Πρέπει να γίνεται διαπαιδαγώγηση των παιδιών στο γενετήσιο ένστικτο; - π...

Εμπιστεύομαι τον Θεό θα πει:

 

Εμπιστεύομαι τον Θεό θα πει:

α) Κάνω τόσα παιδιά όσα μου δώσει ο Θεός και όχι όσα θέλω εγώ, παίρνοντας μέτρα αποφυγής τεκνογονίας, γιατί πιστεύω, ότι ο Θεός όσα και αν μου δώσει, θα μου δώσει και τη δύναμη και τον τρόπο να τα μεγαλώσω.

β) Όταν ο Θεός πάρει κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο, δεν βάζω μαύρα ρούχα, δεν βάζω μαύρα περιβραχιόνια, δεν γυρίζω τα κάδρα ανάποδα κ.λπ. και δεν λέω ότι «έχασα τον άνθρωπό μου» ή ότι «έφυγε νωρίς ο άνθρωπός μου», αλλά πιστεύω στην κοινή ανάσταση των νεκρών και ότι ο Θεός δεν κάνει ποτέ λάθος και ότι πήρε τον άνθρωπό μου, την ώρα που έπρεπε να τον πάρει.

γ) Όταν με βρίζουν και με αδικούν, δεν αντιδρώ και δεν εκδικούμαι, αλλά πιστεύω ότι ο Θεός επέτρεψε αυτή τη δοκιμασία, για να μου λειάνει τις «εξοχές» του χαρακτήρα μου και ότι πληρώνω και ξεχρεώνω βερεσέδια του παρελθόντος.

δ) Στις θλίψεις που επιτρέπει ο Θεός - όχι αυτές που δημιούργησα μόνος μου, με τα χέρια μου - δεν γογγύζω και δεν τα βάζω με τον Θεό, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι το συμφέρον της ψυχής μου και ότι ο Θεός δεν επιτρέπει πειρασμό και θλίψη μεγαλύτερη από τις δυνάμεις μου.

ε) Κάνω ζωή ήρεμη και παραμένω πράος, χωρίς να αγχώνομαι και να μεριμνώ για το αύριο, γιατί πιστεύω, ότι ο Θεός που Σταυρώθηκε και έχυσε το Αίμα Του για μένα, θα μεριμνήσει και για μένα.

στ) Δεν παίζω ''τυχερά παιχνίδια'', δεν αγοράζω λαχεία, δεν γυρίζω τα φλυτζάνια, δεν πηγαίνω στα μέντιουμ, δεν πιστεύω στα ζώδια κ.λπ. διότι πιστεύω μόνο στον Θεό και στην Πρόνοιά Του.

ζ) Εφαρμόζω τις εντολές του Θεού και δεν πιστεύω με τον τρόπο μου.

Εμείς εμπιστευόμαστε τον Θεό;

 
Δημήτριος Παναγόπουλος

 

https://agios-dimitrios.blogspot.com/2021/09/blog-post_688.html

Πατήρ Ελπιδιος: Εχει χαθεί η ισορροπία της λογικής - Είναι περίοδος φόβο...

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Ο Σταυρός του Χριστού, το αιώνιον καύχημά μας (Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού)

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ[: Γαλ. 6,11-18]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου  με θέμα:

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΑΥΧΗΜΑ ΜΑΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Στομίου Λαρίσης στις 10-9-2000 (Β΄έκδοσις)   (Β421)

        Στις 14 Σεπτεμβρίου, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας εορτάζει την παγκόσμιον Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού. Αυτό σημαίνει ότι μετά την εύρεσή του από την βασιλομήτορα Αγίαν Ελένην, υψώθη από του άμβωνος ο ευρεθείς Τίμιος Σταυρός, υπό του τότε Πατριάρχου Ιεροσολύμων Μακαρίου, περί το 325.

      Η Εκκλησία μας για να προσδώσει αίγλην και τιμήν, θεώρησε την εορτήν του Τιμίου Σταυρού ως έναν αντίλαλον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Μεγάλης Παρασκευής. Γι΄αυτό νηστεύομε την ημέρα αυτή. Όλοι το γνωρίζομε. Ακόμη έθεσε την εορτήν της Μεταμορφώσεως 40 ημέρες προ της Υψώσεως. Είναι 40 ημέρες. Και δημιουργεί έναν αντίλαλο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Καινή Διαθήκη γράφει ότι η Μεταμόρφωσις έγινε ολίγον προ του Πάθους. Δηλαδή λίγες ημέρες προ της 15^ης του μηνός Νισσάν, δηλαδή στα μέσα περίπου του Φεβρουαρίου ή του Μαρτίου. Ακόμη η Εκκλησία όρισε δυο Κυριακές, η μία προ και η άλλη μετά, με υμνολογικό και ευαγγελικό περιεχόμενο σχετικό με τον Τίμιον Σταυρόν. Έτσι οι δύο αυτές Κυριακές, εκ των οποίων η πρώτη είναι σήμερα, στέκονται σαν στήλες τιμής και συνοδείας της μεγάλης εορτής.

      Αν ερωτήσετε γιατί όλα αυτά, η απάντησις είναι ότι όλη η θεολογία της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο κορυφώνεται εις την σταυρική θυσία του Χριστού. Όπως το ακούσαμε και εις την σημερινή ευαγγελική περικοπή: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον -τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμον ή τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμον-, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν -ώστε εκείνος ο οποίος πιστεύει εις αυτόν- μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Εκείνο το «οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον», αυτό το «οὕτω» είναι απροσμέτρητον.

     Ακόμη, το κέντρον του Ευαγγελίου είναι ο Σταυρός του Χριστού. Είναι το κέντρον της πνευματικής ζωής, ο Τίμιος Σταυρός. Το κέντρον, το υπογραμμίζω και το ξαναλέγω, της πνευματικής ζωής. Εάν δεν βάλεις στη ζωή σου ως κέντρον τον Τίμιον Σταυρόν, είναι αδύνατον να κατανοήσεις και πολύ περισσότερο να βιώσεις την πνευματική ζωή. Αυτά που εμείς –επιτρέψατέ μου- όπως ζούμε πνευματική ζωή, επιτρέψατέ μου, πασαλείμματα είναι. Δεν αποτελούν πραγματικά την πνευματική ζωή. Γιατί απλούστατα πολλές φορές απ’ όλα αυτά λείπει η έννοια του Σταυρού. Αν αφαιρεθεί ο Σταυρός ή το περί Σταυρού κήρυγμα, τότε δεν έχομε σωτηρία. Γι΄αυτό γράφει ο Απόστολος Παύλος εις την Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του: «Ὁ λόγος γὰρ  ὁ τοῦ σταυροῦ -λόγος θα πει κήρυγμα. Δηλαδή το κήρυγμα του Σταυρού-τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί  -για εκείνους οι οποίοι τελικά μένουν αμετανόητοι και οι οποίοι βεβαίως θα χαθούν, δεν θα σωθούν, γι’ αυτούς ο Τίμιος Σταυρός είναι μωρία: «Πώς είναι δυνατόν ένας Ενανθρωπήσας Θεός να σταυρώνεται;»·  και μάλιστα δια τους Εβραίους,λέγει, ότι είναι σκάνδαλον. Διότι αν είναι ο Γιαχβέ, δηλαδή ο Κύριος, ο Κύριος της δόξης, ο Άγιος του Ισραήλ, όπως τον είδε καθήμενον επί θρόνου αιωρουμένου ο προφήτης Ησαΐας, πώς είναι δυνατόν ποτέ να φθάσει εις τον Σταυρόν; Άρα δεν είναι. Αυτό είναι σκάνδαλο εις τους Εβραίους, που δεν τους αφήνει να επιστρέψουν εις Χριστόν)· τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι - αλλά για εκείνους οι οποίοι πιστεύουν, σώζονται, γι’αυτούς είναι ο Τίμιος Σταυρός, είναι δύναμις-». Και έκφρασις βεβαίως της αγάπης του Θεού Πατρός, και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, του Αγίου Τριαδικού Θεού δηλαδή.

       Δια του Σταυρού, αγαπητοί μου, επανερχόμεθα εις τον απωλεσθέντα Παράδεισον· που είναι το σύμβολον της αρνήσεως του κόσμου, γιατί ο κόσμος εσταύρωσε τον Χριστόν. Κι εμείς λοιπόν, αν αποδεχόμεθα τον Σταυρόν, ουσιαστικά μένομε στην άρνηση του κόσμου.

    Είναι και το σύμβολον της ασκήσεως ο Τίμιος Σταυρός. Δεν λέει ο Απόστολος στους Φιλιππησίους ότι μερικοί Χριστιανοί, «ὧν ὁ Θεὸς ἡ κοιλία», «που η κοιλιά τους», λέει, «είναι ο Θεός τους, δηλαδή τι θα φάμε, τι θα πιούμε και πώς θα αφροδισιάσουμε», και τους αποκαλεί αυτούς «ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ». Γιατί; Γιατί απλούστατα απέρριψαν την άσκηση και συνεπώς τον Τίμιον Σταυρόν.

      Ακόμα, ο Τίμιος Σταυρός του Χριστού είναι το δένδρον της ζωής. Ενθυμείστε ότι στον Παράδεισον ο Θεός, λέγει, εφύτευσε δύο δέντρα. Ο Παράδεισος, σας υπενθυμίζω, ήταν επάνω εις την Γην. Η λέξις Παράδεισος είναι περσική και θα πει «μεγάλος κήπος». Και ήτο μεταξύ των δύο ποταμών του Ευφράτου και του Τίγρητος. Λοιπόν, εφύτευσε, λέει, εκεί ο Θεός, δύο δέντρα. Το ένα δένδρον ήταν της γνώσεως του καλού και του κακού. Το άλλον δένδρον ήταν της ζωής. Και είπε εις τους πρωτοπλάστους: «Δεν θα δοκιμάσετε από το δένδρον της γνώσεως». Εκείνοι απατηθέντες από τον διάβολον, εδοκίμασαν, παρά την ειδοποίηση του Θεού ότι «ἐν ᾗ ἡμέρᾳ φάγεσθε, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε». Και τους εξεδίωξε ο Θεός από τον Παράδεισον. Ήταν μία περιοχή αυτή. Όλο το υπόλοιπον του πλανήτου μας ελέγετο Γη. Το τμήμα αυτό ελέγετο Παράδεισος. Σύμβολον της Βασιλείας του Θεού. Σήμερα εκεί πηγαίνομε. Είναι το σημερινό Ιράκ, αν το θέλετε. Σύμβολον. Το ένα δένδρον, που εξαπατήθηκαν και έφαγαν τον καρπόν, τους οδήγησε εις τον θάνατον. Η αγάπη του Θεού τούς εξεδίωξε για να μην εγγίσουν από το δένδρον της ζωής. Γιατί τότε το κακόν, όπως λένε οι Πατέρες, θα εγίνετο αθάνατον. Έτσι επεφύλαξε τον καρπόν του δένδρου της ζωής για αργότερα.

     Και ποιο είναι το δένδρον της ζωής; Είναι, αγαπητοί μου, ο Ιησούς Χριστός. Ή, αν θέλετε, είναι ο Σταυρός. Και όπως εκεί εκρέμοντο οι καρποί του δένδρου της ζωής, έτσι εδώ κρεμάται ο Χριστός. Εάν λοιπόν τώρα φάμε τον καρπόν εκείνου του δένδρου και παίρνομε εντολή, εάν δεν δοκιμάσομε από τον καρπόν αυτόν του δένδρου της ζωής, αμαρτάνομε. Είναι το αντίθετο από ό,τι ήταν τότε. Δηλαδή τι είναι ο καρπός; Το σώμα και το αίμα του Χριστού. Και με αυτό έχομε την ζωήν, την αιώνιον ζωήν.

       Είδατε λοιπόν όλα αυτά πώς προτυπώθηκαν, πώς προπαρασκεύσαν τον άνθρωπο αλλά και τον ερχομό του Υιού του Θεού με την Ενανθρώπηση εις τον κόσμον αυτόν. Πρέπει λοιπόν τώρα για να ζήσουμε, να φάμε τον καρπόν του δένδρου της ζωής· που ξαναλέγω είναι ο Τίμιος Σταυρός, επί του οποίου είναι ο Χριστός· το σώμα Του και το αίμα Του.

      Μία τέτοια γνώσις περί του Τιμίου Σταυρού, ό,τι είπαμε, μας αποκαλύπτει το μέγεθος της αγάπης του Θεού. Και είναι το κλειδί της επανεισόδου μας εις την Βασιλείαν του Θεού. Έτσι ξαναγυρίζομε πίσω εις την Βασιλείαν του Θεού. Αλλά η Βασιλεία του Θεού είναι πολύ καλυτέρα και πολύ ευτυχεστέρα απ΄ ό,τι ήτο ο αρχαίος Παράδεισος. Δηλαδή είναι το βασίλειον της αθανασίας και της αφθαρσίας· που λέει ο Απόστολος Παύλος στους Γαλάτας το εξής: «Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ». «Σε μένα», λέει, «μη γένοιτο να καυχηθώ για οτιδήποτε. Η καύχησίς μου είναι ο Τίμιος Σταυρός», λέγει ο Παύλος· «που επί του Σταυρού απέθανε ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μου», που λέει ο Παύλος. Δια του οποίου Σταυρού, «ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ». «Για τον κόσμο; Έχω πεθάνει. Δεν είμαι ζωντανός για τον κόσμο». Εννοείται «κόσμος», το κοσμικόν φρόνημα. Αυτό που κατακεραυνώνει στην προς Φιλιππησίους, που σας είπα προηγουμένως, «ὧν ὁ Θεὸς ἡ κοιλία» και δεν βαριέσαι και… Όχι. «Το φρόνημα της σαρκός, το φρόνημα του κόσμου, να σκέπτομαι δηλαδή κοσμικά, αυτό, για μένα τον Παύλο, έχει πεθάνει. Κι εγώ έχω πεθάνει για τον κόσμο». Πολύ σπουδαίο αυτό. Μας ανοίγει τον δρόμο να ζήσουμε κι εμείς ακριβώς το ίδιο. Ώστε το καύχημα του Παύλου και μάλιστα το μοναδικό καύχημα του Παύλου είναι ο Σταυρός του Χριστού. Ο σταυρωμένος Χριστός! Γιατί, ξέρετε, ντρεπόμαστε πολλές φορές να πούμε ότι λατρεύομε έναν εσταυρωμένον Θεόν.

Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, στις Κατηχήσεις του, συγκεκριμένα στην 13^η Κατήχησή του, αναφέρεται εις τον Τίμιον Σταυρόν. Μπορούμε από εκεί να πάρομε μία μικρή επιλογή, τι λέγει δια τον Τίμιον Σταυρόν. Προσέξατε. Γράφει: «Καύχημα μὲν τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας καὶ πᾶσα πρᾶξις Ἰησοῦ, καύχημα δὲ καυχημάτων ὁ σταυρός- Κάθε πράξη του Ιησού, για την Εκκλησία είναι καύχημα. Αλλά το καύχημα των καυχημάτων είναι ο σταυρός». Και παρατηρεί ότι γι΄αυτό ο Παύλος, παρατηρεί ο άγιος Κύριλλος, έλεγε ότι το καύχημά του ήταν ο σταυρός. Και σημειώνει ακόμα: «Καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ (εάν) κόσμος ὅλος ἐλυτρώθη. Οὐ γὰρ ἦν ἄνθρωπος ψιλός, ἀλλὰ υἱὸς θεοῦ μονογενής, ὁ ὑπεραποθνήσκων». «Και μην απορήσεις γιατί τούτο σου λέγω, εάν ελυτρώθη», λέει, «όλος ο κόσμος δια του Σταυρού, γιατί απλούστατα, Εκείνος που εσταυρώθη, δεν ήτο ψιλός άνθρωπος-το «ψι» με γιώτα, ξαναλέγω-, δηλαδή γυμνός, σκέτος άνθρωπος. Αλλά τι ήταν; Ο Υιός του Θεού, που ενηνθρώπησε ο μονογενής, ‘’ὁ ὑπεραποθνήσκων’’. Αυτός ο Οποίος πεθαίνει για όλους».

      Ακόμη γράφει ο άγιος Κύριλλος: «Μὴ τοίνυν ἐπαισχυνώμεθα τῷ σταυρῷ τοῦ σωτῆρος, ἀλλὰ μᾶλλον ἐγκαυχώμεθα». Δηλαδή «μην ντρεπόμαστε τον σταυρόν του Χριστού· αλλά μάλλον να έχομε καύχημα». Είδατε πώς τα πράγματα αλλάζουν; Είδατε πώς ο διάβολος κατάφερε να κάνομε τον σταυρό μας κρυφά, για να μη μας βλέπουν οι άλλοι και πουν ότι …χμ, ότι είμαστε Χριστιανοί. Μα, δεν βαφτίστηκες; Δεν είσαι Χριστιανός; Γιατί κρύβεις την ιδιότητά σου αυτή; Κι όπως και πρόσφατα σας το είπα και πολλές φορές σας το έχω πει, όταν περνούν από κάπου, μία Εκκλησία, κάνουν τον σταυρό τους κάτω από το σακάκι τους. Κλήθηκες, αγαπητέ μου, σε ένα διπλωματικό τραπέζι, που είναι…,ε, όποιοι είναι εκεί; -αυτοί, βέβαια, άλλοι πιστεύουν, άλλοι δεν πιστεύουν-, εσύ να κάνεις τον σταυρό σου κι έτσι να αρχίζεις να τρως. Επήγες στο εστιατόριο; Ποιος κάνει τον σταυρό του στο εστιατόριο; Αλλά γιατί; Την ευεργεσία τη δεχόμεθα, δηλαδή το φαγητό, την ομολογία την αρνούμεθα. Αυτό δεν είναι ασυνεπές, ανακόλουθον; Τι θα κάνομε; Θα κάνομε τον σταυρό μας. Και θα πούμε και την ευχή. Το «Πάτερ ἡμῶν» φερ’ ειπείν, αν πήγαμε μεσημέρι. Έτσι λέγει ο άγιος Κύριλλος, ότι πρέπει να μην ντρεπόμεθα τον Τίμιον Σταυρόν, αλλά πρέπει δια του Τιμίου Σταυρού να ομολογούμε τον Χριστόν. Και συνεχίζει:

     «Ὁμολογῶ τὸν σταυρόν, ἐπειδὴ οἶδα τὴν ἀνάστασιν -λέγει ο άγιος Κύριλλος: «Ομολογώ τον Χριστόν, δεν ντρέπομαι. Γιατί; Γιατί ακολούθησε η Ανάστασις»-· Εἰ γὰρ σταυρωθεὶς ἀπέμεινεν, οὐκ ἂν ἴσως ὡμολόγησα, συνέκρυψα γὰρ ἂν τάχα τῷ ἐμῷ διδασκάλῳ -«Γιατί εάν δεν είχε αναστηθεί, τότε πιθανώς να μην ομολογούσα και να ντρεπόμουνα, γιατί ο Διδάσκαλος απέθανε επί του σταυρού». Και θεωρήθηκε βέβαια αφού μάλιστα σταυρώθηκε ανάμεσα σε δύο ληστάς, ίσως ίσως και αρχιληστής. Ποιος ξέρει πού, πώς; Αλλά αφού ακολούθησε η Ανάστασις, γιατί να κρύψω την ομολογία ότι πιστεύω εις τον Κύριον Ιησούν τον Εσταυρωμένον;-· ἀναστάσεως δὲ τὸν σταυρὸν διαδεξαμένης οὐκ ἐπαισχύνομαι διηγούμενος». «Αφού ακολούθησε», λέει, η Ανάσταση, «δεν ντρέπομαι να διηγηθώ την σταύρωσιν του Χριστού».

     Συνεχίζει ο άγιος Κύριλλος: «Εἴ τις ἀπιστεῖ τῇ δυνάμει τοῦ σταυρωθέντος, ἐξεταζέτω τοὺς δαίμονας -Είναι ένα πολύ καλό επιχείρημα αυτό, έστω και έμμεσο. «Όποιος», λέει, «απιστεί εις την δύναμιν του Χριστού, να δει τι κάνουν απέναντι στον Χριστό οι δαίμονες». Ξαναλέγω είναι έμμεσος απόδειξις. Δεν θα ‘πρεπε εκεί να σταθούμε. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει, κατά παραχώρησιν μπορούμε κι εκεί να σταθούμε-. Εἴ τις οὐ πιστεύει τοῖς λόγοις, πιστευέτω τοῖς φαινομένοις». «Όποιος δεν πιστεύει στα λόγια», του Ευαγγελίου εννοείται, «να πιστεύσει στα φαινόμενα». Τι δηλαδή; Όπως είναι το φαινόμενο του Πνευματισμού· που φυγαδεύονται οι δαίμονες. Έχει συμβεί πολλές φορές. Μία κυρία, ένας κύριος, πάνε εις το μέντιουμ, στο πνευματιστικό τραπεζάκι. Κι εκεί - πω πω πω, φοβερό…- ας πούμε ότι είναι γυναίκα αυτή η οποία είναι μέντιουμ. Μέντιουμ θα πει μέσον, μεσάζων. Σου λέει αμέσως: «Κυρία μου, βγάλτε τον σταυρό που έχετε στον λαιμό σας». Γιατί; Γιατί την πληροφόρησαν οι δαίμονες ότι δεν θα της αποκαλύψουν τίποτα, εάν ο πελάτης της δεν βγάλει τον σταυρό. «Δεν είναι μία απόδειξις ότι εδώ οι δαίμονες πτήσσουσιν», λέει, «τρομάζουν, παίρνουνε δρόμο μπροστά εις τον Σταυρόν του Χριστού;». Ακόμη, όπως είναι τα μάγια, οι κακοτεχνίες του διαβόλου. Όλα αυτά δείχνουν, όταν πάμε τον Τίμιο Σταυρό, κεραυνώνουμε τους δαίμονες.

      Όπως συνέβη κάποτε με εκείνον τον δαιμονισμένο ή τους δαιμονισμένους: «Τί ἐμοί καί σοί, Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Θεοῦ». «Τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα σε μας -Ποιους; Τους δαίμονες- και σε Σένα, που είσαι ο Υιός του Θεού;». Βλέπετε πώς τρομάζουν οι δαίμονες; Όχι τότε στο Ευαγγέλιο που είναι γραμμένο. Αλλά και τώρα σήμερα όπως σας εξήγησα. Να πας στη μάγισσα, θα σου πει να βγάλεις τον σταυρό σου ή ό,τι άλλο. Και συνεχίζει: «Πολλοὶ κατὰ τὴν οἰκουμένην ἐσταυρώθησαν -ο άγιος Κύριλλος συνεχίζει-, «ἀλλ' οὐδένα πτήσσουσιν οἱ δαίμονες». «Πολλοί», λέει, «σταυρώθηκαν στην οικουμένη, πολλοί». Ήταν εξάλλου ο ρωμαϊκός τρόπος εκτελέσεως των καταδίκων. Ρωμαϊκός. «Αλλά κανέναν», λέει, «απ’ αυτούς δεν φοβήθηκαν οι δαίμονες». «Τοῦ δὲ ὑπὲρ ἡμῶν σταυρωθέντος Χριστοῦ καὶ τὸ σημεῖον ἰδόντες μόνον τοῦ σταυροῦ πτήσσουσιν οἱ δαίμονες -Παίρνουν δρόμο και φεύγουνε. Μόνο τον σταυρό να δουν· όχι και τον Χριστόν». Όλα αυτά τι είναι; Και συνεχίζει: «Ἔπαθεν οὖν Ἰησοῦς κατὰ ἀλήθειαν ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων- Πράγματι, όταν λέει «κατὰ ἀλήθειαν», σημαίνει πράγματι πέθανε επί του Σταυρού. Δεν είναι φαινομενικός ο θάνατος επί του Σταυρού. Γι΄αυτό και το λέει ο Απόστολος Παύλος· λέγει ότι «ἀπέθανεν ἐπί Ποντίου Πιλάτου», πραγματικά, προσέξτε· κατά τας γραφάς». Αυτό το πήραμε εμείς και το έχομε στο Σύμβολο της Πίστεως. Όπως το λένε οι γραφές. Πέθανε πραγματικά. «Οὐ γὰρ δόκησις ὁ σταυρός –«Δεν ήταν», λέει, «κατά φαντασίαν ο Σταυρός»-, ἐπεὶ δόκησις καὶ ἡ λύτρωσις -τότε θα ήταν κατά φαντασίαν και η σωτηρία. Οὐ φαντασιώδης ὁ θάνατος- «Δεν ήταν κατά φαντασίαν ο θάνατος»-, ἐπεὶ καὶ μυθώδης ἡ σωτηρία –«γιατί τότε θα ήταν και η σωτηρία μας ένας μύθος». Τὸ μὲν οὖν πάθος ἀληθές - Πράγματι πέθανε ο Χριστός επί του Σταυρού. Έτσι αληθεύει και η Ανάστασις-, ἀληθῶς γὰρ ἐσταυρώθη, καὶ οὐκ ἐπαισχυνόμεθα -Πράγματι πέθανε επί του Σταυρού και δεν ντρεπόμεθα να το πούμε-. Ἐσταυρώθη, καὶ οὐκ ἀρνούμεθα, ἀλλὰ μᾶλλον καυχῶμαι λέγων. κἂν γὰρ ἀρνήσωμαι νῦν, ἐλέγχει με οὗτος ὁ Γολγοθᾶς, οὗ πλησίον νῦν πάντες πάρεσμεν – «Αν αρνηθώ, θα με ελέγξει», λέει, «εδώ κοντά μου που είναι ο Γολγοθάς». Ξέρετε, ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, ήταν επίσκοπος Ιεροσολύμων, αυτά τα γράφει γύρω στο 350 μ.Χ. και λέει: «Να, εδώ κοντά μας είναι ο Γολγοθάς». Φοβερή παράδοσις, ότι πέθανε ο Ιησούς επί του Σταυρού κτλ. κτλ.- Ἐλέγχει με τοῦ σταυροῦ τὸ ξύλον -το οποίον είχε βρεθεί από την αγία Ελένη, μόλις 25 χρόνια πιο μπροστά. «Με ελέγχει», λέει, «το ξύλον του Σταυρού» τὸ κατὰ μικρὸν ἐντεῦθεν πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ λοιπὸν διαδοθέν»· «που το κόψανε μικρά μικρά κομματάκια και το σκόρπισαν σε όλη την Οικουμένη». Σήμερα, το μεγαλύτερον τεμάχιον του Τιμίου Σταυρού βρίσκεται εις το Άγιον Όρος.

       «Καὶ θέλεις γνῶναι σαφῶς, ὅτι δόξα ἐστὶ τῷ Ἰησοῦ ὁ σταυρός;- Θέλεις να δεις με σαφήνεια ότι ο Σταυρός αποτελεί δόξα του Ιησού;-. Αὐτοῦ ἄκουε λέγοντος- Άκουσε τι λέει ο Ίδιος- ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου –«Ήλθε η ώρα για να δοξασθεί ο υιός του ανθρώπου». Και το έλεγε στους μαθητάς Του λίγο πριν σταυρωθεί-. Βλέπεις πῶς δόξαν οἰκείαν οἶδε τὸν σταυρόν;». «Αναγνωρίζει ότι δόξα δική Του είναι ο σταυρός. Αν Εκείνος λοιπόν το θεωρεί δόξα, γιατί έκανε το θέλημα του Πατρός και δια του οποίου Σταυρού σώζει τον κόσμον, εγώ γιατί θα ντραπώ;».

     Αγαπητοί, ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι»· ότι «Έχω συσταυρωθεί με τον Χριστόν». Κι αν ο Σταυρός είναι η δόξα του Ιησού, τότε και όποιος σταυρούται με τον Ιησούν, συνδοξάζεται. Όλοι οι άγιοι κρατούσαν τον σταυρό. Και όλοι δοξάστηκαν. Δόξα μας λοιπόν είναι ο σταυρός του Χριστού.

      Σήμερα, όπως σας είπα, πολλοί δυστυχώς, αρνούνται τον σταυρόν, γιατί αρνούνται τον Χριστόν. Έτσι η ομολογία μας και το καύχημά μας για τον Σταυρό του Χριστού, μας βάζει χρονικά στην εποχή του Παύλου και των πρωτομαρτύρων. Έκφρασις αυτής της δόξης και της καυχήσεως είναι το σημείον του σταυρού σωστά. Κάποιος προηγουμένως ήρθε εδώ και κοινώνησε, ένας κύριος, καρικατούρα σταυρού... Αγαπητοί μου, σωστά θα κάνομε τον σταυρό μας, σωστά. Ακούσατε; Σωστά. Έγινε καρικατούρα. Και γίνεται έτσι, πάντα κάπου να περικρύψουμε ότι εκάναμε τον σταυρό μας. Έτσι λοιπόν θα κάνουμε το σημείον του σταυρού ἐν παντί τόπῳ και χρόνῳ, μπροστά στα μάτια και των πιστών και των απίστων.

     Έτσι, ας κλείσομε με τα σημερινά αποστολικά λόγια, που είπε ο Παύλος δηλαδή: «Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ - Σε τίποτα, μη γένοιτο, σε τίποτα δεν θα καυχηθώ, παρά μόνον εις τον σταυρόν του Χριστού-, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ -δια του οποίου σε μένα ο κόσμος σταυρώθηκε και εγώ για τον κόσμο». Αμήν.

           ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ

     και με απροσμέτρητη ευγνωμοσύνη στον πνευματικό μας καθοδηγητή

              μακαριστό γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο,

  μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

ΠΗΓΕΣ:

• Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.
• http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/omiliai_kyriakvn/omiliai_kyriakvn_848.mp3
•  
•  https://aktines.blogspot.com/2021/09/blog-post_61.html

Δρ. P.McCullough: «Οι εμβολιασμένοι είναι υπερ-πολλαπλασιαστές του κορωνοϊού - Μπορούν να μολύνουν τους ανεμβολίαστους»

Τι είπε για την έγκριση του εμβολίου της Pfizer
Ο επιδημιολόγος και καρδιολόγος, Peter McCullough, ο οποίος είναι και καθηγητής στο Texas A&M University Peter McCullough αναφέρθηκε στα εμβόλια κατά του κορωνοϊού, στη μετάλλαξη Δέλτα, αλλά και στην έγκριση του εμβολίου της Pfizer από τον FDA.

πηγη 

Ο Δρ. McCullough μιλώντας στο francesoir ανέλυσε τα στατιστικά από τις χώρες που αντιμετωπίζουν έξαρση κρουσμάτων σε πλήρως εμβολιασμένους πολίτες σχολιάζει την έκθεση της Οξφόρδης που δημοσιεύθηκε στο Lancet και αφορά τους πλήρως εμβολιασμένους εργαζομένους σε νοσοκομεία του Βιετνάμ, οι οποίοι μολύνθηκαν με την μετάλλαξη Δέλτα. Σύμφωνα με τον καθηγητή το ιικό φορτίο τους ήταν 251 φορές μεγαλύτερο απ' αυτό που είχαν τα άτομα πριν από την έναρξη του εμβολιαστικού προγράμματος.

Όπως τονίζει ο Δρ. McCullough τα συμπεράσματα της μελέτης είναι σαφή: οι εμβολιασμένοι είναι υπερ-πολλαπλασιαστές που μπορούν να μολύνουν τους μη εμβολιασμένους.

Επίσης τονίζει πως οι ρυθμιστικοί φορείς όπως ο FDA και το CDC δεν έλαβαν υπόψη τα σοβαρά κλινικά συμβάντα που προκλήθηκαν μετά τον εμβολιασμό και πως εάν είχε γίνει αυτό από έναν ανεξάρτητο φορέα το εμβολιαστικό πρόγραμμα θα είχε διακοπεί από τον Φεβρουάριο, όταν και είχαν καταγραφεί πολλές παρενέργειες και θάνατοι, ενώ προσθέτει ότι ήταν και πολλές οι περιπτώσεις που δεν διερευνήθηκαν ποτέ.

Ο Δρ. McCullough εκφράζει τη διαφωνία τους για την έγκριση του εμβολίου της Pfizer από τον CDC για τους πολίτες άνω των 16 ετών. Όπως τονίζει η ταχύτητα με την οποία χορηγήθηκε η τελική έγκριση είναι άνευ προηγουμένου. Ενώ τόνισε πως η αποτελεσματικότητα του εμβολίου εξακολουθεί να είναι υπό αμφισβήτηση, καθώς δεν δείχνει να προστατεύει από τη μόλυνση και τη μετάδοση.Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Μπορείτε να δείτε το βίντεο της συνέντευξης εδώ

Αναρτήθηκε από petaloudashttps://logia-tou-aera.blogspot.com/2021/09/pmccullough.html

Ιεροκατηγορία.

 

Γνωρίζεις έναν παπά που είναι νευρικός, απότομος, μέθυσος.

Λες , εγώ είμαι χειρότερος απ' αυτόν, δεν θα μιλήσω.

Θα σεβαστώ την ιεροσύνη του.

 

Βγαίνει ένας ιεράρχης και τονίζει ότι πρέπει να χαιρόμαστε που έρχονται λαθρομετανάστες γιατί θα βρούν γαμπρούς τα κορίτσια μας.

Ενοχλείσαι αλλά λες δεν θα γίνω ιεροκατήγορος.

 

Επανέρχεται ο ίδιος και ισχυρίζεται ότι οι ιερείς καλό είναι να φοράνε ράσα μόνο στον ναό ,όχι στο σπίτι τους γιατί τους βλέπουν και τρομάζουν οι παπαδιές.

Λες , δεν θα μιλήσω δεν θα πέσω σε ιεροκατηγορία.

 Δεν θα καταγγείλω τον άνθρωπο από το χέρι του οποίου κοινωνάω.

 

Διαβάζεις ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος όρισε τον συγκεκριμένο να ανακρίνει έναν τίμιο σεβάσμιο Ιεράρχη που δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις.

Λες, δεν θα μιλήσω.

 

'Όμως ο ίδιος για λόγους που αυτός γνωρίζει βγάζει πύρινο λόγο υπέρ της συμμετοχής των Ορθοδόξων Εκκλησιών στην πανθρησκεία της μεγάλης επανεκκίνησης.

Τότε θα ανοίξεις το στόμα σου και διαμαρτυρηθείς.

Η διαμαρτυρία σου δεν θα είναι ιεροκατηγορία.

Είναι υπεράσπιση των ιερών και οσίων.

Ο ίδιος έχει θέσει ήδη τον εαυτό του εκτός του σώματος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

 Μιχάλης Μάλαμας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ  :ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ

https://trelogiannis.blogspot.com/2021/09/blog-post_799.html

«Το εμβόλιο δεν θα σταματήσει από μόνο του το επιδημικό κύμα χρειάζονται...

Ιωάννης Ιωαννίδης για τρίτη δόση και για εξέλιξη πανδημίας τον χειμώνα

Η μοριακή βιολόγος Γιασεμή Καψάλη στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο: "Γιατί δε...

Επιστολή διαφωνίας με τον γάμο των ομοφυλοφίλων από 160 προσωπικότητες στον Μητσοτάκη

 

  

Δυο μήνες μετά την παρουσίαση στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη της έκθεσης της Επιτροπής για την Εθνική Στρατηγική Ισότητος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ανοίγει η συζήτηση για τον πολιτικό γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων.

Η «Εστία» είχε αποκαλύψει στα τέλη Ιουνίου ότι η έκθεση που συνέταξε η Επιτροπή υπό τον καθηγητή Αλέξανδρο Λίνο Σισιλιάνο επικεντρώνεται στο φλέγον αυτό ζήτημα, σημειώνοντας ότι θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην ελληνική κοινωνία.

Η πρώτη αντίδραση είναι πλέον γεγονός και μάλιστα αφορά σε ανθρώπους των Γραμμάτων των Τεχνών και των Επιστημόνων. Εκατοντάδες επιφανείς Έλληνες, ακαδημαϊκοί, δικαστικοί, στρατιωτικοί, πρέσβεις, επιχειρηματίες, καθηγητές πανεπιστημίων και πολλοί άλλοι, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, ετοιμάζονται να απευθύνουν Διακήρυξη στον Πρωθυπουργό για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στον γάμο μεταξύ των μελών της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Ο κ. Σισιλιάνος με προσεκτικό τρόπο είχε αναφέρει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι έφθασε ο καιρός και η χώρα μας να υιοθετήσει την στρατηγική της ΕΕ πάνω σε αυτό το ζήτημα. Η έκθεση του καθηγητή εμμέσως πλην σαφώς τάσσεται υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, με τον Πρωθυπουργό να ακούει τις προτάσεις χωρίς να ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του. Ωστόσο οι έως τώρα δηλώσεις του και ορισμένες επιλογές συνεργατών του καταδεικνύουν μια θετική προσέγγιση σε ένα ζήτημα που μπορεί να προκαλέσει τριγμούς στην ελληνική κοινωνία.

«Η χώρα μας ακολουθεί την Ευρώπη, ενώνοντας αρμονικά όλες τις δυνάμεις της, ενσωματώνοντας το διαφορετικό στο κοινό. Αναγνωρίζοντας ίσα δικαιώματα σε όλους, απαιτώντας όμως και από όλους σεβασμό και αλληλεγγύη», είχε δηλώσει μετά την συνάντηση που είχε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον κ. Σισιλιάνο και μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Τα ονόματα που υπογράφουν την Διακήρυξη είναι αντιπροσωπευτικά της κοινωνίας, γεγονός που αποδεικνύει ότι η αναγνώριση του γάμου ομοφυλοφίλων προβληματίζει όλους.

Πρώτοι υπογράφοντες είναι οι πρώην Πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών οι κ.κ. Κοντόπουλος Γεώργιος, Κουνάδης Αντώνιος, Ήμελλος Στέφανος και Βαλτινός Αθανάσιος.

Ακολουθούν οι εξής:

Σκαρβέλης Δημήτριος, Στρατηγός ε.α., Επίτ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ακαδημαϊκός,

Παρμακέλης Ιωάννης, Γλύπτης, Ακαδημαϊκός,

Γδούτος Εμμανουήλ, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου ΔΠΘ, Ακαδημαϊκός,

Μπέσκος Δημήτριος, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου Πατρών, Αντεπιστέλλον μέλος Ακαδημίας Αθηνών,

Δάσιος Γεώργιος, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου Πατρών, Αντεπιστέλλον Μέλος  Ακαδημίας Αθηνών,

Βιτσαξής Βασίλειος, Πρέσβυς ε.τ., Συγγραφεύς, Δρ. Νομικής Παν/μίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Επίτιμος  Διδάκτωρ Ελληνικών και Ξένων Παν/μίων, μέλος ξένων Ακαδημιών,

Βάσσης Κωνσταντίνος, Πρέσβυς ε.τ., συγγραφεύς,

Πουκαμισάς Γεώργιος, Πρέσβυς ε.τ., Δρ. Παν/μίου Αιγαίου, Πρόεδρος «Εταιρίας Φίλων του Λαού»,

Νεάρχου Περικλής, Πρέσβυς ε.τ. , Συγγραφεύς,

Γούναρης Μανώλης, Πρέσβυς ε.τ.,

Φραγκούλης Φράγκος, Στρατηγός ε.α.,  Επίτ. Αρχηγός ΓΕΣ, πρώην υπουργός Εθνικής Αμύνης,

Καραμάνος Ανδρέας, Ομ. Καθηγητής και πρώην Πρύτανης Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών, πρώην Γ.Γ. Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων,

Κούρτης Γεώργιος, Επίτ. Πρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου,

Ρακιντζής Λέανδρος, Αεροπαγίτης ε.τ., πρώην Γεν. Επιθεωρητής Δημοσίας Διοικήσεως,

Κρόμπας Γρηγόρης, Επίτ. Αντιπρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,

Μακρής Φώτιος, Επίτ. Αντεισαγγελεύς Αρείου Πάγου,

Κότσιφας Χαράλαμπος, δικηγόρος, πρώην Πρόεδρος του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών,

Ανδριανός Ευάγγελος, Αεροπαγίτης ε.τ.,

Βλάχος Απόστολος, Επίτ. Πρόεδρος Εφετών,

Σακκάς Ιωάννης, Πρώην Εισαγγελεύς Πρωτοδικών,

Γαρούφας Δημήτριος, πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης,

Βεργίνης Ξενοφών, Πανεπιστημιακός, πρώην Διοικητής ΟΓΑ,

Κουνάδης Διονύσιος, Νομικός-Οικονομολόγος, πρώην Γεν. Διευθυντής Υπουργείου Οικονομικών,

Πολίτης Στυλιανός, πρώην Νομάρχης Κεφαλληνίας,

Μαρτίνης Χρήστος, πρώην Νομάρχης Ιωαννίνων, Πρόεδρος Συνταξιούχων Δικηγόρων Ελλάδος,

Κατσαρός Νίκος, Χημικός, πρώην Ειδικός Γραμματεύς Υπουργείου Ερεύνης και Τεχνολογίας,

Θεοδωρόπουλος Κων/ντίνος, πρώην Γεν. Διευθυντής Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων,

Τσουλάρη Βαλεντίνη, πρώην Διευθύντρια Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας,

Μαριδάκης Σπυρίδων, Συγκοινωνιολόγος, πρώην Προϊστάμενος Διευθύνσεως Μελετών Δημοσίων Έργων Υπουργείου Μεταφορών,

Σινόπουλος Βασίλειος, πρώην Διευθυντής Τραπέζης Εργασίας,

Γκατζούλη Νίνα, Ομ. Καθηγήτρια Παν/μίου New Hampshire, πρώην Συντονίστρια  Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου,

Παπαχρυσός Δημήτριος, Πρόεδρος Συλλόγου Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών «Το Δελφίνι»,

Ρήγος  Ευάγγελος, Πρόεδρος Διεθνούς Ελληνικής Ενώσεως (Inter. Ηellenic Association, IHA),

Καρκανιάς Κωνσταντίνος, Διευθυντής Κέντρου Ελληνικής Γλώσσης και Πολιτισμού, Επίτ. Πρόεδρος Συνδέσμου Κολλεγίων Ελλάδος,

Γράψας Δημήτριος, Στρατηγός ε.α. , Επίτ. Αρχηγός ΓΕΕΘΑ,

Ζιαζιάς Κωννσταντίνος, Στρατηγός ε.α., Επίτ. Αρχηγός ΓΕΣ,

Μανίας Γεώργιος, Αντιστράτηγος ε.α., πρώην  Α΄ Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ,

Τσιτσιμπίκος Χαράλαμπος, Αντιστράτηγος ε.α., Β΄  Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ,

Χρηστίδης Κοσμάς, Ναύαρχος ε. α., Επίτ. Αρχηγός ΓΕΝ,

Μαρτζούκος Βασίλειος, Αντιναύαρχος ε.α. ,Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ, Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ,

Παλουμπής Ιωάννης, Αντιναύαρχος ε.α.,

Δημητρακόπουλος Αναστάσιος, Αντιναύαρχος ε.α.,

Μαρτζούκος Βασίλειος, Αντιναύαρχος ε.α.

Πατσαντάρας Ιωάννης, Αντιπτέραρχος ε.α., Επίτ. Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας ( ΑΤΑ),

Γιαννιτσόπουλος Θεόδωρος, Αντιπτέραρχος ε.α., Επίτ. Διευθυντής Γ΄Κλάδου ΓΕΑ,

Σκαρλάτος Γεώργιος, Αντιπτέραρχος ε.α.,

Τσούφης  Βασίλειος, Αντιπτέραρχος ε.α.,

Ιατρίδης Κώστας, Αντιπτέραρχος ε.α.,

Ιωαννίδης Ιωάννης, Υποπτέραρχος ε.α.

Πουγκιάλης  Χρήστος μετεωρολόγος, Υποπτέραρχος ε.α.,

Μπαλτζώης Ιωάννης, Αντιστράτηγος ε.α., Πρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ),

Μουστάκης Χρήστος, Αντιστράτηγος ε.α., Επίτ. Διοικητής Στρατιάς,

Μπουρδάκος Μάριος, Αντιστράτηγος ε.α.,

Ρούτσης Νικόλαος, Αντιστράτηγος ε.α.,

Πελεγράτης Σπυρίδων, Αντιστράτηγος ε.α., Παπαδόπουλος Σταύρος, Αντιστράτηγος ε.α.,

Κεβεντζίδης Συμεών, Αντιστράτηγος ε.α.,

Γούρμος Ευδόξιος, Αντιστράτηγος ε.α.,

Χατζάκης Κων/νος, Αντιστράτηγος Ελληνικής Αστυνομίας ε.α.,

Καλεντερίδης Σάββαs, Ανώτ. Αξ/κος ε.α., εκδότης-συγγραφεύς,

Δελλής Σπυρίδων, Υποστράτηγος ε.α.,

Παρίσης Ιωάννης, Υποστράτηγος ε.α.,

Βόγγολης Δημήτριος, Υποστράτηγος ε.α.,

Πλαγιαννάκος Γεώργιος, Υποστράτηγος ε.α.,

Βασίλας Βασίλειος, Ταξίαρχος ε.α.,

Κουκουλομάτης Κυριάκος, Σμήναρχος ε.α.,

Κωνσταντινόπουλος Βασίλειος, Καθηγητής Παν /μίου Πελοποννήσου, Πρόεδρος Φιλολογικού  Συλλόγου «Παρνασσός»,

Μάζης Ιωάννης, Καθηγητής Γεωπολιτικής Παν/μίου Αθηνών, Πρόεδρος Τμήματος Τουρκικών Σπουδών (ΕΚΠΑ),

Γρίβας Κώστας, Καθηγητής Γεωπολιτικής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων,

Δαββέτας Δημοσθένης, Καθηγητής Παν /μίου Σορβόννης, συγγραφεύς- εικαστικός, Ρωμανός Γεώργιος, συγγραφεύς – αναλυτής, ιστορικός ερευνητής,

Εμφιετζόγλου Πρόδρομος, Επίτ. Διδάκτωρ ΑΠΘ, Πρόεδρος Δ.Σ. Ομίλου Εταιριών «Μηχανικής ΑΕ»,

Παντελάκης Δημήτριος, Βιομήχανος, Πρόεδρος Κυνηγετικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης,

Αλιφιεράκης Εμμανουήλ, Ιατρός, Πρώην Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Χανίων,

Τζελέπης Χαράλαμπος, λυκειάρχης,

Σηφακάκης Βασίλειος, Φιλόλογος- Θεολόγος, πρώην λυκειάρχης,

Νατσιός Δημήτριος, δάσκαλος, συγγραφεύς,

Αντωνόπουλος Νικόλαος, δάσκαλος,

Καλογερόπουλος Βασίλειος, καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής,

Τζανουλίνος  Πραξιτέλης, γλύπτης, εκπαιδευτικός,

Νικολόπουλος Φίλιππος, Πανεπιστημιακός, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,

Καρβουνιάρης Βασίλειος, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,

Ιωαννίδης Θεόφιλος, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Δρ Νομικής Παν/μίου Σορβόννης,

Παπαγγελής Λουκάς, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,

Νευράκης  Νικόλαος, σ. Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,

Σφήκας Κωνσταντίνος, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,

Δημακοπούλου- Κοτζαμάνη Ζωή, δικηγόρος,

Αυγέρης Κώστας, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,

Γραμματικός Αντώνιος, Ομ. Καθηγητής και πρώην Πρύτανης του Παν/μίου Πατρών,

Παπαμαρινόπουλος Σταύρος, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου Πατρών,

Παπαθανασόπουλος Σπήλιος, πρώην Γ.Γ. Παν/μίου Πατρών,

Δρακάτος Παναγιώτης, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου Πατρών,

Παπαθανασόπουλος Παναγιώτης, Ομ. Καθηγητής Ιατρικής Παν/μίου Πατρών,

Θεοδωρακόπουλος Δημήτριος, Καθηγητής Παν/μίου Πατρών,

Δημητρακόπουλος Αλέξανδρος, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου Πατρών,

Δρίτσος Στέφανος, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου Πατρών,

Ρεράκης Ηρακλής, Καθηγητής Θεολογίας, Παν/μίου ΑΠΘ,

Καραθανάσης Αθανάσιος, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου ΑΠΘ., πρώην Πρόεδρος της «Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών»,

Σαββίδης Παντελής, δημοσιογράφος, Πρόεδρος Αποφοίτων Παν/μίου ΑΠΘ,

Βαχαντίδης Επαμεινώνδας, Ομ. Καθηγητής Ιατρικής Παν/μίου ΑΠΘ,

Ταντανάσης Θεοχάρης, Καθηγητής Ιατρικής Παν/μίου ΑΠΘ,

Μανώλης Γεώργιος, Καθηγητής Πολυτεχνικής Σχολής Παν/μίου ΑΠΘ,

Αλεξανδρίδης Αλέξανδρος, Ομ. Καθηγητής Ιατρικής Σχολή Παν/μίου  ΑΠΘ,

Νόνας Πέτρος, Νομικός, πρώην Γεν. Γραμματέας Παν/μίου ΑΠΘ,

Κατσικαδέλης Ιωάννης, Ομ. Καθηγητής ΕΜΠ, μέλος ξένων Ακαδημιών,

Τσανάκας Παναγιώτης, Ηλεκτρολόγος-Μηχανικός, Καθηγητής ΕΜΠ,

Βασιλείου Παναγιώτα, Καθηγήτρια Ε.Μ.Π.,

Ιωαννίδης Γεώργιος, Ομ. Καθηγητής ΕΜΠ.,

Αναγνωστόπουλος Ανδρέας, Ομ. Καθηγητής ΕΜΠ,

Ανδρεόπουλος Ανδρέας, Ομ. Καθηγητής ΕΜΠ, πρώην Πρύτανης ΕΜΠ,

Χαΐνης Ιωάννης, Ομ. Καθηγητής ΕΜΠ,

Ανδριανόπουλος Νικόλαος, Ομ. Καθηγητής ΕΜΠ,

Θεοτόκογλου Ευστάθιος, Καθηγητής ΕΜΠ,

Κουλούρης Ιωάννης, Δρ. Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος  Ε.Μ.Π., πρώην Δ/ντής ΟΤΕ,

Γιώτης Αριστοφάνης, Δρ. Πολ. Μηχανικός Ε.Μ.Π.,

Παντζαρτζής Παρασκευάς, Δρ. Γεωπόνος,

Ξανθάκη- Καραμάνου Γεωργία, Ομ. Καθηγήτρια Παν/μίου Πελοποννήσου, Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Φιλολόγων,

Τόλια Αριστέα, Ομ. Καθηγήτρια  Παν/μίου Πελοποννήσου, Πρόεδρος ΟΔΕΓ,

Λιώλος Αστέριος, Καθηγητής  Πολυτεχνικής Σχολής Παν/μίου ΔΠΘ,

Τσίγγα–Παπαργύρη Μαρία, Καθηγήτρια Παν/μίου Κεντρικής Μακεδονίας,

Χατζόπουλος Ιωάννης, Ομ. Καθηγητής Παν/μίου Αιγαίου,

Παυλάκος Γεώργιος, Γ.Γ. του Οργανισμού Διαδόσεως Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ),

Κοντογιαννίδης Αναστάσιος, δημοσιογράφος, συγγραφεύς,

Γιαννάκενας Ιωάννης Εκδότης του Οίκου «ΠΕΛΑΣΓΟΣ»,

Κοσκινάς Σοφοκλής, δημοσιογράφος – αρχισυντάκτης «Κυνηγετικά Νέα», «Κυνηγεσία και Κυνοφιλία»,

Γεωργίου Σταμάτης, δημοσιογράφος, πρώην εκδότης εφημερίδος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»,

Παπαναστασίου Νικόλαος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Νιάρχος Κωνσταντίνος, Ομ. Καθηγητής  Παν/μίου Αθηνών(ΕΚΠΑ),

Ανδρούτσος Γεώργιος, Ομ. Καθηγητής Ιατρικής Παν/μίου Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Αδάμ Αδάμ, Ομ. Καθηγητής Φιλοσοφικής Παν/μίου  Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Χασάπης Ντίνος, Καθηγητής Τμήματος Χημείας Παν/μίου Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Παπαδόπουλος Γεώργιος, Ομ. Καθηγητής  Παν/μίου Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Καρατζάς Γαβριήλ, Ομ. Καθηγητής Ιατρικής Παν/μίου Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Ηλιόπουλος Δημήτριος, Καθηγητής Ιατρικής  Παν/μίου Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Κοκόλας Σπυρίδων, Ιατρός, πρώην Διευθυντής ΝΙΜΤΣ,

Μαυραγάνης Διαμαντής, Ομ. Καθηγητής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων,

Αλεξόπουλος Ιωάννης, Ομ. Καθηγητής Σχολής Ικάρων,

Δασκόπουλος Αντώνιος, Πρόεδρος Πατριωτικής Οργανώσεως ’21,

Καρελάς Μιχαήλ, πρώην Ληξίαρχος Αθηνών,

Αντωνάκος Αντώνιος, συγγραφεύς –ιστορικός, φιλόλογος,

Πασχαλίδης Νικόλαος, συγγραφεύς,

Τσικοπούλου Χαρά, συγγραφεύς, εκπαιδευτικός, φιλόλογος,

Κουζέλης Ιωάννης, εργολάβος- κατασκευαστής,

Παππάς Κωνσταντίνος, επιχειρηματίας,

Παπαργύρης Ευάγγελος, πρώην Σύμβουλος Τηλεπικοινωνιών Εθνικής Τραπέζης Ελλάδος (ΕΤΕ),

Χαλόφτης Κωνσταντίνος Σύμβουλος Επιχειρήσεων,

Γιαννόπουλος Γεώργιος, βιολόγος-βιοχημικός,

Σταθόπουλος Νικόλαος, Φυσικός Παν/μίου  Αθηνών (ΕΚΠΑ),

Αναγνωστόπουλος Ιωάννης, Οικονομολόγος (Παν/μίου Βόννης), Πρόεδρος Κοινωφελούς Ιδρύματος ΙΠΗΠΑ,

Αναγνωστοπούλου Αικατερίνη, Βιολόγος Παν/μίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Γ.Γ. Σωματείου «Φίλοι Τάματος του Έθνους»,

Φλωράκης Αλέκος, Δρ Εθνολόγος- λαογράφος, ποιητής και

Τσουτσουλόπουλος Χρήστος, Πολ. Μηχανικός, Επίτ. Πρόεδρος Δομοκιτών Αθηνών.

newsbreak, 9-09-2021

http://aktines.blogspot.com/2021/09/160.html#more

Αναρτήθηκε από ΙΧΘΥΣ