Έλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, Σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Δεῦτε ἀπὸ θέας Γυναῖκες εὐαγγελίστριαι, καὶ τῇ Σιὼν εἴπατε· Δέχου παρ΄ ἡμῶν Χαρᾶς Εὐαγγέλια, Τῆς Ἀναστάσεως Χριστοῦ. Τέρπου, χόρευε, καὶ ἀγάλλου Ἱερουσαλήμ, τὸν Βασιλέα Χριστόν, θεασαμένη ἐκ τοῦ μνήματος, ὡς Νυμφίον προερχόμενον.


Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Θα αποδειχθεί ο Ερντογάν Δούρειος Ίππος της Τουρκίας;



Του Δημήτρη Λουκαΐδη

Στον φαντασμαγορικό κόσμο της πολιτικής συμβαίνουν πολλά και διάφορα γεγονότα. Αυτά συνδέονται μεταξύ τους είτε με χοντρά σχοινιά, ή με σπάγκο, ή πολλές φορές με νοητούς και αόρατους συνδέσμους που συνήθως είναι και οι πιο δυνατοί. Εξεγέρσεις, Εξορύξεις και στα Εξόν συνετέθην η περιοχή. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες πως εξελίσσονται οι σχέσεις ΗΠΑ, Τουρκίας και Ισραήλ και τι ρόλο παίζει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε όλα αυτά; Αυτή η τριγωνική σχέση που είναι ύψιστης σημασίας για την Κύπρο και την Ελλάδα ενδυναμώνεται ή αποδυναμώνεται; Ποιος ο ρόλος του νέου Σουλτάνου της Τουρκίας; Σουλτάνος και όχι πρωθυπουργός διότι τέτοια είναι η συμπεριφορά του.
Ο Σουλτάνος γεννήθηκε το 1954 στην πόλη Ρίζε, σε πενταμελή οικογένεια με πατέρα ακτοφύλακα. Σαν έφηβος πουλούσε λεμονάδα και κουλούρια στους χειρότερους δρόμους της Κωνσταντινούπολης για να κερδίζει επιπλέον λεφτά. Φοίτησε σε Ισλαμικό σχολείο και πήρε το πτυχίο του στην Διοίκηση Επιχειρήσεων στο πανεπιστήμιο του Μαρμαρά όπου γνώρισε τον Ν.Ερμπακάν (πρώτος Ισλαμιστής πρωθυπουργός στη Τουρκία) και ο οποίος έμπασε τον Σουλτάνο στο Ισλαμικό κίνημα. 
Το 1998 καταδικάστηκε σε 10-μηνη φυλάκιση διότι προκαλούσε θρησκευτικό μίσος. Διάβασε δημόσια το Ισλαμικό ποίημα: "Τα τεμένη είναι οι στρατώνες μας, οι θόλοι τα κράνη μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας..."
Για να αποφύγει την απαγόρευση να φοράνε μαντίλα οι γυναίκες σε ιδιωτικούς ή δημόσιους πανεπιστημιακούς χώρους, σε δημόσια κτίρια ή σε σχολεία, δήλωσε ότι δεν θα έπαιρνε την γυναίκα του Εμινέ, που φοράει μαντίλα, σε επίσημες συναντήσεις για να μην βρεθεί αντιμέτωπος με την απαγόρευση.

Έκανε αποτυχημένες προσπάθειες να ποινικοποίηση την απιστία, ως επίσης να δημιουργήσει «ζώνες ελεύθερες από αλκοόλ» αποκαλύπτοντας τις πραγματικές του καταβολές και προθέσεις.

Απελύθη από την Αρχή Συγκοινωνιών διότι αρνήθηκε, για θρησκευτικούς λόγους, να ξυρίσει το μουστάκι του.

Ηγήθηκε κοινοβουλευτικής ομάδας για κατάργηση της απαγόρευσης να φοράνε μαντίλα οι γυναίκες σε συγκεκριμένους χώρους, κάτι που ψηφίστηκε από την Βουλή δίνοντας του μεγάλη νίκη. Οι αλλαγές δεν εγκρίθηκαν ποτέ από το Συνταγματικό Δικαστήριο που για την ώρα είναι κοσμικό ίδρυμα.

Οι αντίπαλοι του, τον κατηγορούν ότι έχει σαν κρυφή ημερήσια διάταξη να μετατρέψει την Τουρκία σε θρησκευτική κοινωνία.

ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙ-ΣΗΜΙΤΗΣ
Το 1974 σαν πρόεδρος του Ομίλου Νέων του Ερπακάν, έγραψε, σκηνοθέτησε και έπαιξε τον βασικό ρόλο στο θέατρο Μασκόμια (Maskomya) που έπαιξε σε όλη την Τουρκία. Mas-Kom-Ya είναι σύνθετο ακρονύμιο για «Μασώνοι-Κουμμουνιστές-Γιαχούτι» με το τελευταίο να σημαίνει Εβραίοι. Το έργο εστίαζε στο κακό και στη συνωμοτική φύση των τριών αυτών οντοτήτων που έχουν σαν κοινό παρονομαστή τον Ιουδαϊσμό.
Σε έκθεση που κυκλοφόρησε τέλος Ιανουαρίου 2011, το Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ επισημαίνει με ακρίβεια τον προσωπικό ρόλο του Σουλτάνου στην πυροδότηση αντί-Σημιτισμού μεταξύ του Τουρκικού πληθυσμού – συγκεκριμένα χορηγώντας νομιμότητα σε αντί-Ισραηλιτικά προγράμματα της τηλεόρασης (Η κοιλάδα των Λύκων) και εφημερίδες (Βακίτ) γεμάτα με έντονο αντί-Σημιτικό περιεχόμενο.

Τον Σεπτέμβρη 2009 στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, αποχώρησε έξαλλος μετά από επίθεση προς τον Ισραηλινό Πρόεδρο Σιμόν Πέρεζ κατά την διάρκεια συζήτησης για την Γάζα, παίρνοντας όρκο να μην επιστρέψει ποτέ ξανά στο Νταβός.

Ανακοίνωσε ότι θα κάνει ότι χρειάζεται για να υπερασπίσει τα Τουρκικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα τολμήσει να κτυπήσει το Ισραήλ και την Αμερικανικών συμφερόντων Noble Energy? Νταηλίκια που αν γίνουν πράξεις θα του κοστίσουν.

Κάθετη απόρριψη της έκθεσης Πάλμερ των Ηνωμένων Εθνών.

Αναλύοντας το προσωπικό στυλάκι του Σουλτάνου βλέπουμε ότι αντί να διατηρεί ένα συγκρατημένο και σταθερό ύφος, όπως θα περίμενε κάποιος από τον ηγέτη ενός κράτους που θέλει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή, καταφεύγει σε εκρήξεις θυμού με παθιασμένο ζήλο και εκτοξεύει τα πυρά του προς όλες τις κατευθύνσεις κα ιδιαίτερα σε αυτούς που του εναντιώνονται.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΑΜΕΡΙΚΗ
Οι Αμερικάνοι δεν θα ξεχάσουν ποτέ ότι ο θερμός τους σύμμαχος αρνήθηκε να αφήσει τα Αμερικάνικα στρατεύματα να διασχίσουν την Τουρκία για να επιτεθούν στο Ιράκ απαιτώντας βοήθεια αρκετών δισεκατομμυρίων.
Τον Απρίλιο 2010 η Ουάσινγκτον επιτάχυνε τις προσπάθειες της να επιβάλει νέες κυρώσεις στο Ιράν σε σχέση με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Μεταξύ των χωρών που εναντιώθηκαν στην υιοθέτηση νέων κυρώσεων ήταν και η Τουρκία και γι’αυτό το Αμερικανικό Κογκρέσο αναχαίτισε την πώληση όπλων που ζήτησε η Τουρκία για να επιβληθεί στους Κούρδους.

Αφότου ξέσπασε η κρίση στη Συρία και όταν ο Άσσαντ άρχισε να εξασκεί υπέρμετρη βία στο λαό του, ο Ομπάμα θα ζητούσε να παραιτηθεί αλλά η Τουρκία τον έπεισε σε αλλεπάλληλες και άκαρπες αναβολές με την υπόσχεση να πείσει τον Ασσαντ να επιφέρει μεταρρυθμίσεις, κάτι που δεν έγινε και αυτό ενόχλησε την Αμερική.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΙΣΡΑΗΛ
Προσβλητική επίθεση του Σουλτάνου προς τον Πρόεδρο Σιμόν Πέρεζ στο Νταβός. Έκτοτε διαφάνηκε η κλιμακούμενη ένταση στις σχέσεις Τουρκίας –Ισραήλ με αποκορύφωμα τον Μάιο 2010 όταν Ισραηλίτες κομάντος σταμάτησαν την διεθνή νηοπομπή βοήθειας που προσπάθησε να φτάσει στην Γάζα, σκοτώνοντας 9 Τούρκους. Πρόσφατη κίνηση της Τουρκίας η αποπομπή το Ισραηλινού πρέσβη.
Συμπερασματικά για τον Σουλτάνο, τα κτυπήματα κατά του Ισραήλ είναι ένας τρόπος πρωτίστως να εκφράσει το ενδόμυχο προσωπικό του μίσος και να ενδυναμώσει την θέση του ανάμεσα στα Ισλαμικά κράτη και εκείνα της Μέσης Ανατολής με σκοπό την ηγεμονία της περιοχής.
Το Ισραήλ ψάχνει για νέους συμμάχους. Έτσι Ισραήλ και Ελλάδα έχουν επεκτείνει σημαντικά την αμυντική και στρατιωτική συνεργασία τους, σαν αποτέλεσμα των τεταμένων σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και της Ισλαμικής κυβέρνησης στην Τουρκία.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Τουρκία και Ουκρανία είναι οι πιο επιρρεπείς για επανάληψη της οικονομικής κρίσης του 2008, από οποιαδήποτε άλλα κράτη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και Αφρικής αναφέρουν οι Goldman Sachs.

Η Τουρκία συσσώρευσε σημαντικές εξωτερικές ανισορροπίες και θεωρείται ευάλωτη για πιθανά περιστατικά σε σχέση με το Ισοζύγιο πληρωμών. Το τρέχων έλλειμμα της Τουρκίας, το οποίο διευρύνθηκε σε ύψη ρεκόρ, $72.5 δισεκατομμύρια τους τελευταίους 12 μήνες από τον Ιούνιο δημιούργησε απώλειες της τάξης του 13% για την Τουρκική Λίρα αυτό το χρόνο, η μεγαλύτερη πτώση μεταξύ 20 αναδυομένων αγορών που παρακολουθεί το Bloomberg.

Σαν αναπληρωτής πρωθυπουργός για την οικονομία ο Αλί Μπαμπατζάν σημείωσε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να μείνει άθικτη από την οικονομική αναστάτωση της Ευρώπης λαμβάνοντας υπόψη ότι μισό από το εμπόριο της διεξάγεται με την Ευρώπη. Επιπρόσθετα με την οικονομία να έχει υπερθερμανθεί (το τρέχον έλλειμμα είναι πιθανό να φτάσει στο 9% του ΑΕΠ αυτό το χρόνο) η Τουρκία είναι επιρρεπής σε μια οικονομική κρίση. Ο σημαντικότερος λόγος για την δημοτικότητα του κόμματος του Σουλτάνου είναι η επιτυχημένη οικονομική διαχείριση κάτι που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρηθεί.

ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ
Ο Σουλτάνος συμπεριφέρεται σαν οξύθυμος κακούργος και η πολιτική του παρουσιάζει αρκετές αποτυχίες.
• Παρόλο που καθόρισε την ένταξη στην ΕΕ σαν υψίστης σημασίας, έκανε εκτεταμένες αλλαγές στους νόμους και έκανε εις βάθος παραχωρήσεις στους Κούρδους, η Γαλλία και η Γερμανία τον έφτυσαν με μειωτικό τρόπο.
• Μόνη η Τουρκία αναγνώρισε την ψευδό-δημοκρατία που εγκαθίδρυσε στην Βόρεια Κύπρο ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ενταχθεί στην ΕΕ.
• Η συμφιλίωση με την Αρμενία παραμένει στα αζήτητα
• Σαν σημαντικός σύμμαχος του Καντάφι προσπάθησε ανεπιτυχώς να σταματήσει την επέμβαση του ΝΑΤΟ ενάντια στον Καντάφι.
• Η αναθέρμανση σχέσεων με το Ιράν είναι μάλλον φανταστική διότι το Ιράν αντιλαμβάνεται την προσπάθεια της Τουρκίας να τους κλέψει την περιφερειακή ηγεμονία.
• Η προσπάθεια συμφιλίωσης μεταξύ Χαμάς και Φάταχ εξελίχθηκε σε φιάσκο αφού οι Αμπάς και Μασχάαλ πήγαν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά οι Τούρκοι απέτυχαν έστω και να διευθετήσουν συνάντηση μεταξύ τους.
• Η μεγαλύτερη πολιτική αποτυχία εστιάζεται στις σχέσεις της με την Συρία. Η Άγκυρα απειλεί, ο Άσσαντ αγνοεί και η Τουρκία δεν κάνει τίποτα. Δεν επέβαλε καν αποτελεσματικές οικονομικές κυρώσεις στην Συρία παρόλο που το Σιτικό καθεστώς του Άσσαντ σφάζει του Σουνίτες Σύριους που είναι και οι φυσικοί σύμμαχοι της Τουρκίας.

Η υπερβολική αυτοπεποίθηση της Τουρκίας, που απειλεί να επεκτείνει την παρουσία του ναυτικού της στην Ανατολική Μεσόγειο, εντείνει την διαμάχη με το Ισραήλ και δημιουργεί συμπάθειες στον Αραβικό κόσμο. Την ίδια ώρα όμως τα Αραβικά κράτη είναι καχύποπτα, αντιλαμβανόμενοι ότι ο Σουλτάνος ενδιαφέρεται περισσότερο να επικρατήσει σαν μεγαλοδύναμη στην περιοχή και όχι για να τους βοηθήσει.
Τα πολίτικο-πολεμικά παιχνίδια και τεχνάσματα του Σουλτάνου είναι πολύ επικίνδυνα και στην προσπάθεια του να κερδίσει δημοτικότητα στον Μουσουλμανικό κόσμο μπορεί να πετύχει το αντίθετο και παράλληλα να παρουσιαστεί σαν αναξιόπιστος σύμμαχος προς τον δυτικό κόσμο και ιδιαίτερα στην Αμερική. Είναι πρακτικά αδύνατο να κρατήσει και του δύο πόλους (Ανατολή και Δύση) θετικούς.
Χρησιμοποιεί επιθετική πολιτική για να εγκαθιδρύσει την Τουρκία σαν περιφερειακή δύναμη παρά ήπια πολιτική που ήταν και η προηγούμενη τακτική της Τουρκίας. Η Τουρκία έπαιζε το πολιτικό παιχνίδι πολύ καλά στο παρελθόν όταν προσπαθούσε να έχει καλές σχέσεις με όλους, τώρα όμως δεν το παίζει και τόσο καλά. Η Τουρκία του Κεμάλ διαβρώνεται κάτω από την Ισλαμική μπότα του Σουλτάνου στην προσπάθεια του να κατακτήσει τον κόσμο. Διαχρονικά αποδεικνύει ότι εκστασιάζεται και παθιάζεται μιλώντας και ακούοντας την δική του φωνή. Δεν αντιλαμβάνεται ότι τελικά θα πληρώσουν μεγάλο τίμημα για τους παλληκαρισμούς του.
Για τους Τρώες η ήττα έφτασε μέσα σε ένα ξύλινο άλογο, για την Τουρκία η ήττα έρχεται καλυμμένη και κρυμμένη πίσω από την μαντίλα του Μου-Σουλμ(τ)άνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερτογάν.

www.kathimerini.com.cy


Read more: http://ioannis-kapodistrias.blogspot.com/2011/10/blog-post_7114.html#ixzz1alBSjnSV

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου