ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ (ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ)

Ο Χρόνος -Κρόνος, ο καταστροφέας που τρώγει τα παιδιά του, αυτά που έχει δημιουργήσει το θείο ον, η σκέψη του Διός, η ουράνια σκέψη, του Λόγου, της Φιλότητας. (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, Τεύχος 4, άρθρο «Έρως και Παγκόσμια Φιλότητα, οι αντιερωτικές θρησκείες και ο ερωτοκεντρικός Ελληνισμός», Αθ. Κυριάκου, σελίδα 51)

Η ανθρωπότητα έχει ορίσει το σεξ ως αγαθό, εφόσον από αυτό ο άνθρωπος διάλεξε να κερδίζει την ηδονή δίνοντας ελάχιστο χώρο στο σκοπό του, που είναι η τεκνογονία. 
Οι εκτρώσεις όμως αποδεικνύουν πως το σεξ χωρίς σκοπό την τεκνογονία δεν μπορεί να είναι αγαθό και πως οι οι φιλόσοφοι της ηδονικής σχολής  πλανηθήκαν οικτρά. (Η ενότητα αυτή είναι υποσύνολο της σελίδας για τον έρωτα). 
Όταν η λειτουργία ενός άκρως εξειδικευμένου συστήματος καταστρατηγείται από το πάθος, τότε επέρχονται αποτελέσματα εντελώς αντίθετα από την λειτουργία του συστήματος

Μια ρήση των «σεξιστών» αναφέρει: «ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει...» Απάντηση: Ο «καλός» σεξιστής όμως «αλέθει» και τα παιδιά, εφόσον αντιθέτως ο πραγματικός καλός μύλος δίδει το προϊόν της λειτουργίας του αλέσματος, το αλεύρι ενώ ο σεξιστής δεν δίδει κανένα προϊόν «αλέσματος» της λειτουργίας της αναπαραγωγής, ούτε το επιθυμεί, γι’ αυτό ουσιαστικά το «αλεύρι» πετιέται στα σκουπίδια, όταν και εφόσον αυτό φανερωθεί ως «υποπροϊόν»(;!) του αλέσματος, αφού περάσει από την «επιστημονική μηχανή του κιμά» που «όλα τα αλέθει». Εσύ αναγνώστη κοιτάξου μια στιγμή μέσα σε ένα καθρέφτη, δες τον εαυτό σου και αναρωτήσου: 1.  Ποιος στην ευχή και με ποιο βιολογικό δικαίωμα θα μπορούσε ποτέ να αποφασίσει να μην υπάρξεις,  άπαξ και είχες συλληφθεί εις την «κοιλιά» της μητέρας σου; 2. Πώς γίνεται σήμερα εσύ να υπάρχεις και να γνωρίζεις τόσο κόσμο, να έχεις προσφέρει στο κοινωνικό  και εθνικό σύνολο ποικιλοτρόπως, πιθανόν να έδινες και τα κόκαλά σου για την πατρίδα, και σε ανυποψίαστη στιγμή εσένα θα μπορούσε κάποιος άγνωστος υπηρέτης ενός απρόσωπου κρατικού μηχανισμού και ενός έθνους, που τώρα υπηρετείς, ή ένας στυγνός επαγγελματίας, να αποφασίσει για την την τύχη σου, δηλαδή την ίδια την ζωή σου και το μέλλον σου; 3. Πώς και γιατί η προσφορά σου στο έθνος και στο κράτος, καθώς και η ύπαρξή σου θα μπορούσε ποτέ να θεωρηθεί «ανεπιθύμητη», οπλίζοντας το χέρι ενός «επιστήμονα» που χρηματίζει ο «μαμωνάς» και που έρχεται με την μορφή της λαιμητόμου και της απορροφητικής «σκούπας - μηχανής του κιμά»; 4. Τι θα μπορούσες να πεις την εκείνη την στιγμή που σε κατακρεουργούν, κάποιοι ασφαλώς άθεοι, υπέρ του σεξισμού και της ηδονής, άνευ τεκνοποιίας; έχει άδικο η Εκκλησία και είναι «σκοταδιστική» και «ανέραστη» και έχει δίκιο η ηδονική φιλοσοφική σχολή της Β. Αφρικής του Αρίστιππου του Κυρηναίου; 5. Πώς θα σου φαίνονταν την στιγμή του αλέσματός σου ο «καλός ιατρός», οι «καλοί γονείς» [ηθική αντιμετώπιση καλού - κακού], η «επιστήμη», όταν δεν θα μπορούσες καν να αντισταθείς τόσο μικρός και αδύναμος ενάντια σε αυτούς; 6. Τι γνώμη θα σχημάτιζες για τους νόμους του κράτους εκείνη την στιγμή; και αν σκεφτείς τώρα πως τότε δεν είχες σκέψη, τότε θυμήσου πως και όταν σε δολοφονεί κανείς όταν κοιμάσαι. πάλι και τότε δεν έχεις. 7. Γιατί η επιστημονική ιστορία κατονομάζει ορισμένες ενέργειες προσώπων π.χ. Αττίλας, Χίτλερ, Στάλιν, ως δολοφονίες, ενώ για τα βρέφη η λέξη αλλάζει και μετατρέπεται σε «αμβλώσεις-εκτρώσεις»;.  Μήπως αυτό δεν κάνει ο άνθρωπος όταν ευνουχίζει τα ζώα; το βαπτίζει «καθάρισμα», λες και το αναπαραγωγικό σύστημα είναι «βρώμικο». 8. Γιατί τα έθνη κυνηγάνε να βρούν αποδιοπομπαίους ιστορικούς τράγους στα άλλα διπλανά και εχθρικά έθνη επιρρίπτοντας ευθύνες για γενοκτονίες, ενώ εσωτερικά δίδεται το αυτό δικαίωμα απλόχερα στους πολίτες και οι λέξεις και τα νοήματα αλλάζουν προς το «καλύτερο»; Μήπως γιατί η ηδονή, εφόσον αποκόπηκε από την συνοδευτική της λειτουργία, έχει μωράνει τον κόσμο ως είδος χημικού ναρκωτικού; Αυτό δεν είναι άλλωστε η ηδονή; [χημεία > πάθος > ανορθολογισμός & εξάρτηση > χειραγώγηση > καταστροφή]. 9. Τι θα μπορούσες να φανταστείς για την έκτρωση του Σωκράτη, του Αριστοτέλη, του Περικλή, του Πλάτωνα την δική σου,,... του Ιησού Χριστού; Θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς όλους αυτούς και ιδίως τον Ιησού Χριστό ως «ανεπιθύμητη κύηση»; 10. Τέλος εσύ που τυχόν είσαι υπέρ των αμβλώσεων, αλήθεια πιστεύεις πως θα μπορούσες ποτέ να κάνεις άμβλωση στον Θεό, Ιησού Χριστό; και αν το πιστεύεις πραγματικά, νομίζεις πως ο Θεός θα σε άφηνε; Μα ούτε καν θα σε διάλεγε για μελλοντικό γονέα Του διότι εξαπατάσε πλάνη οικτρά αν νομίζεις πως Αυτός δεν είχε ιδέα για το ποια οικογένεια να επιλέξει για να κυοφορηθεί και ανατραφεί. Η φαντάζεσαι  μέσα στην «δεισιδαιμονία» της αθεΐας σου πως η γυναίκα που θα κυοφορούσε έναν Θεό δεν θα «ήτανε Παρθένα» αλλά παθιασμένη μέχρι έκτρωσης σεξίστρια που δεν έχει καταλάβει ούτε έχει συνειδητοποιήσει τι είναι το αναπαραγωγικό της σύστημα και τι σκοπό έχει η ύπαρξή του;

Πολλοί είναι οι ειδικοί που πιστεύουν ότι η εισβολή του σεξ στην καθημερινή ζωή με τέτοιες εικόνες (1) δεν εγκυμονεί κανέναν απολύτως κίνδυνο. «Δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος» λέει ο διάσημος Βρετανός ανθρωπολόγος Ντέσμοντ Μόρις. «Η διαφήμιση δεν είναι παρά ο καθρέφτης της κοινωνίας, και αυτό που κάνει είναι να αναπαράγει τα κυρίαρχα μοντέλα συμπεριφοράς. Σήμερα το σεξ έχει πάψει να είναι ταμπού (2), ούτε συνδέεται αποκλειστικά με την αναπαραγωγή.  Έχει γίνει ένα παιχνίδι (3), κάτι που ο καθένας δικαιούται να βιώνει ελεύθερα, χωρίς αναστολές ή συναισθήματα ενοχής. Το μόνο που κάνει η διαφήμιση είναι να αναπαράγει αυτή την κοινωνική τάση»... Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα, Σάββατο 10 Μαρτίου 2007, σελ. Α8 Σημειώσεις 1. Διαφημίσεις με υπονοούμενη σεξουαλική βία, πρβλ. διαφήμιση Dolce & Cabbana Μάρτιο 2007 2. Η ορθοδοξία δεν βαπτίζει το σεξ ταμπού. Σε καμιά περίπτωση. Ούτε «κομπλάρει» απέναντι στον έρωτα. Τίθεται θέμα πάθους και δηλαδή ζήτημα ανορθολογικής χρήσης του σώματος όπως και χρήσης του σεξ εκτός ορίων της βούλησης του Θεού, του όντως αγαθού και δηλαδή εκτός γάμου (παράνονομο). 3. Παρακάτω τα αποτελέσματα του «παιχνιδιού» που έπαψε να είναι αναπαραγωγή.
Η ανεύρεση αυτής της εσωτερικής βασιλείας καθιστά το μοναχικό βίωμα, παρά τη μόνωση που προϋποθέτει, θεμελιωδώς κοινωνικό! Αρκεί να θυμόμαστε ότι η κοινωνία στην οποία συμμετέχει ο μοναχός είναι κοινωνία προσώπων και όχι αριθμητικών μονάδων, δηλαδή ατόμων. Επειδή, όμως, κατά τη χριστιανική δογματική το πρόσωπο του Θεού έλαβε ανθρώπινη μορφή, κάθε ανθρώπινο πρόσωπο αποτελεί εξεικόνιση Του. Έτσι, όσο περισσότερο ευρίσκει ο μοναχός τον «ενοικούντα» Θεό (τον Θεό δηλαδή που κατοικεί μέσα του), τόσο περισσότερο συνάπτεται με τον συνάνθρωπο του, εντός του οποίου κατοικεί ο ίδιος Θεός. (Πηγή: Πολίτης και Μοναχός, Βασίλης Μπακούρος, Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 139, σελ. 64)

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ & ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Συμπεράσματα ιατρικών ερευνών

Κυρίες επιπτώσεις της έκτρωσης στη σωματική υγεία 1

ΘΑΝΑΤΟΣ: Οι κύριες αιτίες των θανάτων που οφείλονται στην έκτρωση είναι η αιμορραγία, η μόλυνση, η εμβολή, η αναισθησία και οι μη διαγνωσθείσες εξωμήτριες κυήσεις. Η νόμιμη έκτρωση αναφέρεται ως η πέμπτη σε έκταση αιτία θανάτου για τις μητέρες στις ΗΠΑ, παρ' όλο που είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι θάνατοι εξ αιτίας των εκτρώσεων αναφέρονται ως θάνατοι που οφείλονται δήθεν σε άλλα αίτια.2

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ:Για τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση στην πρώτη εγκυμοσύνη τους, ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού σχεδόν διπλασιάζεται μετά από έκτρωση εντός του πρώτου τριμήνου και πολλαπλασιάζεται με δύο ή περισσότερες εκτρώσεις. Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαίτερα αυξημένος για γυναίκες που δεν έχουν παιδιά.3 Περισσότερα για το θέμα, βλ. Σχέση έκτρωσης και καρκίνου του μαστού.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ, ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ:Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μία έκτρωση αντιμετωπίζουν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας 2,3 φορές μεγαλύτερο απ' ότι οι γυναίκες που δεν έχουν κάνει έκτρωση, και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε δύο ή περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν κίνδυνο 4,92 φορές μεγαλύτερο. Παρόμοια αυξημένοι κίνδυνοι εμφάνισης καρκίνου στις ωοθήκες και στο ήπαρ έχουν επίσης συσχετιστεί με την μία και τις περισσότερες της μίας εκτρώσεις. Αυτοί οι αυξημένοι αριθμοί κρουσμάτων καρκίνου στις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση προφανώς σχετίζονται με την ανώμαλη διακοπή των ορμονικών αλλαγών που συνοδεύουν την κύηση και τις ζημίες που προκαλούνται στον τράχηλο και δεν θεραπεύονται.4

ΔΙΑΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ:Ένα ποσοστό 2 έως 3% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση μπορεί να έχει υποστεί διάτρηση μήτρας, ωστόσο οι περισσότερες βλάβες παραμένουν απαρατήρητες (χωρίς διάγνωση) και δεν τυγχάνουν θεραπείας εκτός αν πραγματοποιηθεί λαπαροσκόπηση.5 Ο κίνδυνος διάτρησης της μήτρας αυξάνεται για τις γυναίκες που έχουν ήδη γεννήσει και για εκείνες που υποβάλλονται σε γενική αναισθησία την ώρα της έκτρωσης.6 Η διάτρηση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στις επόμενες κυήσεις και να εξελιχθεί σε προβλήματα που απαιτούν αφαίρεση μήτρας, κάτι που μπορεί με τη σειρά του να προκαλέσει μια σειρά άλλων βλαβών και επιπλοκών, μία από τις οποίες είναι η οστεοπόρωση.

ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ: Σημαντικές ρήξεις του τραχήλου που απαιτούν ράμματα συμβαίνουν σε τουλάχιστον 1% των εκτρώσεων που πραγματοποιούνται εντός του πρώτου τριμήνου. Μικρότερες ρήξεις, ή μικροκατάγματα, που κανονικά δεν τυγχάνουν θεραπείας, μπορούν επίσης μακροπρόθεσμα να οδηγήσουν σε αναπαραγωγικές βλάβες. Η λανθάνουσα βλάβη του τραχήλου μετά από μια έκτρωση μπορεί να προκαλέσει μεταγενέστερα ανικανότητα λειτουργίας του τραχήλου, πρώιμο τοκετό και επιπλοκές στη διάρκεια των ωδίνων του τοκετού. Ο κίνδυνος βλάβης του τραχήλου είναι μεγαλύτερος στις νέες κάτω των 20 ετών, στις εκτρώσεις του δευτέρου τριμήνου και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτοί που εκτελούν τις εκτρώσεις δεν χρησιμοποιούν λαμινάρια για τη διαστολή της μήτρας.7

ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΠΛΑΚΟΥΣ:Η έκτρωση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης προδρομικού πλακούντος στις επόμενες κυήσεις από 7 έως 15 φορές. Ο προδρομικός πλακούς είναι μια κατάσταση απειλητική τόσο για τη μητέρα όσο και για την κύηση που επιθυμεί. Η ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα λόγω διάτρησης της μήτρας αυξάνει τον κίνδυνο παραμόρφωσης του εμβρύου, περιγεννητικού θανάτου, και ακατάσχετης αιμορραγίας κατά τον τοκετό.8

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΥΗΣΕΙΣ: Η έκτρωση σχετίζεται με βλάβη στον τράχηλο και τη μήτρα που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρώιμου τοκετού, εμφάνισης επιπλοκών κατά τον τοκετό και ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα στις επόμενες κυήσεις. Αυτά τα είδη αναπαραγωγικών επιπλοκών είναι οι κύριες αιτίες γεννήσεων παιδιών με προβλήματα.9

ΕΞΩΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΗΣΗ:Η έκτρωση σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυξημένο κίνδυνο μελλοντικών εξωμητρίων κυήσεων. Αυτές, με τη σειρά τους, είναι απειλητικές για τη ζωή και μπορούν να προκαλέσουν μειωμένη γονιμότητα.10

ΠΥΕΛΙΚΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗ: Πυελική φλεγμονή είναι μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο εξωμητρίου κυήσεως και μειωμένη γονιμότητα. Από τις ασθενείς που πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια κατά τον χρόνο της έκτρωσης, το 23% θα εκδηλώσει πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων. Μελέτες έχουν δείξει ότι από 20 έως 27% των ασθενών που επιδιώκουν την έκτρωση πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια. Περίπου το 5% των ασθενών που δεν έχουν μολυνθεί από χλαμύδια εκδηλώνουν πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων μετά από μια έκτρωση πρώτου τριμήνου. Είναι συνεπώς λογικό να αναμένεται από τους γιατρούς που εκτελούν εκτρώσεις να ερευνούν και να θεραπεύουν τέτοιες μολύνσεις πριν από μια στείρωση.11

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΤΙΣ: Η ενδομητρίτις είναι κίνδυνος για όλες τις γυναίκες μετά από έκτρωση, ιδιαίτερα όμως για τις νέες κάτω των 20 ετών, οι οποίες έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν ενδομητρίτιδα μετά από μια έκτρωση, απ' ότι οι γυναίκες 20-29 ετών.12

ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ: Περίπου το 10% των γυναικών που επιλέγουν την έκτρωση θα υποφέρει από άμεσες επιπλοκές, από τις οποίες το ένα πέμπτο περίπου (2%) θεωρούνται απειλητικές για τη ζωή. Οι εννέα περισσότερο συνήθεις επιπλοκές που μπορούν να προκύψουν κατά τη διάρκεια μιας έκτρωσης είναι οι εξής: μόλυνση, ακατάσχετη αιμορραγία, εμβολή, ρήξη ή διάτρηση της μήτρας, επιπλοκές από την αναισθησία, σπασμοί, διαταραχές πήξεως, βλάβες στον τράχηλο, και σοκ ενδοτοξίνης. Οι πιο συνήθεις "δευτερεύουσες" επιπλοκές είναι οι εξής: μόλυνση, αιμορραγία, πυρετός, εγκαύματα δευτέρου βαθμού, χρόνιος κοιλιακός πόνος, έμετος, γαστρεντερικές διαταραχές, και ευαισθητοποίηση Rhesus.13

ΑΥΞΗΜΕΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ: Γενικά, οι περισσότερες από τις μελέτες που αναφέρονται παραπάνω επισημαίνουν τους παράγοντες κινδύνου που ισχύουν για γυναίκες που υποβάλλονται σε μία μόνο έκτρωση. Οι ίδιες μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που υποβάλλονται σε περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν τις επιπλοκές αυτές. Το σημείο αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα καθώς το 45% του συνόλου των εκτρώσεων αφορά γυναίκες που είχαν πραγματοποιήσει στο παρελθόν και άλλες εκτρώσεις.

ΑΥΞΗΜΕΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ: Οι νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών, που αντιστοιχούν στο 30% του συνόλου των εκτρώσεων, υπόκεινται επίσης σε πολύ μεγαλύτερους κινδύνους εμφάνισης πολλών επιπλοκών από την έκτρωση. Αυτό ισχύει τόσο για τις άμεσες επιπλοκές όσο και για τις μακροπρόθεσμες αναπαραγωγικές βλάβες.14

ΑΥΞΗΜΕΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΕΠΙΒΛΑΒΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ: Η έκτρωση συνδέεται με αλλαγές στην συμπεριφορά, όπως σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες, κάπνισμα, χρήση ναρκωτικών, διαταραχές στη διατροφή, που συντελούν σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας.15 Για παράδειγμα, οι σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες και η έκτρωση σχετίζονται, η κάθε μία, με τα αυξημένα κρούσματα πυελικών φλεγμονών και με τις εξωμητρίους κυήσεις. Δεν είναι γνωστό ποια συνεισφέρει περισσότερο, αλλά η εύρεση συγκεκριμένων ποσοστών ενδέχεται να μην έχει ουσιαστική βάση εάν οι σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες είναι και αυτές μια αντίδραση σε ψυχικό τραύμα λόγω της έκτρωσης ή σε απώλεια της αυτοεκτίμησης.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Μια πολύ αξιόλογη πηγή για εκείνους που ενδιαφέρονται για τις νομικές πλευρές της έκτρωσης είναι τα Σημαντικά Άρθρα και Βιβλία που Αφορούν τις Καταστρεπτικές Επιπτώσεις της Έκτρωσης, του Thomas Strahan [Thomas Strahan's Major Articles and Books Concerning the Detrimental Effects of Abortion] (Rutherford Institute, PO Box 7482, Charlottesville, VA 22906-7482, (804) 978-388.) Εκεί περιλαμβάνονται σύντομες περιλήψεις απο σημαντικά συμπεράσματα από ιατρικά περιοδικά και περιοδικά ψυχολογίας, βιβλία και σχετικό υλικό, χωρισμένο σε κατηγορίες με βάση τις διάφορες βλάβες.

2. Kunitz, "Causes of Maternal Mortality in the United States," Obstetrics and Gynecology, 65(5) May 1985.

3. H. L. Howe, et al., "Early Abortion and Breast Cancer Risk Among Women Under Age 40," International Journal of Epidemiology, 18(2):300-304 (1989); L. I. Remennick, "Induced Abortion as A Cancer Risk Factor: A Review of Epidemiological Evidence," Journal of Epidemiological Community Health, (1990); M. C. Pike, "Oral Contraceptive Use and Early Abortion as Risk Factors for Breast Cancer in Young Women," British Journal of Cancer, 43:72 (1981).

4. M-,G, Le et al., "Oral Contraceptive Use and Breast or Cervical Cancer: Preliminary Results of a French Case-Control Study, Hormones and Sexual Factors in Human Cancer Etiologly", ed. J P Wolff, et al., Excerpta Medica: New York (1984) pp. 139-141; F. Parazzini, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Invasive and Intraepithelial Cervical Neoplasia," British Journal of Cancer, 59:805-809 (1989); H. L. Stewart, et al , "Epidemiology of Cancers of the Uterine Cervix and Corpus, Breast and Ovary in Israel and New York City," Journal of the National Cancer Institute 37(i):1-96; I. Fujimoto et al., "Epidemiologic Study of Carcinoma in Situ of the Cervix," Journal of Reproductive Medicine 30(7):535 (July 1985); N. Weiss, "Events of Reproductive Life and theIncidence of Epithelial Ovarian Cancer," Am. J. of Epidemiology, 11 7(2):128-139 (1983); V. Beral, et al., "Does Pregnancy Protect Against Ovarian Cancer," The Lancet, May 20, 1978, pp. 1083-1087; C. LaVecchia, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Hepatocellular Carcinoma in Women," International Journal of Cancer, 52:351, 1992.

5. S. Kaali et al., "The Frequency and Management of Uterine Perforations During First Trimester Abortions," Am. J. Obstetrics and Gynecology 161:406-408, August 1989; M. White, "A Case-Control Study of Uterine Perforations Documented at Laparoscopy," Am. J. Obstetrics and Gynecology 129:623 (1977).

6. D. Grimes et al., "Prevention of uterine perforation During Curettage Abortion," JAMA, 251:2108-2111 (1984); D. Grimes, et al., "Local versus General Anesthesia: Which is Safer For Performing Suction Abortions?" Am. J. of Obstetrics and Gynecology, 135:1030 (1979).

7. K. Schulz, et al., "Measures to Prevent Cervical Injuries During Suction Curetage Abortion," The Lancet, May 28, 1983, pp. 1182-1184; W. Cates, "The Risks Associated with Teenage Abortion," New England Journal of Medicine, 309(11):612-62, l; R. Castadot, "Pregnancy Termination: Techniques, Risks, and Complications and Their Management," Fertility and Sterility, 45(l):5-16 (1986).

8. Barrett, et al., "Induced Abortion: A Risk Factor for Placenta Previa", American Journal of Ob & Gyn. 141:7 (1981).

9. Hogue, Cates and Tietze, "Impact of Vacuum Aspiration Abortion on Future Childbearing: A Review", Family Planning Perspectives (May-June 1983), vol. 15, no. 3.

10. Daling, et.al., "Ectopic Pregnancy in Relation to Previous Induced Abortion", JAMA, 253(7):1005-1008 (Feb. 15, 1985); Levin, et al., "Ectopic Pregnancy and Prior Induced Abortion", American Journal of Public Health (1982), vol. 72, p. 253; C. S. Chung, "Induced Abortion and Ectopic Pregnancy in Subsequent Pregnancies," American Journal of Epidemiology, 115(6):879-887 (1982)

11. T. Radberg, et al., "Chlamydia Trachomatis in Relation to Infections Following First Trimester Abortions," Acta Obstricia Gynoecological (Supp. 93), 54:478 (1980); L.Westergaard, "Significance of Cervical Chlamydia Trachomatis Infection in Post-abortal Pelvic Inflammatory Disease," Obstetrics and Gynecology, 60(3):322-325, (1982); M. Chacko, at al., "Chlamydia Trachomatosis Infection in Sexually Active Adolescents: Prevalence and Risk Factors," Pediatrics, 73(6), (1984); M. Barbacci, et al., "Post Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology 68(5):668-690, (1986); S. Duthrie, et al., "Morbidity After Termination of Pregnancy in First-Trimester," Genitourinary Medicine, 63(3):182-187, (1987).

12. Burkman, et al,, "Morbidity Risk Among Young Adolescents Undergoing Elective Abortion," Contraception, 30:99-105 (1984); "Post-Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology, 68(5):668- 690, (1986).

13. Frank, et al., "Induced Abortion Operations and Their Early Sequelae," Journal of the Royal College of General Practitioners (April 1985),35(73):175-180; Grimes and Cates, "Abortion: Methods and Complications", Human Reproduction, 2nd ed., 796-813; M. A. Freedman, "Comparison of complication rates in first trimester abortions performed by physician assistants and physicians," Am. J. Public Health, 76(5):550-554 (1986).

14. Wadhera, "Legal Abortion Among Teens, 1974-1978", Canadian Medical Association Journal, 122:1386-1389, (June 1980).

15. Βλ πηγές (12 - 19) στο σχετικό έγγραφο, "Κατάλογος κύριων ψυχολογικών επιπτώσεων της έκτρωσης".

Από πληροφορίες που παρεσχέθησαν από το Elliot Institute PO Box 7348, Springfield, IL 62791, USA

Άλλες αναφερθείσες βλάβες

Περισσότερο του 58% του συνόλου των γυναικών αισθάνθηκε έντονο ή πολύ έντονο πόνο κατά την άμβλωση. Μεταξύ των γυναικών που δεν είχαν στο παρελθόν γεννήσει με συμπλήρωση του κύκλου της κυήσεως, το ποσοστό αυτό ήταν 61,4%. "Μας προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι η πλειοψηφία των γυναικών ανέφερε μέτρια ή μεγαλύτερη καταπόνηση στη διάρκεια της επέμβασης [άμβλωσης]. Δεν περιμέναμε τόσο πολλές γυναίκες να αναφέρουν πολύ έντονο πόνο". [Πηγή: The Journal of Reproductive Medicine, Pain During Early Abortion, Dr. Lynn Borgatta and David Nickinovich (PhD), 1997, vol. 42, pp. 287-293. Η συγγραφέας Dr Lynn Borgatta είναι στο Ιατρικό τμήμα της Planned Parenthood Federation of America - Νέα Υόρκη.]

Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αμβλώσεις υπόκεινται σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV κατά 172%, και οι ερευνητές είναι 99% βέβαιοι γι' αυτό το φαινόμενο. "Σημαντικά υψηλότερα κρούσματα μόλυνσης [HIV-1] σχετίζονταν με την άμβλωση (0,49%) απ' ό,τι με τον τοκετό (0,18%) (OR: 2.72; 95% CI: 2.29-3.22)" [European Journal of Epidemiology, Deliveries, abortion and HIV-1 infection in Rome, 1989-1994, 1997, 13:373-378.]

Ένα τυπικό κορίτσι 15 ετών στην Αμερική έχει πιθανότητα 10% να εμφανίσει καρκίνο του μαστού κάποια στιγμή στη ζωή της. Εάν μείνει έγκυος κάτω από την ηλικία των 20 και κρατήσει το παιδί, ο κίνδυνος μειώνεται στο 7,5%. Αν όμως κάνει έκτρωση, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού αυξάνεται στο 15% (υποθέτοντας ότι θα αποκτήσει ένα τουλάχιστον παιδί μέχρι την ηλικία των 30). 
Εάν εξ αιτίας της έκτρωσης υποστεί στείρωση ή/και για άλλους λόγους δεν έχει στο μέλλον κύηση, ο κίνδυνος αυξάνει στο 30%. [Πηγή: Brinton LA, Hoover R, Fraumeni IF, Ir. (1983) Brit. J. Cancer. 47:757-62.]

Σχετικές πηγές

1. Grimes D A, "Surgical Management of Abortion." TeLind Operative Gynecology, 7th ed. pp. 317-339 (1992).

2. Hakim-Elahi E, Tovell H, Burnhill M, "Complications of First-Trimester Abortion: A Report of 170,000 Cases." Obstetrics and Gynecology, 76:129-134 (1990).

3. Hern W, "Long Term Risks of Induced Abortion," Gynecology and Obstetrics, 6:63 (1994).

4. Niswander K and Porto M, "Abortion Practices in the United States: A Medical Viewpoint." Abortion, Medicine, and the Law., 4th ed., pp. 567-581 (1992).

5. Shulman H, "Second Trimester Abortion: Techniques and Complications." Gynecology and Obstetrics, 6:54 (1994).

Πηγή: http://www.unborn.gr/unborn1/unborn/index.php?psychimp

  

http://www.apologitis.com/gr/ancient/akatallilo.htm