simple
Ο καταναλωτισμός , γνήσιο παιδί του καπιταλισμού και της προτεσταντικής θεολογίας , θεωρήθηκε ο κινητήριος μοχλός της οικονομίας. Στις ΗΠΑ το σύνθημα ήταν «αγοράστε,καταναλώστε για να στηρίξετε την οικονομία της χώρας»
Στην Ελλάδα ,τα καταναλωτικά δάνεια διαφημίζονται με όλα τα δυνατά μέσα: διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, δάνεια για σπίτια, αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές, ρούχα κ.ο.κ 
Τις τραγικές συνέπειες αυτής της νοοτροπίας στην υγεία των ανθρωπων, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος τις βιώνουμε όλοι με αυξανόμενη ένταση όσο περνά ο καιρός.
Στον δυτικό κόσμο οι πιο έξυπνοι από τους υπερκαταναλωτές βλέπουν πως αυτή η συμπεριφορά οδηγεί σε μη αντιστρέψιμα αδιέξοδα και αποφάσισαν ν αλλάξουν ρότα.
Μία από τις μορφές αντίδρασης αποτελεί και το κίνημα της «εθελούσιας απλότητας» (voluntary simplicity).
Στην ορθοδοξη παράδοση αυτός ο τρόπος θέασης του κόσμου είναι Χριστοπαράδοτος και αποστολικός.
O απόστολος Παύλος έλεγε:«έχοντες τροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα» δηλ. εφόσον έχουμε τροφές και την βασική ένδυση ας αρκεσθούμε σε αυτα.
Αυτός υπήρξε και ο τρόπος βίου όλων των συνειδητών μοναχών και χριστιανών ανά τους αιώνες.
Τώρα πια μάς προκύπτει ως αδήριτη αναγκαιότητα.Διαφορετικά θα πνιγούμε από τις ακαθαρσίες που παράγουμε και καταναλώνουμε.
Εθελούσια απλότητα. Ετσι ονομάζεται η νέα τάση ζωής που επιλέγουν όλο και περισσότεροι κάτοικοι της Αμερικής. Θυμίζοντας κάτι ανάμεσα σε νεο-χίπηδες και μετα-γιάπηδες, όλοι αυτοί οι Αμερικανοί ονειρεύονται να απαλλαγούν από όσα έχουν στην κατοχή τους δίνοντάς τα σε φιλανθρωπικούς σκοπούς και να ζουν με ελάχιστα χρήματα, απολαμβάνοντας όμως τις χαρές της ζωής χωρίς στρες.
Οι οπαδοί του κινήματος της απλότητας είναι άνθρωποι που μέχρι πρότινος επιδίωκαν να γεμίζουν τα σπίτια τους με έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, ρούχα και παπούτσια και φυσικά, όταν αποκτούσαν παιδιά, συνέχιζαν να ακολουθούν την ίδια καταναλωτική μανία γεμίζοντας τα παιδικά δωμάτια με δώρα και παιχνίδια. Σήμερα όμως, βλέπουν τελείως διαφορετικά τα πράγματα.
Κατ’ αρχάς, θεωρούν ουτοπικό να βασίζουν την ευτυχία τους στα υλικά αγαθά και επιλέγουν μια πιο φυσική και φυσιολογική ζωή. 
Εγκαταλείπουν τις πολυτελείς κατοικίες τους στα χλιδάτα προάστια των μεγαλουπόλεων και μετακομίζουν σε τροχόσπιτα, εκεί όπου ο αέρας είναι καθαρός, το περιβάλλον ήσυχο και τα τρόφιμα υγιεινά. 
Αφήνουν τις γεμάτες στρες δουλειές τους στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και γίνονται καλλιεργητές βιολογικών προϊόντων. 
Το αποτέλεσμα; Ανακαλύπτουν ξανά τον εαυτό τους.
Το φαινόμενο αυτό προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, το ενδιαφέρον των ψυχολόγων και των κοινωνιολόγων. «Αν σκεφτεί κανείς τις μεγάλες οικονομικές αλλαγές, όπως αυτές που οφείλονται στο πετρέλαιο και την ενέργεια, το κίνημα της απλότητας, το οποίο πρωτολανσαρίστηκε στο Σιάτλ τη δεκαετία του ’80, επανήλθε στο προσκήνιο τη σωστή περίοδο» γράφει χαρακτηριστικά η κοινωνιολόγος Μαίρη Γκρίσμπι στο βιβλίο της με τίτλο «Buying Time and Getting By: The Voluntary Simplicity Movement».
«Κάθε οπαδός του κινήματος αντιλαμβάνεται ότι όσα κατέχει κανείς καταλήγουν να κατέχουν τον ίδιο στο τέλος, αφού απαιτούν φροντίδα και γίνονται ένα είδος αγκιστριού».