Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020
Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕ...
Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕ...: (Ὀρθόδοξη θεώρηση) «Ἀδελφοί,…μή γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γάρ μετοχή δικαιοσύνῃ καί ἀνομίᾳ; Τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; »...
Σάββατο 29 Αυγούστου 2020
ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3: «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη…»
ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3: «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη…»: Καὶ σ’ ἐμᾶς λοιπόν, στὴ σημερινὴ γενεά, ἁρμόζει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη…». Ἐὰν πιστεύαμε! Ἐὰν πιστεύαμε, θὰ φ...
Παρασκευή 28 Αυγούστου 2020
Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020
Πέμπτη 20 Αυγούστου 2020
Τρίτη 18 Αυγούστου 2020
Δευτέρα 17 Αυγούστου 2020
Κυριακή 16 Αυγούστου 2020
Έκτακτο Παράρτημα: 'Ερχονται και μερικοί επειδή κάποιοι τους έστειλαν...
Έκτακτο Παράρτημα: 'Ερχονται και μερικοί επειδή κάποιοι τους έστειλαν...: 'Ερχονται και μερικοί επειδή κάποιοι τους έστειλαν σε μένα για εξομολόγηση.
Το χαμομηλάκι : Φώτης Κόντογλου: Ἡ Χαρὰ τῶν Χριστιανῶν
Το χαμομηλάκι : Φώτης Κόντογλου: Ἡ Χαρὰ τῶν Χριστιανῶν: Ἡ Παναγία εἶναι τὸ πνευματικὸ στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ᾿ ἡ προστάτρια, ποὺ μ...
ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3: Οἱ διωγμοί τῶν Χριστιανῶν ἀπό τούς ἀθέους στήν Ρωσ...
ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3: Οἱ διωγμοί τῶν Χριστιανῶν ἀπό τούς ἀθέους στήν Ρωσ...: Οἱ διωγμοί τῶν Χριστιανῶν ἀπό τούς ἀθέους στήν Ρωσία Γ΄- Α)Τό ὁδοιπορικό ραβδί, Β. Νικηφόρωφ, Β) Ἱερομάρτυς Ἀνδρόνικος- Ἕνας ἀσυμβίβαστος ...
Σάββατο 15 Αυγούστου 2020
Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020
Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: «Σᾶς ἐρωτῶ· ἐὰν βγῇ ἕνα τέτοιο διάταγμα καὶ λέῃ ὅτ...
Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό: «Σᾶς ἐρωτῶ· ἐὰν βγῇ ἕνα τέτοιο διάταγμα καὶ λέῃ ὅτ...: ✞ Μακαριστοῦ Αὐγουστῖνου Καντιώτη Υπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ποὺ ἀνοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱε...
ΟΔΥΣΣΕΙΑ TV: «Σᾶς ἐρωτῶ· ἐὰν βγῇ ἕνα τέτοιο διάταγμα καὶ λέῃ ὅτ...
ΟΔΥΣΣΕΙΑ TV: «Σᾶς ἐρωτῶ· ἐὰν βγῇ ἕνα τέτοιο διάταγμα καὶ λέῃ ὅτ...: ✞ Μακαριστοῦ Αὐγουστῖνου Καντιώτη Υπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ποὺ ἀνοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱ...
Τρίτη 11 Αυγούστου 2020
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020
Αντισταθείτε!! Ο αγώνας είναι για την Θεομάνα μας, την Παναγία
Αντισταθείτε!!
Ο αγώνας είναι για την Θεομάνα μας, την Παναγία
"Σαν την
καταστολισμένη νύφη, έτσι είναι η Ελλάδα μας γεμάτη από εκκλησίες, μοναστήρια
και ερημοκλήσια της Παναγίας, πνευματικά παλάτια της ταπεινής αυτής Βασίλισσας.
Στο καθένα απ΄ αυτά βρίσκεται το σεβάσμιο εικόνισμά της, δεξιά από την Ωραία
Πύλη, με το γυρτό κεφάλι της για ν’ ακούσει τον κάθε πόνο μας, την κάθε χαρά
μας.
Πόσα δάκρυα στ’
άχραντα χέρια της, δάκρυα του βασανισμένου λαού μας! Το γλυκό, μελαχροινό και
χρυσοκέρινο πρόσωπο της δίνει ελπίδα στους απελπισμένους, χαρά στους
θλιμμένους, ανάπαυση στους κουρασμένους, ειρήνη στους ταραγμένους. Το κάλλος
του δεν είναι σαρκικό, αλλά κάλος πνευματικό, που φέρνει κατάνυξη σεβασμό και
αγάπη. Οι ζωγράφοι που τη ζωγραφίσανε ήτανε πονεμένοι άνθρωποι, νηστευτές,
εγκρατείς και ολοκάθαροι, κατά το τροπάρι που λέγει: «Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ
ψαυέτω μηδαμώς χείρ αμυήτων…».
Στην Ελλάδα
προσκυνείται η Παναγία με τον πρεπούμενο τρόπο· ήγουν με δάκρυα, με πόνο, με
ταπεινήν αγάπη και με «χαροποιόν πένθος». Γιατί η Ελλάδα μας είναι τόπος
πονεμένος, χαροκαμένος, βασανισμένος· και το έθνος μας βρίσκει στις σκληρές
περιστάσεις του παρηγοριά και στήριγμα στη λυπημένη μητέρα του Χριστού. Σε
άλλες χώρες η Παναγία τραγουδιέται με τραγούδια κοσμικά· μα εμείς την
υμνολογούμε με κατάνυξη, θαρρετά μα και με συστολή, με αγάπη, μα και με σέβας,
σαν μητέρα μας, μα και σαν μητέρα του Θεού μας. Ανοίγομε την καρδιά μας, για να
ιδεί τι έχει μέσα και να γιάνει τις πληγές μας. Η Παναγία είναι η πικραμένη
χαρά της Ορθοδοξίας· το «χαροποιόν πένθος», η «χαρμολύπη μας», «ο ποταμός ο
γλυκερός του ελέους», «ο λιμήν των χειμαζομένων».
Το
Δεκαπενταύγουστο μοσχοβολά όλη η χώρα μας από την μυστική ευωδία της Θεοτόκου.
«Επί Σοί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις· αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων
το γένος. Ηγιασμένε ναέ και Παράδεισε λογικέ, παρθενικόν καύχημα, εξ ης Θεός
εσαρκώθη και πεδίον γέγονεν».
Θα μπορούσε το
άρθρο να σταματήσει εδώ, να μπει τελεία. Ο μεγάλος Κόντογλου, με την απαράμιλλη
γραφή του, ιστόρησε το τι σημαίνει "Παναγία" για το Γένος μας.
Διαβάζω όμως στα συστημικά, δυσώνυμα κύμβαλα της τηλοψίας και της
δημοσιογραφίας, τις εξής αναθυμιάσεις:
"Οι ειδικοί
κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις εκδηλώσεις στις εκκλησίες την ημέρα του
Δεκαπενταύγουστου.
Η Κοίμηση της
Θεοτόκου είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του χριστιανισμού και κάθε χρόνο
χιλιάδες πιστοί συγκεντρώνονται μέσα και έξω από τις εκκλησίες ανά την Ελλάδα. Ενδεικτικά
αναφέρεται πως οι μεγαλύτερες εορταστικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στην
Τήνο, στην Πάρο, στο Βέρμιο, στην Κεφαλονιά, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη της
Ελλάδας".
Οι ασεβείς, οι
άθεοι, οι εκκλησιομάχοι, οι εχθροί της Ορθοδοξίας, αμόλησαν τα μαντρόσκυλά τους
για να μας προετοιμάσουν και πάλι για την βλασφημία, τούτη την φορά, στο πιο
αγαπημένο και σεβαστό πρόσωπο της εκκλησίας του Χριστού: την Υπεραγία Θεοτόκο,
την Θεομάνα μας.
Μήπως πρέπει κι
εμείς - όσοι πιστοί - να αρχίσουμε να κρούομε των κώδωνα του κινδύνου στους
"ειδικούς" και στους πολιτικούς εντολοδόχους τους, που ξεκλειδώνουν
την αλυσίδα και αμολούν τους νέους "πατερούληδες", τους
λοιμοξιωλόγους; (Αν σφραγίσουν και πάλι τα πάντα, θα ψάχνουν για… λιμοξιωλόγους,
και ας μου συγχωρεθεί ο νεολογισμός. Δεν θα μιλάμε πια για λοιμό, την
υγιειονομική φούσκα, αλλά για πραγματικό λιμό, για πείνα και εξαθλίωση και τότε
να δούμε με τι θα μας φοβερίζει ο κάθε "ουρανοκατέβατος" Χαρδαλιάς…).
Ως εδώ ήμουν
ευπρεπής. Όμως, όταν δεν σέβονται Πίστη και Πατρίδα, ό,τι γράφεις πρέπει να
έχει λιβάνι κολοκοτρωνέικο. Θα παραπέμψω σε ένα επεισόδιο, όπως το θυμάμαι.
Κάποτε ένας επίσκοπος, τον καιρό του Αγώνα, απείλησε τον Κολοκοτρώνη, χτυπώντας
την πατερίτσα του. Ο αθάνατος Γέρος του Μοριά, που έσκιαζε και ποδοπατούσε την,
τότε και σήμερα, θρασύδειλη Τουρκιά, αγρίεψε. Και του λέει: "Μην μου
χτυπάς εμένα την μαγκούρα σου, γιατί χτυπώ κι εγώ το γιαταγάνι μου και σου
παίρνω το κεφάλι σου". Και τον εξαπέστειλε, κενόν και τετρομαγμένον…
Διάβασα την
"προσκυνημένη" δήλωση του αρχιεπισκόπου για την απάτη της μάσκας. Το
πρώτο που μου ήλθε στο νου ήταν το αγίου αποστόλου Παύλου: "Τις ημάς χωρίσει
από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία; ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή
κίνδυνος ή μάχαιρα;..(προς Ρωμαίους, 8, 35). Από τα παραπάνω δεν ισχύουν ούτε η
μάχαιρα ούτε ο λιμός ούτε η γυμνότης ούτε τίποτε άλλο. Το μόνο που υφίσταται
είναι ο διωγμός. Αν φοβάται τον διωγμό και τις μομφές της κάθε
"ανθρωποκάμπιας" που την κάθισαν σε ένα πόστο και των καντιποτένιων
δημοσιογράφων, ένας επίσκοπος, να κρυφτεί σε μοναστήρι, για να γλιτώσει και τον
"κίνδυνο" και τους ελέγχους του λαού.
Ο άγιος Γρηγόριος
ο Ε', ακόνιζαν τις χατζάρες οι γενίτσαροι, αλλά έμεινε όρθιος, υπέρ της
σωτηρίας του Γένους. Ο εθνοϊερομάρτυρας Σμύρνης Χρυσόστομος, ήξερε ότι τον
περίμενε το κτήνος που λέγεται Νουρεντίν πασάς και το αφιονισμένο κοπάδι των
μωχαμετάνων, και δεν έφυγε με τα φράγκικα πλοία. Και οι δύο μεγαλομάρτυρες του
Νέου Ελληνισμού, κυριολεκτικά, "λιανίστηκαν" από τους προγόνους του
Ερντογάν.
Το δεύτερο αυτό
που έλεγε παλιός και πολιός αρχιεπίσκοπος Αθηνών στους συναδέλφους του,
συνοδικούς: "Να παρακαλάτε, αδελφοί τον Χριστό, να γίνει η Δευτέρα Παρουσία
βράδυ, για να μην βλέπουμε ο ένας τα μούτρα του άλλου".
Το τρίτο: Λοιπόν,
αν κλείσουν τους ναούς την ημέρα που γιορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου, οι
ασεβείς πολιτικοί, οφείλουμε, πρέπει, είναι η ελάχιστη μορφή αντίστασης στους
νέους Διοκλητιανούς, να πάμε όλοι μας στους ενοριακούς ναούς που θα
λειτουργούν, και ας είναι κλειδωμένοι, και να εκκλησιαστούμε. Αν υπάρχουν 300,
400, πιστοί στο χοροστάσι, όπως έλεγαν παλιά την αυλή του ναού, κανείς δεν θα
τολμήσει να μας πειράξει. Κι αν μας "κόψουν" πρόστιμα….τι να πω; ότι
κάποτε έδιναν την ζωή τους για τον Χριστό; Ότι σούβλιζαν και αποκεφάλιζαν τους
χριστιανούς;
Να στηρίξουμε και
τους ευλαβείς και αγωνιστές ιερείς μας -και αρχιερείς, οι ελάχιστοι που
αντιστέκονται- που εν μέσω της τρισάθλιας πολεμικής των κοπροκαναλιών και της
επισκοπικής συνθηκολόγησης, κρατούν Θερμοπύλες. Ας μην περιμένουμε μόνο από
αυτούς. Αν δεν υπάρχει η στήριξη του πιστού λαού, είναι σαν να τους προδίδουμε.
Αν μας κλειδώσουν
τους ναούς, όταν γιορτάζει η Παναγία μας, και δεν αντιδράσουμε, εμείς οι
"καλοί χριστιανοί", καλύτερα να μην βλέπουμε ο ένας τα μούτρα του
άλλου….
http://aktines.blogspot.com/2020/08/blog-post_70.html
Σάββατο 8 Αυγούστου 2020
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020
Γιατί δεν φοράτε μάσκα; (Από αφήγηση προσκυνητού, πριν λίγες ημέρες, στο Άγιον Όρος ).
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΟΡΑΤΕ ΜΑΣΚΑ;
ΡΩΤΗΣΕ ένας Επίτροπος κάποιον Αγιονορείτη Γέροντα;
-Πάτερ γιατί δεν φοράτε εσείς μάσκα στην Εκκλησία;
Εμείς στην Εκκλησία μας στην Αθήνα τους βγάζουμε έξω όποιος δεν την φορά.
-Και γιατί να φορέσω; Εκκλησία είναι εδώ ή υπόνομος;
Τι λέγει ο Αρχιερεύς στον Εγκαινισμό των Ιερών Ναών; «Κατάστησον αυτόν λιμένα χειμαζομένων, ιατρείον παθών, καταφυγήν ασθενών, δαιμόνων φυγαδευτήριον» (Ακολουθία Εγκαινίων σελ.49,εκδ.Απ.Διακονία)
Επίσης και σε ένα τροπάρι γράφει για τον Ναό πως πλέον:
«Βλυσταίνει ρείθρα χάριτος,θαυμάτων βρύει τα νάματα και δωρείται ιάματα» (βλ.αυτόθι Σελ.32)
Αν μάθουμε να υποκύπτουμε τώρα στα εύκολα τι θα κάνουμε στα δύσκολα;
Η παρούσα κατάσταση είναι μία άσκηση ετοιμότητας για το σφράγισμα που έρχεται και που δυστυχώς ή ευτυχώς εκπλησσόμαστε βλέποντας τώρα πολλές φίρμες Ορθοδόξων Κληρικών, Μονών και πιστών που έτρεχε η ευλάβεια από τα μπατζάκια τους όχι μόνον να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα αλλά και να γίνονται Βασιλικότεροι του Βασιλέως.
Μου λέει ο λογισμός μου πως όταν θα έρθει το σφράγισμα θα απαιτήσουν με άποψη να το βάλουν όχι μόνο στο χέρι ή στο μέτωπο αλλά και στα πόδια και στα αυτιά τους για να αποδείξουν τους νομοταγείς στον βασιλιά του κόσμου τούτου.
Αλλά για να σου κάνω και σε εσένα Επίτροπε ένα ξεσκόνισμα:
Διώχνετε τους Βαπτισμένους Χριστιανούς από τις Εκκλησίες που δεν φορούνε μάσκα; Και αν θέλουν να κοινωνήσουν ποιος έχει δικαίωμα να τους απαγορεύσει; «Τον ερχόμενον προς με ου μη εκβάλω έξωλέγει ο Κύριός μας. » (Ιωάνν στ΄-37)
Εσύ κύριε επίτροπε που κάμεις τον Γορίλα του Ναού, και οι Ιερείς που σε βάζουνε,θε’να δώσετε απολογία στον Χριστόν αν αύριο κάποιος διωγμένος από σου σκανδαλιστεί και φύγει από την μάνδρα του Κυρίου και ίσως μετά πεθάνει ακοινώνητος.
Και άραγε αυτοί που κοινωνούν και βάζουν μετά πάλι την μάσκα δεν κολλά η Θεία Κοινωνία από τα χείλη τους στην μάσκα; Και τί την κάνουν μετά, την πετάνε στα σκουπίδια της τουαλέτας;
Μάλλον εσύ θα πρέπει να βγείς από την Εκκλησία και να πας να το εξομολογηθείς αμέσως το αμάρτημά σου σε έναν καλό Πνευματικό.
Τα ύστερα του κόσμου. Υπεραγία Θεοτόκε φώτισον ημάς!
Μάλλον πρέπει να φορέσουμε στο Εικόνισμα της Παναγίας μάσκα για να μην την μολύνουμε με την μαγαρισιά της απιστίας και του θράσους μας.
Αγιονορείτης Ταξιδευτής
Άπαντα Ορθοδοξίας http://aktines.blogspot.com/2020/08/blog-post_23.html#more
“Η καλoσύνη τον αμετανόητο τον βλάπτει..” ~ Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Έκτακτο Παράρτημα: “Η καλoσύνη τον αμετανόητο τον βλάπτει..” ~ Αγίου ...: – Γέροντα, θυμάμαι, μια φορά με είχατε μαλώσει πολύ.
Κυριακή 2 Αυγούστου 2020
Σάββατο 1 Αυγούστου 2020
Τυφλή και άνευ όρων υπακοή; Το απαγορεύουν οι Πατέρες της Εκκλησίας!
Τυφλή
και άνευ όρων υπακοή; Το απαγορεύουν οι Πατέρες της Εκκλησίας!
του Νεκτάριου
Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας
Γράφαμε προ ολίγων ημερών
για το θέμα της υπακοής, για την υποχρέωση των πιστών να αντιδρούν
απέναντι στις κακοδοξίες πλανεμένων ποιμένων, αλλά και για το σημερινό αφήγημα κάποιων
ότι η παραμικρή απείθεια δεν δικαιολογείται, ενώ όσοι την επιδεικνύουν είναι
φανατικοί, ακραίοι, μισαλλόδοξοι, ου κατ’ επίγνωσιν ζηλωτές ή όπως αλλιώς
επιθυμεί να τους βαφτίζει η κακοήθεια των οικουμενιστών θολολόγων.
Επειδή λοιπόν παράγινε το κακό με τους
κήρυκες της τυφλής υπακοής και του νανουρισμένου εφησυχασμού, καταθέτουμε
σήμερα (αλλά και σε προσεχές άρθρο) μία σειρά εντυπωσιακών μαρτυριών που
τεκμηριώνουν όλα αυτά επάνω στους ίδιους τους Αγίους και τους Πατέρες της
Εκκλησίας μας. Γιατί όντως τεκμηριώνονται και μάλιστα πολλαπλώς (εξ ου και η
ανάγκη να υπάρξει και επόμενο κείμενο). Και όλα αυτά βέβαια την ώρα που οι
κακοδοξίες περί αυτού του ιδιόμορφου επισκοπικού αλαθήτου και της (άνευ όρων
και διακρίσεως) υπακοής δεν μπορούν αντιθέτως να τεκμηριωθούν πουθενά, παρά
μόνο σε κάτι μύχιους πόθους και κάποια θλιβερά φληναφήματα ορισμένων συγχρόνων
θολολόγων της μεταπατερικής πλάνης.
Και ξεκινούμε βεβαίως με τον μέγα Απόστολο
των Εθνών, ο οποίος στην «Προς Γαλάτας Επιστολή» του (α΄ 6-9), δηλώνοντας τη δυσάρεστη
έκπληξή του για την ευκολία με την οποία οι Χριστιανοί της Γαλατίας της Μ.Ασίας
πέφτουν σε πλάνη και παρασύρονται από διαστρεβλωτές της πίστεως, γράφει: «Θαυμάζω
ὅτι οὕτως ταχέως μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος ὑμᾶς ἐν χάριτι (=Χριστοῦ) εἰς ἕτερον
εὐαγγέλιον, ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο· εἰ μή τινές εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς καὶ θέλοντες
μεταστρέψαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται
παρ᾽ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω,
εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾽ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω».
Σαφής λοιπόν η προτροπή/εντολή του
Αποστόλου Παύλου προς τους πιστούς, και μάλιστα δύο φορές προς πλήρη εμπέδωση
(«ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω») να μη δεχθούν καμία καινοτομία, ακόμη
κι αν προέρχεται από άγγελο ή από τους ίδιους τους Αποστόλους. Εντολή που
καταργεί κάθε έννοια «αλαθήτου», κάθε έννοια αυθεντίας των μεμονωμένων προσώπων
έναντι της Παραδόσεως μέσα στην Εκκλησία (αφού ούτε οι ίδιοι οι Απόστολοι δεν
μπορούν υστερογενώς να αλλάξουν το Ευαγγέλιό τους, επειδή αυτό είναι «άνωθεν»),
αλλά και επιπλέον αρκεί από μόνη της να μας καθοδηγήσει στο τί πρέπει να
γίνεται όταν κάποιοι μας καλούν να κάνουμε υπακοή εναντίον της Πίστεως της
Εκκλησίας: πολύ απλά απομακρύνουμε όποιον αλλοιώνει το αρχικό ευαγγελικό
κήρυγμα. Όποιος το τολμήσει, «ἀνάθεμα ἔστω».
Όσο δε για το άλλο χωρίο του Αποστόλου
Παύλου, που συνήθως επικαλούνται απομονωμένα οι τυφλο-υπακοούληδες, δηλαδή το
περίφημο «πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ
τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Προς Εβραίους ιγ΄, 17), και πάλι είναι
σαφές πως δεν πρόκειται για άνευ όρων υπακοή. Αλλά για υπακοή που συνδέεται με
την ορθή στάση των «ηγουμένων», των διδασκάλων και εκκλησιαστικών ταγών: η
προϋπόθεση είναι ότι «αὐτοὶ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν». Αν όμως αυτοί
ολιγωρούν για τις ψυχές και αμελούν για τους πνευματικούς κινδύνους και
πρωτίστως για την αίρεση, τότε καταργείται το καθήκον της υπακοής σε αυτούς.
Και το αν όχι μόνο αμελούν αλλά και υποχωρούν στην αίρεση, είναι πολύ εύκολο
βέβαια να διαγνωσθεί βάσει των Ιερών Κανόνων. Άλλωστε γεμάτο αναφορές είναι το
συγγραφικό έργο του Αποστόλου για διάκριση ανάμεσα σε καλούς και κακούς
ποιμένες, γνήσιους δασκάλους και ψευδοποιμένες ή ψευδοπροφήτες, που θα
εμφανιστούν μέσα στην Εκκλησία «λαλοῦντες διεστραμμένα». Η υπακοή στους
τελευταίους είναι φυσικά αδιανόητη.
Και το πόσο αδιανόητη είναι, φαίνεται ασφαλώς
και από όσα γράφουν και άλλοι κορυφαίοι Πατέρες, με τρόπο που καθιστά απολύτως σαφές
πόσο σκαιά διαστρέφουν την αλήθεια κάτι σύγχρονοι νανουριστές κληρικοί και τα
νανουρισμένα πνευματικοπαίδια τους. Και εν αρχή ας δούμε τι λέει ο Μέγας
Βασίλειος, που στηριζόμενος στον Απόστολο Παύλο, τονίζει ρητά ότι εάν οι
ποιμένες λένε κάτι σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, πρέπει να υπακούμε, αν
όμως λέγουν κάτι αντίθετο από τις εντολές του Ευαγγελίου, κι αν ακόμη αυτός που
προστάζει είναι άγγελος εξ ουρανού ή κάποιος Απόστολος, τότε οφείλουμε να μην
υπακούμε (Μ. Βασιλείου, Έργα 9, Ε.Π.Ε. σ. 381). Στο ίδιο ωστόσο πνεύμα και ο
σύγχρονός του Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, που λέει τα εξής εντυπωσιακά για
όσους όχι μόνο δεν υπακούουν, αλλά και εναντιώνονται σε πλανεμένους ιερείς και
αντιδρούν απέναντι στις κακοδοξίες τους:
Όσους εναντιώνονται κατά των ιερέων για θέματα πίστεως…ούτε εγώ τους
κατακρίνω, αλλά, εάν πρέπει να πω όλη την αλήθεια, τους επαινώ και χαίρομαι κι
εγὼ μαζί τους. Και θα ευχόμουν να είμαι ένας από αυτούς που αγωνίζονται για την
αλήθεια και λοιδωρούνται και θεωρούνται για τον λόγο αυτό ως εχθροί. Μάλλον δε
και καυχιέμαι ότι είμαι τέτοιος. Διότι είναι προτιμότερος ο πόλεμος για την
αρετή, από την ειρήνη που συμβιβάζεται με την κακία καί, ως εκ τούτου, σε
χωρίζει από τον Θεό («Καὶ ὅσοι μὲν περὶ πίστεως τοῦτο πασχόντων… οὐδ᾿ ἐγὼ
μέμφομαι, ἀλλ᾿ εἰ δεῖ τἀληθὲς εἰπεῖν, καὶ προσεπαινῶ, καὶ συνήδομαι. Καὶ τούτων
εἷς εἴην τῶν ὑπὲρ ἀληθείας ἀγωνιζομένων καὶ τῶν ἀπεχθανομένων· μᾶλλον δὲ καὶ εἶναι
καυχήσομαι. Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ»: Αγίου
Γρηγορίου Θεολόγου, «Ἀπολογητικός περί τῆς φυγῆς εἰς τόν Πόντον ἢ περί Ἱερωσύνης»,
82).
Και ας δούμε βέβαια και πώς ερμηνεύει αυτό
το αποστολικό «πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε» και ο Άγιος Ιωάννης
ο Χρυσόστομος. Ο οποίος μάλιστα απαντά συνάμα και στην άλλη μεγάλη και
χιλιοειπωμένη ανοησία των ημερών μας, ότι δήθεν αποτελεί ιεροκατάκριση να
κρίνεις και να ελέγχεις κληρικούς που έχουν πέσει σε αίρεση και πλάνη. Κάνοντας
λοιπόν λόγο για το πιθανό ενδεχόμενο να είναι πονηρός και ανάξιος ο
εκκλησιαστικός άρχοντας, λέει: «Δεν
είναι μικρό αυτό το κακό, αλλά είναι πολύ χειρότερο κι από την αναρχία: διότι
καλύτερα να μη καθοδηγείσαι από κανένα, παρά να καθοδηγείσαι από κάποιον
πονηρό. Διότι στην πρώτη περίπτωση μπορεί να σωθείς, αλλά στη δεύτερη
οπωσδήποτε θα κινδυνεύσεις, οδηγούμενος προς βάραθρα. Με ποια λογική λοιπόν
λέει ο Απόστολος "πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε"; Με την
εξής λογική: αφού πιο πάνω είπε "των οποίων βλέποντας την έκβαση της ζωής,
μιμείσθε την πίστη τους", τότε ήταν που είπε "πειθαρχείτε στους
ηγουμένους σας και υπακούετε". Τι γίνεται λοιπόν, λέει, όταν είναι πονηρός
και δεν πειθαρχούμε; Πώς το εννοείς το "πονηρός"; Αν είναι πονηρός εξ
αιτίας της πίστεως, απόφευγε και παράτησέ τον, όχι μόνον αν είναι άνθρωπος,
αλλά κι αν είναι άγγελος που κατέρχεται εξ ουρανού (Γαλ. 1, 8). Αν είναι
πονηρός εξ αιτίας της ζωής του, μην ασχολείσαι [...]. Μη προσέχετε λοιπόν τη
ζωή, αλλά τα λόγια τους· διότι εξ αιτίας των ηθών δεν θα μπορούσε κανείς ποτέ
να υποστεί βλάβη. Γιατί; Διότι είναι φανερά σε όλους, και ο ίδιος, ακόμη κι αν
είναι πονηρός χιλιάδες φορές, ποτέ δεν θα διδάξει πονηρές και διεστραμμένες
διδασκαλίες. Αλλά όταν είναι στην πίστη πονηρός, αυτό δεν είναι φανερό σε όλους
κι επίσης τότε δεν θα σταματήσει να διδάσκει. Διότι και το "Μη κρίνετε,
ίνα μη κριθήτε" είναι για τον βίο και όχι για την πίστη». (Patrologia Graeca
63, 232-233).
Ούτε η υπακοή λοιπόν μπορεί να είναι
απροϋπόθετος, αλλά ούτε και ιεροκατάκριση αποτελεί να κρίνεις τη στρεβλή πίστη
κάποιου που έχει εκτραπεί σε πλάνη. Ιεροκατάκριση αντιθέτως είναι να σχολιάζεις
τον βίο του, όταν δηλαδή τον κατηγορείς για σαρκικές και λοιπές προσωπικές
αμαρτίες (όχι μόνο ανυπόστατες, αλλά ακόμη και πραγματικές). Αυτό όντως
αποτελεί βαριά αμαρτία, ακόμη και αν το πράττεις απέναντι σε λαϊκό, πόσο δε
μάλλον σε ιερωμένο. Ο έλεγχος όμως για διαστρεβλωμένη και αιρετική διδασκαλία
όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά αποτελεί και καθήκον - και ειδικά μάλιστα όταν
πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν ευθύνη μόνο του εαυτού τους, αλλά
επηρεάζουν πνευματικά πολλούς άλλους και μπορεί επομένως να γίνουν αίτιοι για
την απώλεια ψυχών. Αυτό για να ξεκαθαρίσουμε για μία ακόμη φορά και τα όρια της
υπακοής, αλλά και τις πραγματικές διαστάσεις της ιεροκατηγορίας.
Και
μετά από τους τρείς μεγάλους μας ιεράρχες, περνάμε σε ένα ακόμη σπουδαίο
εκκλησιαστικό πατέρα, τον Μέγα Αθανάσιο, που απαγορεύει ρητά την «κοινωνία» με
πρόσωπα, των οποίων το αιρετικό φρόνημα αποστρεφόμαστε («ὧν τὸ φρόνημα ἀποστρεφόμεθα,
τούτους ἀπὸ τῆς κοινωνίας προσήκει φεύγειν»: Patrologia Graeca 26, 1188ΒC). Και
συμπληρώνει πάλι ο ίδιος ότι όπως πρέπει να κόβουμε τον οφθαλμό που μας
σκανδαλίζει (όχι τον αισθητό, αλλά τον νοητό), έτσι και ο επίσκοπος ή ο ιερέας,
που είναι οι οφθαλμοί της Εκκλησίας, αν έχουν πέσει σε πλάνη και σκανδαλίζουν
τον λαό, πρέπει να εκβάλλονται, γιατί καλύτερα δίχως αυτούς να συναθροίζονται
οι πιστοί, παρά να πάνε μαζί μ’ αυτούς στην Κόλαση, σαν να είναι μαζί με τον
Άννα και τον Καϊάφα («Βαδίζοντες τὴν ἀπλανῆ καὶ ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμὸν μὲν ἐκκόψωμεν
σκανδαλίζοντα, μὴ τὸν αἰσθητόν...ἀλλὰ τὸν νοητὸν. Οἶον ἐάν ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ
πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται, καὶ
σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτούς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἐστιν ἄνευ αὐτῶν
συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἤ μετ’ αὐτοὺς ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ
Καϊάφα, εἰς τὴν γέεναν τοῦ πυρός...ἵνα ἡ Ἐκκλησία ἀσκανδαλίστως συναγομένη διαφυλαχθήσεται»:
Patrologia Graeca 27, 1369C).
Κλείνοντας
πλέον το σημερινό σχόλιο, θυμίζω τον 31ο Αποστολικό Κανόνα, που προβλέπει επίσης
την απομάκρυνση των πιστών από κακοδόξους επισκόπους, αλλά και τον Μέγα Φώτιο
(9ος αιώνας), που επίσης εμφανίζεται εντυπωσιακά κάθετος - κι ας είναι γνωστό
πόσο κατηγορήθηκε από τους Ζηλωτές της εποχής του ως μετριοπαθής και
υποστηρικτής της λεγόμενης «οικονομίας» (την οικονομία όμως τότε οι Πατέρες την
εννοούσαν στην ορθή της διάσταση, δηλαδή για θέματα δευτερεύοντα και εξωτερικά,
όχι για δογματικά - σε πλήρη αντίθεση με τους σημερινούς Οικουμενιστές που τη
χρησιμοποιούν ως προπέτασμα καπνού για να καλύψουν το ολοκληρωτικό δογματικό
και εκκλησιολογικό ξεχαρβάλωμα που επιχειρούν). Λέει λοιπόν ο Μέγας Φώτιος ότι
αν ο ποιμένας είναι αιρετικός, τότε είναι λύκος και πρέπει να φεύγουμε
τρέχοντας μακριά του και να μη μας ξεγελά κι αν ακόμη παρουσιάζεται ήρεμος,
αλλά να αποφεύγουμε οπωσδήποτε την επικοινωνία και τη συναναστροφή μαζί του,
σαν να πρόκειται για το δηλητήριο του φιδιού («Αἱρετικός ἐστίν ὁ ποιμήν; Λύκος ἐστίν.
Φεύγειν ἐξ αὐτοῦ καὶ ἀποπηδᾶν δεήσει μὴν ἀπατηθῆναι προσέλθειν κἄν ἥμερον αὐτοῦ
παρισαίνειν δοκεῖ, φύγε τὴν κοινωνίαν καὶ τὴν πρὸς αὐτόν ὁμιλίαν ὡς ἰόν ὄφεως»:
Ε.Π.Ε. 12, σ. 400).
Δεν
είναι άραγε συγκλονιστικά εύγλωττα όλα αυτά; Για ποιαν ευπείθεια λοιπόν και για
ποιαν άνευ όρων υπακοή τολμούν να μας μιλούν κάποιοι; Υπακοή σε πλανεμένους
ταγούς και αιρετικούς λυκοποιμένες δεν νοείται. Και αυτό είναι απολύτως ξεκάθαρο…
http://aktines.blogspot.com/2020/08/blog-post_87.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)