a pregnancy may be indicated,” she said. “In this case, the intent is not to end the life of the baby but to save the mother, and this intent is manifest in the fact that a physician would make every effort to preserve the life of a preterm baby where possible.”

To ensure there is no confusion and to protect mothers’ lives as well as their unborn babies’, pro-life laws that ban or restrict abortions always include exceptions for if the mother’s life is at risk.

But almost all unborn babies are aborted for unnecessary, elective reasons. In recent years, nearly 1 million unborn babies have been aborted annually in the U.S., and less than 10 percent were done because of rape, incest or physical health problems. According to the Guttmacher Institute, 7 percent of women said physical health or problems affecting the health of their unborn baby were their “most important reason” for an abortion in 2004.

 https://www.lifenews.com/2022/08/25/obgyn-says-shes-never-needed-to-do-an-abortion-to-save-the-life-of-the-mother/

PRO-LIFE POLL - ΣΦΥΓΜΟΜΕΤΡΗΣΗ (ΚΑΤΆ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ - ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΖΩΗΣ) ΣΩΖΟΝΤΑΙ 140 - 150 ΖΩΕΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ - ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

 

ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 140 - 150 ΖΩΕΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ - ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

 

ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΆ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ 

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ; 

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;

ΣΦΥΓΜΟΜΕΤΡΗΣΗ (ΚΑΤΆ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ - ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΖΩΗΣ) 

ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΆΣΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ 

Do you support Texas’ Heartbeat Bill banning abortion after a preborn baby’s heartbeat can be detected?*

https://survey.prolifeamerica.org/poll-texas-heartbeat-bill/?src=rgp&msgid=220104lnw

STOP ABORTION SANCTUARIES - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ - ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

After Texas passed its heartbeat bill, SB-8, effectively banning abortions 

after six weeks gestation in the state, pro-choice activists

immediately began promising to create “abortion sanctuaries” 

for women who don’t have easy access to abortion

Can you believe that?  

As believers in Christ, we must take a stand against “abortion sanctuaries."

As believers in Christ, we know that a place to get an abortion is the opposite of a sanctuary. Abortion is unsafe for the mother, the father, and—of course—the innocent unborn child whose life would be snuffed out by an abortionist.

Yet, pro-choice activists are doubling down on lining their pockets with vulnerable women’s money whenever a state makes abortion harder to access.

California has been especially guilty of this. Jodi Hicks, CEO of Planned Parenthood Affiliates of California, said, "We’re looking at how to build capacity and build workforce. It will take a partnership and investment with the state."

You read that right. Planned Parenthood and their allies are publicly proclaiming their plans to work with state governments to create abortion-friendly destinations where people are openly encouraged to come for their abortions, and scholarships are being created to help get them there.

But, as believers in Jesus Christ, we know every baby deserves protection from the moment of conception, every mother and father deserves compassion, and abortion breaks God's heart.

Will you join with thousands of other pro-life people in signing this pledge and saying that so-called “abortion sanctuaries” have no place in our nation? Will you oppose Planned Parenthood and their allies’ efforts to start “abortion tourism” to end unborn babies’ lives?

Say, “I stand with other believers against abortion tourism and abortion sanctuaries," by
signing the pledge.

 

https://resources.care-net.org/i-oppose-abortion-sanctuaries/?utm_source=lifenews.com&utm_medium=display&utm_campaign=abortion_sanctuaries

NO MORE LATE - TERM ABORTIONS (ΟΧΙ ΠΙΑ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΙΜΗΝΟ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ !!!)_ Abortion can become unthinkable and unavailable! _ Babies need you to speak on their behalf.

Every 30 seconds in America, an innocent preborn child loses his or her life to abortion.

 

 

That’s approximately 3,000 children killed each and every day… and over 60 million since 1973... all while our society sits idly by. 

 

 

 

We, humans, are endowed with special privileges from our Creator, but we don’t have the right to determine the value of other people. And we certainly don’t have the right to kill them.

Abortion can become unthinkable and unavailable in America again. 

But it is going to take people using their voice to speak up in defense of those who cannot speak for themselves, preborn children.

Each day, Human Coalition is serving alongside pro-life heroes like you to make this possible across our great nation. The reality is, we can’t do this without YOU.

The oppressed in this fight for LIFE are silent. As they develop in the womb, they cannot speak up to defend themselves.

They need your voice to show the world that they are not just “tissue” or a meaningless group of “cells,” but real human beings, from conception to birth.

 

They need you to speak on their behalf. Will you add your name and use your voice to end late term abortion?

 

Abortion can become unthinkable and unavailable again.

 http://secure.savethebabyhumans.org/end-late-term-abortion/?utm_source=LIFENEWS&utm_medium=WEB-A&utm_campaign=OCT-2021&utm_term=SP1&utm_content=ELTA

13 States are Abortion-Free and 62 Abortion Businesses Have Closed Since Roe Overturned - LifeNews.com

13 States are Abortion-Free and 62 Abortion Businesses Have Closed Since Roe Overturned - LifeNews.com: 

In the last few months, the landscape across the U.S. has changed drastically as many states work to protect the lives of innocent human beings growing in the womb.

After a week of investigative phone calls, Operation Rescue has determined that 62 abortion clinics have recently stopped performing abortions. Among those 62 clinics no longer killing babies, 18 closed altogether. North Dakota’s abortion ban is currently blocked, and abortion is legal. However, the last remaining abortion clinic closed, making it abortion free.

As a result, 13 states are currently abortion free.

Over 78 million people are now living in an abortion-free state. That is nearly a quarter of the U.S. population.

Please follow LifeNews.com on Gab for the latest pro-life news and info, free from social media censorship.

The status of each state working to abolish abortion is explained “at a glance” in the table below:

*Closed prior to Roe v. Wade’s reversal

Trigger laws are expected to take effect tomorrow in three states:

Idaho: A judge is expected to make a decision today concerning the state’s abortion ban set to become effective tomorrow. This is in addition to the state’s heartbeat law already in effect. The judge’s decision could change the state’s abortion-free status.

Tennessee: Operation Rescue verified the two clinics that remained open this week only scheduled abortion through today. Tennessee’s abortion ban is expected to take effect tomorrow, putting a halt to abortions across the state. Tennessee was, therefore, counted as an abortion-free state.

Texas: An abortion trigger ban is set to take effect tomorrow on top of another ban that was in effect before the 1973 Roe v. Wade decision and was reinstated after its overturn.  The trigger law will strengthen the punishment for those who illegally perform abortions.

LifeNews Note: Anne Reed writes for Operation Rescue.

https://www.lifenews.com/2022/08/24/13-states-are-abortion-free-and-62-abortion-businesses-have-closed-since-roe-overturned/

Εξομολογείσθε τω Κυρίω - Θ.Βασιλικός

Εξομολογείσθε τω Κυρίω - Ψαλμός ΡΛΕ' (135) - Δοξολογικός Ύμνος

Πως εξαφανίζονται ο διάβολος, το κακό και η αμαρτία.

 

«Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δεν μπορούν, δεν έχουν θέση, να μείνουν.

Στην ψυχή, που όλος ο χώρος της είναι κατειλημμένος από το Χριστό, δεν μπορεί να μπει και να κατοικήσει ο διάβολος, όσο κι αν προσπαθήσει, διότι δεν χωράει, δεν υπάρχει κενή θέση γι’ αυτόν» (όσιος Πορφύριος καυσοκαλυβίτης).

 Ο άγιος Πορφύριος εκφράζει με τον δικό του τρόπο τη βασική μέθοδο της πνευματικής ζωής, την οποία έχει υποδείξει ο ίδιος ο Θεός μας ήδη από την Παλαιά Διαθήκη, πολύ περισσότερο στην Καινή Διαθήκη. Τι δηλαδή; Ότι η πορεία του ανθρώπου στον κόσμο τούτο δεν πάει… ανάποδα! 

Ο άνθρωπος κλήθηκε και καλείται πάντοτε να πορεύεται προς τα εμπρός, δηλαδή προς εκεί που είναι Εκείνος, ο Θεός του. 

«Να αγαπήσεις Κύριον τον Θεό σου με όλη την ψυχή σου, με όλη την καρδιά σου, με όλη τη διάνοιά σου, με όλη τη δύναμή σου και τον συνάνθρωπό σου σαν τον εαυτό σου». 

Ό,τι αρνητική προτροπή υπάρχει έρχεται δευτερογενώς, ως διαγραφή από την κανονική και ομαλή πορεία. 

Ο Κύριος στην επί γης παρουσία Του διαρκώς τούτο επαναλάμβανε: να αγαπάμε και να ζούμε όπως Εκείνος, έχοντας προσηλωμένα τα μάτια της ψυχής μας στην παρουσία του Θεού με τον δικό Του τρόπο: τον απόλυτα θυσιαστικό προς χάρη των άλλων. «Αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως εγώ σας αγάπησα». 

Το ίδιο έκαναν και κήρυσσαν και οι μαθητές Του, οι άγιοι απόστολοι. Ο απόστολος Παύλος μάλιστα ήταν εκείνος που κατεξοχήν με μία μικρή ρήση εξέφρασε τη μέθοδο αυτή: «νίκα εν τω αγαθώ το κακόν», να νικάς το κακό με το καλό. 

Δεν υπάρχει πιο σύντομος και ανώδυνος τρόπος υπέρβασης του κακού από τη στροφή του ανθρώπου, με τη βοήθεια πάντοτε του Θεού, στο αγαθό. Ο ίδιος απόστολος αναφερόμενος στον Ιησού Χριστό διατύπωσε με μεγαλειώδη τρόπο την αλήθεια αυτή. «Στον Χριστό», έγραψε, «υπήρχε πάντοτε το ναι στο θέλημα του Θεού Πατέρα. Ο Χριστός δεν ήταν ναι και όχι, πάντοτε το ναι ως αδιάκοπη υπακοή στον Θεό Πατέρα υπήρχε σ’ Αυτόν». 

Αταλάντευτη προσήλωση στον Πατέρα λοιπόν, απόλυτη υπακοή μέχρι θανάτου σ’ Αυτόν, καμία επιφύλαξη ή διχασμός, όπως το λέει κατεξοχήν στην προς Φιλιππησίους επιστολή του: «ο Χριστός ως ο αληθινός Θεός ταπείνωσε τον εαυτό Του και έγινε άνθρωπος. Κι έγινε υπάκουος στον Θεό Πατέρα μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρικού».

Όλα τα ανθρώπινα προβλήματά μας, ιδίως εκείνα που σχετίζονται με τη διαχείριση της ίδιας της ύπαρξής μας – από αυτά μάλιστα πηγάζουν και όλα τα άλλα! – οφείλονται ακριβώς στο γεγονός αυτό: δεν έχουμε μάθει τη μέθοδο αυτή ή τη λησμονούμε, με αποτέλεσμα η δική μας πορεία να κινείται με βάση τις αμαρτωλές κλίσεις της καρδιάς μας και τις πονηρές υποβολές του διαβόλου. Πού οδηγεί αυτό όμως; Σε μία μόνιμη σύγχυση, σε μία ζάλη πνευματική, σε διαρκείς πτώσεις, σαν εκείνον τον άνθρωπο που πηγαίνοντας να κάνει ένα βήμα μπρος την ίδια στιγμή γυρίζει προς τα πίσω ή σαν το όχημα που παίρνει… ανάποδες στροφές! Πρόκειται για τον ορισμό της ταλαιπωρίας και της πνευματικής κακομοιριάς, μία κόλαση ήδη από τη ζωή αυτή, κατά το πρότυπο εκείνου που χαίρεται για την κατάντια αυτή, γιατί αυτή είναι η ζωή του: του πονηρού διαβόλου.

Κι όμως τα πράγματα για τον χριστιανό είναι απλά, μολονότι απαιτείται τουλάχιστον στην αρχή άσκηση μικρής βίας απέναντι στον εαυτό του. Να δίνουμε ώθηση στην καρδιά και την ψυχή μας να απεμπλεκόμαστε από τις εμπαθείς προσκολλήσεις μας διά της στροφής προς το αγαθό, προς το θέλημα του Θεού δηλαδή, μονίμως και αδιάκοπα προς την αγάπη. Η βοήθεια του Θεού είναι δεδομένη στην περίπτωση αυτή, γιατί ήδη Εκείνος είναι «εγκατεστημένος» μέσα μας από την ώρα του αγίου βαπτίσματός μας. Είμαστε μέλη Χριστού και το μόνο που περιμένει είναι και το δικό μας ναι στο άγιο θέλημά Του, ώστε να επέλθει η «έκρηξη» της παρουσίας Του – το μικρό μας ναι θα το μεγιστοποιήσει και θα του δώσει άπειρες διαστάσεις. Ό,τι έχει υποσχεθεί ο Κύριος το κρατάει και το προσφέρει, γιατί είναι η Αλήθεια και είναι η Αγάπη. Λοιπόν, στρεφόμαστε εφόσον πιστεύουμε σ’ Εκείνον στην εντολή Του, προσπαθούμε με τη δύναμή Του να αγαπάμε, οπότε γεμίζουμε πράγματι με την παρουσία Του, με το φως Του, και το όποιο σκοτάδι του διαβόλου και των παθών μας εξαφανίζεται – δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτό. 

Ο μέγας καθηγητής άγιος Πορφύριος μιλάει, όπως πάντοτε, από την προσωπική εμπειρία του, η οποία για τον καλοδιάθετο χριστιανό μπορεί να γίνει και δική του εμπειρία.

π. Γεώργιος Δορμπαράκης -Ακολουθείν

 https://aktines.blogspot.com/2022/08/blog-post_57.html

Το 2022 Έρχεται ξηρασία σε όλη την Ευρώπη - Μετράτε 20 χρόνια - Μόρφου Ν...

BIRTH CONTROL: Is It Up to Us - ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ - ΤRAILER

BIRTH CONTROL: How Did We Get Here? Trailer 2

Επ.4 - Ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Βίος, διδαχές, επιστολές κ...

Επ.3 - Ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Βίος, διδαχές, επιστολές κ...

Επ.2 - Ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Βίος, διδαχές, επιστολές κ...

Επ1 - Ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Βίος, διδαχές, επιστολές ...

Ο ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ (2/2)

Ο ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ (1/2)

Assisted Suicide : The Euthanasia Controversy | Assisted Death | Fatal Fl...

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: ΜΟΝΤΑΝΙΕ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΙ

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: ΜΟΝΤΑΝΙΕ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΙ:

America Repent The Men’s March speak in front of the White House Mustang...

Σάββας Καλεντερίδης: Αν επιτεθούν οι Τούρκοι θα χάσουν όλο τον αποβατικό στόλο (13-8-2022)

Assisted Death & the Value of Life: Crash Course Philosophy #45

The Abortion Divide (full documentary) | FRONTLINE

How Roe v. Wade Came Under Attack Before | The Last Abortion Clinic (ful...

The Passion of the Christ 2 "Resurrection" (2023) Trailer #2 - Mel Gibso...

The Passion of the Christ 2: Second Coming (2023) Trailer Mel Gibson (Fa...

The Passion of the Christ 2 (2023) Trailer #3 | Mel Gibson, Tom Ellis, C...

The Passion of the Christ 2 (2023) "Resurrection Day" Trailer #5 Mel Gib...

The Passion of the Christ 2 (2023) Trailer #4 | Mel Gibson, Chloe Moretz...

THE PASSION OF THE CHRIST 2: RESURRECTION (2023) Trailer - Mel Gibson, J...

Γιάννης Μάζης: Κινήσεις Ερντογάν εις βάρος μας, κατά την τεράστια ρωσική...

Del Cerro woman, pro-life advocate recounts 'abortion regret'

The Abortion Divide (full documentary) | FRONTLINE

The Dark Secret: Life After Abortion

I had an abortion, and the guilt and shame almost killed me

I survived my mom’s abortion & met her 30 years later

Pro-Life Advocate Finds Her Place in the Movement After Abortion Regret

Γ.Φίλης: Δεν φοβόμαστε! Σε 4 μέρες χάνουν την τουρκική αεροπορία αν ανοί...

It wasn't an accident.

Το θεϊκό σφράγισμα των πιστών στα έσχατα - π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

ΑΥΛΗ : Τι συμβαίνει όταν λέμε την Παράκλησητης Παναγίας μας;

Άγιος Πορφύριος : «Θα πιαστείτε από την κολώνα της Εκκλησίας»

 

Ο γιατρός του Αγίου Πορφυρίου εξομολογείται: “στις αρρώστιες δεν ζητούσε από τον Θεό να τον κάνει καλά”

Υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες μορφές της Ορθοδόξου Εκκλησίας του 20^ου αιώνα. Ο ενάρετος και φιλάνθρωπος βίος του ήταν παροιμιώδης, αφήνοντας πίσω του μία σπουδαία πνευματική παρακαταθήκη, αλλά και ένα τεράστιο κενό. Η επίσημη αγιοκατάταξή του έγινε πριν από πέντε χρόνια στις 27 Νοεμβρίου 2013. Ο λόγος για τον άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη που τιμάται η μνήμη του, Κυριακή 2 Δεκεμβρίου.

 

Η μεγάλη του καρδιά χώραγε μέσα αδιακρίτως όλους τους συνανθρώπους του. Ταλαιπωρήθηκε από πολύ μικρή ηλικία από διάφορες ασθένειες, όμως τις αντιμετώπιζε με Ιώβειο υπομονή, όπως μαρτυρά στον δημοσιογράφο Αντώνη Μακατούνη, ένας άνθρωπος που τον έζησε από πολύ κοντά, κυρίως στις δύο τελευταίες δεκαετίες της εγκόσμιας ζωής του, ο οποίος κατάλαβε από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισε ότι πρόκειται για έναν σύγχρονο άγιο. Ο γιατρός του οσίου Πορφυρίου ομότιμος καθηγητής μικροβιολογίας κύριος Γεώργιος Πιπεράκις σε μία συνέντευξη- κατάθεση ψυχής εξομολογείται άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας του δικού του γέροντα όπως λέει χαρακτηριστικά.

Οι πολλές αναμνήσεις- μαθήματα ζωής- από τη συναναστροφή του με τον άγιο γέροντα τον κατέκλυσαν, ενώ αποκαλύπτει γιατί έμεινε άναυδος όταν τον γνώρισε για πρώτη φορά. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο εβδομηνταπεντάχρονος επιστήμονας έχει αγιογραφήσει περίπου 300 εικόνες αγίων που κοσμούν όλους τους τοίχους του σπιτιού του κάνοντας κατανυκτική την ατμόσφαιρα, ενώ ξεχωρίζει η εικόνα που απεικονίζονται μαζί ο άγιος Παΐσιος με τον Όσιο Πορφύριο αλλά και ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ.

Πότε και πώς γνωριστήκατε με τον γέροντα; Τι σας έκανε περισσότερο εντύπωση στον χαρακτήρα του;

   «Τον γνώρισα πριν από σαρανταπέντε χρόνια (το 1970) όταν ήταν στην Πολυκλινική Αθηνών. Με αποκάλεσε με το όνομά μου χωρίς να με ξέρει, μάλιστα με ρώτησε ‘‘στενοχωρείς τη γυναίκα σου που είναι έγκυος, δεν πρέπει’’. Έμεινα άναυδος, δεν είχα έρθει ποτέ σε επαφή με πνευματικότητα τέτοιου τύπου. Έφυγα ενθουσιασμένος, από τότε έμαθα ότι ήταν στα Καλλίσια στην Πεντέλη και κάθε Κυριακή τον επισκεπτόμασταν οικογενειακώς. Ήμασταν κοντά στον γέροντα, ενώ έχτισα έπειτα και σπίτι δίπλα του. Αναπτύξαμε μία πολύ στενή σχέση. Αργότερα όταν απέχτησε προβλήματα με την καρδιά του του γνώρισα τον αείμνηστο Γεώργιο Παπαζάχο αλλά και άλλους ιατρούς. Εγώ ήμουν ο εργαστηριακός του γιατρός, είχα μάλιστα πάει μερικά μικρά μηχανήματα και τα είχα εγκαταστήσει στο κελί του στο Μήλεσι και επιτόπου του έκανα τις εξετάσεις του. Ο γέροντας έκανε μία πολύ λιτή ζωή. Τον θυμάμαι χαρακτηριστικά να περπατά πολύ γρήγορα με τα αρβυλάκια του χωρίς να κουράζεται. Δεν ξεχνώ αυτό που είχε πει, ότι ‘‘όταν πεθάνω να με πετάξετε κάπου για να μην με βρουν γιατί θα με πάρουν για άγιο’’. Σκέφτομαι ότι ακόμα και το λείψανό του δεν το άφησε να το τιμήσουμε, αλλά έδωσε εντολή σε κάποιους μοναχούς και το έκρυψαν και δεν γνωρίζουμε πότε θα βρεθεί. Μάλιστα όταν το είχε πληροφορηθεί αυτό ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ σηκώθηκε όρθιος και είπε, ‘‘Αν ήταν άγιος μία φορά, τώρα τον θεωρώ άγιο δέκα φορές».

     Πώς αντιμετώπιζε τα προβλήματα υγείας του;

«Στις αρρώστιες του δεν ζητούσε ποτέ από τον Θεό να τον κάνει καλά. Του έλεγα γιατί ενώ εσείς κάνετε τόσο κόσμο καλά, με θεραπείες που έχω δει με τα μάτια μου, δεν ζητάτε να γίνετε καλά. Μου είπε, ‘‘είναι ντροπή να ζητάω εγώ τέτοια πράγματα για τον εαυτό μου, ξέρει ο Θεός’’. Θυμάμαι όταν αντιμετώπισε κάποια πολύ σοβαρή γαστρορραγία, δεν ήθελε να τον πάμε στο νοσοκομείο. Υπήρξε διχογνωμία μεταξύ των θεραπόντων ιατρών του, εγώ και ο Παπαζάχος ως νεότεροι θέλαμε να σεβαστούμε την επιθυμία του. Τελικά τη λύση την έδωσε ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ που μας είπε τηλεφωνικά, ‘‘Ο γέρων Πορφύριος είναι ένα «ασκί» γεμάτο από άγιο Πνεύμα, δεν θα κάνετε τίποτα που δεν θα θέλει’’. Μέσα σε ένα χρόνο επανήλθε».

     Με τους γιατρούς του τι σχέση είχε, τους άκουγε, ακολουθούσε τη φαρμακευτική αγωγή που του χορηγούσαν;

     «Τους αγαπούσε ιδιαίτερα. Αγαπούσε πολύ την ιατρική και ήξερε πολλά πράγματα. Επενέβαινε σε τεχνικές, μου έλεγε θα το κάνεις με αυτό τον τρόπο, πώς το ήξερε; Όταν ήθελε να κάνει εξετάσεις με ‘‘φώναζε νοερώς’’. Αυτό ήταν φοβερό, ενώ ήμουν στη δουλειά μου, στο πανεπιστήμιο, στο ιατρείο μου, ένιωθα έντονη την ανάγκη να πάμε στο γέροντα. Μόλις πήγαινα μου έλεγε, ‘‘παιδί μου σε φώναζα τόσες ώρες, και εσύ δεν καταλάβαινες’’. Εκτιμούσε και αγαπούσε πολύ τον μακαριστό Παπαζάχο, έλεγε σε ειδικευόμενους ιατρούς να του μοιάσουν» .

       Τι σας είπε την τελευταία φορά που μιλήσατε;

Με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου είπε, ‘‘Παιδιά μου σας εύχομαι χαρά και ειρήνη’’. Μας αποχαιρέτησε οικογενειακώς. Εμείς φοβόμασταν μην πεθάνει και του έλεγε η αείμνηστη σύζυγός μου η Μαντώ, ‘‘θα πεθάνεις και εμείς τι θα απογίνουμε παππούλη;’’ Εκείνος παρότι ήξερε ότι πλησιάζει το τέλος την παρηγορούσε, της έλεγε ότι ακόμα και αν πεθάνει να τον φωνάζει και θα έρχεται δίπλα της».

    Πώς θα χαρακτηρίζατε με μία λέξη τον άγιο γέροντα και γιατί;

   «Θα τον χαρακτήριζα ‘‘πνευματοφόρο’’. Ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από τους άλλους ανθρώπους. Ήταν ανεπανάληπτος, όταν τον έβλεπες αισθανόσουν λες και έβλεπες τον Θεό. Δεν μπορείς να το εκφράσεις αυτό που αισθανόσουν, σου μετέδιδε χαρά. Σε οδηγούσε με τον τρόπο του να κάνεις το θέλημα του Θεού. Προσπαθούσε να βοηθήσει την ψυχή σου να αγαπήσει τον Χριστό, να κοινωνήσεις με τον Χριστό και τότε όλα λύνονταν. Κάποια από αυτά που έλεγε τα έχω ζωγραφίσει. Σου έδινε τη νύξη να μεταμορφωθείς εσύ, να αλλάξεις και τότε όλα τα έβλεπες με άλλο μάτι, δεν ήταν η συνηθισμένη ‘‘γραμμή’’ που έδιναν οι άλλοι κληρικοί- εξομολόγοι. Επίσης δεν έκανε διακρίσεις, έβλεπε όλους τους ανθρώπους ίδιους».

 Την πρώτη φορά που τον γνωρίσατε καταλάβατε για την αγιότητά του;

Επειδή δεν είχα πείρα από τέτοια πράγματα, κατάλαβα ότι είναι ξεχωριστός για αυτό και ‘‘κολλήσαμε’’ πίσω του και εγώ και οι φίλοι μου και ήμασταν κοντά του.

    Ένα σχόλιο που έχετε ακούσει για εκείνον και σας έχει κάνει εντύπωση.

«Μία φορά θυμάμαι που είχα πάει στο άγιο Όρος και είχα πάει σε ένα μοναστήρι στο οποίο ήταν μοναχός ένας πρώην φοιτητής μου και με ρώτησε διάφορά πράγματα. Κάποια στιγμή του ανέφερα για την στενή μου σχέση με τον γέροντα Πορφύριο. Τότε μου είπε ότι είναι πλανεμένος (ο άγιος). Εγώ έγινα χάλια, όταν γύρισα δεν τόλμησα να το πω στον γέροντα, αλλά πήγα και το είπα στον μακαριστό πατέρα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο που είχαν πολύ στενή πνευματική επαφή. Εκείνη την ώρα σηκώθηκε όρθιος και μου είπε, ‘‘αν πλανάται αυτός, πλανάται η Εκκλησία’’. Τέτοια εντύπωση είχαν οι άλλοι για τον γέροντα. Εκείνος τους δεχόταν όλους, θυμάμαι μία φορά τον είχαν επισκεφτεί κάποιοι ‘‘πανκ’’, που είχαν τα μαλλιά τους όρθια. Έκατσαν στην άκρη και τον κοίταγαν. Εκείνος προσευχόταν, ξαφνικά ένας από αυτούς τον αγκάλιασε και έλεγε ότι είναι φίλος του. ‘‘Είδε’’ μέσα στην καρδιά τους και προσευχήθηκε για αυτούς. Εκείνος (ο γέροντας) θεωρούσε αγίους τον γέροντα Παΐσιο και τον Επιφάνιο».

«Τα θαύματα του με συγκλόνισαν»

  «Βίωσα μερικά θαύματά του από πολύ κοντά. Μία πολύ κοντινή μου συγγενής είχε πάθει θανατηφόρο εγκεφαλικό μετά από χειρουργείο και ήταν ετοιμοθάνατη. Την είχαν βάλει στην εντατική, οι συνάδελφοι ιατροί δεν της έδιναν καμία ελπίδα. Ετοιμαζόμασταν για την κηδεία, όμως η νύφη της που την υπεραγαπούσε έφυγε και πήγε να παρακαλέσει τον γέροντα στην Πεντέλη. Δεν τον βρήκε και επέστρεψε στο νοσοκομείο, όμως την ίδια ημέρα το απόγευμα εμφανίσθηκε ο γέροντας χωρίς να έχει ειδοποιηθεί. Τον οδήγησαν στην εντατική και προσευχήθηκε κοιτάζοντας την ασθενή μέσα από μία χαραμάδα. Μετά από δύο ώρες η 75χρονη γυναίκα είχε ανανήψει, ενώ έζησε μετά από αυτό το σοβαρό περιστατικό έντεκα ολόκληρα χρόνια», αναφέρει με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο κύριος Πιπεράκης και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα συνεχίζει την συγκλονιστική του αφήγηση, 

«Σε μία άλλη περίπτωση, ένα πολύ φιλικό πρόσωπο, ένας νεαρός 16 χρονών ο οποίος πέθαινε από περιτονίτιδα εξαιτίας σκωληκοειδίτιδας αφού είχε αργήσει να χειρουργηθεί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είχε μείνει σαν ‘‘σκελετός’’ και οι συγγενείς του περίμεναν να πεθάνει. Μάθαμε ότι εκείνο το βράδυ ο γέροντας πήρε τηλέφωνο τη γιαγιά του παιδιού που ήταν στο σπίτι μόνη της και της είπε ‘‘το παιδί θα ζήσει, παρακαλώ γονατιστός και κλαίγοντας, το παιδί θα ζήσει’’ και έκλεισε το τηλέφωνο. Ανένηψε, τώρα έχει αποχτήσει παιδιά και βέβαια του ‘‘χρωστάει’’ τη ζωή του. 

Είναι πράγματα τα οποία τα είδα με τα μάτια μου και δεν εξηγούνται επιστημονικά. Πρώτα θεράπευε όμως την ψυχή, σε μεταμόρφωνε. Δεν έκανε μόνο εξωτερικά θαύματα, αλλά και εσωτερικά, έκανε τον άλλο να αλλάξει με αυτά που του έλεγε».

 

 

«Θα πιαστείτε από την κολώνα της Εκκλησίας»

«Όταν κάναμε κουβέντα για την κατάπτωση του κόσμου και ότι πηγαίνει προς το κακό έλεγε ότι 

‘‘όλα χαλάνε, θα πηγαίνουμε προς το χειρότερο, προς το κακό’’, ενώ τόνιζε ότι θα φτάσουμε ακόμα και στην αποστασία του κλήρου. 

Τον ρώτησα με αγωνία, εμείς τι θα κάνουμε; 

Μου είπε ότι θα πιαστείτε από την κολώνα της Εκκλησίας και θα κρατιέστε εκεί. 

Καλά του είπα, ποια θα είναι η Εκκλησία, τι σημαίνει να κρατηθούμε από την κολώνα της Εκκλησίας; 

 Εκείνος επέμεινε, από την πίστη σας, από την αληθινή Εκκλησία».

 

 

Η συνέντευξη είναι από το αρχείο του  συνεργάτη της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, Αντώνη Μακατούνη και είχε παρουσιαστεί στην εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια

 H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.