Έκτακτο Παράρτημα: Πράγματα που μοιάζουν απίστευτα στους απίστους, απ...

Έκτακτο Παράρτημα: Πράγματα που μοιάζουν απίστευτα στους απίστους, απ...: Πράγματα που μοιάζουν απίστευτα στους απίστους, αποτελούν γνώριμα και καθημερινά περιστατικά στους όντως πιστούς, αυτούς που ζουν εν Πνε...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ἀξιοθαύμαστοι ὅσοι καίγονται μέσα στό καμίνι τῶν θ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ἀξιοθαύμαστοι ὅσοι καίγονται μέσα στό καμίνι τῶν θ...: Είναι, πραγματικά αξιοθαύμαστοι όσοι καίγονται μέσα στο καμίνι των θλίψεων και υπομένουν τη φωτιά με γενναιότητα. Μας θ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»: Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας.  Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνε...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: «Ὅλοι οἱ ψυχικὰ ἀσθενεῖς ἔχουν ὡς κέντρο τὸν ἑαυτό...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: «Ὅλοι οἱ ψυχικὰ ἀσθενεῖς ἔχουν ὡς κέντρο τὸν ἑαυτό...: Ἕνας ἀκόμη σύγχρονος Στάρετς, ὁ Στάρετς Σέργιος, συμφωνεῖ μέ τά λεγόμενα τοῦ Γέροντος Πορφυρίου καί τοῦ Γέροντος Παϊσίου, πού μόλις πα...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Γιατί κλαῖς, πάτερ Παϊσιε! Σέ πονάει κάτι;

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Γιατί κλαῖς, πάτερ Παϊσιε! Σέ πονάει κάτι;: Γ ιατί κλαις, πάτερ Παίσιε! Σε πονάει κάτι; Όχι αγαπητέ μου. Επειδή εσείς δεν κ λαίτε, κλαίω εγώ για σας, διότι είναι πολύ δύσκολο...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ὁ ἅγιος γέροντας Παΐσιος γιά τήν Ψυχολογία καί Ψυχ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ὁ ἅγιος γέροντας Παΐσιος γιά τήν Ψυχολογία καί Ψυχ...: Προς Βασίλειον Τίμιος Σταυρός 23/7/1977 Αγαπητέ μου αδελφέ κύριε Βασίλειε, «Χαίρε εν Κυρίω» Διάβασα το βιβλίο σας [και], αν και ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ὅποιος ἐνδιαφέρεται γιά τήν ψυχική ὑγεία τοῦ ἄλλου...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ὅποιος ἐνδιαφέρεται γιά τήν ψυχική ὑγεία τοῦ ἄλλου...: « ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ» Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου Ὅποιος βοηθάει τόν ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: 1)Τί θέλει ἀπό μᾶς ὁ Θεός; 2)Οἱ Θεῖες δυνάμεις εἶν...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: 1)Τί θέλει ἀπό μᾶς ὁ Θεός; 2)Οἱ Θεῖες δυνάμεις εἶν...: Οι ευεργεσίες του Θεού ραγίζουν την καρδιά.  -   Γέροντα, τι θέλει από εμάς ο Θεός; -   Ο Θεός από εμάς θέλει την προαίρεσή μ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ἡ ἀποδοχή μέ εὐχαριστία τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ.

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ἡ ἀποδοχή μέ εὐχαριστία τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ.: ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΗΜΩΝ ΧΡΙΣΤ ῼ Τῼ ΘΕῼ ΠΑΡΑΘΩΜΕΘΑ «Στό βιβλίο τού αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς υπάρχει ένας διάλ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Πότε εἰσακούεται ἀπό τό Θεό ἡ προσευχή μας;

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Πότε εἰσακούεται ἀπό τό Θεό ἡ προσευχή μας;: Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου Να πώς πρέπει να ζητάς κάτι, από το Θεό: «Κύριε, Εσύ βλέπεις ότι χρειάζομαι το τάδε πράγμα ή ότι υπ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐλευθερία – Ὅσιου Σιλουαν...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐλευθερία – Ὅσιου Σιλουαν...:   Ὅσιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης Εἶναι μεγάλο ἀγαθὸ νὰ παραδινόμαστε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τότε στὴν ψυχὴ εἶναι Μόνος ὁ Κύριος καὶ δὲ...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ἡ χριστιανική στάση ἀπένατι στό θάνατο (π. Σεραφεί...

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: Ἡ χριστιανική στάση ἀπένατι στό θάνατο (π. Σεραφεί...: Ἡ χριστιανική στάση ἀπένατι στό θάνατο (π. Σεραφείμ Ρόουζ), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-10-2017 (Σύναξη στήν Κα...

Στη ζωή των Αγίων Αλήθεια και Αγάπη πάνε πάντα μαζί. 12-11-2017, π. Αρσέ...

Ανάγκη ομολογίας πίστεως από τους Χριστιανούς. 5-11-2017, π. Αρσένιος Βλ...

Διαθρησκειακή Αθήνα - Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος

  Διαθρησκειακή Αθήνα   -   Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος

ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΑΘΗΝΑ

Ἐν Πειραιεῖ 31-10-2017  

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

ἐφημ. Ἱ. Ν. Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου - Παναγίας Ὀδηγητρίας Λόφου Βώκου

Στήν ἐποχή μας διοργανώνονται πολύ συχνά διαθρησκειακές συναντήσεις καί διασκέψεις μέ θέματα τήν εἰρήνη, τήν ἐξάλειψη τῆς βίας, τῆς πενίας καί τήν εἰρηνική συνύπαρξη θρησκειῶν.

Μία τέτοια συναντήση ἦταν καί ἡ Β΄ Διεθνής Διάσκεψη Ἀθηνῶν γιά τόν «Θρησκευτικό καί Πολιτιστικό Πλουραλισμό καί τήν Εἰρηνική Συνύπαρξη στή Μέση Ανατολή», πού πραγματοποιήθηκε στίς 30/31-10-2017, καί διοργανώθηκε ἀπό τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος, ὕστερα ἀπό πρωτοβουλία τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κ. Νίκου Κοτζιά.

Σ’αὐτή συμμετεῖχαν ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος Β΄, ὁ Σεβ. Μητρ. Σύρου κ. Δωρόθεος, ὁ Σεβ. Μητρ. Περιστερίου κ. Χρυσόστομος, ὁ Σεβ. Μητρ. Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρας, ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Θερμοπυλῶν κ. Ἰωάννης, ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Μεθώνης κ. Κλήμης, ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Σαλώνων κ. Ἀντώνιος, ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Παν. Ἀρχιμ. Συμεών Βολιώτης, ὁ Παν. Ἀρχιμ. Ἰγνάτιος Σωτηριάδης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ Σεβ. Μητρ. Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας, ὁ Σεβ. Μητρ. Τορόντο κ. Σωτήριος, οἱ Πατριάρχες Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλος Γ΄ καί Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, ὁ Σεβ. Μητρ. Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Σεβ. Μητρ. Γουϊνέας κ. Γεώργιος, ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος, ὁ Σεβ. Μητρ. Βολοκολάμσκ κ. Ἱλαρίων, ὁ ἔξαρχος τοῦ Παναγίου Τάφου στήν Ἑλλάδα Παν. Ἀρχιμ. κ. Δαμιανός, ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Εἰρηναῖος, ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιος, ὁ Ἐξοχ. Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ὁ ὑπουργός Ἐπικρατείας τῶν Ἡνωμένων Ἀραβικῶν Ἐμιράτων (ΗΑΕ), ἁρμόδιος γιά τήν Ἀνεκτικότητα Σεΐκχ Ναγιάν μπιν Μουμπάρακ ἀλ Ναχιάν, ἡ πρέσβης τῆς Αὐστρίας στήν Ἑλλάδα Ἀντρέα Ἰκίτς Μποχμ, οἱ ὑπουργοί Ἐξωτερικῶν τῆς Αἰγύπτου Σάμεχ Σούκρι, τῆς Κύπρου κ. Ἰωάννης Κασουλίδης καί τῆς Παλαιστίνης Ριάντ Μάλκι, ὁ ὑφυπουργός τοῦ Βατικανοῦ, ὁ Μεγάλος Μουφτής τῆς Αἰγύπτου, Μονοφυσῖτες, ἀντιπροσωπεῖες ἀπό τό σύνολο τῶν χωρῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς Μεσογείου, καθώς καί θρησκευτικοί ἡγέτες ἀπό τόν μουσουλμανικό καί ἑβραϊκό κόσμο, πού ἐκπροσώπησαν τό σύνολο σχεδόν τῶν θρησκευτικῶν καί πολιτιστικῶν κοινοτήτων στήν εὐρύτερη περιοχή τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.

Οἱ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων οἰκουμενιστές στίς ὁμιλίες τους ἔκαναν λόγο γιά ἁρμονική καί εἰρηνική  συνύπαρξη, γιά διαθρησκειακό διάλογο μεταξύ Χριστιανῶν, Μουσουλμάνων καί Ἑβραίων, γιά ἀνεκτικότητα, γιά θρησκευτικό πλουραλισμό, γιά ἑνότητα μέσα ἀπό τήν διαφορετικότητα, γιά εἰρηνική συμβίωση τῶν πιστῶν τῶν διαφόρων θρησκειῶν, γιά προβολή τῶν στοιχείων, πού ἑνώνουν τίς θρησκεῖες, παρά ἐκείνων πού τίς χωρίζουν, καί γιά πρόταξη τῶν κοινῶν ἀξιῶν τῶν διαφόρων θρησκειῶν, παρά τῶν ἀντιλήψεων ἐκείνων περί θρησκευτικῆς ἀνωτερότητας, πού ὑπονομεύουν την ἀνοχή στό διαφορετικό[1].

Ὁ ὅρος «ἀνεκτικότητα» γνώρισε μεγάλη δημοτικότητα κυρίως ὅταν χρησιμοποιήθηκε ἀπό τόν Βολταῖρο καί ἔγινε ἡ κυρίαρχη ἠθική καί πολιτική ἰδέα τῆς πολιτισμένης Εὐρώπης. Ἄν, ὅμως, προσπαθήσουμε νά ἀνιχνεύσουμε τήν προέλευση καί τήν πρώτη ἐμφάνιση αὐτοῦ τοῦ ἄγνωστου πρίν ἀπό τόν 17^ο αἰώνα ὅρου, θά καταλήξουμε ὅτι προέρχεται ἀπό τήν καμπαλιστική φιλολογία. Βασική θέση τῆς Καμπάλα εἶναι πώς ὑφίσταται μιά κοινή ἀποκάλυψη τῆς ἀλήθειας σέ ὅλες τις θρησκεῖες. Αὐτό εἶναι καί τό δόγμα τοῦ σύγχρονου οἰκουμενισμοῦ καί τῆς παγκοσμιοποίησης… «Ἀνατριχιαστική» εἶναι και ἡ διαπίστωση πώς ἡ κυρίαρχη σήμερα παγκοσμίως ἀντίληψη περί ἀποδοχῆς τῶν πάντων ἔχει καμπαλιστική προέλευση. Μέ μιά δόση ἴσως ὑπερβολῆς θά μποροῦσε κανείς νά ἰσχυριστεῖ ὅτι ὁ κόσμος μας σήμερα δέν εἶναι, ὅπως συνήθως λέγεται, νεωτερικός, ἀλλά καμπαλιστικός… Κατά τόν 17^ο αἰώνα πραγματοποιήθηκε καί ἡ πρώτη ἐκτενής ἔκδοση τῆς μετάφρασης στά λατινικά τῆς Λουριανικῆς Καμπάλας, ἀπό τούς Christian Knorr von Rosenroth καί Francis Mercury van Helmont, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν συνεργάτες τοῦ σπουδαίου γερμανοῦ φιλοσόφου, μαθηματικοῦ καί καμπαλιστῆ, Leibniz. Τό ἔργο ἐκδόθηκε μέ τόν τίτλο Kabbala Denudata ἀνάμεσα στά ἔτη 1677 και 1684. Ἐκεῖ υἱοθετοῦνται καί προβάλλονται ὡς τό ἀπαύγασμα τοῦ καμπαλισμοῦ τρεῖς βασικές ἀρχές : πίστη στήν ἐπιστήμη, πίστη σέ πρόοδο-ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου καί πλουραλισμός-ἀνεκτικότητα[2].

Στή Μασονική δέ ἐγκυκλοπαιδεία τοῦ Ν. Χ. Λάσκαρη, πού ἐκδόθηκε μέ τήν ἄδεια τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, καί στό λῆμμα «Θρησκεία καί Τεκτονισμός», διαβάζουμε : «Ἡ τεκτονική θρησκεία δέν κάνει διακρίσεις. Δέχεται στούς φιλόξενους κόλπους της ἄνδρες κάθε δόγματος, κανένα δέ ἀπολύτως θρησκευτικό δόγμα δέν εὐνοεῖ ἤ ἀποδοκιμάζει... Ἡ θρησκεία τοῦ Τεκτονισμοῦ εἶναι ἡ γενική θρησκεία τῆς φύσεως καί τῆς πρωταρχικῆς ἀποκαλύψεως –πού μᾶς κληροδοτήθηκε ἀπό κάποιο ἀρχαῖο καί πατριαρχικό ἱερατεῖο- στήν ὁποία ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά συνυπάρξουν». Νά, λοιπόν, και ὁ ὅρος «συνύπαρξη» στή Μασονία. Ἀπροκάλυπτος εἶναι δηλαδή ὁ συγκρητισμός καί ὁ εἰδωλολατρικός χαρακτήρας τῆς Μασονίας, ἀλλά καί ὁ ἀντιχριστιανικός της χαρακτήρας, κάτι πού φαίνεται καί ἀπό τήν διεκδίκηση παγκοσμιότητος, πού ἀντιστρατεύεται στήν καθολικότητα καί οἰκουμενικότητα τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καί Ἐκκλησίας.

Ἀντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς τήν στενότατη, γενετική καί στοχοθεσιακή σχέση Καμπαλισμοῦ, Μασονίας καί Οἰκουμενισμοῦ.

Ἡ Ἀθήνα, μέ ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς ἑλληνικῆς πολιτικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας, κατέστη «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν»[3]. Ἡ Γαλιλαία στήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ ἦταν ἕνας χῶρος, ὅπου ὑπῆρχε τό σήμερα πολυδιαφημιζόμενο πολυπολιτισμικό μοντέλο. Πολλοί πολιτισμοί, ὅλοι οἱ πολιτισμοί, ὅλα τά ἔθνη, ὅλες οἱ θρησκεῖες μαζί. Ὑπῆρχαν ἐκεῖ στή Γαλιλαία ὅλα τά ἔθνη˙ Ἰουδαῖοι, Πέρσες, Ἀσσύριοι, Ἕλληνες κ.ἄ. Καί τί ἦταν αὐτό το πολυπολιτισμικό μοντέλο; Ἄς τό ἀκούσουν αὐτό ὅσοι κληρικοί καί θεολόγοι εἶναι ὑπέρ τῶν διαθρησκειακῶν συναντήσεων. Τό πολυπολιτισμικό μοντέλο ἦταν «ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει». Σκότος ὑπῆρχε ἐκεῖ. Οἱ ὑπέρμαχοι τῶν διαθρησκεικῶν διαλόγων καί συναντήσεων ἰσχυρίζονται ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ἔχουν στοιχεῖα ἀληθείας, ὅλες ἔχουν κάτι θετικό. Μέ τή λογική τους αὐτή ἑπομένως κι ἐκεῖ στή «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν» ὑπῆρχε φῶς, λίγο φῶς. Τό Εὐαγγέλιο, ὅμως, λέει ὅτι  ἡ «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν» εἶναι «ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει». Καί αὐτός «ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς». Νά, τό Φῶς! Ὁ Χριστός! Πουθενά ἀλλοῦ δέν ὑπάρχει φῶς. Μόνο στόν Χριστό. Καί σήμερα ὅπου ὑπάρχουν τέτοιου εἴδους πολυπολιτισμικά μοντέλα καί διαθρησκειακές συναντήσεις καί σύγχυση, ὅπως στήν Ἀθήνα μέ τήν διοργάνωση τῶν προσφάτων διαθρησκειακῶν συναντήσεων, ὑπάρχει σκότος.

Οἱ οἰκουμενιστές ἐκκλησιαστικοί μας ἡγέτες συναγωνίζονται στό ποιός θά φανεῖ ἀρεστός στά κέντρα λήψεως ἀποφάσεων τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς. Μιμοῦνται τούς ἀθέους καί μασόνους πολιτικούς ἡγέτες, πού ψηφίζουν ἀντιχριστιανικούς, ἀνήθικους καί ἔκφυλους νόμους. Ὑποχωροῦν καί συμβιβάζονται, γιά νά μήν χαρακτηρισθοῦν ὀπισθοδρομικοί, ἀπομονωμένοι, φονταμενταλιστές καί φανατικοί καί χάσουν τά πλεονεκτήματα καί τίς κοσμικές ἀνέσεις. Οἱ σχεδιαστές τοῦ ἀφελληνισμοῦ καί τοῦ ἀποχριστιανισμοῦ τῆς Ἑλλάδος προχωροῦν ἀπό τόν διαχριστιανικό στόν διαθρησκειακό Οἰκουμενισμό, στήν ἐπαναφορά τῆς «Γαλιλαίας τῶν ἐθνῶν», στήν ἐπανεγκατάσταση τοῦ σκότους. Συναγωνίζονται οἱ ἐκκλησιαστικοί ἡγέτες στό ποιός θά συγκαλέσει τίς περισσότερες καί καλύτερες διαθρησκειακές συναντήσεις, ποιός θά φανεῖ καλύτερος ὑπηρέτης τοῦ πολυπολιτισμικοῦ μοντέλου, τοῦ μοντέλου τοῦ Ἀντιχρίστου. Σά νά ἔπαυσε ὁ Χριστός, ἡ Ὀρθοδοξία καί ἡ Ἑλλάδα νά ἀποτελοῦν τόν κατ'ἐξοχήν Ἑλληνορθόδοξο πολιτισμό καί πρέπει νά οἰκοδομηθεῖ τώρα ὁ «πολιτισμός τῶν πολιτισμῶν», δηλ. ὁ διαθρησκειακός πολυπολιτισμός. Δέν ὑπάρχει, ὅμως, μεγαλύτερη πλάνη καί αἵρεση, μεγαλύτερος κίνδυνος, μεγαλύτερη βαρβαρότητα ἀπό τήν ἐξίσωση τοῦ φωτός καί τοῦ σκότους, τῆς ἀληθείας καί τῆς πλάνης, τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ἀντιχρίστου. Μήπως εἶναι ἀπολίτιστοι οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ ἅγιοι Πατέρες, πού μᾶς συνιστοῦν νά ἀποφεύγουμε τήν κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς καί τους ἀπίστους; Μήπως εἶναι ἀπολίτιστος ὁ Ἀπ. Παῦλος, πού συνιστᾶ «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε» καί «μή γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις»[4], καί εἶναι περισσότερο πολιτισμένοι οἱ ἄθεοι καί μασόνοι πολιτικοί καί οἱ οἰκουμενιστές ἐκκλησιαστικοί ἡγέτες, πού ὀργανώνουν διαθρησκειακές συναντήσεις καί συνιστοῦν νά ἔχουμε κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς καί τούς ἀπίστους; Ὅμως, «τίς κοινωνία φωτί πρός σκότος; Τίς συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαλ»[5];

Ἀντιτασσόμαστε σέ τέτοιου εἴδους διαθρησκειακές συναντήσεις, διότι κατ'αὐτές γίνονται ἀντικανονικές συμπροσευχές, πού ἀπαγορεύονται ρητῶς ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, καί διότι ἔφθασαν ἕως τοῦ σημείου νά ζητοῦν τήν ἐξάλειψη (διαγραφή) ὅλων τῶν στοιχείων βίας ἀπό τήν Ἁγία Γραφή τῶν Χριστιανῶν καί τά κείμενα τῶν Ἰουδαίων καί τοῦ Ἰσλάμ. Τό παραπάνω αἴτημα θά πρέπει νά ἰσχύει μόνο γιά τήν δαιμονική Καμπαλά τῶν Σιωνιστῶν καί τό ἀνίερο Κοράνι τῶν Μουσουλμάνων, διότι περιέχουν στοιχεῖα βίας, καί ὄχι γιά τήν Ἁγία Γραφή. Ἐπισημαίνουμε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή δέν περιέχει πολεμικά στοιχεῖα μίσους καί βίας. Ὁ ἰσχυρισμός αὐτός ἰσοδυναμεῖ μέ βλασφημία ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Παραλλήλως, οἱ οἰκουμενιστές ἐκκλησιαστικοί ἡγέτες, συμμετέχοντας σέ διαθρησκειακές συναντήσεις, προκαλοῦν τόν πιστό Ὀρθόδοξο λαό, γιατί παρουσιάζουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς ἔνοχη καί τήν χριστιανική διδασκαλία ὡς συνένοχη στίς ἐγκληματικές πράξεις, οἱ οποίες γίνονται εἴτε στό ὄνομα τοῦ Ἰσλάμ εἴτε κατόπιν ἐντολῆς κέντρων, καί καλύπτουν τούς πραγματικούς αἰτίους τῶν πολέμων καί ἰδιαίτερα τόν Παπισμό, πού αἱματοκύλησε καί ἐξακολουθεῖ νά αἱματοκυλᾶ τόν κόσμο, καί μάλιστα ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ, τοῦ πράου, ἀκάκου καί μόνου εἰρηνοποιοῦ. Ἐπιπροσθέτως, ἕως σήμερα, οἱ διαθρησκειακές συναντήσεις δέν ἔχουν βοηθήσει καθόλου τήν ἀνθρωπότητα, διότι, παρά τό πλῆθος αὐτῶν, καί τρομοκρατικές πράξεις ἔχουμε ἀπό τούς μή Χριστιανούς σέ ὅλα τά σημεῖα τοῦ κόσμου, καί ἐμφυλίους ἔχουμε, καί πολεμικές ἐνέργειες, συγκρούσεις καί συρράξεις ἔχουμε, καί πρωτοφανεῖς διώξεις ὀρθοδόξων καί πλανεμένων Χριστιανῶν ἔχουμε κ.λπ.

Ἡ ἔννοια τῆς εἰρήνης, ὅπως καί οἱ ἄλλες ἔννοιες (ἡ ἀλήθεια, ἡ ζωή, ἡ ἐλπίδα, ἡ ἀγάπη, ἡ σοφία κ.λπ.) δέν εἶναι μία ἀφηρημένη καί ἀπρόσωπη ἔννοια. Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας τίποτε δέν εἶναι ἀπρόσωπο καί ἀφηρημένο. Ὅλα εἶναι συγκεκριμένα καί προσωποιημένα. Ὅλα ἔχουν τήν ἀναφορά τους στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι, λοιπόν, καί ἡ εἰρήνη εἶναι προσωποποιημένη καί ἀναφέρεται στόν Χριστό. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ὄντως εἰρήνη – «ἡ ὄντως εἰρήνη σύ Χριστέ»[6] -, ὁ Χριστός εἶναι ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου. Ὡς ἐκ τούτου, καθίσταται εὐνόητο ὅτι, γιά νά ἀποκτήσει κανείς τόσο τήν ἐξωτερική ὅσο καί τήν ἐσωτερική εἰρήνη, θά πρέπει νά εἶναι ὁπωσδήποτε συνδεδεμένος, νά ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό. Πόσο, ὅμως, οἱ συμμετέχοντες σέ διαθρησκειακές συναντήσεις ἐκκλησιαστικοί ἡγέτες σχετίζονται μέ τόν Χριστό καί ἑπομένως κατέχουν τήν εἰρήνη Του, ὅταν, μέ τό οἰκουμενιστικό πιστεύω τους καί τά οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα τους, ἀπιστοῦν στόν αὐθεντικό Χριστό καί προβάλλουν ἕναν ἄλλο νοθευμένο, διαστρεβλωμένο καί οὐσιαστικά ἀνύπαρκτο Χριστό;

Ἡ εἰρήνη στή γῆ δεν πρόκειται νά ἐπικρατήσει, ἐάν δέν ἐκλείψει ἡ αἰτία τῶν πολέμων, πού εἶναι ἡ ὑλιστική βουλιμία καί ἡ περιφρόνηση τῶν πτωχῶν καί ἀδυνάτων, καί ἐάν δέν ἐπικρατήσουν οἱ χριστιανικές ἀρχές τῆς ἀγάπης, ἀκόμη καί πρός τούς ἐχθρούς, καί τῆς ὀλιγαρκείας-λιτότητας. Ἄν δέν ἀποκοποῦν οἱ ρίζες τοῦ πολέμου, αὐτός θά βλαστάνει καί θά καρποφορεῖ, ὅσο καί ἄν γίνεται προσπάθεια νά περισταλεῖ μέ διαθρησκειακές συναντήσεις καί συμφωνίες. 

Στήν ἐν λόγῳ διαθρησκειακή συνάντηση τῶν Ἀθηνῶν ἔγινε προσπάθεια νά προβληθεῖ ἡ συγκρητιστική, διαθρησκειακή καί οἰκουμενιστική θεωρία περί εἰρηνικῆς συνυπάρξεως τῶν θρησκειῶν ὡς ἡ μοναδική λύση στό πρόβλημα τοῦ πολέμου. Ἡ θεωρία, ὅμως, αὐτή εἶναι ἐσφαλμένη. Εἰρηνική συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκλησία σημαίνει παύση τοῦ κηρύγματος τοῦ Εὐαγγελίου καί κατάργηση τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς τῆς μόνης ἀληθινῆς Ἐκκλησίας. Εἰρηνική συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν σημαίνει συνεργασία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός ἀποφυγή ἰδεολογικῶν συγκρούσεων μέ τά ὄργανα τοῦ σκότους, πού ἀπομειώνουν τό Θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ ἐνσαρκωθέντος μόνου Σωτῆρος. Εἰρηνική συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν σημαίνει ἀρμονική συνύπαρξη τῆς ἀληθείας μέ τήν πλάνη, τήν ἀπάτη καί τό ψεῦδος, τοῦ φωτός μέ τό σκότος, τό ζόφο καί τό ἔρεβος˙ τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι τό Φῶς τό ἀληθινό, μέ τόν Διάβολο, πού εἶναι ὁ προστάτης τοῦ σκότους. Τέτοια, ὅμως, συνύπαρξη δέν εἶναι νοητή, ἀλλά ἀποτελεῖ ἑωσφορική εἰσήγηση. Εἰρηνική συνύπαρξη τῶν λαῶν μπορεῖ νά ὑπάρξει, εἰρηνική συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν ποτέ.

Ὁ Χριστός ἔδωσε ἐντολή νά κηρυχθεῖ στόν κόσμο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του ὡς ἡ μόνη ἀληθινή καί τέλεια Ἐκκλησία. Ἐπίσης, εἶπε  ὅτι «Μή νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπί τήν γῆν˙ οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλά μάχαιραν»[7]. Μ'αὐτόν τό λόγο ὁ Χριστός δέν τάσσεται, βέβαια, ἐναντίον τῆς εἰρήνης καί ὑπέρ τοῦ πολέμου, ἀλλά ἐννοεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία Του θά διχάσει τούς ἀνθρώπους, ἀφοῦ ἄλλοι θά πιστέψουν καί ἄλλοι δέν θά πιστέψουν καί οἱ ἄπιστοι θά πολεμοῦν τούς πιστούς. Τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου ἀναγκαίως ἐπιφέρει σύγκρουση μεταξύ τῶν θρησκειῶν, τῆς ἀληθινῆς ἀπό τή μιά καί τῶν ψευδῶν ἀπό τήν ἄλλη. Ὁ Ἀπ. Παῦλος λέγει : «Εἰ δυνατόν τό ἐξ ὑμῶν μετά πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες»[8]. Γιατί λέει «εἰ δυνατόν»; Γιατί ὑπάρχουν περιπτώσεις, κατά τίς ὁποῖες εἶναι ἀδύνατο τό εἰρηνεύειν. Τέτοια εἶναι ἡ περίπτωση τῆς κηρύξεως τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Σέ τέτοιες περιπτώσεις ἰσχύει αὐτό, πού λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὅτι εἶναι προτιμότερος ἀπό τήν εἰρήνη ὁ πόλεμος. Γιατί μιά τέτοια εἰρήνη χωρίζει ἀπό τόν Θεό.

Ἔχει τονισθεῖ πάρα πολλές φορές ὅτι ἡ παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ διαθρησκειακοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποῖα νομιμοποιήθηκε ἀπό τήν ληστρική, αἱρετική καί οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης (Ἰούνιος 2016), πρεσβεύει ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τό ἴδιο˙ ὅτι δέν εἶναι μόνον ὁ Χριστιανισμός ἡ μόνη ὁδός σωτηρίας˙ ὅτι τήν σωτηρία μπορεῖ κανείς νά τήν βρεῖ καί στόν Μουσουλμανισμό καί στόν Ἰουδαϊσμό καί στόν Ἰνδουϊσμό καί στόν Βουδισμό ἀκόμη καί στήν εἰδωλολατρεία˙ ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι διαφορετικοί ὁδοί σωτηρίας. Μέ τόν τρόπο αὐτόν ἐπιδιώκεται ἡ ψευδοένωση ὅλων τῶν θρησκειῶν σέ μία πανθρησκεία. Ἡ γενική τάση εἶναι νά φανεῖ ὅτι δέν ὑπάρχουν δογματικές διαφορές ἀνάμεσα στίς θρησκεῖες, ὅτι οἱ θρησκεῖες οὐσιαστικά εἶναι ἴδιες καί ὅτι τήν σωτηρία τήν βρίσκει κανείς παντοῦ.

Ὅμως, οἱ ἅγιοι ἔνδοξοι Ἀπόστολοι καί Μαθητές τοῦ Κυρίου καί ὅλοι οἱ ἅγιοί μας κηρύττουν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ μόνη ὁδός σωτηρίας, «ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή»[9], ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό μοναδικό Φῶς τοῦ κόσμου - τό ψάλλουμε αὐτό στή Θεία Λειτουργία «εἴδομεν τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλάβομεν πνεῦμα ἐπουράνιον» -, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀποκλειστική ἀποκάλυψη τῆς ἀληθείας, ἡ ἴδια ἡ Ἀλήθεια, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅτι δέν ὑπάρχει μετά ἀπό τόν Χριστό ἄλλη ἀλήθεια. Στήν σύγχρονη ἐποχή κυριαρχεῖ δυστυχῶς μιά νέα τάση καί μία νέα ἀπάτη τοῦ διαβόλου. Αὐτή ἡ νέα ἀπάτη τοῦ διαβόλου, μέ τίς διαθρησκειακές συναντήσεις, χρησιμοποιεῖ τό ἴδιο ψεῦδος, πού χρησιμοποίησε ὁ διάβολος στούς πρωτοπλάστους. Διέψευσε τότε ὁ διάβολος ὅσα εἶπε ὁ Θεός στούς πρωτοπλάστους καί τούς ἔδωσε τόν δικό του λόγο, πού δέν ἦταν λόγος σωτηρίας, ἀλλά πτώσεως καί καταστροφῆς. Σήμερα στήν ἐποχή μας μᾶς λέει ὁ διάβολος˙ «Μήν ἀκοῦτε τί λέει τό Εὐαγγέλιο, ὅτι μόνον ὁ Χριστός σώζει». Τότε ὁ διάβολος εἶπε στούς πρωτοπλάστους˙ «Μήν ἀκοῦτε τί σᾶς λέει ὁ Θεός. Δέν λέει τήν ἀλήθεια ὁ Θεός. Δέν θά πάθετε τίποτα ἄν φᾶτε ἀπό τόν καρπό τῆς γνώσεως τοῦ ξύλου τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ». Σήμερα, μέ τίς διαθρησκειακές συναντήσεις, μᾶς λέει˙ «Μήν ἀκοῦτε τί σᾶς λέει τό Εὐαγγέλιο, ὅτι μόνον ὁ Χριστός εἶναι ἡ μοναδική ὁδός σωτηρίας. Καί οἱ ἄλλες θρησκεῖες σώζουν, γιατί κι αὐτές πιστεύουν στόν ἴδιο Θεό καί διδάσκουν τίς ἴδιες ἠθικές ἀρχές καί ἀξίες». Καί δυστυχῶς αὐτές τίς ἀπαράδεκτες θεωρίες τίς ὑποστηρίζουν, γινόμενοι ὄργανα τοῦ διαβόλου, οἱ οἰκουμενιστές πατριάρχες, ἀρχιεπίσκοποι, μητροπολίτες, ἐπίσκοποι καί ἀκαδημαϊκοί θεολόγοι[10], πού συμμετέχουν σέ διαθρησκειακές συναντήσεις.

Ὁ διαθρησκειακός οἰκουμενισμός προσβάλλει τό θεμελιῶδες δόγμα τῆς μοναδικῆς ἐν τῷ κόσμῳ ἀποκαλύψεως καί σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων διά Ἰησοῦ Χριστοῦ σέ σχέση μέ τίς θρησκεῖες τοῦ κόσμου[11]. 

Ἄν ὅλοι οἱ  ἅγιοι ἔνδοξοι μάρτυρες εἶχαν τήν συμπεριφορά τῶν σημερινῶν οἰκουμενιστῶν, τότε χωρίς κανένα δισταγμό θά ἀσπάζονταν, ἐκτός τοῦ Χριστιανισμοῦ, καί τίς ἄλλες θρησκεῖες καί θά ἦταν ταυτόχρονα καί Χριστιανοί καί ἀλλόθρησκοι, ἀφοῦ καί τά δύο θά ἦταν διαφορετικοί τρόποι προσεγγίσεως τῆς σωτηρίας. Ὁ Χριστιανισμός, ὅμως, καί ἡ ἑτεροθρησκεῖα εἶναι πράγματα ἀσυμβίβαστα. Μέ τήν οἰκουμενιστική αὐτή νοοτροπία, οἱ ἅγιοι ἔνδοξοι μάρτυρες δέν θά ἦταν μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ, δέν θά στεφανόνωνταν ἀπό τόν Χριστό, οὔτε θά τούς ἑορτάζαμε, οὔτε θά τούς εἴχαμε παραδείγματα πρός μίμηση.

Ὅλοι οἱ ἅγιοι ἔνδοξοι μάρτυρες καί νεομάρτυρες, ἔδωσαν τό αἷμα τους γιά τήν πίστη μας, γιά τήν ἁγία Ὀρθοδοξία. Ὅλη αὐτή ἡ νεοταξική καί νεοεποχήτικη νοοτροπία καί δραστηριότητα, ἡ ὁποία ἐπιδιώκει νά παρουσιάσει πώς δῆθεν ὅλες οἱ θρησκεῖες, ὅλες οἱ αἱρέσεις καί ὅλες οἱ πίστεις εἶναι τό ἴδιο, ἀποτελεῖ προσβολή τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλά καί βλασφημία ἐναντίον τῶν ἁγίων ἐνδόξων μαρτύρων. Ἄν ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τό ἴδιο, γιατί οἱ ἅγιοι μαρτύρησαν καί ἔδωσαν τό αἷμα τους; Γιά τήν ἁγία Ὀρθοδοξία μας, γιά τήν ἁγία πίστη μας δέν μαρτύρησαν; Καί γιατί δέν ἀπέφυγαν νά λατρεύσουν μία ὁποιαδήποτε θρησκεία;

Θά μπορούσαμε νά φαντασθοῦμε ποτέ - γιά νά χρησιμοποιήσουμε παραδείγματα ἁγίων τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου- τόν ἅγιο ἔνδοξο Ἀπόστολο καί Εὐαγγελιστή Λουκᾶ νά διοργανώνει ἤ νά συμμετέχει σέ διαθρησκειακές συναντήσεις, συμπροσευχόμενος καί συνδιαλεγόμενος μέ τούς εἰδωλολάτρες τῆς ἐποχῆς του γιά τήν εἰρηνική συνύπαρξη Χριστιανισμοῦ καί εἰδωλολατρείας; Ἤ τόν ἅγιο ἔνδοξο μεγαλομάρτυρα Ἀρτέμιο νά πράττει τό ἴδιο μέ τόν σκληρό, αἱμοβόρο, εἰδωλολάτρη Ἰουλιανό τόν Παραβάτη, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἔδωσε ἐντολή νά δείρουν, νά ματώσουν καί νά ξύσουν τόν ἅγιο, διέταξε να σχίσουν στα δύο ἕνα τεράστιο βράχο καί, ἀφοῦ βάλλουν στό ἕνα κομμάτι τόν ἅγιο, νά ρίξουν τό ἄλλο ἀπό πάνω του; Ἤ τόν ἅγιο ἔνδοξο νεομάρτυρα Ἰωάννη τόν Μονεμβασιώτη νά κάνει τό ἴδιο μέ τόν Ὀθωμανό Τοῦρκο ἀφέντη του, πού τοῦ ἔχωσε τό μαχαίρι στήν καρδιά, ἐπειδή ὁ ἅγιος τηροῦσε τή νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου καί δέν ἀλλαξοπίστησε; Ἤ τόν ἅγιο ἔνδοξο Ἀπόστολο Ἰάκωβο τόν Ἀδελφόθεο μέ τούς Ἰουδαίους, πού τόν γκρέμισαν ἀπό τό πτερύγιο τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομώντος, ἐπειδή ὁμολόγησε ἐνώπιόν τους ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ; Ἤ, τέλος, τόν ἅγιο ἔνδοξο μεγαλομάρτυρα Δημήτριο μέ τόν Λυαῖο καί τούς εἰδωλολάτρες τῆς ἐποχῆς του, πού τόν λόγχευσαν στή δεξιά πλευρά, ὅπως ἀκριβῶς τον Χριστό;

Σύμφωνα, λοιπόν, μέ τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ἡ μοναδική ὁδός σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ πίστη στήν Ἁγία Τριάδα, στό ἔργο καί τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού συνεχίζονται στό Σῶμα Του, τήν Ἁγία Ἐκκλησία. Ὁ Χριστός εἶναι τό μόνο ἀληθινό Φῶς[12]˙ δέν ὑπάρχουν ἄλλα φῶτα γιά νά μᾶς φωτίσουν, οὔτε ἄλλα ὀνόματα πού μποροῦν νά μᾶς σώσουν˙ «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί σωτηρία˙ οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστίν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις, ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς»[13]. Ὅλα τά ἄλλα πιστεύματα, ὅλες οἱ θρησκεῖες, πού ἀγνοοῦν καί δέν ὀμολογοῦν τόν Χριστό «ἐν σαρκί ἐληλυθότα»[14], εἶναι ἀνθρώπινα κατασκευάσματα καί ἔργα τοῦ Διαβόλου[15], δέν ὁδηγοῦν στήν ἀληθινή θεογνωσία καί στήν διά τοῦ θείου βαπτίσματος ἀναγέννηση, ἀλλά πλανοῦν τούς ἀνθρώπους καί τούς ὁδηγοῦν στήν ἀπώλεια. Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πιστεύοντας στήν Ἁγία Τριάδα, δέν ἔχουμε τόν ἴδιο Θεό μέ καμμία ἄλλη θρησκεία˙ οὔτε μέ τίς λεγόμενες δῆθεν «μονοθεϊστικές» θρησκεῖες, τόν Ἰουδαϊσμό καί τόν Μωαμεθανισμό, οἱ ὁποῖες δέν πιστεύουν στήν Ἁγία Τριάδα[16], οὔτε μέ τήν εἰδωλολατρεία.

---

[1] ΜΑΚ. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄, Μονόδρομος ἡ ἀρμονική συνύπαρξη σέ ἕναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, 30-10-2017, http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/17926-arxiepiskopos-monodromos-i-armoniki-sunuparji-se-enan-ragdaia-metaballomeno-kosmo, 30-10-2017, ΜΑΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ, Χρέος μας εἶναι νά ἐργαστοῦμε γιά τήν ἑνότητα μέσα ἀπό τήν διαφορετικότητα, 30-10-2017,  http://www.amen.gr/article/aleksandreias-theodoros-xreos-mas-einai-na-ergastoume-gia-tin-enotita-mesa-apo-tin-diaforetikotita, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ὁ εἰλικρινής διάλογος ἔχει τήν δύναμη νά ἀλλάζει τήν ροή τῆς ιστορίας, 30-10-2017, http://www.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio/17935-bartholomaios-o-eilikrinis-dialogos-exei-tin-dunami-na-allazei-tin-roi-tis-istorias, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Ἡ Ἑλλάδα νά διαδραματίζει μεσολαβητικό ρόλο γιά τήν εἰρηνική ἐπίλυση τῶν πολεμικῶν διενέξεων, 30-10-2017, http://www.romfea.gr/ekklisia-kyprou/17932-kuprou-i-ellada-na-diadramatizei-mesolabitiko-rolo-gia-tin-eiriniki-epilusi-ton-polemikon-dienejeon, ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ κ. ΙΛΑΡΙΩΝ, Ἡ Ἑλλάδα συντελεῖ στή διαφύλαξη θρησκευτικῆς καί πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς στή Μ. Ἀνατολή, 31-10-2017, http://www.romfea.gr/patriarxeia-ts/patriarxeio-mosxas/17947-bolokolamsk-i-ellada-suntelei-sti-diafulaji-thriskeutikis-kai-politistikis-klironomias-sti-m-anatoli

[2] ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΗΝΑΟΓΛΟΥ, «Ἀποκρυφισμός˙ τό κυρίαρχο πνευματικό ρεῦμα τοῦ Διαφωτισμοῦ», ἐν Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή Πολιτιστικῆς Ταυτότητος, 1821-2021, 10 Συνέδρια γιά τά 200 χρόνια τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης, Πρακτικά Δ΄ Συνεδρίου «Ἑλληνικός καί Εὐρωπαϊκός Διαφωτισμός» 23 καί 24 Ὀκτωβρίου 2015, ἐκδ. Ἀρχονταρίκι, Ἀθήνα 2016.

[3] Ματθ. 4, 15.

[4] Β΄ Κορ. 6, 14 καί 17.

[5] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Διαθρησκειακές συναντήσεις˙ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καί προσβολή τῶν ἁγίων μαρτύρων, ἐκδ. Βρυέννιος, Φίλη Ὀρθοδοξία 7, Θεσ/κη 2003, σσ. 126-127.

[6] Ἐωθινόν ΣΤ΄, ήχος πλ.β΄.

[7] Ματθ. 10, 34.

[8] Ρωμ. 12, 18.

[9] Ἰω. 14, 6.

[10] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Διαθρησκειακές…, σσ. 26-27.

[11] ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Ὁμολογία πίστεως κατά τοῦ οἰκουμενισμοῦ, Ἰούλιος 2009, σ. 24.

[12] Ἰω. 8,12.

[13] Πράξ. 4,14.

[14] Α΄ Ἰω. 4, 2-3.

[15] ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ, Διδαχές, εἰς Ἱ. ΜΕΝΟΥΝΟΣ, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχές (καί Βιογραφία), ἐκδ. «Τῆνος», Ἀθήνα, Διδαχή Α1, 37,                                     

  σ. 142.

[16] ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Ὁμολογία…, σσ. 11-12.

Αναρτήθηκε από ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ στις 31.10.17

Agapi en Xristo: Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλο... ( Αγιος...

Agapi en Xristo: Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλο... ( Αγιος...: Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλο; Κανείς. Όλοι ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας, για τον άλλο τίποτα. Γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο. ...

Έκτακτο Παράρτημα: Δέκα Σύλλογοι της Λάρισας καλούν τους γονείς να επ...

Έκτακτο Παράρτημα: Δέκα Σύλλογοι της Λάρισας καλούν τους γονείς να επ...: «Διογκώνεται πανελλαδικά το κύμα αντίδρασης κατά των νέων βιβλίων («φακέλων») του μαθήματος των Θρησκευτικών», υποστηρίζουν σε ανακοίνωσή...

Έκτακτο Παράρτημα: Ο Οικουμενισμός οδηγεί στην Κόλαση

Έκτακτο Παράρτημα: Ο Οικουμενισμός οδηγεί στην Κόλαση: «Ὁ Oἰκουμενισμός; Εἶνε ἡ αἵρεσι ὅλων τῶν αἱρέσεων!

Ο γ. Σάββας Λαβριώτης εφ΄όλης της ύλης

Έκτακτο Παράρτημα: «Η Προφητεία καθώς οδεύουμε προς τα έσχατα. Η Εκκο...

Έκτακτο Παράρτημα: «Η Προφητεία καθώς οδεύουμε προς τα έσχατα. Η Εκκο...: Η Προφητεία καθώς οδεύουμε πρός τα έσχατα. Η Εκκοσμίκευση και η Αθεία. Π.Αθανάσιος Μυτιληναίος. Ομιλία του αειμνήστου Πατρός Αθανασίου ...

Έκτακτο Παράρτημα: Οι σεσωσμένοι δεν θα γνωρίζουν ότι υπάρχουν κολασμ...

Έκτακτο Παράρτημα: Οι σεσωσμένοι δεν θα γνωρίζουν ότι υπάρχουν κολασμ...: Δεν θα θυμούνται τις αμαρτίες τους οι σεσωσμένοι Αγίου Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

Έκτακτο Παράρτημα: Θεόφιλος: Χρειαζόμαστε λάδι για τις άπορες πολύτεκ...

Έκτακτο Παράρτημα: Θεόφιλος: Χρειαζόμαστε λάδι για τις άπορες πολύτεκ...: Αγαπητοί μας φίλοι επικοινωνήστε μαζί μας περισσότερα... Ε Δ Ω