Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Εβραίοι αλλά και Χριστιανοί διαχρονικοί σταυρωτές του Ιησού Χριστού! Ταυτιζόμαστε συνειδητά με τους κακούς γεωργούς (βλ. Σιωνιστές- Εβραίους) που θέλουν να καταστούν κληρονόμοι του Αμπελώνος σκοτώνοντας τον κάτοχο και κληρονόμο αυτού, δηλαδή τον ίδιο τον Θεό!


Έχουμε άραγε αναρωτηθεί αν και είμαστε χριστιανοί πόσο μοιάζουμε με τους Ιουδαίους σταυρωτές-δολοφόνους του Ιησού Χριστού; Εκείνοι μετά την Ανάσταση του Λαζάρου αλλά και τη διάδοση από στόμα σε στόμα των καθημερινών θαυμάτων του Κυρίου μας είδαν στο πρόσωπό Του, τον κοσμικό εκείνο ηγέτη που θα τους απελευθέρωνε από τη σκλαβιά των Ρωμαίων και θα αναδείκνυε τον Ισραήλ, πανίσχυρο στην Οικουμένη και πρώτη δύναμη στον πλανήτη. Έτσι τον υποδέχθηκαν με κλάδους φοινίκων ως κοσμικό άρχοντα και βασιλιά που θα τους έφερνε την «ευημερία» και την ισχύ που αναζητούσαν, για να τέρψουν τα εγωιστικά τους πάθη...
Τυφλοί όντες οι Ιουδαίοι της εποχής εκείνης αλλά και οι απόγονοι αυτών από τότε έως και σήμερα  δεν μπορούσαν να διακρίνουν την χρυσή οδό της ταπείνωσης που χάραζε ο Ιησούς Χριστός με την πανηγυρική του είσοδο στα Ιεροσόλυμα για τη βασιλεία των ουρανών. 
Και παραμένουν δυστυχώς διαχρονικά τυφλοί οι Εβραίοι μέχρι σήμερα γιατί μοιάζουν και έχουν σαν πρότυπο στη ζωή τους τον Ιούδα τον Ισκαριώτη! 
Ακολουθούν κατά γράμμα το φρόνημα εκείνου, το οποίο τελικά τους οδηγεί στην αυτοχειρία και στην απώλεια της ψυχής τους.
Γι’ αυτό όπως και εκείνος ακριβώς ενώ υποκλίνονται και προσκυνούν τον Σατανά, νομίζουν ότι λατρεύουν το Θεό. Και πως τον προσκυνούν εύλογα θα ρωτήσετε; 
Μα με την προσήλωσή τους σε οδούς κοσμικές! Με την συνειδητή ταύτιση της ευτυχίας με τον υλικό πλούτο! Με τον διαρκή αγώνα να σταυρώνουν, ως οι κακοί γεωργοί της γνωστής παραβολής τον Κύριο του Αμπελώνος (βλ. πλανήτη γη) προκειμένου να καταστούν κληρονόμοι αυτού.
Άλλωστε γνωρίζουν καλά να διώκουν και να δολοφονούν, τους κήρυκες του Θεού! Γνωρίζουν καλά την τέχνη να εξαπατούν τον κόσμο. Δολοφόνησαν πρώτα τους προφήτες με τελευταίο τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Σκότωσαν και σκοτώνουν ως σήμερα τον Μεσσία Χριστό, με το να παρασύρουν μέσω των βδελυρών σιωνιστικών- σατανιστικών ιδεών ολάκερο τον κόσμο! Μια δεκάδα απατεώνες νέο Βαραββάδες, λήστραρχοι της οικουμένης, μεγαλοτραπεζίτες έχουν εκπονήσει σχέδια με τα οποία οδηγούν τους ανθρώπους στην ασυδοσία και στην ξετσιπωσιά!
 Προωθούν με εκβιασμούς, με πολέμους και με κάθε αθέμιτο τρόπο αρχικά την ψευδαίσθηση της ευδαιμονίας για να λυμαίνονται σαν τους κόρακες περιουσίες και να οδηγούν τον άνθρωπο στην απόγνωση. 
Συστηματικά ακόμη καλλιεργούν, μέσω της συνειδητής διαστρέβλωσης της αλήθειας, μέσω της ανάδειξης σε επιστήμη του ψεύδους, μέσω της ενίσχυσης πάσης φύσεως βιωτικών ηδονών, μέσω του αυξανόμενου μίσους ένα κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας για να επιβάλλουν την κυριαρχία τους... 
Όσο όμως κι αν αγωνίζονται και επιθυμούν να απαλλαγούν με υπογραφές διακηρύξεων από την αιώνια ενοχή της στυγνής δολοφονίας του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού του ζώντος και Σωτήρα του κόσμου, τόσο οι ερινύες θα τους κυνηγούν και θα τους στέλνουν στην αυτοκτονία και στην κρεμάλα, ως θιασώτες και συνεχιστές του Ιούδα του Ισκαριώτη και της προδοσίας... 
Όσο και αν επιχειρούν να λειάνουν το έδαφος στον Αντίχριστο για να τον παρουσιάσουν ως τον αναμενόμενο Μεσσία, τόσο θα κατατροπώνονται απ’ Εκείνον που θα επαληθεύει το ρηθέν από τον Δαυίδ, «λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας»!
Δυστυχώς όμως στον ολισθηρό δρόμο αυτών των διαχρονικών δολοφόνων του Θεού βαδίζουμε και εμείς καλοί μου Χριστιανοί με τον τρόπο ζωής μας και τις συνειδητές επιλογές μας. 
Γιατί και εμείς ως μιμητές εκείνων ανοίγουμε την πόρτα της ψυχής μας, με την βάπτισή μας και υποδεχόμαστε μετά βαϊων και κλάδων φοινίκης τον Σωτήρα Χριστό, ο οποίος έρχεται ταπεινός επί πόλου όνου στις καρδιές μας. 
Εν συνέχεια όμως αντί να ακολουθήσουμε τη ζωή των Αποστόλων και των Αγίων, την οδό της θυσίας και της ταπείνωσης που οδηγεί στους θησαυρούς του ουρανού’ αντί να αναβαπτισθούμε εν πνεύματι αληθείας συνειδητά επιλέγουμε το φρόνημα του προδότη Ιούδα. 
Και όχι μόνο προδίδουμε τον Χριστό μας οδηγώντας Τον στο πάθος και τον Γολγοθά, με τις πράξεις μας ταυτιζόμενοι με τους δολοφόνους Εβραίους -σταυρωτές’ όχι μόνο Τον αρνούμαστε συνεχώς στην καθημερινότητά μας ευελπιστώντας σε δήθεν σωτηρία από σύγχρονους γνησίους εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας, που τάζουν λαγούς και πετραχήλια ενώ το μόνο που ξέρουν να προσφέρουν είναι απογοήτευση και απελπισία’ όχι μόνο τυφλωνόμαστε από την ίδια ψευδαίσθηση περί ευδαιμονίας που ταλαιπωρεί αιώνες τώρα τον Ισραήλ, ο οποίος πιστεύει ακόμη πως ο υλικός πλούτος επιλύει τις δυσκολίες της ζωής! 
Και όχι μόνο ταυτιζόμαστε και εμείς καλοί μου Χριστιανοί με τους κακούς γεωργούς που θέλουν να καταστούν κληρονόμοι του Αμπελώνος σκοτώνοντας τον κάτοχο και κληρονόμο αυτού, δηλαδή τον ίδιο τον Θεό, αλλά επιπλέον αρνούμαστε τη συμμετοχή μας στην χαρά της Αναστάσεως.
Προτιμούμε έτσι να μένουμε αγκιστρωμένοι όπως οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς σε μία ανούσια τυπολατρεία. 
Μία τυπολατρεία που μας καθιστά ξένους και αδιάφορους προς το θυσιαστικό εκείνο φρόνημα που οδηγεί στην ηδονή της Αναστάσεως και στην αδιάλειπτη δοξολογία του τριαδικού Θεού. 
 
Προτιμούμε να είμαστε αναβάτες στο άρμα της προδοσίας, προσηλωμένοι στις του βίου ηδονές και δεν συνειδητοποιούμε ότι μ’ αυτό τον τρόπο σταυρώνουμε τον λυτρωτή των ψυχών και των σωμάτων, τον Ιησού Χριστό και Σωτήρα του κόσμου.
Γιατί προδοσία είναι να αγανακτούμε για τα μνημόνια και τα οικονομικά μέτρα και να σφυρίσουμε αδιάφορα στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής, νοούμενη ως κατάργηση της συμμετοχής στην Ευχαριστία και Δοξολογία του τριαδικού Θεού. 
Προδοσία είναι να επιζητούμε να βγούμε από την κρίση για να επιστρέψουμε στην προτέρα ασυδοσία και στην ψευδο-ευδαιμονία... 
Προδοσία είναι να σιωπούμε και να αποδεχόμαστε να υβρίζετε ο Θεός μέσα από απαράδεκτες κινηματογραφικές ταινίες και θέατρα του παραλόγου. 
Προδοσία είναι να νομιμοποιούμε την ανωμαλία και την παρεκτροπή (βλ. κιναιδισμός-ομοφυλοφιλία) ως δήθεν μία φυσιολογική κατάσταση. 
Προδοσία είναι να αγωνιζόμαστε όπως ο Ιούδας για την τέρψη του εγώ και των παθών μας. Προδοσία είναι να μην μας αγγίζει το πρόβλημα του άλλου, το οποίο πάντα πρέπει ως χριστιανοί να αντιμετωπίζουμε, ως μεγαλύτερο από το δικό μας... 
Προδοσία είναι να αγνοούμε την μοναδική ηδονή της ειλικρινούς ταπείνωσης και να επιλέγουμε την εφήμερη ευδαιμονία μίας οικονομικής άνεσης και ψευτο -ευημερίας μέσα από την καθηκοντολογία και τον ωχαδελφισμό. 
Προδοσία είναι να γινόμαστε τυφλοί εραστές του θανάτου και να γυρίζουμε την πλάτη στην χαρά της Αναστάσεως...
Η πρόσκληση του Νυμφίου και Αναστάντος Χριστού καλοί μου Χριστιανοί είναι ανοικτή, γι’ αυτούς που θα κατανοήσουν ότι το Πάσχα δεν είναι διακοπές, ξενοιασιά, κατανάλωση οινοποσίας, σουβλιστά αρνιά και διασκέδαση. 
Γιατί Πάσχα σημαίνει διάβαση και πέρασμα από την καθημερινότητα στην αιωνιότητα. 
Πάσχα σημαίνει οριστική έξοδος από τη γη του Χαμ, τη γη των Αιγυπτίων, τη γη της ψευτοαπόλαυσης και του ψευδοευδαιμονισμού... 
Πάσχα σημαίνει μετάβαση στη γη της επαγγελίας, στη γη που ρέει συνεχώς μέλι και γάλα, στη γη που υψώνεται το όρος Σιών, όπου και η κατοικία του Θεού, στη γη της αγιότητας, στη γη της θυσίας και της ανιδιοτέλειας, στη γη της αγάπης και της υπομονής...
Κι αυτή η γη καλοί μου Χριστιανοί είναι πάρα πολύ κοντά μας, μόνο μία σπιθαμή μακρυά μας. 
Αλλά δυστυχώς δεν έχουμε μάτια να τη δούμε, ούτε αυτιά να αφουγκραστούμε αυτούς που ήδη την κατοικούν. 
Αυτή η γη είναι η πτωχευμένη και άγονη και ερημική και κατατρεγμένη ψυχή μας. 
Στο χέρι μας λοιπόν είναι να την κάνουμε να καρποφορήσει, να την αναστήσουμε, να αποτινάξουμε απ’ αυτήν τη γεύση του θανάτου και του Άδου, να την αναγεννήσουμε με τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. 
Μα πως αναρωτιέστε; 
Μα με το ύδωρ το ζων και το φως της Αναστάσεως, τον Σωτήρα Χριστό, που αναμένει να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας από τις εφήμερες ηδονές του κόσμου στις ουράνιες ηδονές της αιωνιότητας. Γένοιτο!
 
 
Χριστός Ανέστη χαρά μου!
 
 
Σ. Ο.
ΠΗΓΗ: www.orthodoxia.gr 

Συντάκτης: ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΤΥΛΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου